Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Almelo (1850-1888)

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Almelo (1850-1888) geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Almelo in de periode 1850-1888.

Het kiesdistrict Almelo was al ingesteld in 1848. De indeling van het kiesdistrict werd in 1850 gewijzigd bij de invoering van de Kieswet. Tot het kiesdistrict behoorden vanaf dat moment de volgende gemeenten: Ambt Almelo, Ambt Delden, Ambt Hardenberg, Ambt Ommen, Borne, Den Ham, Denekamp, Enschede, Goor, Gramsbergen, Haaksbergen, Hengelo, Lonneker, Losser, Oldenzaal, Ootmarsum, Rijssen, Stad Almelo, Stad Delden, Stad Hardenberg, Stad Ommen, Tubbergen, Vriezenveen, Weerselo en Wierden.

In 1864 werd de indeling van het kiesdistrict gewijzigd. De gemeenten Goor en Rijssen werden toegevoegd aan het kiesdistrict Deventer en de gemeenten Ambt Ommen en Stad Ommen aan het kiesdistrict Zwolle.

In 1878 werd de indeling van het kiesdistrict wederom gewijzigd. De gemeenten Ambt Delden en Stad Delden werden toegevoegd aan het kiesdistrict Deventer en de gemeenten Ambt Hardenberg, Gramsbergen en Stad Hardenberg aan het kiesdistrict Zwolle. Tevens werd een gedeelte van het kiesdistrict Zutphen (de gemeente Eibergen) toegevoegd aan het kiesdistrict Almelo.

Het kiesdistrict Almelo was in deze periode een meervoudig^[1] kiesdistrict: het vaardigde twee leden af naar de Tweede Kamer. Om de twee jaar trad één van de leden af; er werd dan een periodieke verkiezing gehouden voor de vrijgevallen zetel. Bij algemene verkiezingen (na ontbinding van de Tweede Kamer) bracht elke kiezer twee stemmen uit. Om in de eerste verkiezingsronde gekozen te worden moest een kandidaat minimaal de districtskiesdrempel^[2] behalen; indien nodig werd een tweede ronde gehouden.

Legenda

cursief: in de eerste verkiezingsronde geplaatst voor de tweede ronde;
vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.

27 augustus 1850[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer na inwerkingtreding van de Kieswet.

	27 augustus	11 september^[3]
Kiesgerechtigden	1.412	1.412
Opkomst	1.387	1.341
Geldige stemmen	^[4]1.383	1.328
Blanco stemmen	2	1
Kiesdrempel	^[4]692	664
Kandidaten
M.J. de Man^[5]	1.256
W.R. van Hoëvell	644	716
B.G. ten Pol	633	612
G. Groen van Prinsterer	50
Æ. Mackay	49
H. Smelt	20

8 juni 1852[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	8 juni
Kiesgerechtigden	1.654
Opkomst	820
Geldige stemmen	796
Blanco stemmen	16
Kandidaten
W.R. van Hoëvell^[6]	672
G. Groen van Prinsterer	58
G. Schimmelpenninck	27

17 mei 1853[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.^[7]

	17 mei
Kiesgerechtigden	1.651
Opkomst	1.397
Geldige stemmen	2.787
Blanco stemmen	7
Kiesdrempel	697
Kandidaten
M.J. de Man^[6]	805
W.R. van Hoëvell^[6]	777
G. Schimmelpenninck	627
S.A. van Hoogstraten	394
J.T. Roessingh Udink	159

13 juni 1854[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	13 juni
Kiesgerechtigden	1.651
Opkomst	1.199
Geldige stemmen	1.194
Blanco stemmen	6
Kandidaten
M.J. de Man^[6]	664
S.A. van Hoogstraten	472
J.W. van Thye Hannes	28

19 januari 1855[bewerken | brontekst bewerken]

Maximiliaan de Man, gekozen bij de verkiezingen van 13 juni 1854, overleed op 22 december 1854. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	19 januari
Kiesgerechtigden	1.651
Opkomst	1.260
Geldige stemmen	1.252
Blanco stemmen	6
Kandidaten
G.M. van der Linden	702
G. Schimmelpenninck	540

10 juni 1856[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	10 juni
Kiesgerechtigden	1.818
Opkomst	1.150
Geldige stemmen	1.145
Blanco stemmen	2
Kandidaten
W.R. van Hoëvell^[6]	728
A.J. Duymaer van Twist	397

8 juni 1858[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	8 juni
Kiesgerechtigden	1.835
Opkomst	758
Geldige stemmen	743
Blanco stemmen	15
Kandidaten
G.M. van der Linden^[6]	586
S.A. van Hoogstraten	111

12 juni 1860[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	12 juni
Kiesgerechtigden	1.876
Opkomst	1.239
Geldige stemmen	1.229
Blanco stemmen	8
Kandidaten
W.R. van Hoëvell^[6]	812
B. Brouwer	320
A.A. van Wulfften Palthe	44
S.A. van Hoogstraten	24

10 juni 1862[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	10 juni
Kiesgerechtigden	1.938
Opkomst	1.074
Geldige stemmen	1.067
Blanco stemmen	3
Kandidaten
G.M. van der Linden^[6]	626
H. van Loghem	402

22 juli 1862[bewerken | brontekst bewerken]

Wolter van Hoëvell, gekozen bij de verkiezingen van 12 juni 1860, trad op 1 juli 1862 af vanwege zijn benoeming als lid van de Raad van State. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	22 juli	30 augustus^[8]
Kiesgerechtigden	1.938	1.938
Opkomst	1.091	1.205
Geldige stemmen	1.083	1.193
Blanco stemmen	3	3
Kandidaten
H. van Loghem	447	605
B. Brouwer	341	588
P.A.S. van Limburg Brouwer	268

26 januari 1864 (tussentijds-1)[bewerken | brontekst bewerken]

Hendrik van Loghem, gekozen bij de verkiezingen van 22 juli 1862, trad op 11 januari 1864 af vanwege gezondheidsredenen. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	26 januari
Kiesgerechtigden	1.953
Opkomst	1.471
Geldige stemmen	1.461
Blanco stemmen	6
Kandidaten
P.A.S. van Limburg Brouwer	767
B. Brouwer	653

26 januari 1864 (tussentijds-2)[bewerken | brontekst bewerken]

Gijsbertus van der Linden, gekozen bij de verkiezingen van 10 juni 1862, trad op 11 januari 1864 af vanwege zijn benoeming als landsadvocaat.^[9] Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	26 januari
Kiesgerechtigden	1.953
Opkomst	1.468
Geldige stemmen	1.449
Blanco stemmen	12
Kandidaten
G.M. van der Linden^[6]	1.346
B. Brouwer	29

14 juni 1864[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	14 juni
Kiesgerechtigden	1.771
Opkomst	1,242
Geldige stemmen	1.234
Blanco stemmen	5
Kandidaten

P.A.S. van Limburg Brouwer^[6]	743
G.A. Vos de Wael	471

12 juni 1866[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	12 juni
Kiesgerechtigden	1.844
Opkomst	858
Geldige stemmen	845
Blanco stemmen	8
Kandidaten
G.M. van der Linden^[6]	675
G.A. Vos de Wael	93
S.A. van Hoogstraten	33

30 oktober 1866[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.^[10]

	30 oktober	13 november^[11]
Kiesgerechtigden	1.844	1.844
Opkomst	1.478	1.639
Geldige stemmen	2.870	1.627
Blanco stemmen	80	4
Kiesdrempel	718	814
Kandidaten
G.M. van der Linden^[6]	^[12]731	^[12]914
P.A.S. van Limburg Brouwer^[6]	604	787
G.A. Vos de Wael	656	740
J.W. van Loon	580	694
B.J.L. de Geer van Jutphaas	105
A.H.W. van Wulften Palten	74
B.G. ten Pol	25
J. Kalff	25

22 januari 1868[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.^[13]

	22 januari	4 februari^[3]
Kiesgerechtigden	1.974	1.974
Opkomst	1.616	1.701
Geldige stemmen	3.180	1.701
Blanco stemmen	16	13
Kiesdrempel	795	851
Kandidaten
J. Kalff	923
G.M. van der Linden^[6]	712	875
G.A. Vos de Wael	781	826
P.A.S. van Limburg Brouwer^[6]	663
J.W. van Loon	42
G. Groen van Prinsterer	20

8 juni 1869[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	8 juni
Kiesgerechtigden	2.071
Opkomst	1.911
Geldige stemmen	1.898
Blanco stemmen	8
Kandidaten
G.M. van der Linden^[6]	1.053
R.J. Schimmelpenninck	839

13 juni 1871[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid. Jacob Kalff, gekozen bij de verkiezingen van 22 januari 1868, was echter al afgetreden op 20 mei 1871. Vanwege de korte resterende duur van de zittingsperiode werd niet meer in de vacature voorzien; op 13 juni 1871 werd een verkiezing gehouden voor een nieuwe periode van vier jaar.

	13 juni
Kiesgerechtigden	2.151
Opkomst	1.842
Geldige stemmen	1.830
Blanco stemmen	5
Kandidaten
B. Brouwer	1.021
G.A. Vos de Wael	703
A. Kuyper	95

10 juni 1873[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	10 juni	24 juni^[8]
Kiesgerechtigden	2.201	2.201
Opkomst	1.882	1.973
Geldige stemmen	1.869	1.962
Blanco stemmen	9	10
Kandidaten
H.A. Insinger	757	1.064
G.M. van der Linden^[6]	854	898
A. Schimmelpenninck van der Oye	252

8 juni 1875[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	8 juni	22 juni^[8]
Kiesgerechtigden	2.281	2.281
Opkomst	2.019	2.110
Geldige stemmen	2.006	2.098
Blanco stemmen	6	11
Kandidaten
J.R. Corver Hooft	858	1.077
S.J. van Pallandt	854	1.021
B. Brouwer^[6]	235
B.J. Gratama	206

12 juni 1877[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	12 juni	26 juni^[8]
Kiesgerechtigden	2.466	2.466
Opkomst	2.166	2.188
Geldige stemmen	2.149	2.159
Blanco stemmen	13	21
Kandidaten
H.A. Insinger^[6]	1.032	1.121
G.M. van der Linden	909	1.038
M.W.C. de Jonge	197

10 juni 1879[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	10 juni
Kiesgerechtigden	2.285
Opkomst	1.786
Geldige stemmen	1.773
Blanco stemmen	11
Kandidaten
J.R. Corver Hooft^[6]	898
H.P. Gelderman	747
I. Esser	117

14 juni 1881[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	14 juni	28 juni^[8]
Kiesgerechtigden	2.408	2.408
Opkomst	2.086	2.149
Geldige stemmen	2.074	2.135
Blanco stemmen	8	11
Kandidaten
H.A. Insinger^[6]	1.018	1.193
A. van Laer	882	942
J. van Alphen	173

12 juni 1883[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren periodieke verkiezingen; zij werden gehouden vanwege de afloop van de zittingstermijn van een gekozen lid.

	12 juni
Kiesgerechtigden	2.470
Opkomst	2.135
Geldige stemmen	2.118
Blanco stemmen	10
Kandidaten
J.R. Corver Hooft^[6]	1.065
A. van Laer	881
J. van Alphen	169

6 mei 1884[bewerken | brontekst bewerken]

Herman Insinger, gekozen bij de verkiezingen van 14 juni 1881, trad op 7 april 1884 af om persoonlijke redenen. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	6 mei	20 mei^[8]
Kiesgerechtigden	2.494	2.494
Opkomst	2.117	2.333
Geldige stemmen	2.045	2.312
Blanco stemmen	9	17
Kandidaten
A. van Laer	959	1.177
E.J.I. van Sonsbeeck	913	1.135
J. van Alphen	170

28 oktober 1884[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.^[14]

	28 oktober	11 november^[15]
Kiesgerechtigden	2.494	2.494
Opkomst	2.246	2.360
Geldige stemmen	4.372	4.690
Blanco stemmen	106	26
Kiesdrempel	1.093	1.173
Kandidaten
J.R. Corver Hooft^[6]	1.093	1.272
A.H.M. van Berckel	964	1.204
A. van Laer^[6]	1.084	1.131
J.E. Stork	1.018	1.082
J. van Alphen	200

28 november 1884[bewerken | brontekst bewerken]

Arnoldus van Berckel was bij de verkiezingen van 28 oktober 1884 gekozen in twee kiesdistricten, Almelo en Delft. Hij opteerde voor Delft, als gevolg waarvan in Almelo een naverkiezing gehouden werd.

	28 november
Kiesgerechtigden	2.494
Opkomst	2.295
Geldige stemmen	2.282
Blanco stemmen	12
Kandidaten
J. van Alphen	1.202
A. van Laer^[6]	1.077

15 juni 1886[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.^[16]

	15 juni
Kiesgerechtigden	2.786
Opkomst	2.680
Geldige stemmen	5.309
Blanco stemmen	370
Kiesdrempel	1.327
Kandidaten
J. van Alphen^[6]	1.411
J.R. Corver Hooft^[6]	1.405
A. van Laer	1.261
A.H. Jannink	1.224

1 september 1887[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen waren algemene verkiezingen; zij werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.^[17]

	1 september
Kiesgerechtigden	2.710
Opkomst	1.419
Geldige stemmen	2.738
Blanco stemmen	96
Kiesdrempel	685
Kandidaten
J. van Alphen^[6]	1.302
W.C.J.J. Cremers	1.268
A. van Laer	59

Voortzetting[bewerken | brontekst bewerken]

Na de grondwetsherziening van 1887 werden de meervoudige kiesdistricten opgeheven; het kiesdistrict Almelo werd derhalve omgezet in een enkelvoudig kiesdistrict.^[1] De gemeenten Enschede, Haaksbergen, Hengelo, Lonneker, Losser en Oldenzaal werden toegevoegd aan het kiesdistrict Enschede, de gemeente Eibergen aan het kiesdistrict Lochem en de gemeenten Den Ham en Vriezenveen aan het kiesdistrict Ommen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen

Tweede Kamerverkiezingen kiesdistrict Almelo op www.verkiezingsuitslagen.nl
Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl

Noten

↑ ^a ^b Een enkelvoudig district vaardigde per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer, een meervoudig kiesdistrict twee of meer leden.
↑ De districtskiesdrempel werd bepaald door de volgende formule: 50% van het aantal uitgebrachte geldige stemmen, gedeeld door het aantal in het district te verkiezen zetels.
↑ ^a ^b Omdat niet het vereiste aantal kandidaten er in de eerste ronde in slaagde de districtskiesdrempel te overschrijden, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee niet-direct gekozen kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.
↑ ^a ^b Omdat bij deze verkiezingen in Almelo twee zetels verkiesbaar waren en iedere kiezer twee stemmen mocht uitbrengen, zijn deze cijfers in de database van de Kiesraad waarschijnlijk niet correct.
↑ De Man was aftredend Kamerlid voor het in 1850 opgeheven kiesdistrict Enschede, dat gedeeltelijk werd toegevoegd aan het kiesdistrict Almelo.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Almelo.
↑ De Tweede Kamer was ontbonden in verband met een regeringscrisis over het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Omdat geen van de kandidaten in de eerste ronde de absolute meerderheid van de uitgebrachte geldige stemmen behaalde, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.
↑ De vigerende wetgeving vereiste het aftreden van een lid van het parlement bij een aantal benoemingen. Het aftredende parlementslid was terstond herkiesbaar.
↑ De Tweede Kamer was ontbonden nadat deze een motie had aangenomen waarin het kabinetsbeleid op het gebied van Koloniën werd afgekeurd.
↑ Omdat geen van de kandidaten na de eerste ronde gekozen werd verklaard, was een tweede verkiezingsronde nodig voor beide vacante zetels. Deze werd gehouden tussen de vier kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.
↑ ^a ^b Het is onduidelijk waarom Van der Linden niet al bij de eerste stemming gekozen werd verklaard. In de Staatscourant, 15 november 1866, is echter ook het hier vermelde resultaat gepubliceerd.
↑ Nadat de begroting voor Buitenlandse Zaken door de Tweede Kamer verworpen was, bood het kabinet-Van Zuylen van Nijevelt zijn ontslag aan. Hierop ontbond de Koning de Tweede Kamer.
↑ De Tweede Kamer was ontbonden na aanvaarding van een voorstel tot grondwetsherziening in eerste lezing.
↑ Omdat geen van de kandidaten er in de eerste ronde in slaagde de districtskiesdrempel te overschrijden, was een tweede verkiezingsronde nodig voor beide vacante zetels. Deze werd gehouden tussen de vier kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.
↑ De Tweede Kamer was ontbonden nadat het kabinet-Heemskerk Azn.zijn functie ter beschikking had gesteld.
↑ De Tweede Kamer was ontbonden na aanvaarding van een voorstel tot grondwetsherziening in eerste lezing.

[enkel-meer-1] Een enkelvoudig district vaardigde per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer, een meervoudig kiesdistrict twee of meer leden.

[drempel-2] De districtskiesdrempel werd bepaald door de volgende formule: 50% van het aantal uitgebrachte geldige stemmen, gedeeld door het aantal in het district te verkiezen zetels.

[geen-twee-3] Omdat niet het vereiste aantal kandidaten er in de eerste ronde in slaagde de districtskiesdrempel te overschrijden, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee niet-direct gekozen kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[1850-niet-correct-4] Omdat bij deze verkiezingen in Almelo twee zetels verkiesbaar waren en iedere kiezer twee stemmen mocht uitbrengen, zijn deze cijfers in de database van de Kiesraad waarschijnlijk niet correct.

[5] De Man was aftredend Kamerlid voor het in 1850 opgeheven kiesdistrict Enschede, dat gedeeltelijk werd toegevoegd aan het kiesdistrict Almelo.

[zittend-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Almelo.

[7] De Tweede Kamer was ontbonden in verband met een regeringscrisis over het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie.

[tweede_ronde-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Omdat geen van de kandidaten in de eerste ronde de absolute meerderheid van de uitgebrachte geldige stemmen behaalde, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[vigerend-9] De vigerende wetgeving vereiste het aftreden van een lid van het parlement bij een aantal benoemingen. Het aftredende parlementslid was terstond herkiesbaar.

[10] De Tweede Kamer was ontbonden nadat deze een motie had aangenomen waarin het kabinetsbeleid op het gebied van Koloniën werd afgekeurd.

[11] Omdat geen van de kandidaten na de eerste ronde gekozen werd verklaard, was een tweede verkiezingsronde nodig voor beide vacante zetels. Deze werd gehouden tussen de vier kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[linden-12] Het is onduidelijk waarom Van der Linden niet al bij de eerste stemming gekozen werd verklaard. In de Staatscourant, 15 november 1866, is echter ook het hier vermelde resultaat gepubliceerd.

[13] Nadat de begroting voor Buitenlandse Zaken door de Tweede Kamer verworpen was, bood het kabinet-Van Zuylen van Nijevelt zijn ontslag aan. Hierop ontbond de Koning de Tweede Kamer.

[14] De Tweede Kamer was ontbonden na aanvaarding van een voorstel tot grondwetsherziening in eerste lezing.

[15] Omdat geen van de kandidaten er in de eerste ronde in slaagde de districtskiesdrempel te overschrijden, was een tweede verkiezingsronde nodig voor beide vacante zetels. Deze werd gehouden tussen de vier kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[16] De Tweede Kamer was ontbonden nadat het kabinet-Heemskerk Azn.zijn functie ter beschikking had gesteld.

[17] De Tweede Kamer was ontbonden na aanvaarding van een voorstel tot grondwetsherziening in eerste lezing.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]