Shara Gillow

Shara Gillow
	Shara Gillow na de Waalse Pijl 2019
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	23 december 1987
Geboorteplaats	Nambour, Australië
Lengte	175 cm
Gewicht	58 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt na 2020
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	tijdrijden
Ploegen
2011 (va. 23-6); 2012-2014; 2015-2016; 2017-2020	Bizkaia-Durango; Orica-AIS; Rabo-Liv; FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope
Beste prestaties
Amstel Gold Race	15e (2017)
Luik-Bastenaken-Luik	7e (2017)
Overige
Zeges:
AK ITT; OK ITT; WK TTT	2011, 2012, 2013, 2015; 2011, 2012, 2014; 2012; 2013, 2015
Portaal	Wielersport

Shara Marche (geboortenaam: Gillow) (Nambour, (Queensland), 23 december 1987) is een Australisch voormalig wielrenster. Ze werd viermaal Australisch kampioene tijdrijden (waarvan driemaal op rij) en viermaal Oceanisch kampioene op de weg en in de tijdrit.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Shara Gillow werd in 2010 zesde op het Australisch kampioenschap tijdrijden. Later dat jaar reed ze in haar thuisland in Geelong het wereldkampioenschap; ze werd achtste in de tijdrit. In 2011 won ze het Australisch kampioenschap tijdrijden, won ze zowel de weg- als tijdrit van het Oceanisch kampioenschap en werd ze 12e op het WK tijdrijden in Kopenhagen. Nadat ze 18e en 15e werd in de Spaans-Baskische wedstrijden Emakumeen Saria en Emakumeen Bira, tekende ze op 23 juni van dat jaar een contract bij de Spaans-Baskische ploeg Bizkaia-Durango. Op 2 juli won ze de tweede etappe van de Giro Donne en werd negende in het eindklassement. Twee weken later eindigde ze met haar derde plaats op het eindpodium van de Thüringen Rundfahrt.

Ze tekende in 2012 bij Orica-AIS. Ze werd dat jaar zowel Australisch als Oceanisch kampioene tijdrijden. In de Women's Tour of New Zealand werd ze tweede in het eindklassement op één seconde achter Evelyn Stevens. In bijna alle individuele tijdritten van dat jaar eindigde ze in de top tien, inclusief de tiende plaats op het WK tijdrijden. Met haar ploeg werd ze tweede in de ploegentijdritten van zowel de wereldbeker in Zweden, in de Holland Ladies Tour als in het WK ploegentijdrit in Valkenburg.

Gillow werd in 2012 geselecteerd voor de Olympische Spelen in Londen. Daar werd ze 13e in de individuele tijdrit en 39e in de wegwedstrijd. Voor de Spelen in 2016 in Rio de Janeiro werd ze niet geselecteerd, naar eigen zeggen omdat enkel rensters van Orica-AIS geselecteerd werden.^[1]

In 2013 won ze voor de derde keer op rij het Australisch kampioenschap tijdrijden. Ze won de slotrit van de Ronde van Trentino en werd hierdoor zevende in het eindklassement. In de afsluitende tijdrit van de Giro Rosa werd ze derde, waardoor ze vierde werd in het eindklassement. Twee weken later won ze de tijdrit in de Ronde van Thüringen en eindigde, net als in 2011, op het eindpodium, deze keer op de tweede plaats, maar wederom achter Emma Johansson, die nu haar ploeggenote was. In de Chrono Champenois won ze brons, net als met haar ploeg in de Open de Suède Vårgårda en op het WK ploegentijdrit.

Gillow werd in 2014 derde in het eindklassement van de BeNe Ladies Tour, die gewonnen werd door haar ploeggenote Emma Johansson. Tijdens de Gemenebestspelen 2014 in Glasgow werd ze zesde in de tijdrit, op ruim één minuut van winnares Linda Villumsen; in de wegrit werd ze 17e. In 2015 won ze haar vierde nationale titel in de tijdrit. Met haar ploeg Rabobank-Liv won ze dat jaar de wereldbeker ploegentijdrit Open de Suède Vårgårda en won ze brons op het WK ploegentijdrit in Richmond. In 2016 reed ze met de Australische nationale selectie in de Gracia Orlová. Ze werd derde in de tweede etappe en tweede in zowel de tijdrit, het eind- als het puntenklassement.

Gillow reed drie jaar voor de Australische ploeg Orica-AIS, vervolgens twee jaar voor het Nederlandse Rabobank-Liv en stapte per 2017 samen met Roxane Knetemann over naar het Franse FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope. Voor deze ploeg werd ze vijfde in de Waalse Pijl, zesde in Strade Bianche, zevende in de eerste vrouweneditie van Luik-Bastenaken-Luik en achtste in de Tour de Yorkshire.

In oktober 2020 maakte ze bekend te stoppen als wielrenster.^[2] In januari 2021 ging ze aan de slag als voedingsdeskundige bij Team SD Worx.^[3]

Persoonlijk leven[bewerken | brontekst bewerken]

Shara Gillow trouwde in april 2019 met Nicolas Marche, voormalig ploegleider bij FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope.

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2010: 1e etappe Mersey Valley Tour (ITT)
2011: Australisch kampioene tijdrijden; Oceanische kampioenschap op de weg; Oceanische kampioenschap tijdrijden; 2e etappe Ronde van Italië
2012: Australisch kampioene tijdrijden; Oceanische kampioenschap tijdrijden; 2 Oceanische kampioenschap op de weg; 3e etappe Bay Cycling Classic; 2 Open de Suède Vårgårda (ploegentijdrit); 2 WK Ploegentijdrit (met Orica-AIS)
2013: Australisch kampioene tijdrijden; 2e etappe Ronde van Trentino; 4e etappe Ronde van Thüringen (ITT); 3 Open de Suède Vårgårda (ploegentijdrit); 3 WK Ploegentijdrit (met Orica-AIS)
2014: Oceanische kampioenschap tijdrijden; 2 Australisch kampioenschap tijdrijden; 3 Oceanisch kampioenschap op de weg; 3e etappe Santos Women's Cup
2015: Australisch kampioen tijdrijden; Open de Suède Vårgårda (ploegentijdrit); 3 WK Ploegentijdrit (met Rabo-Liv); 3 Australisch kampioenschap op de weg
2016: 2 Australisch kampioenschap tijdrijden
2017: 2 Australisch kampioenschap tijdrijden
2018: 3 Australisch kampioenschap tijdrijden

Uitslagen in klassiekers en WK[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Trofeo Alfredo Binda	Waalse Pijl	Strade Bianche	WK op de weg
2009
2010
2011		31e			63e	39e		89e
2012					38e			53e
2013					38e	31e		31e
2014		61e			29e	22e
2015					33e	27e	17e
2016							15e
2017	63e	25e	15e	7e	17e	5e	6e	24e
2018		opgave	33e	9e	30e	6e	buit.tijd	35e
2019		55e	opgave		29e	13e	18e
2020								opgave