Wereldkampioenschappen veldrijden 2021 - Mannen elite

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2021
Mannen elite
Datum 31 januari 2021
Starttijd 15:15 uur
Plaats Vlag van België Oostende, België
Editie 72
Organisator Veld- en Wegritcomité
Hooglede-Gits vzw
Auspiciën UCI
Prijzengeld 10.000
Deelnemers 44 atleten uit 15 landen
Totale afstand 23,30 km
Rondes 100 m + 8 x 2,9 km
Gem. snelheid 23,714 km/u
Temperatuur 1 °C
Weer bewolkt
Uitslag
Winnaar Vlag van Nederland Mathieu van der Poel 58'57"
2e Vlag van België Wout van Aert + 37"
3e Vlag van België Toon Aerts + 1'24"
Navigatie
2020     2022
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Wereldkampioen-
schappen veldrijden 2021
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes

Het wereldkampioenschap veldrijden 2021 voor mannen elite werd gehouden op zondag 31 januari in Oostende in België.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Renner Land Tijd
Regenboogtrui Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland 58'57"
Zilver Wout van Aert Vlag van België België + 37"
Brons Toon Aerts Vlag van België België + 1'24"
4 Thomas Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'37"
5 Laurens Sweeck Vlag van België België + 2'05"
6 Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 2'14"
7 Eli Iserbyt Vlag van België België + 2'18"
8 Quinten Hermans Vlag van België België + 2'23"
9 Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 2'41"
10 Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland + 3'15"
11 Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland + 4'09"
12 Gianni Vermeersch Vlag van België België + 4'21"
13 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland + 4'29"
14 Daan Soete Vlag van België België + 4'57"
15 Yan Gras Vlag van Frankrijk Frankrijk + 5'11"
16 Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk + 5'28"
17 Tim Merlier Vlag van België België + 5'34"
18 Zdenek Stybar Vlag van Tsjechië Tsjechië + 5'42"
19 Timon Rüegg Vlag van Zwitserland Zwitserland + 5'50"
20 Curtis White Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 6'33"
21 David van der Poel Vlag van Nederland Nederland - 1 ronde
22 David Menut Vlag van Frankrijk Frankrijk - 1 ronde
23 Gioele Bertolini Vlag van Italië Italië - 1 ronde
24 Jakob Dorigoni Vlag van Italië Italië - 1 ronde
25 Jonas Lindberg Vlag van Denemarken Denemarken - 2 rondes
26 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje - 2 rondes
27 Steve Chainel Vlag van Frankrijk Frankrijk - 2 rondes
28 Cristian Cominelli Vlag van Italië Italië - 2 rondes
29 Kevin Suarez Fernandez Vlag van Spanje Spanje - 2 rondes
30 Gilles Mottiez Vlag van Zwitserland Zwitserland - 2 rondes
31 Ismael Esteban Aguero Vlag van Spanje Spanje - 2 rondes
32 Sebastian Fini Carstensen Vlag van Denemarken Denemarken - 2 rondes
33 Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië - 2 rondes
34 Sascha Weber Vlag van Duitsland Duitsland - 2 rondes
35 Heinrich Haussler Vlag van Australië Australië - 3 rondes
36 Marek Konwa Vlag van Italië Italië - 3 rondes
37 Ondrej Glajza Vlag van Slowakije Slowakije - 3 rondes
38 Nicolas Samparisi Vlag van Italië Italië - 3 rondes
39 Antonio Folcarelli Vlag van Italië Italië - 4 rondes
40 Matej Ulik Vlag van Slowakije Slowakije - 4 rondes
41 Mariusz Michalek Vlag van Italië Italië - 5 rondes
42 Philipp Heigl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk - 5 rondes
43 Jakub Kurty Vlag van Slowakije Slowakije - 5 rondes
44 Patryk Kostecki Vlag van Italië Italië - 5 rondes
UCI-punten WK
Pos. Punten Prijzengeld
1 400 € 5.000
2 360 € 3.000
3 320 € 2.000
4 280 -
5 240 -
6 200 -
7 190 -
8 180 -
9 170 -
10 160 -
11 150 -
12 140 -
13 130 -
14 120 -
15 110 -
16 100 -
17 90 -
18 80 -
19 70 -
20 60 -
21 57 -
22 54 -
23 51 -
24 48 -
25 45 -
26 42 -
27 39 -
28 36 -
29 33 -
30 30 -
31 28 -
32 26 -
33 24 -
34 22 -
35 20 -
36 18 -
37 16 -
38 14 -
39 12 -
40 10 -
41- 5 -

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaand een overzicht van de ingeschreven renners[1]:

Nr. Renner Land UCI Startquota
1 Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland 4 Wereldkampioen
2 Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland 6 1/7
3 Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland 10 2/7
4 Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland 19 3/7
5 David van der Poel Vlag van Nederland Nederland 26 4/7
6 Eli Iserbyt Vlag van België België 2 Europees kampioen
7 Wout van Aert Vlag van België België 7 Wereldbekerwinnaar
8 Toon Aerts Vlag van België België 1 1/7
9 Michael Vanthourenhout Vlag van België België 3 2/7
10 Laurens Sweeck Vlag van België België 5 3/7
11 Quinten Hermans Vlag van België België 9 4/7
12 Gianni Vermeersch Vlag van België België 15 5/7
13 Daan Soete Vlag van België België 16 6/7
14 Tim Merlier Vlag van België België 24 7/7
15 Diether Sweeck Vlag van België België 25 Reserve
16 Jens Adams Vlag van België België 33 Reserve
17 Tom Meeusen Vlag van België België 35 Reserve
18 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland 12 1/6
19 Timon Ruegg Vlag van Zwitserland Zwitserland 22 2/6
20 Gilles Mottiez Vlag van Zwitserland Zwitserland 71 3/6
21 Curtis White Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 14 1/6
22 Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië 21 1/5
23 Daniel Mayer Vlag van Tsjechië Tsjechië 163 2/5
24 Zdeněk Štybar Vlag van Tsjechië Tsjechië 3/5
25 David Menut Vlag van Frankrijk Frankrijk 27 1/6
26 Steve Chainel Vlag van Frankrijk Frankrijk 28 2/6
27 Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk 46 3/6
28 Yan Gras Vlag van Frankrijk Frankrijk 54 4/6
29 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje 11 1/5
30 Kevin Suárez Fernández Vlag van Spanje Spanje 20 2/5
31 Ismeal Esteban Aguero Vlag van Spanje Spanje 52 3/5
32 Gioele Bertolini Vlag van Italië Italië 62 1/5
33 Nicolas Samparisi Vlag van Italië Italië 55 2/5
34 Jakob Dorigoni Vlag van Italië Italië 60 3/5
35 Cristian Cominelli Vlag van Italië Italië 144 4/5
36 Antonio Folcarelli Vlag van Italië Italië 199 5/5
37 Stefano Capponi Vlag van Italië Italië 249 Reserve
38 Fabio Aru Vlag van Italië Italië 542 Reserve
39 Matej Ulik Vlag van Slowakije Slowakije 92 1/5
40 Ondrej Glajza Vlag van Slowakije Slowakije 103 2/5
41 Jakub Kurty Vlag van Slowakije Slowakije 141 3/5
42 Tom Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 8 1/7
43 Sascha Weber Vlag van Duitsland Duitsland 56 1/5
44 Sebastian Fini Carstensen Vlag van Denemarken Denemarken 125 1/5
45 Jonas Lindberg Vlag van Denemarken Denemarken 182 2/5
46 Marek Konwa Vlag van Polen Polen 69 1/5
47 Bartosz Mikler Vlag van Polen Polen 150 2/5
48 Patryk Kostecki Vlag van Polen Polen 542 3/5
49 Mariusz Michalek Vlag van Polen Polen 4/5
50 Philipp Heigl Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 168 1/5
51 Heinrich Haussler Vlag van Australië Australië 366 1/5

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

Landenquota[bewerken | brontekst bewerken]

Het maximum aantal rijders per land werd bepaald aan de hand van de UCI wereldbeker landen ranking[2] per zondag 10 januari 2021 (artikel 9.2.043):

• Land 1 t/m 3: 7 startplaatsen + 3 reserves: Vlag van België België, Vlag van Nederland Nederland, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
• Land 4 t/m 6: 6 startplaatsen + 3 reserves: Vlag van Zwitserland Zwitserland, Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
• Overige landen: 5 startplaatsen + 3 reserves

Daarnaast ontvingen de uittredend wereldkampioen, de winnaar van de wereldbeker (artikel 9.2.044) en de continentale kampioenen (artikel 9.2.009) een persoonlijke startplaats:

Wereldkampioen 2020: Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
• Winnaar wereldbeker 2020-2021: Vlag van België Wout van Aert
Europees kampioen 2020: Vlag van België Eli Iserbyt
Pan-Amerikaanse kampioen 2019: Vlag van Verenigde Staten Werner Kerry[3]

Startvolgorde[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde van het wereldkampioenschap was als volgt:

  1. Top 8 wereldbekerklassement
  2. UCI-ranking veldrijden
  3. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK).[4]