Cyclohexaanhexon: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
vertaling uit de Engelse Wikipedia
Label: Link naar doorverwijspagina
(geen verschil)

Versie van 11 mrt 2022 13:20

Cyclohexaanhexon
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cyclohexaanhexon
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam cyclohexaan-1,2,3,4,5,6-hexon
Molmassa 168,06 g/mol
SMILES
O=C1C(=O)C(=O)C(=O)C(=O)C1=O
InChI
1/C6O6/c7-1-2(8)4(10)6(12)5(11)3(1)9
CAS-nummer 527-31-1
PubChem 68240
Wikidata Q587285
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Cyclohexaanhexon (CHH), ook wel als hexaketocyclohexaan, trichinoyl of (<Engels) triquinoyl benoemd, is een organische verbinding met de formule . Het kan gezien worden als het zesvoudige keton van cyclohexaan of het hexameer van koolstofmonoxide. Met deze laatste beschrijving is het ook duidelijk een koolstofoxide.

Verwacht wordt dat de verbinding zeer instabiel zal zijn, in tegenstelling tot het zwavel-analogon, cyclohexaanhexathion. Tot 1999 is het alleen als geïoniseerd deeltje waargenomen tijdens massaspectrimetrische bepalingen.[1][2]

HCC de laatste stap in de oxidatie van benzeenhexol naar cyclohexaanhexon.[3]

Benzeenhexol Tetrahydroxy-1,4-benzochinon
THBQ
Rhodizonzuur Cyclohexaanhexon


Verwante verbindingen

CHH kan gezien worden als het ongeladen evenbeeld van het [[Rhodizonzuur}rhodizonaat-ion]] of het viervoudige anion van Tetrahydroxy-1,4-benzochinon, respectievelijk en . Het éénwaardige anion, , ontstaan door oligomerisatie van koolstofmonoxide via molybdeen-carbonyl-complexen is aangetoond in de massaspectrometer.[4]

Röntgendiffractie heeft aangetoond dat de verbinding die onder de naam cyclohexaanhexon-octahydraat (of daarvan afgeleide namen) verhandeld wordt, beter beschreven kan worden als cyclohexaandodecanoldihydraat kan worden: de ketongroepen zijn alle zes omgezet in geminale diolen. Deze vaste stof ontleed bij 95 °C.[5][6]

In 1966 is patent verleend op de synthese van verbindingen met de formules en die beschreven worden als het product van twee of drie moleculen . De stoffen zouden zijn ontstaan door de stamverbinding in heet water met UV-licht te bestralen.[7]

Tichinoyl/triquinoyl therapie

Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

In de late jaren 40 van de 20e eeuw werd beweerd dat "triquinoyl", een trimeer van het door William Frederick Koch gebruikte glyoxylide, net zo effectief zou zijn als Koch's verbinding tegen "diabetes, arthritis, poliomyelitis en zelfs kanker".[8] Hoewel er geen research bekend is (1999) die deze claims ondersteunen, en Koch's medicijn uit louter gedestilleerd water bleek te bestaan,[9] wordt triquinoyl nog steeds als een van de componenten genoemd in sommige in de alternatieve geneeswijzen gebruikte medicijnen.[10]