Zilte schotelkorst
Zilte schotelkorst | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Myriolecis zosterae (Ach.) Śliwa, Zhao Xin & Lumbsch (2015) | |||||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||||
Lecanora zosterae | |||||||||||||||
Zilte schotelkorst op Wikispecies | |||||||||||||||
|
De zilte schotelkorst (Myriolecis zosterae) is een korstmos behorend tot de familie Lecanoraceae. Hij leeft in symbiose met de alg Trebouxia. Het korstmos is kustgebonden en wordt gevonden op hardhout van o.a. strandpalen en een enkele keer op steen.
Determinatie[bewerken | brontekst bewerken]
Het thallus is korstvormig, dun, lichtgrijs en ondergedompeld. Het prothallus is niet zichtbaar. De apotheciën zijn iets gesteeld, tot 3 mm diameter, schijf donker roodbruin met een dunne, witte rand. Er zijn geen pycnidiën aanwezig.
Hij heeft geen kenmerkende kleurreacties (K-, C-, KC-, P-).
De asci zijn 8-sporig, clavaat en meten tot 33-45 × 10-15 µm. De ascosporen liggen in de ascus biserieel gerangschikt. De sporen zijn hyaliene, enkelvoudig, ellipsoïde tot ovaal en meten 8,9-13,3 × 5,0-5,9 µm.
Hij lijkt op:
- Verborgen schotelkorst (Lecanora dispersa) en kleine schotelkorst (Lecanora hagenii), maar verschilt in de donkere kleur van de apothecia.
Hij lijkt ook op:
- Witte schotelkorst (Lecanora chlarotera) en eikenschotelkorst (Lecanora pulicaris), die een K+ geel thallus hebben
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De zilte schotelkorst komt voor in Europa, Noord-Amerika, Rusland en op enkele plaatsen op het zuidelijk halfrond.[1] In Nederland komt deze soort zeer zeldzaam en alleen aan de kust voor.
Bronnen, noten en/of referenties
|