Wereldkampioenschappen veldrijden 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2019
Datum 2-3 februari 2019
Plaats Vlag van Denemarken Bogense, Denemarken
Editie 70
Auspiciën UCI
Prijzengeld € 32.500
Deelnemers 280 atleten uit 24 landen[1]
Kampioenen
Mannen elite Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Vrouwen elite Vlag van België Sanne Cant
Mannen beloften Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pidcock
Vrouwen beloften Vlag van Nederland Inge van der Heijden
Jongens junioren Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Tulett
Navigatie
← 2018     2020 →
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen veldrijden 2019 werden gehouden op 2 en 3 februari in Bogense, Denemarken. Het was de tweede keer dat deze wereldkampioenschappen in Denemarken plaatsvonden, de eerste keer was in Middelfart in 1998.

Bij de mannen behaalde topfavoriet Mathieu van der Poel zijn tweede wereldtitel, bij de vrouwen werd Sanne Cant voor de derde opeenvolgende keer wereldkampioen.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioen-
schappen veldrijden 2019
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongens

Mannen, elite[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland 1u09'20"
Zilver Wout van Aert Vlag van België België + 16"
Brons Toon Aerts Vlag van België België + 25"
4. Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 50"
5. Laurens Sweeck Vlag van België België + 1'01"
6. Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 1'10"
7. Quinten Hermans Vlag van België België + 1'24"
8. Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland + 1'29"
9. Jens Adams Vlag van België België + 1'31"
10. Gianni Vermeersch Vlag van België België + 1'33"

Mannen, beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Tom Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 47'42"
Zilver Eli Iserbyt Vlag van België België + 15"
Brons Antoine Benoist Vlag van Frankrijk Frankrijk + 23"
4. Tomáš Kopecký Vlag van Tsjechië Tsjechië + 31"
5. Jakob Dorigoni Vlag van Italië Italië + 35"
6. Ben Turner Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 38"
7. Ryan Kamp Vlag van Nederland Nederland + 46"
8. Loris Rouillier Vlag van Zwitserland Zwitserland + 56"
9. Thomas Mein Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'07"
10. Niels Vandeputte Vlag van België België + 1'22"

Jongens, junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Ben Tulett Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 42'29"
Zilver Witse Meeussen Vlag van België België + 20"
Brons Ryan Cortjens Vlag van België België + 27"
4. Thibau Nys Vlag van België België + 42"
5. Pim Ronhaar Vlag van Nederland Nederland + 46"
6. Tom Lindner Vlag van Duitsland Duitsland + 47"
7. Carlos Canal Vlag van Spanje Spanje + 48"
8. Lennert Belmans Vlag van België België + 52"
9. Jakub Ťoupalík Vlag van Tsjechië Tsjechië + 56"
10. Théo Thomas Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'02"

Vrouwen, elite[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renster Land Tijd
Regenboogtrui Sanne Cant Vlag van België België 47'53
Zilver Lucinda Brand Vlag van Nederland Nederland + 9"
Brons Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland + 15"
4. Denise Betsema[2] Vlag van Nederland Nederland + 25"
5. Annemarie Worst Vlag van Nederland Nederland + 34"
6. Jolanda Neff Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'16"
7. Kaitlin Keough Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'21"
8. Nikki Brammeier Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'37"
9. Sophie de Boer Vlag van Nederland Nederland + 1'59"
10. Ellen Van Loy Vlag van België België + 2'05"

Vrouwen, beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renster Land Tijd
Regenboogtrui Inge van der Heijden Vlag van Nederland Nederland 42'09"
Zilver Fleur Nagengast Vlag van Nederland Nederland + 3"
Brons Ceylin del Carmen Alvarado Vlag van Nederland Nederland + 8"
4. Silvia Persico Vlag van Italië Italië + 9"
5. Anna Kay Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 9"
6. Puck Pieterse Vlag van Nederland Nederland + 9"
7. Katie Clouse Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 17"
8. Nicole Koller Vlag van Zwitserland Zwitserland + 17"
9. Marion Norbert-Riberolle Vlag van Frankrijk Frankrijk + 21"
10. Clara Honsinger Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 22"

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 2 2 2 6
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2 0 0 2
3 Vlag van België België 1 3 2 6
4 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 1 1
Totaal 5 5 5 15

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

In onderstaande tabel vindt u de verdeling van het prijzengeld per categorie[3]:

Pos. Mannen/vrouwen Mannen
Elite Beloften Junioren
1. € 5.000 € 2.500 € 1.250
2. € 3.000 € 1.500 € 750
3. € 2.000 € 1.000 € 500
Totaal € 10.000 € 5.000 € 2.500

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

Het evenement trok 10.100 unieke bezoekers en 15.000 bezoeken over 2 dagen.

Tv-uitzending en media[bewerken | brontekst bewerken]

Het WK werd uitgezonden in 76 landen.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschappen_veldrijden_2019&oldid=64947781"