Luis Gianneo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Luis Gianneo
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Luis Gianneo
Geboren 9 januari 1897
Geboorteplaats Buenos AiresBewerken op Wikidata
Overleden 15 augustus 1968
Overlijdensplaats Buenos AiresBewerken op Wikidata
Land Vlag van Argentinië Argentinië
Werk
Genre(s) Klassiek
Beroep componist, muziekpedagoog, dirigent, organist en pianist
Instrument(en) viool
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Luis Gianneo (Buenos Aires, 9 januari 1897 – Buenos Aires, 15 augustus 1968) was een Argentijns componist, muziekpedagoog, dirigent, organist en pianist van Italiaanse afkomst.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Gianneo was een piano-leerling van Luigi Romaniello en Ernesto Drangosh. Hij studeerde compositie bij Constantino Gaito en Eduardo Fornarini. Een bepaalde tijd vormde hij met zijn broer Miguel Gianneo (viool) een duet.

In 1921 huwde hij de zangeres en pianiste Josefina Ghidoni en vertrok in 1923 naar San Miguel de Tucumán. In de volgende 20 jaar was hij daar als leraar in het Tucumán Instituto Musical en als pianist en dirigent werkzaam. Verder was hij organist aan de parochiekerk "Sint Franciscus" in San Miguel de Tucumán. De Tucumán Asociación Sinfónica werd van hem opgericht en gedirigeerd. Met dit orkest verzorgde hij uitvoeringen van werken van Igor Stravinsky, Claude Debussy en Ottorino Respighi.

In 1932 werd hij lid van de "Grupo Renovación", die in 1929 van Juan José, José Maria Castro, Jacobo Ficher en Juan Carlos Paz gesticht was. In deze periode ontstonden vele werken zoals El Tarco en Flor, Pampeanas en Turay-Turay. In 1938 maakte hij een reis door Europa, die hem naar Italië, Frankrijk, België, Duitsland en Zwitserland bracht. Hij was deelnemer aan de Internationale Muziek Conferentie in Florence. In Turijn dirigeerde hij een uitvoering van zijn symfonisch gedicht Turay-Turay. Tijdens zijn verblijf in Parijs ontstonden zijn Cinco pequeñas piezas, de 1e symfonie en het Concertino-Serenata. In 1939 kwam hij naar Argentinië terug. In 1944 ging zijn Concierto Aymará, voor viool en orkest in première.

Vanaf 1945 was hij oprichter van verschillende jeugdorkesten, zoals het Jeugdorkest van Radio El Mundo en in 1954 het Orquesta Sinfónica Juvenil de Radio Nacional en Argentina (Jeugd-symfonieorkest van Radio Nacional). In 1949 werd hij onder de directeur Alberto Ginastera professor voor harmonie, instrumentatie en compositie aan het Conservatorio de Música y Arte Escénico de La Plata. Later werd hij directeur van het Conservatorio Provincial de Mar del Plata. Tot zijn bekendste leerlingen behoren: Ariel Ramírez (pianist en componist), Juan Carlos Zorzi, Virtú Maragno, Pedro Ignacio Calderón (dirigent) en Rodolfo Arizaga. In 1955 werd hij inspecteur van het Conservatorio Nacional Superior de Música "Carlos López Buchardo" (IUNA) in Buenos Aires. In hetzelfde jaar overleed zijn echtgenote Josefina Ghidoni en korte tijd later vertrokken hun dochters naar Europa.

In 1960 huwde hij Inés Rosa Sayans. Zij maakten ook een reis door Europa en in 1961 werd hun zoon Luis Alejandro in Rome geboren. De cantate Angor Dei uit 1962 is opgedragen opgedragen aan zijn tweede echtgenote. In 1965 werd Gianneo president van de "Nationale commissie voor cultuur". Hij was lid van de "Academie van de schone Kunsten".

Het Conservatorio Provincial de Música de Mar del Plata draagt sinds 1960 de naam van Luis Gianneo.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1930 El Tarco en Flor, symfonisch gedicht voor orkest
    1. Lento - Vivo con alegria - Allegretto - Lento
    2. Andante lento - Più lento - Poco più mosso - Lento
    3. Più mosso - Lento - Più lento
  • 1937 Obertura para una Comedia Infantil, voor orkest
  • 1938 Concertino-Serenata
  • 1944 Concierto Aymará, voor viool en orkest ( won de Prize of the Free Library of Philadelphia for Latin-American Composers)
  • 1964 Antífona - Sinfonia
  • 1965 Poema de la Saeta
  • Obertura del Sesquicentenario
  • Pampeanas
  • Primera Sinfonía (1e symfonie), voor orkest
  • Turay-Turay, symfonisch gedicht voor orkest
  • Variaciones sobre un tema de tango

Cantates[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1962 Angor Dei, cantate

Muziektheater[bewerken | brontekst bewerken]

Balletten[bewerken | brontekst bewerken]

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Transfiguración, voor bariton en orkest (won de Prijs van de stadt Buenos Aires)

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1963 Drie stukken, voor viool

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1913 Tarantella
  • 1916 Cuatro Composiciones (Vier composities)
    1. Vieja Cancion
    2. En bateau
    3. Berceuse
    4. Arabesca
  • 1917 Sonate Nr. 1
  • 1918 Variaciones sobre un Tema de Handel (Variaties over een thema van Händel)
  • 1923 Vals Lento
  • 1933 Suite
    1. Agitato
    2. Calmo
    3. Allegro rustico
  • 1938 Cinco pequeñas piezas (Vijf kleine stukken)
    1. Requiebros (Coquetterie)
    2. Canción de Cuna
    3. Marcha para soldaditos de cuerda (Mars voor de speelgoed soldaten)
    4. Vals Sentimental
    5. Movimiento Perpetuo
  • 1938 Sonatina
  • 1942 Sonate Nr. 2
  • 1948 Improvisación
  • 1957 Sonate Nr. 3
  • 1957-1959 Seis Bagatelas
    1. Allegretto
    2. Allegro
    3. Andantino piacevole
    4. Allegro scherzando
    5. Andante
    6. Vivo
  • Album Intimo
  • Bailecito
  • Caminito de Belén (De kleine weg naar Bethlehem)
  • Dos estudios (Twee etudes)
    1. En forma de vidala
    2. En forma de zamba
  • En el Altiplano, prelude
  • Música para niños (Muziek voor kinderen)
  • Mi changuita (tango)
  • Siete Piezas Infantiles
  • Tres Danzas Argentinas
    1. Gato
    2. Tango
    3. Chacarera
  • Tres Preludios
    1. Nocturno
    2. Noche en la Sierra
    3. En el Canaveral
  • Villancico

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Classified chronological catalog of the works of the Argentine composer Luis Gianneo., Boletin interam. mus., nos. 9-10 (Jan-March 1959), p. 51-57.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
  • Miguel Fischer, Martha Furman Schleifer, John M. Furman: Latin American classical composers - A biographical dictionary, Lanham, Md: Scarecrow Press, Inc., 1996, 407 p., ISBN 978-0810831858
  • Stewart Gordon: Spanish, Portuguese, and Latin Keyboard Music in the Twentieth Century, in: A History of Keyboard Literature. Music for the Piano and its Forerunners, New York: Schirmer Books, 1996, 566 p., ISBN 978-0534251970
  • Vicente Gesualdo: Breve historia de la música en la Argentina, Claridad (Buenos Aires): 1998, 410 p., ISBN 9506201293
  • Vicente Gesualdo: La musica en la Argentina, Buenos Aires: Editorial Stella, 1988, 288 p.
  • Enzo Valenti Ferro: Los directores : Teatro Colon 1908-1984, Buenos Aires: Ediciones de Arte Gaglianone, 1985, 406 p., ISBN 978-9509004580
  • Lázaro Flury: Historia de la Música Argentina, Cordoba: Editorial TA.P.AS., 1978
  • Gösta Morin, Carl-Allan Moberg, Einar Sundström: Sohlmans musiklexikon - 2. rev. och utvidgade uppl., Stockholm: Sohlman Förlag, 1975-1979, 5 v.
  • Gösta Morin, Carl-Allan Moberg, Einar Sundström: Sohlmans musiklexikon : nordiskt och allmänt upplagsverk för tonkonst, musikliv och dans, Stockholm: Sohlmans Förlag, (1951-)
  • Charles Eugene Claghorn: Biographical dictionary of American music, West Nyack, N.Y.: Parker Pub. Co., 1974, 491 p., ISBN 978-0130763310
  • Storm Bull: Index to biographies of contemporary composers, Vol. II, Metuchen, N.J.: Scarecrow Press, 1974, 567 p., ISBN 0-8108-0734-3
  • Storm Bull: Index to biographies of contemporary composers, New York: Scarecrow Press, 1964, 405 p.
  • Paul Frank, Burchard Bulling, Florian Noetzel, Helmut Rosner: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon - Zweiter Teil: Ergänzungen und Erweiterungen seit 1937, 15. Aufl., Wilhelmshaven: Heinrichshofen, Band 1: A-K. 1974. ISBN 3-7959-0083-2; Band 2: L-Z. 1976. ISBN 3-7959-0087-5
  • Rodolfo Arizaga: Enciclopedia de la musica argentina, Buenos Aires: Fondo Nacional de las Artes, 1971, 371 p.
  • Zenei lexikon, Budapest: Zenemukiado Vallalat, 1965
  • Composers of the Americas - Biographical data and catalog of their works, Volume 4, Washington, D.C.: Secretaria General, organizacion de los Estados Americanos, 1958
  • Mabel Senillosa: Compositores argentinos, Buenos Aires: Casa Lottermosser, 1956, 451 p.
  • Debe ser obligatoria la elecucion de musica argentina?, Buenos Aires Musical, v.11, no.181 (16 Oct 1956), p. 1, 6; Buenos Aires Musical, v.11, no.182 (1 Nov 1956), p. 1; Buenos Aires Musical, v.ii, no. 183 (16 Nov 1956), p. 1, 2.
  • Oreste Schiuma: Cien anos de musica argentina : precursores, fundadores, contemporaneos, directores, concertistas, escritores, Buenos Aires: Asociacion Cristiana de Jovenes, 1956, 379 p.
  • Joaquín Pena, Higinio Anglés, Miguel Querol Gavalda: Diccionario de la Música LABOR, Barcelona: Editorial Labor, 1954, 2V, 2318P.
  • Alberto Ginastera: Notas sobre la musica moderna argentina, Revista Musical Chilena, 4, no.31 (Oct-Nov.1948), p. 21-28.
  • Alberto Ginastera: Eight from the Argentine., Modern Music, v.23, no.4 (Fall 1946), p. 226-272.
  • Otto Mayer-Serra: Musica y musicos de Latinoamerica, Mexico City: Atlante, 1947, 2V; 1134P.
  • Leopoldo Hurtado: La nueva musica argentina. Seis Cuartetos de cuerdas., Revista Musical Chilena, v.2, no.10 (April 1946), p. 7-12.
  • Nicolas Slonimsky: Music of Latin America, New York: Thomas Y. Crowell, 1945, 374 p.
  • Nicolas Slonimsky: Modern Argentine composers., (2) Christian Science Monitor, v.33, no.39 (11 Jan. 1941), p. 6.
  • Lazare Saminsky: In the Argentine., Modern Music, v.15, no.1 (1940), p. 31-36
  • Leopoldo Hurtado: La musique dans la Republique Argeotine., Revista Musical, Feb.-Mar. 1940), p. 54-57.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]