Jamie Cullum

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jamie Cullum
2017
Algemene informatie
Geboren 20 augustus 1979
Geboorteplaats RochfordBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief 1999 - heden
Genre(s) Crossover jazz, power pop, blue-eyed soul, jazz-pop, swing, pop
Beroep Zanger, multi-instrumentalist, pianist, componist, songwriter
Instrument(en) piano, gitaar, stomp box, drumstel
Label(s) Lioness, UCJ, Candid, Decca, Verve (VS), Verve Forecast (VS), Deckdisc
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Jamie Cullum (Rochford (Essex), 20 augustus 1979[1]) is een Brits zanger en multi-instrumentalist. Hij begeleidt zichzelf voornamelijk op piano, maar doet dit soms ook met andere instrumenten, zoals drums of gitaar.[2] Tussen 1999 en 2014 bracht hij zeven studioalbums uit, waarvan Interlude de laatste is.[1]

Sinds april 2010 presenteert Cullum wekelijks een jazzshow op BBC Radio 2.[3][4]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugdjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Cullum werd geboren in Rochford, Essex. Hij groeide op in Hullavington, Wiltshire.[2][5]

Zijn moeder, Yvonne, is een secretaresse van Anglo-Birmaanse afkomst[2], wier familie zich in Noord-Engeland vestigde nadat Birma onafhankelijk werd verklaard. Zijn Britse vader[2], John Cullum, werkte in financiën. Zijn grootvader van vaders kant was een Britse legerofficier en zijn grootmoeder van vaders kant was een Joodse vluchteling[2] uit Pruisen, die in Berlijn in nachtclubs zong.

Op dertienjarige leeftijd begon hij met het maken van muziek.[2] Zijn eerste baantje was als pianist bij de lokale Pizza Express.[2]

Cullum volgde een opleiding aan de Grittleton House School, een onafhankelijke school in het dorp Grittleton, vlak bij het stadje Chippenham in Wiltshire. Daarna ging hij naar de Sheldon School, een scholengemeenschap in hetzelfde graafschap. In tegenstelling tot wat soms wordt beweerd, kreeg hij geen plaats aangeboden aan universiteit van Oxford. Hij ging Engelse literatuur en Filmwetenschappen studeren aan de Universiteit van Reading[1][2], waaraan hij afstudeerde met een First Class Honours, de hoogste academische beoordeling in het Britse onderwijssysteem.

Begin van muziekcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Met een budget van £48 produceerde Cullum in 1999, op negentienjarige leeftijd, zijn eerste album, Jamie Cullum Trio-Heard it All Before, waarvan een beperkte oplage werd gemaakt. Vanwege hun zeldzaamheid worden de originele exemplaren tegenwoordig verkocht voor een bedrag tot wel £600 op eBay.[6] Dankzij dit album kwam hij in contact met bassist Geoff Gascoyne[7], waarna hij op Gascoynes album Songs of the summer meespeelde.

Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Reading bracht Cullum zijn eerste studioalbum uit, Pointless Nostalgic. Dit album trok de aandacht van grote spelers in de muziekwereld, onder wie Michael Parkinson en Melvyn Bragg. Na zijn eerste televisieoptreden, in april 2003, tekende hij een platencontract voor 1 miljoen Britse pond met Universal Records[1], voor de productie van drie studioalbums.

Doorbraak en tournees[bewerken | brontekst bewerken]

Het tweede studioalbum, Twentysomething, werd een jaar later, in 2004, uitgebracht. Dit album behaalde de platinum-status en stond wekenlang op de hoogste positie van de Britse hitlijsten. Het album was tevens het bestverkochte studioalbum aller tijden van een jazzmuzikant in het Verenigd Koninkrijk, en zorgde ervoor dat Cullum, volgens de verkoopcijfers, de meest succesvolle jazzartiest van 2003 was.

Het derde album, Catching Tales, werd het daaropvolgende jaar uitgebracht. Dit album werd, net zoals zijn vorige album, geproduceerd door Stewart Levine. Het album werd in het Verenigd Koninkrijk en in Nederland uitgebracht op 26 september 2005, en in de Verenigde Staten twee weken later, op 11 oktober. Het nummer Fascinating Rhythm staat niet op de Amerikaanse en Franse versie van het album.

Cullum speelde in de jaren daarna op talloze festivals en werkte met de grootste artiesten ter wereld samen. Hij stond onder andere meerdere malen op het Glastonbury Festival (in 2004[8] en 2009[9]), het New Orleans Jazz & Heritage Festival (in 2005[10]), Coachella (2005[11]), het North Sea Jazz Festival (2004, 2009, 2013), het Playboy Jazz Festival (2006[12]) en het Jakarta International Java Jazz Festival (2007[13]). Daarnaast werkte hij met een aantal bekende artiesten, onder wie Kylie Minogue, de Sugababes, rapper Will.i.am, Burt Bacharach en The Heritage Orchestra.

Op 29 april 2006 speelde Cullum voor een menigte van meer dan een miljoen toeschouwers tijdens de festiviteiten voor Koninginnedag op het Museumplein in Amsterdam. Als statement droeg hij een T-shirt van zangeres Anouk, die hij zeer bewondert.

Een nieuw album en de vervolgjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Na een jarenlange periode van optredens en festivals richtte Cullum zich weer op de productie van een nieuw studioalbum. Zijn twee vaste bandleden, Geoff Gasgoyne en Sebastiaan de Krom, hadden na zeven jaar hetzelfde repertoire zin in wat anders en verlieten de band van Cullum. Percussionist Tom Richards bleef wel. Met nieuwe muzikanten en een nieuwe producer maakte Jamie het album The Pursuit, waarop hij voor het eerst gebruik maakte van meer elektronische muziek.[14] Het album kwam in 2009 uit. Het werd opgenomen op verschillende plaatsen, waaronder Cullums keuken, een studio in Los Angeles en Terrified Studios (zijn eigen studio in Shepherd's Bush).[15]

Sinds 2010 presenteert Cullum elke dinsdagavond een jazzshow op BBC Radio 2.[3]. In 2011 werkte hij samen met de rapgroep Stereo MC's in het nummer Boy.

Op 17 mei 2013 werd zijn studioalbum, Momentum, uitgebracht. Het album bevat nummers van meer dan tien componisten, onder wie Cullum zelf, zijn broer Ben Cullum[2] en Cole Porter.[16][17][18] Zijn aanpak bij dit album was volledig anders dan die bij zijn vorige platen. Hij maakte gebruik van thuisdemo's en gebruikte allerlei instrumenten en gadgets tijdens het opnameproces, waaronder iPhone-Apps en allerlei prullaria, zoals cassetterecorders en kringloopmaterialen.

Op 6 oktober 2014 kwam zijn album Interlude uit. Met dit album gaat Cullum terug meer de jazz-kant op.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Cullum is getrouwd met voormalig model en schrijfster Sophie Dahl, met wie hij twee dochters heeft.[19]

Cullum staat niet alleen bekend om zijn vaardigheden met de piano, maar ook om zijn energieke en creatieve muziekstijl met andere instrumenten. Hij maakt veel gebruik van een zogenaamde stomp box, gemaakt van een klein houten blok, of een loop machine, waarmee hij een melodie van vier of acht tellen zingt of speelt en vervolgens over deze 'loop' heen speelt. Daarnaast maakt hij regelmatig gebruik van beatboxing tijdens zijn optredens.

Invloeden[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel Cullum in eerste instantie een jazzmusicus is, beoefent hij een breed scala van genres en stijlen. Hij wordt beschouwd als een "crossover"-musicus, die zijn wortels in de jazz heeft. Cullum put inspiratie uit het werk van veel verschillende muzikanten en luistert zelf naar een eclectische mix van muziek van Miles Davis, Tom Waits en vele anderen. Cullum zegt zelf dat hij muzikaal het meest door zijn oudere broer, Ben Cullum, wordt beïnvloed, en de twee blijven tot op heden nauw samenwerken.[20]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Heard It All Before 1999 - als Jamie Cullum Trio
Pointless Nostalgic 2002 -
Twentysomething 28-03-2004 17-04-2004 3 82
Catching Tales 26-09-2005 01-10-2005 3 28
The Pursuit 06-11-2009 14-11-2009 11 21
Momentum 17-05-2013 25-05-2013 27 6
Interlude 03-10-2014 11-10-2014 42 5
Taller 07-06-2019 - 55 -
The Pianoman at Christmas 2020 -
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Twentysomething 2004 10-04-2004 14 55
Catching Tales 2005 08-10-2005 9 24
The Pursuit 2009 14-11-2009 25 25
Momentum 2013 01-06-2013 19 30
Interlude 2014 18-10-2014 25 10
Taller 2019 07-06-2019 88 -

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
All at Sea 2004 - Nr. 79 in de Single Top 100
Everlasting Love 2004 27-11-2004 35 4 Nr. 19 in de Single Top 100
Get Your Way 2005 24-09-2005 26 9 Nr. 31 in de Single Top 100
Mind Trick 2005 10-12-2005 27 6 Nr. 63 in de Single Top 100
Photograph 2006 - Nr. 88 in de Single Top 100
I'm All over It 2009 17-10-2009 tip4 - Nr. 63 in de Single Top 100
Don't Stop the Music 2010 30-01-2010 24 6 Nr. 79 in de Single Top 100
Remember When 2010 30-10-2010 tip10 - met 5K / Nr. 92 in de Single Top 100
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Everlasting Love 2004 04-12-2004 tip17 -
I'm All over It 2009 14-11-2009 tip8 -
Don't Stop the Music 2010 27-02-2010 tip2 -
Everything You Didn't Do 2013 25-05-2013 tip43 met Carlos Sadness, Frank T & Nita
Edge of Something 2013 13-07-2013 tip54 -
You're Not the Only One 2013 24-08-2013 tip16 -
When I Get Famous 2013 30-11-2013 tip34 -
Don't Let Me Be Misunderstood 2014 20-09-2014 tip40 - met Gregory Porter
Show Me the Magic 2016 17-12-2016 tip16 -
Drink 2019 22-06-2019 tip -
Usher 2019 13-07-2019 tip -
Merry Xmas Everybody 2019 21-12-2019 tip37 - met Robbie Williams
It's Christmas 2020 12-12-2020 tip -
Hang Your Lights 2020 19-12-2020 tip -

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
All at Sea - - - - - - 804 1324 1554 1699 1673 1911 1977 - 1747 - - - - - - - - - -
Everlasting Love - - - - - - - 889 1297 1756 1356 1687 1898 - - - - - - - - - - - -

Dvd's[bewerken | brontekst bewerken]

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Live At Blenheim Palace 2004 06-11-2004 7 38

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Jamie Cullum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.