Adriaan Fokker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hansmuller (overleg | bijdragen) op 21 jun 2007 om 23:52. (beginnetje vertaald van Engelse wiki)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)


Adriaan Daniël Fokker (Buitenzorg, Nederlands-Indië (nu Bogor, Indonesië), 17 augustus, 1887Beekbergen (bij Apeldoorn), 24 september, 1972) was een Nederlandse natuurkundige en musicus. Fokker was een neef van de vliegtuigbouwer en ingenieur Anthony Fokker. Hij studeerde mijnbouw aan de Technische Hogeschool Delft en natuurkunde aan de Rijksuniversiteit Leiden bij Hendrik Lorentz, waar hij promoveerde in 1913.

Hij zette zijn studie voort bij Albert Einstein, Ernest Rutherford en William Bragg. In zijn proefschrift (1913) leidde hij de Fokker-Planck vergelijking af, die later werd herontdekt door Max Planck. Na zijn militaire dienst tijdens de Eerste wereldoorlog keerde hij naar Leiden terug als assistent van Lorentz en Ehrenfest. In 1928 volgde Fokker Hendrik Lorentz op als onderzoeksdirecteur van Teylers Museum in Haarlem.