Gebruiker:Layka100/Kladblok
| Maria Antonietta Macciocch | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 25 april 1966 | |||
| Geboorteplaats | Haarlem | |||
| Overleden | Rome | |||
| Functie | Schrijver Politicus | |||
| Partij | Communitische Partij ) | |||
| Titulatuur | drs. | |||
| Politieke functies | ||||
| 1998-2011 | lid Tweede Kamer der Staten-Generaal | |||
| 2002-2010 | fractievoorzitter GroenLinks | |||
| 2002-2010 | politiek leider GroenLinks | |||
| ||||
| Robert Mangaliso Sobukwe | ||
|---|---|---|
| ||
Cel van Robert Sobukwe op Robben Eiland waarin hij in eenzame opsluiting vast zat
| ||
| Volledige naam | Robert Sobukwe | |
| Geboren | 5 december 1924 | |
| Geboorteplaats | Graaff-Reinet | |
| Overleden | 27 februari 1978 | |
| Overlijdensplaats | Kimberley (Noord-Kaap) | |
| Land | Zuid-Afrika | |
| Functie | Voorzitter | |
| Opvolger | Potlako Leballo | |
| Partij | Pan-Afrikaans Congres | |
Vroege jaren[bewerken | brontekst bewerken]
Sobukwe is geboren in Graaff-Reinet op 5 December 1924.[1] Hij is de jongste van zes kinderen.[2] Vanuit een arm gezin heeft hij zich uiteindelijk opgewerkt naar student van Fort Hare University. Tijdens zijn studententijd voegde hij zich in 1948 bij het Afrikaans Nationaal Congres (ANC). Hier werd hij later tot voorzitter van de studenten-afdeling gekozen.[3]
Politieke Stroming[bewerken | brontekst bewerken]
Sobukwe was een voorstander van een Afrikanistische toekomst voor Zuid-Afrika. Hij verwierp dan ook elke suggestie tot samenwerking met iedereen die geen Afrikaan was. Hierbij was zijn definitie van "Afrikaan" dan:
Een ieder die woont, loyaal is aan Afrika en bereid is om geregeerd te worden door een Afrikaanse meerderheid.
Na zijn vertrek bij de ANC naar het Pan-Afrikaanse Congres werd hij verkozen tot president in 1959.[3]
De reden van het vertrek was dat Sobukwe van mening was dat witten en Afrikanen onmogelijk met elkaar konden samenleven. Hij wilde dan ook dat alle witten werden uitgesloten van lidmaatschap van de ANC. Elk vertrouwen dat men had in witten zou het idee ontkrachten dat de Afrikanen de mogelijkheid hadden om de macht te verkrijgen in Zuid-Afrika.<Nation. 4/1/1978, Vol. 226 Issue 12, p368-370. 3p.>
Academisch Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Sobukwe werd in 1950 aangesteld als docent bij de middelbare school in Standerton. Hij verloor deze baan toen hij zich uitsprak over de Defiance Campaign in 1952.
In 1954 verhuisde hij naar Johannesburg waar hij een docent Afrikaanse studies werd aan de universiteit van de Witwatersrand.[2] Gedurende deze tijd was hij redacteur bij The Africanist. In deze functie begon Sobukwe steeds kritischer te worden op de ANC. Hij beschreef de partij als Liberaal-links-multi-racialisten. Dit stond pal tegen over zijn Afrikanistisch perspectief.
De vele restricties vanuit de overheid bemoeilijkte de academische carriere van Sobuwke. Hij mocht bijvoorbeeld niet naar het buitenland reizen om te studeren of te werken. Desondanks behaalde hij een diploma Economie aan de Universiteit van Londen en een diploma rechtsgeleerheid. In 1975 begon Sobuwke zijn eigen praktijk als advocaat in Kimberley .
Gevangenschap[bewerken | brontekst bewerken]
Het PAC leidde een nationaal protest tegen de Pasjeswetgeving. Deze wet verplichtte elk zwart persoon tot het altijd bij zich dragen van een pas. Sobukwe leidde een protest in Orlando in Soweto waarbij hij werd vergezeld met enkele medestanders. Hij maakte zich bewust schuldig aan het breken van de wet en werd gearresteerd. Sobuwke werd veroordeeld tot het aanzetten van het verbreken van wetten en werd veroordeeld tot 3 jaar gevangenis.[4]
Sobukwe Clausule[bewerken | brontekst bewerken]
Sobukwe werd door de Nationale Partij beschouwt als een bedreiging voor het Apartheid systeem vanwege zijn invloed. Het Zuid-Afrikaanse Parlement voerde dan ook in 1963 de zogenoemde Sobukwe Clausule in. Hierin stond beschreven dat een ieder die ervan werd verdacht het land te willen verlaten om sabotagetechnieken te willen om de overheid te saboteren en/of het omverwerpen van de overheid door dit te behartigen bij of te vragen om steun bij buitenlandse instellingen, waaronder de Verenigde Naties. De minumum straf was 5 jaar en kon leiden tot levenslang. Deze clausule is alleen toegepast op Sobukwe.Nadat hij zijn tijd had gediend, bleef Sobukwe gevangen op Robben Eiland.[5]
Robben Eiland[bewerken | brontekst bewerken]
Op Robben Eiland werd Sobuwke in een apart gebouw vastgehouden. Hierin had hij geen contact met mensen, maar had hij wel bepaalde privileges zoals het lezen van boeken, kranten, burgerkleding en brood.
Hoewel contact met andere gevangen strikt verbonde was, kon Sobukwe geheime handsignalen geven. Ook behaalde hij een diploma in Economy van de University of London.
Gedurende zijn gevangenschap hield Sobuwke contact met zijn vriend Benjamin Pogrund en latere biograaf.[4]
In 1969 werd Sobuwke toegestaan om naar zijn familie in Kimberley te verhuizen. Dit was wel onder de voorwaarde van huisarrest en hij mocht niet politiek actief zijn.
Ziekte en overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
Vanwege lonkanker werd Sobukwe in 1977 naar het ziekenhuis gebracht. Zijn artsen behartigden zijn zaak in voor meer vrijheid van beweging te verkrijgen op basis van humanitaire gronden. Dit verzoek werd geweigerd. Robert Sobukwe stierf op 27 februari 197 in Graaf-Reinet en werd op 11 maart 1978 begraven.[6]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ "Robert Mangaliso Sobukwe", South African History Online.
- ↑ a b "Robert Sobukwe: 'There is only one race. The human race.'" History and heritage, SouthAfrica.info.
- ↑ a b Maaba, Brown Bavusile (2001). The Archives of the Pan Africanist Congress and the Black Consciousness-Orientated Movements. History in Africa 28: 417–438. DOI: 10.2307/3172227.
- ↑ a b Pogrund, Benjamin. (1991), Sobukwe and apartheid. Rutgers University Press, New Brunswick, N.J.. ISBN 0813516927.
- ↑ (en) The Sobukwe Clause: – National Heritage Monument | News. nhmsa.co.za. Geraadpleegd op 23 juli 2018.
- ↑ Pogrund, Benjamin. (2006), How can man die better : the life of Robert Sobukwe. Jonathan Ball, Johannesburg. ISBN 9781868424900.
External links[bewerken | brontekst bewerken]
- Robert Sobukwe - Leader of The Africanist[dode link]
- Collection of historical papers on Robert Mangaliso Sobukwe at The University of the Witwatersrand Library
- Austil Mathebula, "Robert Sobukwe, a lesser known hero", The Citizen, 19 March 2015
[[Category:1924 births]]
[[Category:1978 deaths]]
[[Category:People from Graaff-Reinet]]
[[Category:Xhosa people]]
[[Category:Pan Africanist Congress of Azania politicians]]
[[Category:Anti-apartheid activists]]
[[Category:Alumni of the University of London]]
[[Category:University of Fort Hare alumni]]
[[Category:Inmates of Robben Island]]
[[Category:South African pan-Africanists]]