Medusa (mythologie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Medusa
Μέδουσα, Medousa, Gorgo
Medusa
Oorsprong Griekse mythologie
Gedaante Gorgo
Dierlijke verschijning Slangenharen en onderlichaam van een slang
Associatie Queeste van Perseus, verstening bij haar aanblik
Kunstvormen Medusa (Caravaggio), Medusa (Rubens), Medusamozaïek uit Kibyra, Medusa door Carlos Schwabe, Medusa door Gian Lorenzo Bernini, Medusa door René Lalique, Medusa door Jacek Malczewski, De geboorte van Pegasus en Chrysaor door Edward Burne-Jones
Literaire bronnen Metamorfosen
Verwantschap
Ouders Phorcys en Ceto
Siblings Gorgonen, Hesperiden, Graeae, Thoosa, Scylla, Ladon
Nakomelingen Pegasus, Chrysaor
Marmeren buste van Medusa, Harriet Hosmer (ca. 1854)
Portaal  Portaalicoon   Religie

Medousa (Oudgrieks: Μέδουσα) of Medusa (gelatiniseerd) is een monsterlijke chtonische figuur uit de Griekse mythologie. Medusa is de dochter van Phorcys en Ceto en is de bekendste van de drie Gorgonen.

Medusa had ooit een bijzondere schoonheid. Ze woonde echter, tot haar verdriet, in een land waar de zon nooit scheen. Medusa smeekte Athena haar te laten vertrekken naar zonnige streken. Athena stond dit niet toe omdat ze vreesde dat de mensen niet haar, maar Medusa om haar schoonheid zouden prijzen.

In een andere versie van de mythe zou Medusa de toorn van Athena hebben gewekt doordat Poseidon haar in Athena's tempel had verkracht.[1] De woedende Athena nam wraak door Medusa's prachtige haar in een hoop kronkelende slangen te veranderen. Verder zou iedereen die Medusa in haar ogen keek, gelijk verstenen. Sindsdien was het haar taak zo veel mogelijk mensen te verstenen. Haar zussen smeekten Athene om haar terug te veranderen. Ze zeiden, "laat ons weer op haar lijken!", en zo geschiedde, want Pallas Athene veranderde ook hen in Gorgonen, en gaf hen vervolgens het eeuwige leven.[2]

Uiteindelijk werd ze gedood en onthoofd door de held Perseus, die hierbij onder meer door Athena geholpen werd. Uit haar bloed werden (als gevolg van een eerdere liefde met Poseidon) het gevleugelde paard Pegasus en de reus Chrysaor geboren. Met het hoofd werd door Perseus een zeemonster en een geheel leger versteend, en de koning die hem de opdracht gaf Medusa te doden. Uiteindelijk werd haar hoofd door Perseus aan Athena geschonken, die het op haar schild plaatste om vijanden mee te kunnen verstenen.

Medusa in de moderne cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Medusa wordt als symbool gebruikt op enkele wapens en vlaggen, zoals op het wapen van de Tsjechische gemeente Dohalice of op de vlag van Sicilië.
  • De Medusakop of gorgonenkop (gorgoneion) is een bekend element in de kunst van de klassieke oudheid.
  • In veel talen worden kwallen, vanwege hun giftigheid en uiterlijke overeenkomst met Medusa's hoofd vol kronkelende slangen, aangeduid als medusa (Frans méduse, Russisch medusa, Italiaans medusa).

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Publius Ovidius Naso - Metamorphosen (8 n.Chr.).
  • Alan Dean Foster - Clash of the Titans (1981); Warner. Ned. vertaling: Slag der Titanen. Boekadaptatie van de gelijknamige film.
  • Imme Dros - De huiveringwekkende mythe van Perseus (1996); Querido.
  • Rosie Hewlett - Medusa (2021); SilverWood Books.
  • Jessie Burton - Medusa: The Girl behind the Myth (2021); Bloomsbury.
  • Natalie Haynes - Stone Blind: Medusa's Story (2022); Pan Macmillan. Ned. vertaling: De Blik van Medusa.
  • Claire Heywood - The Shadow of Perseus (2023); Dutton Books. Ned. vertaling: In de schaduw van Perseus. Orlando Uitgevers, vertaling Saskia Peterzon-Kotte.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Waarom heeft Medusa slangenhaar?, Historia, 4 november 2013
  2. Imme Dros (1996), De Huiveringwekkende mythe van Perseus. Querido's Uitgeverij. ISBN 90-7433-629-9.
Zie de categorie Medusa van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.