Tijgerhaai: verschil tussen versies
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving + standaardtabelopmaak met AWB |
→Voedsel: aanvulling +ref |
||
| Regel 41: | Regel 41: | ||
== Voedsel == |
== Voedsel == |
||
De tijgerhaai jaagt meestal 's nachts en eet bijna elk dier dat in zijn buurt komt. Hij heeft een enorme bijtkracht waarmee hij zelfs de schilden van [[schildpadden]] kan kraken. De haai leeft voornamelijk van [[vissen (dieren)|vissen]], [[zeevogels]], [[schildpadden]], andere haaien, inktvissen en [[zeehonden]]. |
De tijgerhaai jaagt meestal 's nachts en eet bijna elk dier dat in zijn buurt komt. Hij heeft een enorme bijtkracht waarmee hij zelfs de schilden van [[schildpadden]] kan kraken. De haai leeft voornamelijk van [[vissen (dieren)|vissen]], [[zeevogels]], [[schildpadden]], andere haaien, inktvissen en [[zeehonden]]. |
||
De tijgerhaai trekt duizenden kilometers per jaar, maar lijkt toch een soort netwerk van goede foerageergebieden te onthouden die hij regelmatig bezoekt. <ref>{{cite journal | author=Meyer, C.G.| coauthors=Papastamatiou, Y.P. & Holland, K.N. |year=2010 |url= |title=A multiple instrument approach to quantifying the movement patterns and habitat use of tiger (''Galeocerdo cuvier'') and Galapagos sharks (''Carcharhinus galapagensis'') at French Frigate Shoals, Hawaii |journal=Marine Biology |volume=|issue=|pages= |doi=10.1007/s00227-010-1457-x}}</ref> |
|||
== Relatie tot de mens == |
== Relatie tot de mens == |
||
Versie van 23 mei 2010 20:11
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
De tijgerhaai (Galeocerdo cuvier) is een grote haaiensoort. De naam Galeocerdo is een samentrekking van het Griekse galeos (haai) en het Latijnse cerdus (aanduiding voor het stugge haar van varkens). Hij is het enige lid van het geslacht Galeocerdo uit de familie requiemhaaien (Carcharhinidae). Andere bekende leden van deze familie zijn de stierhaai, citroenhaai en blauwe haai. De wetenschappelijke soortnaam cuvier verwijst naar de bioloog Georges Cuvier. Het verspreidingsgebied van deze haai betreft met name de tropische en subtropische wat warmere en gematigde zeeën. Incidenteel komt men weleens een tijgerhaai tegen in de Middellandse Zee en de Noordzee; dit zijn echter geen belangrijke, permanente verblijfsgebieden voor deze soort. Tegenwoordig vermoeden sommige wetenschappers[2], dat verschillende zeedieren -waaronder de tijgerhaai- hun leefgebied aan het uitbreiden zijn wegens klimaatveranderingen, golfstroomveranderingen en overbevissing in hun leefgebieden. Dit zou dus een reden kunnen zijn dat deze soort tegenwoordig in de twee laatstgenoemde Europese zeeën sporadisch gesignaleerd worden.
Uiterlijke kenmerken
De tijgerhaai is het grootst lid van de familie van requiemhaaien. Hij dankt zijn naam aan zijn gestreepte rug en flanken. Deze tijger-achtige tekening is vooral bij jonge exemplaren te zien, en vervaagt naarmate de haai ouder wordt. Het strepenpatroon is een vorm van camouflage ook wel disruptieve kleuring genoemd, waarbij de contouren van de haai tegenover de achtergrond vervagen. De tijgerhaai is een alleseter en een van de weinige haaien die ook gevaarlijk is voor mensen. De maximale lengte is ongeveer 5,5 meter, uitschieters kunnen nog groter worden maar zijn zeldzaam. Deze haaien hebben allen een knipvlies (een membraan dat over de ogen kan bewegen), twee rugvinnen, een aarsvin en vijf kieuwspleten. De tijgerhaai heeft daarbij een opvallend korte en stompe snuit.
Voortplanting
De tijgerhaai paart eenmaal in de drie jaar. Voortplanting vindt plaats door interne bevruchting. De haai is de enige soort in zijn familie die ovovivipaar is; de eieren broeden intern waarna de jongen als embryo's levend ter wereld komen. De mannetjeshaai brengt bij de bevruchting met zijn geslachtsorgaan (claspers) het sperma in de genitale opening van het vrouwtje (cloaca). Tijdens de paring wordt het vrouwtje met de tanden vastgehouden. Veel vrouwtjes dragen hierdoor littekens op rug en flanken. De jongen brengen 16 maanden in de moederbuik door, waarbij het nest kan variëren van 10 tot 80 jongen. De pasgeboren tijgerhaai varieert in grootte tussen 50-75 centimeter. Na ongeveer 10 jaar is de haai volwassen Het is nog onbekend hoe oud tijgerhaaien worden: een schatting is 20 jaar.
Voedsel
De tijgerhaai jaagt meestal 's nachts en eet bijna elk dier dat in zijn buurt komt. Hij heeft een enorme bijtkracht waarmee hij zelfs de schilden van schildpadden kan kraken. De haai leeft voornamelijk van vissen, zeevogels, schildpadden, andere haaien, inktvissen en zeehonden.
De tijgerhaai trekt duizenden kilometers per jaar, maar lijkt toch een soort netwerk van goede foerageergebieden te onthouden die hij regelmatig bezoekt. [3]
Relatie tot de mens
De tijgerhaai wordt samen met de witte haai en stierhaai beschouwd als de haaisoorten die voor de mens het gevaarlijkst zijn. Volgens het ISAF zijn tussen 1580 en 2008 (d.i. meer dan 400 jaar!) 88 niet uitgelokte aanvallen bekend, waarvan 27 met dodelijke afloop[4]. Algemeen kan opgemerkt worden dat het risico van een verwonding door een aanval van een haai statistisch gezien zeer laag is, als men het vergelijkt met de kans op bijvoorbeeld letsel opgelopen door een verkeersongeval, natuurramp, of zelfs een aanval van een hond[5].
Externe links
- (en) Galeocerdo cuvier. FishBase. Ed. Rainer Froese and Daniel Pauly. March 2005 version. N.p.: FishBase, 2005.
- Galeocerdo cuvier (TSN 160189). Integrated Taxonomic Information System. Opgehaald op 7 April 2006.
- General information Enchanted Learning. Retrieved January 22, 2005.
- Different diet information Shark Info. Retrieved January 22, 2005.
- Tiger sharks in Hawaii Research program. Retrieved January 22, 2005.
- [1]Tijgerhaai en Albatros
- (en) http://ngm.nationalgeographic.com/2007/03/bahamian-sharks/holland-text
Bronnen, noten en/of referenties
|