Simac Ladies Tour

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Nederland Simac Ladies Tour
Bijnaam Holland Ladies Tour
Regio Nederland
Periode augustus/september
Organisator Courage cycling events
Type Meerdaagse wedstrijd
Categorie UCI Women's World Tour
Geschiedenis
Eerste editie 1998
Aantal edities 25 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Elsbeth van Rooy-Vink
Laatste winnaar Vlag van België Lotte Kopecky
Laatste Bel. winnaar Lotte Kopecky (2023)
Laatste Ned. winnaar Lorena Wiebes (2022)
Meeste zeges Vlag van Nederland Marianne Vos
4 zeges (2009-2012)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Simac Ladies Tour is een meerdaagse Nederlandse wielerwedstrijd voor vrouwen. De wedstrijd wordt gehouden sinds 1998 en bestaat in de regel uit zes of zeven etappes. Voorheen werd de wielerwedstrijd georganiseerd onder de naam Holland Ladies Tour, maar sinds 2011 onder verschillende namen waarbij het woord "Holland" vervangen wordt door de naam van de hoofdsponsor van het evenement. Vanaf 2021 is dit Simac.

De wedstrijd had van 2011 tot 2016 de UCI 2.1-status en maakt vanaf 2017 deel uit van de UCI Women's World Tour.[1] De Simac Ladies Tour is, samen met de reeds bestaande WorldTour-wedstrijd Ronde van Drenthe en de opnieuw in het leven geroepen Amstel Gold Race, de derde Nederlandse wedstrijd op het hoogste niveau.

Doordat de Simac Ladies Tour in september, voor het WK, wordt verreden, kent het steevast een sterk internationaal deelnemersveld. Zo had de wedstrijd viermaal een Duitse en tweemaal een Amerikaanse winnares. De Zweedse Susanne Ljungskog won twee keer, net als Mirjam Melchers en Annemiek van Vleuten. Recordhoudster is Marianne Vos, met vier overwinningen op rij. De eerste editie werd in 1998 gewonnen door Elsbeth van Rooy-Vink.

Jaar Naam van de wedstrijd Status
1998-2010 Holland Ladies Tour UCI 2.2
2011 Profile Ladies Tour UCI 2.1
2012 BrainWash Ladies Tour UCI 2.1
2013-2016 Boels Rental Ladies Tour UCI 2.1
2017-2019 Boels Ladies Tour UCI 2.WWT
2021-heden Simac Ladies Tour UCI 2.WWT

Podium[bewerken | brontekst bewerken]

Podium in 2016: Van Dijk (2e), winnares Blaak en Amialiusik (3e)
Podium in 2017: Van der Breggen (2e), winnares Van Vleuten en Van Dijk (3e)
Alle truidragers in 2018.
Jaar Winnaar Tweede Derde
1998 Vlag van Nederland Elsbeth van Rooy-Vink Vlag van Nederland Leontien van Moorsel Vlag van Noorwegen Ingunn Bollerud
1999 Vlag van Nederland Leontien van Moorsel Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Zweden Susanne Ljungskog
2000 Vlag van Nederland Mirjam Melchers Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Vlag van Zweden Susanne Ljungskog
2001 Vlag van Duitsland Petra Rossner Vlag van Litouwen Diana Žiliūtė Vlag van Nederland Debby Mansveld
2002 Vlag van Nederland Debby Mansveld Vlag van Nederland Mirjam Melchers Vlag van Nederland Arenda Grimberg
2003 Vlag van Zweden Susanne Ljungskog Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Rusland Olga Zabelinskaia
2004 Vlag van Nederland Mirjam Melchers Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Nederland Sissy van Alebeek
2005 Vlag van Duitsland Tanja Hennes Vlag van Zweden Susanne Ljungskog Vlag van Nederland Mirjam Melchers
2006 Vlag van Zweden Susanne Ljungskog Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Duitsland Judith Arndt
2007 Vlag van Verenigde Staten Kristin Armstrong Vlag van Duitsland Judith Arndt Vlag van Denemarken Linda Villumsen
2008 Vlag van Duitsland Charlotte Becker Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Vlag van Nederland Irene van den Broek
2009 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg
2010 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2011 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Nederland Kirsten Wild
2012 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Verenigde Staten Evelyn Stevens Vlag van Duitsland Judith Arndt
2013 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead
2014 Vlag van Verenigde Staten Evelyn Stevens Vlag van Duitsland Lisa Brennauer Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2015 Vlag van Duitsland Lisa Brennauer Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2016 Vlag van Nederland Chantal Blaak Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Wit-Rusland Alena Amialiusik
2017 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2018 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Nederland Anna van der Breggen
2019 Vlag van Luxemburg Christine Majerus Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Duitsland Lisa Klein
2020
geannuleerd vanwege de Coronapandemie[2]
2021 Vlag van Nederland Chantal van den Broek-Blaak Vlag van Zwitserland Marlen Reusser Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2022 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Frankrijk Audrey Cordon-Ragot Vlag van Nederland Karlijn Swinkels
2023 Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Verenigd Koninkrijk Anna Henderson

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renster Land Jaren
4 Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland 2009, 2010, 2011, 2012
2 Mirjam Melchers Vlag van Nederland Nederland 2000, 2004
Susanne Ljungskog Vlag van Zweden Zweden 2003, 2006
Annemiek van Vleuten Vlag van Nederland Nederland 2017, 2018
Chantal van den Broek-Blaak Vlag van Nederland Nederland 2016, 2021

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
15 Vlag van Nederland Nederland
4 Vlag van Duitsland Duitsland
2 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten, Vlag van Zweden Zweden
1 Vlag van België België, Vlag van Luxemburg Luxemburg

{{Appendix

Commons heeft mediabestanden in de categorie Holland Ladies Tour.
  1. ↑ Amstel Gold Race en Ladies Tour op WorldTour-kalender NOS.nl, 15 oktober 2016
  2. ↑ Boels Ladies Tour wegens Coronavirus alsnog van wielerkalender gehaald NU.nl, 27 juli 2020

}}

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simac_Ladies_Tour&oldid=66935162"