Emma Twigg

Emma Twigg
	Twigg in 2010
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Emma Twigg
Geboortedatum	1 maart 1987
Geboorteplaats	Napier
Nationaliteit	Nieuw-Zeeland
Lengte	1,81 m
Sportieve informatie
Discipline	Roeien
Onderde(e)l(en)	skiff
Olympische Spelen	2008, 2012, 2016, 2021
Medailles
Olympische Spelen
Wereldkampioenschappen
Portaal	Sport

Emma Twigg (Napier, 1 maart 1987) is een Nieuw-Zeelands roeister. Zij werd Olympisch kampioen in de skiff in 2021 tijdens de Zomerspelen in Tokio.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Twigg begon op veertienjarige leeftijd met roeien via haar vader die roeicoach was op de plaatselijke roeiclub. Zij vertegenwoordigde Nieuw-Zeeland voor de eerste keer internationaal in 2003 tijdens de Wereldkampioenschappen voor junioren in het Griekse Athene waar ze zesde werd in de acht. Tijdens de Wereldkampioenschappen voor beloften in Amsterdam in juli 2005 werd ze vierde in de skiff. Een jaar later won ze in dezelfde boot goud op de Wereldkampioenschappen voor junioren, gevolgd door goud in de skiff op het WK voor beloften een maand later. Daarna maakte ze de overstap naar de elite.

In aanloop naar de Olympische Spelen in Beijing deed Twigg het prima in het wereldbekercircuit met twee derde plaatsen. Zij kon de vorm niet vasthouden en eindigde in Beijing als negende. Een jaar later schreef Twigg twee wereldbekerwedstrijden op haar naam en miste net het brons tijdens de Wereldkampioenschappen in het Poolse Poznań.

De Wereldkampioenschappen van 2010 vonden plaats op haar thuisbasis: Lake Karapiro in Nieuw-Zeeland. Twigg won haar eerste medaille op een internationaal titeltoernooi, namelijk brons. Een jaar later behaalde zij dezelfde kleur tijdens de Wereldkampioenschappen in het Sloveense Bled. Tijdens de Olympische Spelen in Londen het jaar daarop liep Twigg met een vierde plaats wederom eremetaal mis.

Twigg verbeterde zichzelf met een zilveren medaille tijdens het Wereldkampioenschappen in Zuid-Korea in 2013. Het jaar daarop domineerde zij. Twigg won alle drie de wereldbekerwedstrijden en werd wereldkampioen op de Bosbaan in Amsterdam. Het jaar daarop nam zij een tussenjaar om te studeren in Europa. Twigg was op tijd terug om zich te plaatsen voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Daar liep zij in de finale op drie tienden het brons mis.

Kort na de Spelen kondigde Twigg teleurgesteld haar stoppen aan. Voor de tweede keer vierde worden op de Spelen omschreef zij als "bijna haar ergste nachtmerrie". In de periode werkte zij voor het IOC. In 2018 kondigde Twigg haar rentree aan. Zij keerde het jaar daarop terug in het internationale roeicircuit met wereldbekeroverwinningen in Poznań en Amsterdam het jaar daarop. Het goud op de Wereldkampioenschappen moest zij laten aan de Ierse Sanita Pušpure.

Tijdens het coronajaar 2020 kwam Twigg internationaal niet in actie. Op de Olympische Spelen in Tokio die met een jaar waren uitgesteld, won zij overtuigend goud.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Twigg leerde haar partner Charlotte Mizzi in 2018 kennen via gemeenschappelijke vrienden. In januari traden beide vrouwen in het huwelijk. Lucy Spoors, zilverenmedaillewinnaar tijdens de Olympische Spelen van 2021, was een van Twiggs bruidsmeisjes.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Zomerspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Resultaten
2008	Beijing	9e in de skiff
2012	Londen	4e in de skiff
2016	Rio de Janeiro	4e in de skiff
2021	Tokio	1 in de skiff

Wereldkampioenschappen roeien[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Resultaten
2006	Poznań	7e in de acht
2007	München	6e in de skiff
2009	Poznań	4e in de skiff
2010	Hamilton	3 in de skiff
2011	Bled	3 in de skiff
2013	Chungju	2 in de skiff
2014	Amsterdam	1 in de skiff
2019	Ottensheim	2 in de skiff
2022	Račice	2 in de skiff
2023	Belgrado	2 in de skiff

Bron:

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Emma Twigg op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.