Station Zandbergen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Station Zandbergen
Station Zandbergen
Telegrafische code FZB
Lijn(en) 90
Reizigerstellingen[1]
  •  Weekdag
  •  Zaterdag
  •  Zondag
(2022)
230
84
63
Beheerder NMBS
Ligging
Coördinaten 50° 48′ NB, 3° 57′ OL
Externe link  Stationsinformatie NMBS
Station Zandbergen (Belgisch spoorwegstation)
Station Zandbergen
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer

Station Zandbergen is een spoorwegstation langs spoorlijn 90 (Jurbeke - Aat - Denderleeuw) in Zandbergen, een deelgemeente van de stad Geraardsbergen. Het is een station zonder loketten.

Het dorp Zandbergen, dat aan de andere kant van de Dender ligt, bevindt zich op ongeveer een kilometer van het station. Rondom het station is een kern ontstaan die 'Bullegem' wordt genoemd. Het station van Appelterre is amper 1,2 kilometer verwijderd.

Stationsgebouw[bewerken | brontekst bewerken]

In 1852 werd de Société anonyme du chemin de fer de Dendre-et-Waes et de Bruxelles vers Gand, par Alost opgericht die als doel had de steenkool uit de Borinage via Geraardsbergen en Aalst naar onder meer Gent en Nederland te brengen. De maatschappij legde in dat kader een reeks spoorlijnen aan: als eerste kwam in 1853 een spoorlijn tussen Aalst en Dendermonde in gebruik die rond 1855 verlengd werd naar Geraardsbergen en later dat jaar nog verder naar Aat. In 1856 kwamen uiteindelijk de secties Dendermonde-Lokeren, Aalst-Schellebelle en Brussel-Denderleeuw (via Ternat) gereed. Voor het ontwerp van de stations werd de beroemde architect Jean-Pierre Cluysenaar aangesproken.

De stationsontwerpen van Cluysenaar kunnen in drie categorieën verdeeld worden: als eerste waren er de stadsstations, vervolgens de iets kleinere plattelandsstations en verder was er nog de kleinste categorie: de haltes. Hoewel deze onderverdeling doet uitschijnen alsof het allen standaardontwerpen betreft dient opgemerkt te worden dat geen van Cluysenaar's stations identiek waren. Zijn handelsmerk was binnen een bepaalde standaard zo veel mogelijk de diversifiëren.

Te Zandbergen ontwierp Cluysenaar een kleurrijk, symmetrisch gebouw (onder zadeldak) van de laagste categorie (Zandbergen was ten tijde van de gereedkoming van de spoorlijn immers een onooglijk dorpje). Van de in totaal 13 traveeën zijn er 5 hoger opgetrokken met een dominerende torenvormige risaliet. Het middengedeelte heeft op de begane grond een overdekte doorgang met links en rechts een pergola. Eveneens kenmerkend zijn de gekleurde dakpannen en het fraai gebeeldhouwde houtwerk. Qua materiaal is onder meer Boomse papensteen en blauwe hardsteen uit Zinnik gebruikt. Het grondplan is vergelijkbaar men de andere haltes ontworpen door Cluysenaar: er is een opsplitsing gemaakt tussen de privéruimte voor de stationschef en een openbaar gedeelte met onder meer de lokethal en een wachtzaal (welke gedeeld moest worden tussen de passagiers van 1e, 2e en 3e klasse). Het station is duidelijk naar het perron toe gericht getuige de veel minder indrukwekkende voorzijde van het gebouw.

In de loop der jaren is het station verschillende keren verbouwd, vaak ging men hierbij nogal rigoureus te werk en met weinig esthetische toevoeging. De grootste wijzigingen gebeurden in het begin van de 20e eeuw toen men beide vleugels verlengde, tezelfdertijd werd tevens de vooruitspringende middenpartij dichtgemaakt. Ook moeten rond die periode de kenmerkende pergola's verdwenen zijn. Later zijn nog meer oorspronkelijke, door Cluysenaar aangebrachte details zoals bijvoorbeeld de gekleurde dakpannen gesneuveld.

Aan het einde van de 20e eeuw geraakte het gebouw meer en meer in verval. Deze evolutie versterkte nog toen op 23 mei 1993 de loketten definitief gesloten werden en sindsdien het gebouw aldus leeg staat. Nadien leed het station hevig onder vandalisme, even diende het zelfs als kraakpand. Hoewel sinds 1991 present op de monumentenlijst zag de NMBS een restauratie niet zitten. Medio de jaren 90 van de 20e eeuw werden op het gelijkvloerse alle ramen verwijderd en afgedekt met houten panelen. Ook bracht men een houten balustrade aan omdat het gebouw inmiddels een gevaar vormde voor de reizigers van het station.

Op 8 januari 2002 gaf de gemeenteraad van Geraardsbergen haar principiële goedkeuring om het stationsgebouw van Zandbergen aan te kopen (schattingsprijs 41.026,38 euro). Het stadsbestuur wilde van het stationsgebouw een toeristisch-cultureel ontmoetingscentrum maken. Uiteindelijk ging de aankoop niet door wegens onenigheid over de aankoopprijs. Later heeft ook onder meer het Davidsfonds een poging gedaan het gebouw te redden, maar ook zonder succes. In 2005 werd het station van Zandbergen verkocht aan een particulier. De huidige eigenaar heeft de intentie het gebouw te renoveren maar wacht op de toekenning van subsidies.

Stationscomplex[bewerken | brontekst bewerken]

Zandbergen is gelegen net naast een overweg. Opvallend is de aanwezigheid van een oud baanwachtershuisje. Net als het stationsgebouw is het niet in opperbeste staat en leegstaand. De NMBS heeft het te koop gesteld. Hoewel het baanwachtershuisje niet op de monumentenlijst staat geniet het toch enige bescherming daar de stationsomgeving volledig geklasseerd is als 'dorpsgezicht'.

Er zijn in totaal 2 perrons die vrijwel geheel onverhard zijn en bedekt met los grind. In 2004 dreigde de burgemeester van Geraardsbergen het station om veiligheidsredenen te sluiten omdat de grindlaag zo dik was dat reizigers er nogal diep in wegzakten. Anno 2009 is de toestand verbeterd. Beide perrons zijn nog op de oude lagere standaardhoogte (minder dan 28 centimeter boven het spoor) wat instappen op bepaalde treintypes bemoeilijkt. In 2011 werden de perrons vernieuwd en volledig verhard. Hierbij zijn ze ook naar de nieuwe standaardhoogte van 76 centimeter gebracht, wat het in- en uitstappen vergemakkelijkt. Er zijn in totaal 6 schuilhuisjes van het nieuwe type ("Mechelen") aanwezig. Zij zijn uit duurzaam en transparant materiaal vervaardigd en bieden voldoende bescherming tegen gure weersomstandigheden. Wel is er in de wachthuisjes geen zitgelegenheid noch verlichting. Verder kan men op de perrons een standaard, driedelig bankje terugvinden, echter in weer in wind.

Aan de voorzijde van het stationsgebouw verscheen, na aandringen van het Raadgevend Comité van de Gebruikers bij de NMBS-Groep, in 2004 een nieuwe fietsenstalling. In 2006 werd er ook een afdak boven geplaatst. Voordien was men aangewezen op de houten balustrade om de fiets te stallen. Vroeger kon vanop perron 2 de parking en fietsenstalling bereikt worden via een poortje, wegens de precaire toestand van het stationsgebouw is dit echter afgesloten waardoor de reizigers niet veel andere keuze hebben dan over straat te lopen.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Treindienst[bewerken | brontekst bewerken]

Serie Treinsoort Route Bijzonderheden
S 6 GEN (NMBS) DenderleeuwZandbergenGeraardsbergenBrussel-ZuidSchaarbeek Tijdens de spits extra ritten Geraardsbergen - Denderleeuw - Aalst, Geraardsbergen - Edingen, Geraardsbergen - Ottignies, Brussel-Zuid - Geraardsbergen.
P 7970/8970 Piekuurtrein (NMBS) GeraardsbergenZandbergenDenderleeuwGent-Sint-Pieters Rijdt alleen op werkdagen.

Reizigerstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

De grafiek en tabel geven het gemiddeld aantal instappende reizigers weer op een week-, zater- en zondag.[2]

Tabel: aantal instappende reizigers station Zandbergen
Weekdag Zaterdag Zondag
1977 518 80 53
1978 557 87 54
1979 531 87 50
1980 448 61 50
1981 488 72 62
1982 499 54 66
1983 392 56 46
1984 402 47 55
1985 419 62 34
1986 418 48 28
1987 392 63 36
1988 401 48 48
1989 377 44 48
1990 395 54 43
1991 379 43 39
1992 347 49 36
1993 278 53 41
1994 270 43 59
1995 252 78 55
1996 279 120 169
1997 321 38 32
1998 295 48 38
1999 189 39 42
2000 227 54 34
2001 221 36 23
2002 187 24 28
2003 193 41 28
2004 215 38 28
2005 192 34 30
2006 223 38 25
2007 196 42 20
2008 - - -
2009 156 55 46
2010 - - -
2011 - - -
2012 170 40 34
2013 192 39 31
2014 183 15 15
2015 163 48 22
2016 213 43 21
2017 185 40 48
2018 208 51 42
2019 193 55 42
2020 144 39 34