Kameleon (sterrenbeeld)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaart van het sterrenbeeld Kameleon.

Kameleon (Chamaeleon, afkorting Cha) is een onopvallend sterrenbeeld nabij de zuidelijke hemelpool, liggende tussen rechte klimming 7u32m en 13u48m en tussen declinatie −75° en −83°. Het sterrenbeeld, dat vanaf de breedte van de Benelux niet te zien is, werd in 1597 (of 1598) geïntroduceerd door Petrus Plancius, uitgaande van waarnemingen door de zeevaarders Pieter Dircksz Keyser en Frederik de Houtman.

Sterren[bewerken | brontekst bewerken]

Het sterrenbeeld bevat geen heldere sterren, de helderste, alpha Chamaeleontis, heeft magnitude 4,07.

Telescopisch waarneembare objecten in het sterrenbeeld Kameleon, opgenomen in de New General Catalogue en Index Catalogue[bewerken | brontekst bewerken]

New General Catalogue (NGC)[bewerken | brontekst bewerken]

NGC 2915, NGC 3149, NGC 3195, NGC 3620

Index Catalogue (IC)[bewerken | brontekst bewerken]

IC 2631, IC 2884, IC 3104

Begrenzing[bewerken | brontekst bewerken]

Van de door Eugène Delporte en de Internationale Astronomische Unie (IAU) vastgelegde begrenzingen rond de 88 erkende sterrenbeelden heeft de begrenzing rond het sterrenbeeld Kameleon de eenvoudigste en geometrisch meest herkenbare vorm. Delporte koos voor de begrenzing bestaande uit slechts 4 zijden. Dit soort begrenzing is echter ook te zien rond de sterrenbeelden Grote Hond, Microscoop, Schild, Sextant, Telescoop, Vliegende Vis, Zuiderkroon, Zuiderkruis en Zuidervis.

Aangrenzende sterrenbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

(met de wijzers van de klok mee)