Masters 1978 (tennis)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Masters 1978
Officiële naam Colgate-Palmolive Masters
Editie 1978 (9e editie)
Stad, land New YorkVerenigde Staten
Locatie Madison Square Garden
Datum 10 - 14 januari 1979
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 400.000
Deelnemers 8 enkel, 4 dubbelkoppels
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
Winnaars dubbel Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
Vorige: 1977     Volgende: 1979
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De Masters 1978 werd in het Amerikaanse New York gehouden. Het tennistoernooi werd van 10 tot 14 januari 1979 in de Madison Square Garden op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers op de ATP Rankings.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De titelverdediger Jimmy Connors bleef steken in de groepsfase.

John McEnroe werd de tweede speler na Stan Smith die beiden titels won op één toernooi.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Björn Borg, Guillermo Vilas en Vitas Gerulaitis lieten verstek gaan.

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Groepsfase
2. Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Winnaar
3. Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs Halve finale
4. Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Halve finale
5. Vlag van Mexico Raúl Ramírez Groepsfase
6. Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon Groepsfase
7. Vlag van Italië Corrado Barazzutti Groepsfase
8. Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe Groepsfase

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 6-1, 6-2
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe 6-3, 6-1
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 7-5, 3-0 opgave
Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 6-1, 6-4
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 6-3, 6-2
Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors forfait
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 3-0 6-0 34-14
2 Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe 2-1 2-2 16-17
3 Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 1-2 2-2 17-13
4 Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 0-3 0-6 13-36

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs Vlag van Italië Corrado Barazzutti 6-4, 6-4
Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Vlag van Mexico Raúl Ramírez 6-4, 6-1
Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs Vlag van Mexico Raúl Ramírez 6-0, 6-1
Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Vlag van Italië Corrado Barazzutti 7-6, 6-4
Vlag van Mexico Raúl Ramírez Vlag van Italië Corrado Barazzutti 3-6, 6-3, 6-4
Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs 6-3, 6-3
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried 3-0 6-0 37-21
2 Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs 2-1 4-2 30-21
3 Vlag van Mexico Raúl Ramírez 1-2 2-5 21-37
4 Vlag van Italië Corrado Barazzutti 0-3 1-6 31-40

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  8  Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe 7 3 6  
4  Vlag van Verenigde Staten Brian Gottfried 5 6 3  
  8  Vlag van Verenigde Staten Arthur Ashe 7 3 5
  1  Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 6 6 7
1  Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 6 6  
  3  Vlag van Verenigde Staten Eddie Dibbs 1 4    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Peter Fleming en John McEnroe wonnen de titel.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                             
     Vlag van Polen (1928-1980) Wojciech Fibak
 Vlag van Nederland Tom Okker
6 6  
   Vlag van Verenigde Staten Bob Lutz
 Vlag van Verenigde Staten Stan Smith
4 3  
     Vlag van Polen (1928-1980) Wojciech Fibak
 Vlag van Nederland Tom Okker
4 2 4    
     Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
6 6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
6 6
     Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bob Hewitt
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Frew McMillan
1 4  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]