Masters 1977 (tennis)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Masters 1977
Officiële naam Colgate-Palmolive Masters
Editie 1977 (8e editie)
Stad, land New YorkVerenigde Staten
Locatie Madison Square Garden
Datum 4 - 8 januari 1978
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 400.000
Deelnemers 8 enkel, 4 dubbelkoppels
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors
Winnaars dubbel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bob Hewitt
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Frew McMillan
Vorige: 1976     Volgende: 1978
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De Masters 1977 werd in het Amerikaanse New York gehouden. Het tennistoernooi werd van 4 tot 8 januari 1978 in de Madison Square Garden op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers op de ATP Rankings.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De titelverdediger Manuel Orantes bleef steken in de groepsfase

Jimmy Connors versloeg in de finale Björn Borg

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Winnaar
2. Vlag van Argentinië Guillermo Vilas Halve finale
3. Vlag van Zweden Björn Borg Finale
4. Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Halve finale
5. Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs Groepsfase
6. Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Manuel Orantes Groepsfase
7. Vlag van Mexico Raúl Ramírez Groepsfase
8. Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner Groepsfase

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs 7-5, 6-2
Vlag van Argentinië Guillermo Vilas Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Manuel Orantes 6-4, 6-1
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Manuel Orantes Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs 7-6, 7-5
Vlag van Argentinië Guillermo Vilas Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 6-4, 3-6, 7-5
Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs Vlag van Argentinië Guillermo Vilas forfait
Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Manuel Orantes 6-2, 6-3
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten Guillermo Vilas 2-1 4-1 28-20
2 Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe 2-1 5-2 40-28
3 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Manuel Orantes 1-2 2-4 24-35
4 Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 1-2 0-4 18-27

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Vlag van Mexico Raúl Ramírez 6-7, 6-2, 6-4
Vlag van Zweden Björn Borg Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 6-4, 6-7, 6-3
Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 7-5, 6-2
Vlag van Zweden Björn Borg Vlag van Mexico Raúl Ramírez 6-2, 6-4
Vlag van Mexico Raúl Ramírez Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 6-4, 6-4
Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Vlag van Zweden Björn Borg forfait
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried 3-0 4-1 31-20
2 Vlag van Zweden Björn Borg 2-1 4-1 30-20
3 Vlag van Mexico Raúl Ramírez 1-2 3-4 31-38
4 Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 1-2 1-6 29-43

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
     Vlag van Zweden Björn Borg 6 6    
   Vlag van Argentinië Guillermo Vilas 3 3    
     Vlag van Zweden Björn Borg 4 6 4
     Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 6 1 6
   Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 6 3 6
     Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried 4 6 3  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                             
     Vlag van Verenigde Staten Bob Lutz
 Vlag van Verenigde Staten Stan Smith
4 6 7  
   Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried
 Vlag van Mexico Raúl Ramírez
6 3 6  
     Vlag van Verenigde Staten Bob Lutz
 Vlag van Verenigde Staten Stan Smith
5 6 3    
     Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bob Hewitt
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Frew McMillan
7 7 6    
   Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bob Hewitt
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Frew McMillan
7 7
     Vlag van Australië John Alexander
 Vlag van Australië Phil Dent
6 6  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]