Cadel Evans Great Ocean Road Race

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Australië Cadel Evans Great Ocean Road Race
Circuit van 2015
Regio Geelong, Australië
Periode januari - februari
Discipline weg
Type Eendagswedstrijd
Geschiedenis
Eerste editie 2015
Aantal edities 7 (2023)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Cadel Evans Great Ocean Road Race is een jaarlijkse eendaagse wielerwedstrijd met start en finish in Geelong, Victoria, Australië. De wedstrijd, vernoemd naar zowel Cadel Evans als de Great Ocean Road -een 243 kilometer lange weg die in Allansford bij Warrnambool zijn eindpunt heeft, werd voor het eerst georganiseerd in 2015 en diende als afscheidwedstrijd van de voormalig Tourwinnaar Evans. De wedstrijd bestaat uit een wedstrijd voor profwielrenners voorafgegaan door een wedstrijd voor wielrensters.

Bij de mannen wonnen de Belgen Gianni Meersman (1e editie) en Dries Devenyns (6e) de race. De Nederlandse vrouwen Annemiek van Vleuten, Loes Adegeest en Rosita Reijnhout wonnen respectievelijk de derde, zevende en achtste editie.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

De start vindt in Geelong plaats en voert eerst naar Barwon Heads (Evans woonplaats in Australië) op het Bellarine-schiereiland en vervolgens wordt koers gezet naar Torquay vanaf waar een gedeelte van de Great Ocean Road wordt gevolgd. Bij terugkeer na zo'n 113 kilometer in Geelong wordt door de mannen nog drie keer een plaatselijke omloop gereden van om en nabij 17 à 20 kilometer. De totale lengte bij de mannen varieert tussen de 164 en 174 kilometer. Tot en met 2019 legden de vrouwen enkel de 113 kilometer in lijn af. In 2020 volgde voor het eerst een plaatselijke omloop van acht kilometer.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Cadel Evans Great Ocean Road Race
Classificatie
Internationale kalender UCI World Tour
Categorie 1.1
Geschiedenis
Eerste winnaar Vlag van België Gianni Meersman
Laatste winnaar Vlag van Nieuw-Zeeland Laurence Pithie (2024)
Laatste Bel. winnaar Dries Devenyns (2020)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De eerste twee edities maakte de race deel uit van de UCI Oceania Tour. Vanaf 2017 staat de wedstrijd op de kalender van de UCI World Tour. De zes edities werden door zes renners uit vijf landen gewonnen. De Zuid-Afrikaan Daryl Impey stond driemaal op het erepodium, in 2018, 2019 en 2020. Telkens als derde.

Podia[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Winnaar Tweede Derde
2015 Vlag van België Gianni Meersman Vlag van Australië Simon Clarke Vlag van Australië Nathan Haas
2016 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Kennaugh Vlag van Australië Leigh Howard Vlag van Italië Niccolò Bonifazio
2017 Vlag van Duitsland Nikias Arndt Vlag van Australië Simon Gerrans Vlag van Australië Cameron Meyer
2018 Vlag van Australië Jay McCarthy Vlag van Italië Elia Viviani Vlag van Zuid-Afrika Daryl Impey
2019 Vlag van Italië Elia Viviani Vlag van Australië Caleb Ewan Vlag van Zuid-Afrika Daryl Impey
2020 Vlag van België Dries Devenyns Vlag van Rusland Pavel Sivakov Vlag van Zuid-Afrika Daryl Impey
2021 Niet verreden
2022 Niet verreden
2023 Vlag van Duitsland Marius Mayrhofer Vlag van Frankrijk Hugo Page Vlag van Australië Simon Clarke
2024 Vlag van Nieuw-Zeeland Laurence Pithie Vlag van Eritrea Natnael Tesfatsion Vlag van Duitsland Georg Zimmermann

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
2 Vlag van België België, Vlag van Duitsland Duitsland
1 Vlag van Australië Australië, Vlag van Italië Italië, Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Cadel Evans Great Ocean Road Race
Classificatie
Internationale kalender UCI Women's World Tour
Categorie 1.1
Geschiedenis
Eerste winnaar Vlag van Australië Rachel Neylan
Laatste winnaar Vlag van Nederland Rosita Reijnhout
Laatste Ned. winnaar Rosita Reijnhout (2024)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Van 2016-2019 was het een Women Elite koers. In 2020 werd de race opgenomen op kalender van de UCI Women's World Tour. De acht edities werden door acht verschillende vrouwen uit drie landen gewonnen. De Australische thuisrijdster Amanda Spratt (2016, 2019, 2020, 2023) nam vier keer op het erepodium plaats. Vanwege de coronapandemie werd de wedstrijd in 2021 en 2022 niet verreden. In 2024 werd de wedstrijd onder de noemer Deakin University Elite Women's Road Race verreden.

Podia[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Winnaar Tweede Derde
2015 Vlag van Australië Rachel Neylan Vlag van Italië Valentina Scandolara Vlag van Australië Tessy Fabry
2016 Vlag van Australië Amanda Spratt Vlag van Australië Rachel Neylan Vlag van Verenigd Koninkrijk Danielle King
2017 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Verenigde Staten Ruth Winder Vlag van Japan Mayuko Hagiwara
2018 Vlag van Australië Chloe Hosking Vlag van Australië Gracie Elvin Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2019 Vlag van Cuba Arlenis Sierra Vlag van Australië Lucy Kennedy Vlag van Australië Amanda Spratt
2020 Vlag van Duitsland Liane Lippert Vlag van Cuba Arlenis Sierra Vlag van Australië Amanda Spratt
2021 Niet verreden
2022 Niet verreden
2023 Vlag van Nederland Loes Adegeest Vlag van Australië Amanda Spratt Vlag van Nederland Nina Buysman
2024 Vlag van Nederland Rosita Reijnhout Vlag van Polen Dominika Włodarczyk Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
3 Vlag van Australië Australië, Vlag van Nederland Nederland
1 Vlag van Cuba Cuba, Vlag van Duitsland Duitsland