Milaan-San Remo 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Italië Milaan-San Remo 2015
106e editie
Peloton in Savona, 2015
Datum 22 maart 2015
Startplaats Milaan
Finishplaats San Remo
Totale afstand 293 km
Gem. snelheid 43,272 km/u
Deelnemers 200
Eindklassementen
Eerste Vlag van Duitsland John Degenkolb
Tweede Vlag van Noorwegen Alexander Kristoff
Derde Vlag van Australië Michael Matthews
Navigatie
Milaan-San Remo 2014     Milaan-San Remo 2016
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 106e editie van de wielerwedstrijd Milaan-San Remo werd gehouden op 22 maart 2015. De renners reden een wedstrijd van 293 kilometer tussen Milaan en San Remo, waar de race voor het eerst sinds 2007 weer eindigde op de Via Roma. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour 2015. In 2014 won de Noor Alexander Kristoff. Deze editie werd gewonnen door de Duitser John Degenkolb.

Organisator RCS Sport stelde het parcours voor Milaan-San Remo vast op 26 november 2014. Net als een jaar ervoor was Le Manie niet opgenomen in het parcours; de Passo del Turchino zat er wel in, afhankelijk van de weersituaties. De finale in Ligurië bevatte korte steile beklimmingen zoals Capo Mele, Capo Cervo, Capo Berta en tot slot de Cipressa en de Poggio di San Remo op 2,5 kilometer van San Remo. De finish lag deze editie, voor het eerst sinds 2007, opnieuw op de Via Roma.

Wedstrijdverslag[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat de kopgroep met onder andere Maarten Tjallingii en Serge Pauwels een voorsprong van maximaal tien minuten hebben gehad, wordt de laatste vluchter ingerekend op de Cipressa. Op de Cipressa hebben meerdere renners zonder succes geprobeerd een aanval te plaatsen, waardoor oud-winnaars als Mark Cavendish en Alexander Kristoff reeds zijn gelost, hoewel de Noor nog weet terug te keren.

In de aanloop naar de Poggio wagen Daniel Oss en Geraint Thomas een poging weg te rijden van het peloton. Zij krijgen maximaal een halve minuut voorsprong, maar zij worden teruggepakt op de Poggio zelf. Op de Poggio weet niemand meer een gat te maken en lijkt een sprint in de maak. In de afdaling komen onder andere Philippe Gilbert en Zdeněk Štybar ten val, waardoor enige vluchtpogingen in de straten van San Remo in de kiem gesmoord worden. Kristoff gaat de sprint van voren aan, maar alleen Degenkolb weet nog over de Noor heen te komen.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

17 UCI World Tour-ploegen 8 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Duitsland Giant-Alpecin Vlag van Spanje Movistar Vlag van Italië Androni Giocattoli
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Zwitserland IAM Cycling Vlag van Australië Orica-GreenEdge Vlag van Italië Bardiani CSF
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Rusland Katjoesja Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky Vlag van Duitsland Bora-Argon 18
Vlag van Verenigde Staten Cannondale-Garmin Vlag van Italië Lampre-Merida Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo Vlag van Polen CCC Sprandi Polkowice
Vlag van België Etixx-Quick Step Vlag van Nederland LottoNL-Jumbo Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Frankrijk FDJ Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Zuid-Afrika MTN-Qhubeka
Vlag van Verenigde Staten Novo Nordisk

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Milaan-San Remo 2015
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Duitsland John Degenkolb Vlag van Duitsland Team Giant-Alpecin 6u46'16"
2 Vlag van Noorwegen Alexander Kristoff Vlag van Rusland Katjoesja z.t.
3 Vlag van Australië Michael Matthews Vlag van Australië Orica-GreenEdge z.t.
4 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo z.t.
5 Vlag van Italië Niccolò Bonifazio Vlag van Italië Lampre-Merida z.t.
6 Vlag van Frankrijk Nacer Bouhanni Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
7 Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing z.t.
8 Vlag van Italië Davide Cimolai Vlag van Italië Lampre-Merida z.t.
9 Vlag van Frankrijk Tony Gallopin Vlag van België Lotto Soudal z.t.
10 Vlag van Noorwegen Edvald Boasson Hagen Vlag van Zuid-Afrika MTN-Qhubeka z.t.
11 Vlag van België Jürgen Roelandts Vlag van België Lotto Soudal z.t.
12 Vlag van Denemarken Matti Breschel Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo z.t.
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Swift Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky z.t.
14 Vlag van Nederland Sebastian Langeveld Vlag van Verenigde Staten Cannondale-Garmin z.t.
15 Vlag van België Tim Wellens Vlag van België Lotto Soudal z.t.
16 Vlag van Slovenië Grega Bole Vlag van Polen CCC Sprandi Polkowice z.t.
17 Vlag van Duitsland Paul Martens Vlag van Nederland LottoNL-Jumbo z.t.
18 Vlag van Italië Sonny Colbrelli Vlag van Italië Bardiani CSF z.t.
19 Vlag van België Greg Van Avermaet Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
20 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar Team z.t.