Naar inhoud springen

Gebruiker:AntonHogervorst/Kladblok3: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
AntiGlobalism2.png is op Commons verwijderd. Racconish: Missing essential information such as license, permission or source ([[:c:COM:CSD#F5|F
stukje van vrouwenrechten
Regel 1: Regel 1:
== Anti Globalisering ==
== Achtergrond ==
Geslachtsrollen in de Saoedische samenleving komen van de lokale cultuur en interpretaties van de sharia (islamitische wet). De sharia-wetgeving is afgeleid door geleerden door het interpreteren van de [[koran]] en hadith (uitspraken van en berichten over het leven van Mohammed). In de Saoedische cultuur wordt de sharia geïnterpreteerd volgens een strikte [[Soennisme|soennitische islam]], bekend als de weg van de salaf (rechtschapen voorgangers) of het wahhabisme. De wet is meestal ongeschreven en laat rechters met een aanzienlijke discretionaire bevoegdheid die ze meestal uitoefenen ten gunste van tribale tradities. <ref name="unreport">{{Citeer journal|achternaam=Ertürk, Yakin|datum=14 April 2009|titel=Report of the Special Rapporteur on violence against women, its causes and consequences: Mission to Saudi Arabia|uitgever=United Nations|url=http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/11session/A.HRC.11.6.Add.3_en.pdf}}</ref>
[[Bestand:KickOutGlobalists.jpg|thumb|Kick Out Globalists op een geel hesje in Den Haag 29 december 2018.]]


De variatie in de interpretatie leidt vaak tot controverse. Sheikh Ahmad Qassim Al-Ghamdi, hoofd van de Commissie ter Bevordering van deugd en de Preventie van de Vice van de [[Mekka]] regio, of de mutaween (religieuze politie), zei bijvoorbeeld dat het verbieden van ikhtilat ( gendermenging ) geen basis heeft in de sharia. <ref name="segregation-debate"> Wagner, Rob L. (23 april 2010) [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/s "Saudis Debate Gender Segregation"] "NewsTilt" </ref> <ref name="ghamdi2">{{Citeer nieuws|werk=Saudi Gazette|titel=Hai’a chief's 'ikhtilat' interview welcomed|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.saudigazette.com.sa/index.cfm?method=home.regcon&contentID=2009121657187}}</ref> Ondertussen gaf sjeik Abdul Rahman al-Barrak, een andere prominente geestelijke, een [[fatwa]] (religieuze mening) uit dat voorstanders van ikhtilat gedood moesten worden. <ref name="nyt-femalef">{{Citeer nieuws|achternaam=Zoepf|voornaam=Katherine|werk=The New York Times|datum=31 May 2010|titel=Talk of Women's Rights Divides Saudi Arabia|bezochtdatum=19 September 2010|url=https://www.nytimes.com/2010/06/01/world/middleeast/01iht-saudi.html?pagewanted=1&src=me}}</ref>


Volgens de ''Encyclopedia of Human Rights'' zijn twee 'sleutelbegrippen' in de islamitische juridische theorie die worden gemobiliseerd om de vrouwenrechten in Saoedi-Arabië te beperken:


* sekssegregatie, gerechtvaardigd onder het sharia-rechtsbegrip 'afscherming van corruptie' ( ''dar al-fasaad'' ), en
Alhoewel de beweegredenen van de gelehesjesbeweging aanvankelijk per land verschilden, lijkt men vooral tegen de macht van de [[Europese Unie]] te zijn, tegen de de macht van multinationals en anti [[Mondialisering|globalisering]].<ref>{{Citeer web |url=https://www.inside.beer/news/detail/belgium-yellow-vests-protest-against-ab-inbev-and-its-major-shareholders.html|titel=Belgium: Yellow vests protest against AB InBev and its major shareholders|taal=en|uitgever=Inside Beer|bezochtdatum=20 december 2018}}</ref><ref>{{Citeer web |url=https://zcomm.org/znetarticle/blacking-out-the-yellow-vests-on-cable-news|titel=Blacking Out the Yellow Vests on Cable News|taal=en|auteur=Paul Street|uitgever=Znet|datum=13 december 2018|bezochtdatum=20 december 2018}}</ref><ref>{{Citeer web|url=http://piketty.blog.lemonde.fr/2018/12/11/yellow-vests-and-tax-justice|titel=« Yellow vests » and tax justice|bezochtdatum=20 december 2018|auteur=Thomas Piketty|achternaam=|voornaam=|datum=11 december 2018|uitgever=[[Le Monde]]|taal=en}}</ref><ref>{{Citeer web |url=https://voiceofeurope.com/2018/12/anti-globalist-yellow-vests-movement-conquers-europe-and-spreads-to-fifth-country|titel=Anti-globalist yellow vests movement ‘conquers’ Europe and spreads to fifth country|taal=en|auteur=Emma R.|uitgever=Voiceofeurope.com|datum=7 december 2018|bezochtdatum=20 december 2018}}</ref>
* vermeend 'gebrek aan capaciteit' van vrouwen ( ''adam al-kifaa'ah'' ) dat de basis vormt voor de noodzaak van een mannelijke voogd ( mahram ) wiens toestemming moet worden verleend voor reizen, medische procedures, het verkrijgen van vergunningen, enz. <ref name="EHR2">{{Citeer boek|titel=Encyclopedia of Human Rights, Volume 2|uitgever=Oxford University Press|datum=2009}}</ref>

"Het is de cultuur, niet de religie" is een Saoedisch gezegde. <ref name="tech-demo">{{Citeer boek|titel=Web 2.0 Technologies and Democratic Governance: Political, Policy and Management Implecations|auteur=Agarwal|voornaam=Nitin|uitgever=Springer|datum=2012|ISBN=9781461414483|hoofdstuk=7.4.1 Women's Right-to-Drive Campaigns in Saudi Arabia: A Case Study|hoofdstukurl=https://books.google.com/books?id=ZS9X3mCaY_kC&pg=PA103}}</ref> Volgens sommige ( [[Library of Congress]] ) speelt de gewoonte van het Arabische schiereiland ook een rol in de positie van vrouwen in de Saoedische samenleving. Het schiereiland is het voorouderlijk huis van [[Patriarchaat (sociologie)|patriarchale]], nomadische stammen, waarin scheiding van vrouwen en mannen en ''namus'' (eer) centraal staan. <ref name="loc">{{Citeer web|url=http://lcweb2.loc.gov/cgi-bin/query/r?frd/cstdy:@field%28DOCID+sa0038%29|titel=Saudi Arabia: Cultural Homogeneity and Values|werk=[[US Library of Congress]]|jaar=1992}}</ref> Veel Saoedi's zien de islam niet als de belangrijkste belemmering voor vrouwenrechten. Volgens een vrouwelijke journalist: "Als de Koran niet op het onderwerp ingaat, zullen de geestelijken de voorzichtigheid laten varen en het tot haram maken (verboden). Het rijverbod voor vrouwen is het beste voorbeeld. " <ref name="segregation-debate"> Wagner, Rob L. (23 april 2010) [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/s "Saudis Debate Gender Segregation"] "NewsTilt" </ref> Een andere ( Sabria Jawhar ) gelooft dat "als alle vrouwen de rechten kregen die de Koran ons garandeert en niet verdrongen wordt door inheemse stammen, dan zou de kwestie of Saoedi-Arabische vrouwen gelijke rechten hebben, verminderd worden." <ref name="jawhar"> Wagner, Rob L. (13 april 2010) [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/saudi-female-journalist-defies-stereotypes "Saoedische vrouwelijke journalist] [[Sabria Jawhar|pakt]] [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/saudi-female-journalist-defies-stereotypes moslimstereotypen aan"] [[Sabria Jawhar]] | ''NewsTilt'' . </ref> <ref name="jawhar2">{{Citeer nieuws|achternaam=Aboulola|voornaam=Maha|werk=Saudi Gazette|titel=STORY OF SUCCESS|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.saudigazette.com.sa/index.cfm?method=home.regcon&contentID=2010042570427}}</ref>

Asmaa Al-Muhammad, de redacteur voor [[Al Arabiya]], wijst erop dat vrouwen in alle andere moslimlanden, inclusief die in de Golfregio, veel meer politieke macht hebben dan Saoedische vrouwen. Het Global Gender Gap Report 2013 rangschikte verschillende moslimlanden, zoals [[Kirgizië]], [[Gambia (land)|Gambia]] en [[Indonesië|Indonesië,]] aanzienlijk hoger dan Saoedi-Arabië voor de gelijkheid van vrouwen. <ref name="asmaa">{{Citeer web|url=http://saudirunawaygirls.blogspot.com/2011/11/saudi-womens-rights-stuck-at-red-light.html|titel=Saudi Women's Rights: Stuck at a Red Light|bezochtdatum=24 June 2010|auteur=al-Mohamed|voornaam=Asmaa}}</ref> Nochtans steeg het vier plaatsen van het laatste rapport wegens een verhoging van het percentage vrouwen in het parlement (van 0% tot 20%), (op basis van de introductie van een nieuw quotum voor vrouwen in het parlement) en had de grootste algemene score verbetering ten opzichte van 2006 van elk land in het Midden-Oosten. <ref name="wefggg">{{Citeer web|url=http://reports.weforum.org/global-gender-gap-report-2015/rankings/|titel=Global Gender Gap Index 2015|werk=[[World Economic Forum]]|jaar=2015}}</ref>

Saoedi's roepen vaak het leven van [[Mohammed]] aan om te bewijzen dat de islam sterke vrouwen toestaat. Zijn eerste vrouw, [[Khadija|Khadijah]], was een machtige zakenvrouw in de pre-islamitische tijd die hem in dienst had en begon toen zelf met het huwelijksaanzoek. <ref>{{Citeer web|url=http://www.iar-gwu.org/node/23|titel=Reclaiming Tradition: Islamic Law in a Modern World &#124; International Affairs Review|bezochtdatum=30 August 2013|datum=21 February 2010|uitgever=Iar-gwu.org}}</ref> Een andere vrouw, [[Aïsja|Aisha]], gaf bevel aan een leger in de [[Slag van de Kameel|slag bij Bassorah]] en is de bron van vele hadiths. <ref name="dhahran">{{Citeer nieuws|achternaam=Hiel|voornaam=Betsy|werk=Pittsburgh Tribune-Review|datum=13 May 2007|titel=Dhahran women push the veil aside|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.pittsburghlive.com/x/pittsburghtrib/news/middleeastreports/s_507462.html}}</ref> <ref>{{Citeer web|url=http://www.memri.org/report/en/0/0/0/0/0/220/1805.htm|titel=Saudi Writer and Journalist Wajeha Al-Huwaider Fights for Women's Rights|bezochtdatum=19 September 2010|auteur=Dankowitz|datum=28 December 2006|uitgever=The Middle East Media Research Institute}}</ref> Mohammed eindigde vrouwelijke kindermoord en vestigde de eerste rechten voor vrouwen in de Arabische cultuur. Naar verluidt vertelde hij moslimmannen: "U hebt rechten over uw vrouwen en uw vrouwen hebben rechten over u." <ref name="pbs-pbuh">{{Citeer web|url=https://www.pbs.org/muhammad/ma_women.shtml|titel=Muhammad and women|uitgever=Public Broadcasting Service}}</ref>

Handhaving en gebruik verschillen per regio. [[Djedda|Jeddah]] is relatief tolerant. [[Riyad (stad)|Riyad]] en de omliggende [[Nadjd|Najd-]] regio, de oorsprong van het [[Huis van Saoed]], hebben strengere tradities. <ref name="usgov2009">{{Citeer web|url=https://www.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/2009/nea/136079.htm|titel=2009 Human Rights Report: Saudi Arabia|bezochtdatum=21 September 2010|datum=11 March 2010|uitgever=U.S. State Department}}</ref> Het verbod op het besturen van vrouwen is meestal niet versterkt in landelijke gebieden. <ref name="huweider-tube">{{Citeer web|url=https://www.youtube.com/watch?v=q8GiTnb33wE|titel=English: Wajeha Al-Huwaider....|bezochtdatum=19 September 2010|datum=2 September 2008}}</ref>

Handhaving van de strikte morele code van het koninkrijk, inclusief [[Hidjab|hijab]] en scheiding van de geslachten, wordt vaak afgehandeld door de ''Mutaween'' (ook ''Hai'a'' ) - een speciale commissie van Saoedische mannen die soms 'religieuze politie' wordt genoemd. Mutaween heeft een aantal wetshandhavingsbevoegdheden, waaronder de bevoegdheid om Saoedi's of buitenlanders die in het koninkrijk leven te houden voor het doen van iets dat als immoreel wordt beschouwd. Terwijl het anti-vicecomité in het hele koninkrijk actief is, is het met name actief in Riyad, [[Buraidah]] en [[Tabuk (stad)|Tabuk]] .

De [[Iraanse Revolutie|Iraanse revolutie van]] 1979 en de daaropvolgende [[Bezetting van de Al-Masjid al-Haram|Grand Mosque Seizure]] in Saoedi-Arabië zorgden ervoor dat de regering een striktere handhaving van de sharia toepaste. Saoedische vrouwen die vóór 1979 volwassen waren, herinneren zich aan autorijden en nodigen niet-mahram (niet-gerelateerde) mannen uit in hun huizen (met de deur open), en in het openbaar zijn zonder een abaya (full-body bekleding) of [[Nikab|niqab]] (sluier). <ref name="segregation-debate"> Wagner, Rob L. (23 april 2010) [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/s "Saudis Debate Gender Segregation"] "NewsTilt" </ref> <ref name="wright">{{Citeer boek|titel=Sacred Rage|auteur=Wright|ISBN=0-7432-3342-5|year=2001}}</ref> De daaropvolgende [[Aanslagen op 11 september 2001|aanvallen]] van [[Aanslagen op 11 september 2001|11 september]] tegen het [[World Trade Center (1973-2001)|World Trade Center]] in 2001 worden daarentegen vaak gezien als een versnellende culturele verandering, weg van strikt fundamentalisme. <ref name="jawhar"> Wagner, Rob L. (13 april 2010) [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/saudi-female-journalist-defies-stereotypes "Saoedische vrouwelijke journalist] [[Sabria Jawhar|pakt]] [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/saudi-female-journalist-defies-stereotypes moslimstereotypen aan"] [[Sabria Jawhar]] | ''NewsTilt'' . </ref> <ref name="dhahran">{{Citeer nieuws|achternaam=Hiel|voornaam=Betsy|werk=Pittsburgh Tribune-Review|datum=13 May 2007|titel=Dhahran women push the veil aside|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.pittsburghlive.com/x/pittsburghtrib/news/middleeastreports/s_507462.html}}</ref> <ref name="time">{{Citeer nieuws|werk=Time|datum=19 October 2009|titel=New Rights, and Challenges, for Saudi Women|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1929152-1,00.html}}</ref>

De regering onder koning Abdullah werd als hervormd beschouwd. Het opende de eerste co-educatieve universiteit van het land, benoemde het eerste vrouwelijke kabinetslid en keurde wetten tegen huiselijk geweld goed. Vrouwen kregen in 2005 geen stemrecht, maar de koning steunde het recht van een vrouw om te rijden en te stemmen. Volgens critici was de hervorming veel te traag en vaak meer symbolisch dan inhoudelijk. <ref name="time">{{Citeer nieuws|werk=Time|datum=19 October 2009|titel=New Rights, and Challenges, for Saudi Women|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1929152-1,00.html}}</ref> <ref name="king">{{Citeer nieuws|werk=Saudi-US Relations Information Service|datum=6 August 2008|titel=King Abdullah Interview Redux|url=http://www.saudi-us-relations.org/articles/2008/ioi/080806-walters-interview.html|archiefdatum=22 October 2008|archiefurl=https://web.archive.org/web/20081022104153/http://www.saudi-us-relations.org/articles/2008/ioi/080806-walters-interview.html}}</ref> <ref name="csmonitor.com">{{Citeer nieuws|achternaam=Ambah|voornaam=Faiza Saleh|werk=The Christian Science Monitor|datum=6 October 2005|titel=Saudi king tiptoes toward more openness|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.csmonitor.com/2005/1006/p01s03-wome.html}}</ref> Activisten, zoals Wajeha Al-Huwaider, vergelijken de toestand van Saoedische vrouwen met de slavernij. <ref name="huwaider-star">{{Citeer web|url=http://www.jewishtoronto.com/page.aspx?id=146618|titel=For Saudi Women, Every Day Is a Battle|bezochtdatum=19 September 2010|datum=1 June 2007|uitgever=UJA Federation of Greater Toronto|archiefurl=https://web.archive.org/web/20110724154337/http://www.jewishtoronto.com/page.aspx?id=146618|archiefdatum=24 July 2011}}</ref>

=== Beperkingen op steun voor hervorming ===
Volgens ''The Economist'' ontdekte een zeldzame Saudische peiling uit 2006 dat 89% van de Saoedische vrouwen niet vond dat vrouwen moesten autorijden, en 86% vond dat vrouwen niet met mannen moesten werken. <ref>{{Citeer nieuws|werk=The Economist|titel=Women in Saudi Arabia – Unshackling themselves|bezochtdatum=16 December 2014|url=https://www.economist.com/news/middle-east-and-africa/21602249-saudi-women-are-gaining-ground-slowly-unshackling-themselves}}</ref> Dit werd echter rechtstreeks tegengesproken door een Gallup-peiling in 2007, waaruit bleek dat 66% van de Saoedische vrouwen en 55% van de Saoedische mannen het ermee eens waren dat vrouwen zouden mogen autorijden. <ref name="gallup2007">{{Citeer web|url=http://www.gallup.com/poll/103441/saudi-arabia-majorities-support-womens-rights.aspx|titel=Saudi Arabia: Majorities Support Women's Rights|bezochtdatum=14 December 2014|auteur=Rheault|voornaam=Magali}}</ref> Bovendien bleek uit diezelfde enquête dat meer dan 8 op 10 Saoedische vrouwen (82%) en driekwart Saoedi-mannen (75%) het ermee eens waren dat vrouwen werk mochten houden waarvoor zij buiten hun huis gekwalificeerd zijn. <ref name="gallup2007" />

Vijfhonderd Saoedische vrouwen woonden een lezing in 2006 bij in Riyadh die geen ondersteuning bood voor het versoepelen van traditionele genderrollen en -beperkingen. Mashael al-Eissa, een internetschrijver, verzette zich tegen hervormingen op grond van het feit dat Saoedi-Arabië het dichtst in de buurt komt van een 'ideale en zuivere islamitische natie' en bedreigd wordt door 'geïmporteerde westerse waarden'. <ref name="post-reaction">{{Citeer nieuws|achternaam=Saleh Ambah|voornaam=Faiza|werk=Washington Post|titel=Saudi Women Rise in Defense of the Veil|bezochtdatum=23 June 2010|url=https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/05/31/AR2006053101994_pf.html}}</ref>

Uit een peiling van een voormalig docent Ahmed Abdel-Raheem in 2013 naar vrouwelijke studenten aan het Al-Lith College for Girls van Um al-Qura University, Mecca, bleek dat 79% van de deelnemers aan de peiling de opheffing van het rijgedrag niet ondersteunde verbod voor vrouwen. Een van de studenten die deelnam aan de peiling merkte op: "Vrouwen rijden is volgens mij geen noodzaak, omdat in het land van de twee heilige moskeeën elke vrouw als een koningin is. Er is (iemand) die om haar geeft; en een vrouw heeft niets nodig zolang er een man is die van haar houdt en in haar behoeften voorziet; Wat de huidige campagnes betreft die aandringen op rijden onder vrouwen, zijn ze niet redelijk. Vrouwen rijden is een kwestie van plezier en amusement, laten we redelijk zijn en God zozeer danken voor de welvaart waarin we leven. " <ref name="theguardian.com">{{Citeer web|url=https://www.theguardian.com/commentisfree/2013/nov/02/saudi-protest-driving-ban-not-popular|titel=Word to the west: many Saudi women oppose lifting the driving ban|bezochtdatum=1 November 2015|auteur=Ahmed Abdel-Raheem|werk=the Guardian}}</ref>

Abdel-Raheem voerde een nieuwe peiling uit onder 8.402 Saoedische vrouwen, waaruit bleek dat 90% van de vrouwen het manlijke voogdijstelsel ondersteunde. <ref>{{Citeer web|url=http://www.jpost.com/Opinion/Op-Ed-Contributors/Perhaps-some-Arab-women-want-male-guardianship-333762|titel=Perhaps some Arab women want male guardianship?|bezochtdatum=1 November 2015|werk=The Jerusalem Post - JPost.com}}</ref> Een andere peiling onder Saoedische studenten wees uit dat 86% van de Saoedische vrouwen niet willen dat het rijverbod wordt opgeheven. <ref name="theguardian.com">{{Citeer web|url=https://www.theguardian.com/commentisfree/2013/nov/02/saudi-protest-driving-ban-not-popular|titel=Word to the west: many Saudi women oppose lifting the driving ban|bezochtdatum=1 November 2015|auteur=Ahmed Abdel-Raheem|werk=the Guardian}}</ref> Uit een Gallup-enquête in 2006 in acht overwegend islamitische landen bleek dat alleen in Saoedi-Arabië de meerderheid van de vrouwen het er niet mee eens was dat vrouwen een politiek ambt mochten bekleden. <ref>{{Citeer web|url=https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/05/31/AR2006053101994_pf.html|titel=Saudi Women Rise in Defense of the Veil|bezochtdatum=1 November 2015|uitgever=washingtonpost.com}}</ref>

Saoedische vrouwen die traditionele rolpatronen ondersteunen (veel van hen goed opgeleid, "soms ronduit agressief" en inclusief "prijswinnende wetenschappers, schrijvers en universiteitsprofessoren" <ref name="post-reaction" /> ) hebben in het verleden aangedrongen op de positie dat het verbod op vrouwen versoepelt rijden en werken met mannen maakt deel uit van een aanval van verwesterde ideeën om de islam te verzwakken en dat Saoedi-Arabië op unieke wijze conservatieve waarden nodig heeft omdat het het centrum van de islam is. <ref name="post-reaction" /> Sommige Saoedische vrouwelijke voorstanders van overheidshervorming verwerpen buitenlandse kritiek op Saoedische beperkingen van rechten, omdat ze 'het unieke karakter van de Saoedische samenleving niet begrijpen'. <ref name="post-reaction">{{Citeer nieuws|achternaam=Saleh Ambah|voornaam=Faiza|werk=Washington Post|titel=Saudi Women Rise in Defense of the Veil|bezochtdatum=23 June 2010|url=https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/05/31/AR2006053101994_pf.html}}</ref> <ref name="nyt-femalef">{{Citeer nieuws|achternaam=Zoepf|voornaam=Katherine|werk=The New York Times|datum=31 May 2010|titel=Talk of Women's Rights Divides Saudi Arabia|bezochtdatum=19 September 2010|url=https://www.nytimes.com/2010/06/01/world/middleeast/01iht-saudi.html?pagewanted=1&src=me}}</ref> <ref name="time">{{Citeer nieuws|werk=Time|datum=19 October 2009|titel=New Rights, and Challenges, for Saudi Women|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1929152-1,00.html}}</ref>

Journalist Maha Akeel, een veel gehoorde criticus van de restricties van haar regering ten aanzien van vrouwen, stelt dat westerlingen geen Saoedische taal begrijpen. "Kijk, we vragen niet om &nbsp; ... vrouwenrechten volgens westerse waarden of levensstijlen &nbsp; . . . We willen dingen volgens wat de islam zegt. Kijk naar onze geschiedenis, onze voorbeeldmodellen. " <ref name="dhahran">{{Citeer nieuws|achternaam=Hiel|voornaam=Betsy|werk=Pittsburgh Tribune-Review|datum=13 May 2007|titel=Dhahran women push the veil aside|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.pittsburghlive.com/x/pittsburghtrib/news/middleeastreports/s_507462.html}}</ref> Volgens voormalig hoofdredacteur van het ''Arabische nieuws,'' John R. Bradley, is de westerse druk om de rechten uit te breiden contraproductief, met name de druk vanuit de Verenigde Staten, gezien het "intense anti-Amerikaanse sentiment in Saoedi-Arabië na 11 september." <ref name="lacey">{{Citeer boek|titel=Inside the Kingdom : Kings, Clerics, Modernists, Terrorists, and the Struggle for Saudi Arabia|auteur=Lacey|voornaam=Robert|uitgever=Viking|datum=2009|citaat=In the climate of intense anti-American sentiment in Saudi Arabia after September 11, it is certainly true that any association with U.S.-inspired `reform` – whether it is related to feminism or anything else – is fast becoming a hindrance rather than a help.}}</ref>

=== Mannelijke voogden ===
[[Bestand:Dina_Ali_(cropped).jpg|miniatuur| Laatst bekende foto van Dina Ali Lasloom (links), 10 april 2017, een 24-jarige Saoedische vrouw die probeerde te ontsnappen aan Saoedische voogdijwetten. <ref>{{Citeer nieuws|werk=[[Deutsche Welle]]|datum=16 April 2017|titel=Forcibly reptriated Saudi woman: 'My family will kill me'|taal=en|url=http://www.dw.com/en/forcibly-reptriated-saudi-woman-my-family-will-kill-me/a-38445701}}</ref> ]]
Onder de Saoedische wet moeten alle vrouwen een mannelijke voogd ( ''[[Wali (islam)|wali]]'' ) hebben, meestal een vader, een broer, een echtgenoot of een oom ( ''mahram'' ). Het is vrouwen en vrouwen verboden om te reizen, officiële zaken te doen of bepaalde medische procedures te ondergaan zonder toestemming van hun mannelijke voogden. <ref name="hrw-permission">{{Citeer web|url=https://www.hrw.org/world-report/2013/country-chapters/saudi-arabia|titel=World Report 2013 – Saudi Arabia|bezochtdatum=22 February 2014|werk=2013|uitgever=Human Rights Watch|archiefurl=https://web.archive.org/web/20140109161037/http://www.hrw.org/world-report/2013/country-chapters/saudi-arabia|archiefdatum=9 January 2014}}</ref>

De voogd heeft plichten jegens en rechten op de vrouw in vele aspecten van het maatschappelijk leven. In een rapport van de speciale rapporteur van de Verenigde Naties wordt vermeld: <blockquote> wettelijke voogdij over vrouwen door een man, wordt in verschillende mate beoefend en omvat belangrijke aspecten van het leven van vrouwen. Het systeem zou afkomstig zijn van sociale conventies, waaronder het belang van de bescherming van vrouwen, en van religieuze voorschriften over reizen en huwelijk, hoewel deze eisen zich aantoonbaar beperken tot bepaalde situaties. <ref name="unreport" /> </blockquote> Vrouwen hebben de toestemming van hun voogd nodig voor:

* Huwelijk en echtscheiding
* Reizen
* Opleiding
* werk
* Een bankrekening openen
* Keuzechirurgie, vooral wanneer deze seksueel van aard is

De officiële wet, zo niet de gewoonte, die de toestemming van een voogd vereiste voor een vrouw om werk te zoeken, werd in 2008 ingetrokken. <ref name="nyt-femalef">{{Citeer nieuws|achternaam=Zoepf|voornaam=Katherine|werk=The New York Times|datum=31 May 2010|titel=Talk of Women's Rights Divides Saudi Arabia|bezochtdatum=19 September 2010|url=https://www.nytimes.com/2010/06/01/world/middleeast/01iht-saudi.html?pagewanted=1&src=me}}</ref> <ref name="asmaa">{{Citeer web|url=http://saudirunawaygirls.blogspot.com/2011/11/saudi-womens-rights-stuck-at-red-light.html|titel=Saudi Women's Rights: Stuck at a Red Light|bezochtdatum=24 June 2010|auteur=al-Mohamed|voornaam=Asmaa}}</ref> <ref name="hrw-pminors">{{Citeer web|url=https://www.hrw.org/en/node/62251/section/1|titel=Perpetual Minors|bezochtdatum=19 September 2010|datum=19 April 2008|uitgever=Human Rights Watch}}</ref> <ref name="fatwa1998"> Fataawa al-Mar'ah al-Muslimah, Muhammad ibn Saalih al-'Uthaymeen, (Makkah Al Mukarramah), 1998, 2/981 </ref> <ref name="handrahan1996">{{Citeer nieuws|achternaam=Handrahan|voornaam=L. M.|werk=|datum=Spring 2001|titel=Gender Apartheid and Cultural Absolution|uitgever=Human Rights Tribune des Droits Humain|bezochtdatum=21 August 2007|url=http://www.hri.ca/pdfs/HRT%20Spring,%20Volume%208,%20No.%201,%202001.pdf|dodeurl=yes|archiefdatum=2 October 2008|archiefurl=https://web.archive.org/web/20081002083608/http://www.hri.ca/pdfs/HRT%20Spring,%20Volume%208,%20No.%201,%202001.pdf|formaat=PDF}}</ref> <ref>{{Citeer web|url=http://arabnews.com/saudiarabia/top_20_supplement/article66269.ece|titel=Arab News|bezochtdatum=19 January 2011|uitgever=Women's Rights Gain Focus in the Kingdom|archiefurl=https://web.archive.org/web/20100623050153/http://arabnews.com/saudiarabia/top_20_supplement/article66269.ece|archiefdatum=23 June 2010}}</ref>

In 2012 heeft de Saoedi-Arabische regering een nieuw beleid ingevoerd om te helpen bij de handhaving van de reisbeperkingen voor vrouwen. Volgens dit nieuwe beleid ontvangen Saoedi-Arabische mannen een sms-bericht op hun mobiele telefoon wanneer een vrouw onder hun hoede het land verlaat, zelfs als ze met haar voogd reist. Saoedi-Arabische feministische activiste [[Manal al-Sharif]] merkte op dat "de technologie wordt gebruikt om achterstand te dienen om vrouwen gevangen te houden." <ref>{{Citeer web|url=https://www.telegraph.co.uk/technology/news/9698071/Saudi-husbands-alerted-by-text-if-their-wives-leave-the-country.html|titel=Saudi husbands 'alerted by text' if their wives leave the country|bezochtdatum=1 November 2015|datum=23 November 2012|werk=Telegraph.co.uk}}</ref>

Enkele voorbeelden van het belang van toestemming zijn:

* In augustus 2005 beval een rechtbank in het noorden van Saoedi-Arabië de scheiding van een 34-jarige moeder van twee (genaamd Fatima Mansour) van haar man Mansur, ook al waren ze gelukkig getrouwd en haar vader (nu overleden) had het huwelijk goedgekeurd. De scheiding werd geïnitieerd door haar halfbroer die zijn krachten gebruikte als haar mannelijke voogd, die beweerde dat de man van zijn halfzusje van een stam was met een lage status in vergelijking met de status van haar stam en dat de echtgenoot dit niet had onthuld toen hij vroeg eerst om Fatima's hand. Teruggestuurd naar het huis van haar broer, vreesde Fatima huiselijk geweld. <ref name="AI-fatima">[https://www.amnesty.org/download/Documents/68000/mde230092007en.pdf PDF]
{{Citeer web|url=https://www.amnesty.org/download/Documents/68000/mde230092007en.pdf|titel=SAUDI ARABIA : Fatima A. Fear for Safety|bezochtdatum=23 February 2014|werk=06 February 2007|uitgever=Amnesty International|archiefurl=https://web.archive.org/web/20150513205447/https://www.amnesty.org/download/Documents/68000/mde230092007en.pdf|archiefdatum=13 May 2015}}</ref> <ref name="NAFJAN">{{Citeer nieuws|achternaam=AL NAFJAN|voornaam=EMAN|werk=New York Times|datum=8 June 2012|titel=Saudi Arabia, My Changing Home|bezochtdatum=23 February 2014|url=https://www.nytimes.com/2012/06/09/opinion/saudi-arabia-my-changing-home.html?_r=0}}</ref> Ze bracht vier jaar in de gevangenis door met haar dochter voordat de Supreme Judicial Council de beslissing vernietigde. <ref>{{Citeer boek|titel=On Saudi Arabia : Its People, past, Religion, Fault Lines and Future|auteur=House, Karen Elliott|uitgever=Knopf|year=2012}}</ref>
* In juli 2013 stelde het King Fahd-ziekenhuis in [[Al-Bahah (stad)|Al Bahah]] de hand van een kritisch gewonde vrouw voor amputatie uit omdat ze geen mannelijke wettelijke voogd had om de procedure goed te keuren. Haar man was gestorven in dezelfde auto-ongeluk waardoor haar en haar dochter ernstig gewond raakten. <ref name="hrw-permission">{{Citeer web|url=https://www.hrw.org/world-report/2013/country-chapters/saudi-arabia|titel=World Report 2013 – Saudi Arabia|bezochtdatum=22 February 2014|werk=2013|uitgever=Human Rights Watch|archiefurl=https://web.archive.org/web/20140109161037/http://www.hrw.org/world-report/2013/country-chapters/saudi-arabia|archiefdatum=9 January 2014}}</ref>

Een situatie waarin een mannelijke voogd (wali) wordt verondersteld misbruik te hebben gemaakt van zijn bevoegdheid om het huwelijk van zijn dochter goed te keuren voor persoonlijk gewin, is een zaak uit 2008 waarbij een vader zijn achtjarige dochter huwde aan een 47-jarige man om te hebben zijn schulden vergeven. <ref name="Zuhur-226">{{Citeer boek|titel=Saudi Arabia|auteur=Zuhur|voornaam=Sherifa|url=https://books.google.com/?id=5Ww68vqzQhoC&pg=PA226&dq=marriage+in+saudi+arabia#v=onepage&q=marriage%20in%20saudi%20arabia&f=false|uitgever=ABC-CLIO|datum=31 October 2011|ISBN=9781598845716}}</ref> De vrouw van de man vroeg een nietigverklaring van het huwelijk, maar de Saudische rechter weigerde het toe te staan. <ref name="cnn">{{Citeer nieuws|achternaam=Jamjoom|voornaam=Mohammed|datum=12 April 2009|titel=Saudi judge refuses to annul 8-year-old's marriage|bezochtdatum=21 October 2014|url=http://www.cnn.com/2009/WORLD/meast/04/12/saudi.child.marriage/index.html?eref=rss_}}</ref>

Voogdijvereisten zijn geen geschreven wetgeving. Ze worden toegepast volgens de gebruiken en het begrip van bepaalde functionarissen en instellingen (ziekenhuizen, politiebureaus, banken, enz.). ). Officiële transacties en grieven die door vrouwen zijn geïnitieerd, worden vaak verlaten omdat officieren, of de vrouwen zelf, geloven dat ze toestemming nodig hebben van de voogd van de vrouw. Ambtenaren kunnen de aanwezigheid van een voogd eisen als een vrouw geen identiteitskaart kan tonen of volledig gedekt is. Deze voorwaarden maken klachten tegen de voogden zelf uiterst moeilijk. <ref name="unreport">{{Citeer journal|achternaam=Ertürk, Yakin|datum=14 April 2009|titel=Report of the Special Rapporteur on violence against women, its causes and consequences: Mission to Saudi Arabia|uitgever=United Nations|url=http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/11session/A.HRC.11.6.Add.3_en.pdf}}</ref>

In 2008 lanceerden Rowdha Yousef en andere Saoedische vrouwen een petitie: "Mijn bewaker weet wat het beste voor me is", die meer dan 5000 verzamelde &nbsp; handtekeningen. De petitie verdedigde de status-quo en vorderde een straf voor activisten die "gelijkheid tussen mannen en vrouwen, [en] vermenging tussen mannen en vrouwen in gemengde omgevingen eisten". <ref name="nyt-femalef">{{Citeer nieuws|achternaam=Zoepf|voornaam=Katherine|werk=The New York Times|datum=31 May 2010|titel=Talk of Women's Rights Divides Saudi Arabia|bezochtdatum=19 September 2010|url=https://www.nytimes.com/2010/06/01/world/middleeast/01iht-saudi.html?pagewanted=1&src=me}}</ref>

In 2015 lanceerde de Saoedische regering de Absher- app die wordt gehost in de [[Google Play|Google Play-]] en [[App Store (iOS)|Apple App Store]] . Het stelt mannen in staat vrouwen te volgen die vrouwen toestaan of verbieden om door luchthavens te reizen. <ref>{{Citeer nieuws|achternaam=Hubbard|voornaam=Ben|werk=The New York Times|datum=2019-02-13|titel=Apple and Google Urged to Dump Saudi App That Lets Men Track Women|bezochtdatum=2019-02-17|taal=en-US|url=https://www.nytimes.com/2019/02/13/world/middleeast/saudi-arabia-app-women.html}}</ref>

In 2016 diende Saudis de eerste petitie in om mannelijke voogdij te beëindigen, ondertekend door meer dan 14.500 mensen; verdediger van de rechten van de vrouw Aziza Al-Yousef heeft het persoonlijk aan de Saoedische koninklijke rechtbank overhandigd. <ref>{{Citeer web|url=https://www.telegraph.co.uk/news/2016/09/26/saudis-file-first-ever-petition-to-end-male-guardianship/|titel=Saudis file first-ever petition to end male guardianship|bezochtdatum=13 October 2016|auteur=Josie Ensor, Middle East Correspondent|datum=26 September 2016|uitgever=Telegraph.co.uk}}</ref>

Liberale activisten wijzen voogdij af, liefdevol of niet, als vernederend voor vrouwen. Ze hebben bezwaar tegen behandeld te worden als 'ondergeschikten' en 'kinderen'. <ref name="jawhar"> Wagner, Rob L. (13 april 2010) [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/saudi-female-journalist-defies-stereotypes "Saoedische vrouwelijke journalist] [[Sabria Jawhar|pakt]] [https://sites.google.com/site/roblwagnerarchives/saudi-female-journalist-defies-stereotypes moslimstereotypen aan"] [[Sabria Jawhar]] | ''NewsTilt'' . </ref> <ref name="dhahran">{{Citeer nieuws|achternaam=Hiel|voornaam=Betsy|werk=Pittsburgh Tribune-Review|datum=13 May 2007|titel=Dhahran women push the veil aside|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.pittsburghlive.com/x/pittsburghtrib/news/middleeastreports/s_507462.html}}</ref> Ze wijzen op vrouwen van wie de loopbaan werd beëindigd door de voogden, of die hun kinderen verloren vanwege een gebrek aan bewaringsrechten. In 2009 daagde een vader een aantal van de pogingen van zijn dochter uit om buiten hun stam te trouwen en stuurde haar als straf naar een psychiatrische inrichting. <ref name="jawhar-tribal">{{Citeer nieuws|achternaam=Jawhar|voornaam=Sabria|werk=The Huffington Post|datum=27 August 2009|titel=Saudi Tribal Customs, Not Islam, Responsible for Male Guardianship Abuses|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.huffingtonpost.com/sabria-jawhar/saudi-tribal-customs-not_b_269867.html}}</ref> De rechtbanken erkennen gehoorzaamheid aan de vader als wet, zelfs in zaken waarbij volwassen dochters betrokken zijn. <ref>{{Citeer web|url=https://www.hrw.org/en/news/2010/10/18/saudi-arabia-where-fathers-rule-and-courts-oblige|titel=Saudi Arabia: Where Fathers Rule and Courts Oblige|uitgever=Human Rights Watch}}</ref> De Saudische activiste Wajeha Al-Huwaider is het ermee eens dat de meeste Saoedische mannen zorgzaam zijn, maar "het is hetzelfde gevoel dat ze hebben voor gehandicapte mensen of voor dieren. De vriendelijkheid komt voort uit medelijden, uit gebrek aan respect. " <ref name="nyt-femalef">{{Citeer nieuws|achternaam=Zoepf|voornaam=Katherine|werk=The New York Times|datum=31 May 2010|titel=Talk of Women's Rights Divides Saudi Arabia|bezochtdatum=19 September 2010|url=https://www.nytimes.com/2010/06/01/world/middleeast/01iht-saudi.html?pagewanted=1&src=me}}</ref> Ze vergelijkt mannelijke voogdij met slavernij: <ref name="huwaider-star">{{Citeer web|url=http://www.jewishtoronto.com/page.aspx?id=146618|titel=For Saudi Women, Every Day Is a Battle|bezochtdatum=19 September 2010|datum=1 June 2007|uitgever=UJA Federation of Greater Toronto|archiefurl=https://web.archive.org/web/20110724154337/http://www.jewishtoronto.com/page.aspx?id=146618|archiefdatum=24 July 2011}}</ref> <blockquote> Het eigendom van een vrouw wordt doorgegeven van de ene man naar de andere. Het eigendom van de vrouw wordt doorgegeven van de vader of de broer aan een andere man, de echtgenoot. De vrouw is slechts een stuk koopwaar, dat wordt overgedragen aan iemand anders - haar voogd &nbsp; . . . Uiteindelijk denk ik dat vrouwen enorm worden gevreesd. Wanneer ik de Saoedische man vergelijk met andere Arabische mannen, kan ik zeggen dat de Saoediër de enige man is die niet met de vrouw kon concurreren. Hij kon niet concurreren, dus wat deed hij met haar? &nbsp; . . . De vrouw heeft mogelijkheden. Wanneer vrouwen studeren, concurreren ze met de mannen om een baan te vinden. Alle banen staan open voor mannen. 90% van hen staat open voor mannen. Je voelt geen concurrentie &nbsp; . . . Als je geen concurrentie ondervindt van de Saoedische vrouw &nbsp; ... je hebt de hele scène voor jezelf. Alle functies en banen zijn voor u gereserveerd. Daarom ben je een verwende en genotzuchtige man. </blockquote> De absurditeit van het voogdijstelsel wordt volgens Huwaider aangetoond door wat er zou gebeuren als ze zou proberen te hertrouwen: "Ik zou de toestemming van mijn zoon moeten krijgen." <ref name="dhahran">{{Citeer nieuws|achternaam=Hiel|voornaam=Betsy|werk=Pittsburgh Tribune-Review|datum=13 May 2007|titel=Dhahran women push the veil aside|bezochtdatum=19 September 2010|url=http://www.pittsburghlive.com/x/pittsburghtrib/news/middleeastreports/s_507462.html}}</ref>

De Saoedische regering heeft internationale en binnenlandse verklaringen met betrekking tot vrouwenrechten goedgekeurd en benadrukt dat er geen wet van mannelijke voogdij bestaat. Officieel houdt het staande dat internationale overeenkomsten worden toegepast voor de rechtbank. Internationale organisaties en NGO's zijn sceptisch. "De Saoedische regering zegt één ding tegen de [[Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties|VN-mensenrechtenraad]] in Genève, maar doet iets anders binnen het koninkrijk", zegt Sarah Leah Whitson, directeur van het [[Human Rights Watch|Human Rights Watch in het]] Midden-Oosten. <ref name="hrw-saudigov">{{Citeer web|url=http://www.unhcr.org/refworld/docid/4a55b2c112.html|titel=Saudi Arabia: Women's Rights Promises Broken|bezochtdatum=19 September 2010|datum=8 July 2009|uitgever=Human Rights Watch}}</ref> Saoedische gesprekspartners vertelden een VN-onderzoeker dat internationale overeenkomsten weinig tot geen gewicht hebben in Saoedische rechtbanken. <ref name="unreport">{{Citeer journal|achternaam=Ertürk, Yakin|datum=14 April 2009|titel=Report of the Special Rapporteur on violence against women, its causes and consequences: Mission to Saudi Arabia|uitgever=United Nations|url=http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/11session/A.HRC.11.6.Add.3_en.pdf}}</ref> Volgens Riyadh, zakenvrouw Hoda al-Geresi, is de regering traag geweest met het implementeren van een resolutie van 2004 om de werkgelegenheid te vergroten en te beschermen tegen misbruikende voogden. <ref name="asmaa">{{Citeer web|url=http://saudirunawaygirls.blogspot.com/2011/11/saudi-womens-rights-stuck-at-red-light.html|titel=Saudi Women's Rights: Stuck at a Red Light|bezochtdatum=24 June 2010|auteur=al-Mohamed|voornaam=Asmaa}}</ref>

In 2017, toen het koninkrijk werd gekozen voor de VN-commissie voor vrouwenrechten, kwalijk genomen en verzetten verscheidene mensenrechtenorganisaties zich tegen het besluit. UN Watch Director Hillel Neuer noemde de beslissing "absurd" en vergeleek de situatie met "het maken van een brandstichter in de chef van de dorpsbrand". <ref>{{Citeer web|url=https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/saudi-arabia-un-womens-right-commission-un-watch-middle-east-muslim-driving-clothes-a7698536.html|titel=Saudi Arabia elected to UN women's rights commission|bezochtdatum=24 April 2017|uitgever=The Independent}}</ref> De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken [[Margot Wallström]] zei dat Saoedi-Arabië "daar" zou moeten zijn om iets over vrouwen te leren ". <ref>{{Citeer web|url=https://www.unwatch.org/swedish-fm-saudi-arabia-can-learn-women-u-n-commission-margot-wallstrom-defends-misogynists-election/|titel=Swedish FM: “Saudi Arabia can learn about women” on U.N. commission – Margot Wallström defends misogynists’ election|bezochtdatum=6 May 2017|uitgever=UN Watch}}</ref>

In mei 2017 werd aangekondigd dat King Salman een bevel had aangenomen waarmee vrouwen overheidsdiensten zoals onderwijs en gezondheidszorg konden verkrijgen zonder toestemming van een voogd. <ref name="ippppm">{{Citeer web|url=http://metro.co.uk/2017/05/07/women-in-saudi-arabia-will-be-able-to-travel-and-study-without-needing-a-mans-permission-6621239/|titel=Women in Saudi Arabia will be able to travel and study without needing a man's permission|datum=7 May 2017|uitgever=}}</ref>

In 2019 ontving de webapplicatie Absher van de Saoedische overheid een ernstige terugslag en eiste de verwijdering van de app-winkels van Apple en Google door de internationale gemeenschappen en mensenrechtenorganisaties, waaronder US Rep. Katherine Clark en Rep. Carolyn Maloney, die de app een 'patriarchaal wapen' noemde. <ref>{{Citeer web|url=https://www.thisisinsider.com/absher-saudi-arabia-defends-app-investigated-by-apple-google-2019-2|titel=Saudi Arabia tried to justify its app that lets men control where women travel amid a firestorm of criticism|bezochtdatum=12 February 2019|uitgever=The Insider}}</ref> De app waarmee mannen kunnen bepalen of een vrouw buiten het koninkrijk kan reizen en sms-meldingen kan verzenden als een vrouw haar paspoort aan de grens gebruikt, werd bekritiseerd door de Amerikaanse senator [[Ron Wyden]], die eiste dat de app onmiddellijk werd verwijderd. Hij noemde de controle van het koninkrijk over vrouwen "weerzinwekkend". <ref>{{Citeer web|url=https://www.thisisinsider.com/absher-senator-ron-wyden-demands-apple-google-remove-saudi-govt-app-2019-2|titel=A US Senator has demanded that Apple and Google remove a Saudi Arabian government app that allows men 'abhorrent' control over women's lives|bezochtdatum=12 February 2019|uitgever=The Insider}}</ref> Apple en Google zijn overeengekomen om de app te onderzoeken. <ref>{{Citeer web|url=https://nordic.businessinsider.com/apple-ceo-tim-cook-pledges-to-investiagte-saudi-app-absher-2019-2/?_ga=2.16243250.565896812.1552452284-1746071943.1552452284&r=US&IR=T|titel=Apple CEO Tim Cook promises to investigate the Saudi app branded 'abhorrent' for allowing men to track women|bezochtdatum=13 February 2019|uitgever=Business Insider}}</ref> <ref>{{Citeer web|url=https://www.businessinsider.com/google-joins-apple-probe-saudi-absher-app-2019-2?_ga=2.16243250.565896812.1552452284-1746071943.1552452284&r=US&IR=T&IR=T|titel=Google joins Apple in probing Saudi app that lets men control where women travel, as pressure piles on the tech giants to kill the service|bezochtdatum=13 February 2019|uitgever=Business Insider}}</ref> Na een grondig onderzoek weigerde Google de app uit de Play Store te verwijderen, daarbij verwijzend naar het feit dat de app de algemene voorwaarden van het bedrijf niet schendt. <ref>{{Citeer web|url=https://www.thisisinsider.com/absher-google-refuses-to-remove-saudi-govt-app-that-tracks-women-2019-3|titel=Google, siding with Saudi Arabia, refuses to remove widely-criticized government app which lets men track women and control their travel|bezochtdatum=2 March 2019|uitgever=The Insider}}</ref>

Elk jaar proberen meer dan 1.000 vrouwen Saudi-Arabië te ontvluchten, met uitzondering van zaken die niet worden geregistreerd als gevolg van familie-schande. Tekstwaarschuwingen, verzonden door de Saoedische autoriteiten, stellen veel voogden in staat om vrouwen te vangen voordat ze daadwerkelijk ontsnappen. <ref>{{Citeer web|url=https://mirrorherald.com/saudi-arabia-track-women-movements/|titel=Saudi Arabia launches mobile app to track women’s movements|bezochtdatum=2019-03-14|auteur=Desk|voornaam=Mirror News|datum=2019-02-04|werk=The Mirror Herald|taal=en-US}}</ref> Bethany Vierra, een 31-jarige Amerikaanse vrouw, werd het laatste slachtoffer van het systeem "Mannelijke voogdij", omdat ze vastzit in Saudi-Arabië met haar 4-jarige dochter, Zaina, ondanks de scheiding van haar Saoedische echtgenoot. <ref>{{Citeer web|url=https://www.nytimes.com/2019/03/05/world/middleeast/saudi-arabia-american-guardianship.html|titel=American Woman, Divorced From Saudi Husband, Is Trapped in Saudi Arabia|bezochtdatum=2019-03-14|datum=2019-03-06|werk=The New York Times|taal=en-US}}</ref>

=== Namus ===
Mannelijke voogdij is nauw verwant aan namus (of ' sharaf ' in een [[Bedoeïenen|bedoeïenencontext]] ), ruwweg vertaald als 'eer'. Het draagt ook connotaties van bescheidenheid en respectabiliteit. De naam van een man omvat de bescherming van de vrouwtjes in zijn gezin. Hij zorgt voor hen, en op zijn beurt reflecteert de eer van de vrouw (soms " ird " genoemd) over hem. Namus is een gemeenschappelijk kenmerk van veel verschillende patriarchale samenlevingen.

Omdat de naam van een mannelijke voogd wordt beïnvloed door die van de vrouwen onder zijn hoede, wordt van hem verwacht dat hij zijn gedrag beheerst. Als hun eer verloren gaat, heeft hij in de ogen van de gemeenschap de controle over hen verloren. Met name bedreigingen voor [[kuisheid]] bedreigen de naam van de mannelijke voogd. <ref name="mackey">{{Citeer boek|titel=The Saudis: Inside the Desert Kingdom|auteur=Mackey|voornaam=Sandra|url=https://books.google.com/?id=BsGD6Dao_AgC|ISBN=978-0-393-32417-4|year=2002}}</ref>

Namus wordt geassocieerd met [[eerwraak]] . Als een man zijn naam verliest vanwege een vrouw in zijn gezin, kan hij proberen zijn eer te zuiveren door haar te straffen. In extreme gevallen kan de straf de dood zijn. Het vermoeden alleen van het onrecht van een vrouw kan genoeg zijn om haar te onderwerpen aan geweld in naam van eer. <ref>{{Citeer web|url=http://www.wluml.org/node/5802|titel=United Kingdom: 'Honour' crimes and namus|bezochtdatum=19 September 2010|datum=18 December 2009|uitgever=Women Living Under Muslim Laws}}</ref>

In 2007 werd een jonge vrouw door haar vader vermoord voor een gesprek met een man op [[Facebook]] . De zaak trok veel media-aandacht. Conservatieven riepen de regering op om Facebook te verbieden, omdat het lust opwekt en sociale conflicten veroorzaakt door gender-vermenging aan te moedigen. <ref name="facebook">{{Citeer nieuws|werk=Daily Mail|datum=31 March 2008|titel=Facebook girl beaten and shot dead by her father for talking online|url=http://www.dailymail.co.uk/news/article-550569/Facebook-girl-beaten-shot-dead-father-talking-online.html#ixzz0rchO7H8Q}}</ref> <ref>{{Citeer nieuws|achternaam=McElroy|voornaam=Damien|werk=The Daily Telegraph|datum=31 March 2008|titel=Saudi woman killed for chatting on Facebook|url=https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/1583420/Saudi-woman-killed-for-chatting-on-Facebook.html}}</ref>

Versie van 21 apr 2019 11:38

Achtergrond

Geslachtsrollen in de Saoedische samenleving komen van de lokale cultuur en interpretaties van de sharia (islamitische wet). De sharia-wetgeving is afgeleid door geleerden door het interpreteren van de koran en hadith (uitspraken van en berichten over het leven van Mohammed). In de Saoedische cultuur wordt de sharia geïnterpreteerd volgens een strikte soennitische islam, bekend als de weg van de salaf (rechtschapen voorgangers) of het wahhabisme. De wet is meestal ongeschreven en laat rechters met een aanzienlijke discretionaire bevoegdheid die ze meestal uitoefenen ten gunste van tribale tradities. [1]

De variatie in de interpretatie leidt vaak tot controverse. Sheikh Ahmad Qassim Al-Ghamdi, hoofd van de Commissie ter Bevordering van deugd en de Preventie van de Vice van de Mekka regio, of de mutaween (religieuze politie), zei bijvoorbeeld dat het verbieden van ikhtilat ( gendermenging ) geen basis heeft in de sharia. [2] [3] Ondertussen gaf sjeik Abdul Rahman al-Barrak, een andere prominente geestelijke, een fatwa (religieuze mening) uit dat voorstanders van ikhtilat gedood moesten worden. [4]

Volgens de Encyclopedia of Human Rights zijn twee 'sleutelbegrippen' in de islamitische juridische theorie die worden gemobiliseerd om de vrouwenrechten in Saoedi-Arabië te beperken:

  • sekssegregatie, gerechtvaardigd onder het sharia-rechtsbegrip 'afscherming van corruptie' ( dar al-fasaad ), en
  • vermeend 'gebrek aan capaciteit' van vrouwen ( adam al-kifaa'ah ) dat de basis vormt voor de noodzaak van een mannelijke voogd ( mahram ) wiens toestemming moet worden verleend voor reizen, medische procedures, het verkrijgen van vergunningen, enz. [5]

"Het is de cultuur, niet de religie" is een Saoedisch gezegde. [6] Volgens sommige ( Library of Congress ) speelt de gewoonte van het Arabische schiereiland ook een rol in de positie van vrouwen in de Saoedische samenleving. Het schiereiland is het voorouderlijk huis van patriarchale, nomadische stammen, waarin scheiding van vrouwen en mannen en namus (eer) centraal staan. [7] Veel Saoedi's zien de islam niet als de belangrijkste belemmering voor vrouwenrechten. Volgens een vrouwelijke journalist: "Als de Koran niet op het onderwerp ingaat, zullen de geestelijken de voorzichtigheid laten varen en het tot haram maken (verboden). Het rijverbod voor vrouwen is het beste voorbeeld. " [2] Een andere ( Sabria Jawhar ) gelooft dat "als alle vrouwen de rechten kregen die de Koran ons garandeert en niet verdrongen wordt door inheemse stammen, dan zou de kwestie of Saoedi-Arabische vrouwen gelijke rechten hebben, verminderd worden." [8] [9]

Asmaa Al-Muhammad, de redacteur voor Al Arabiya, wijst erop dat vrouwen in alle andere moslimlanden, inclusief die in de Golfregio, veel meer politieke macht hebben dan Saoedische vrouwen. Het Global Gender Gap Report 2013 rangschikte verschillende moslimlanden, zoals Kirgizië, Gambia en Indonesië, aanzienlijk hoger dan Saoedi-Arabië voor de gelijkheid van vrouwen. [10] Nochtans steeg het vier plaatsen van het laatste rapport wegens een verhoging van het percentage vrouwen in het parlement (van 0% tot 20%), (op basis van de introductie van een nieuw quotum voor vrouwen in het parlement) en had de grootste algemene score verbetering ten opzichte van 2006 van elk land in het Midden-Oosten. [11]

Saoedi's roepen vaak het leven van Mohammed aan om te bewijzen dat de islam sterke vrouwen toestaat. Zijn eerste vrouw, Khadijah, was een machtige zakenvrouw in de pre-islamitische tijd die hem in dienst had en begon toen zelf met het huwelijksaanzoek. [12] Een andere vrouw, Aisha, gaf bevel aan een leger in de slag bij Bassorah en is de bron van vele hadiths. [13] [14] Mohammed eindigde vrouwelijke kindermoord en vestigde de eerste rechten voor vrouwen in de Arabische cultuur. Naar verluidt vertelde hij moslimmannen: "U hebt rechten over uw vrouwen en uw vrouwen hebben rechten over u." [15]

Handhaving en gebruik verschillen per regio. Jeddah is relatief tolerant. Riyad en de omliggende Najd- regio, de oorsprong van het Huis van Saoed, hebben strengere tradities. [16] Het verbod op het besturen van vrouwen is meestal niet versterkt in landelijke gebieden. [17]

Handhaving van de strikte morele code van het koninkrijk, inclusief hijab en scheiding van de geslachten, wordt vaak afgehandeld door de Mutaween (ook Hai'a ) - een speciale commissie van Saoedische mannen die soms 'religieuze politie' wordt genoemd. Mutaween heeft een aantal wetshandhavingsbevoegdheden, waaronder de bevoegdheid om Saoedi's of buitenlanders die in het koninkrijk leven te houden voor het doen van iets dat als immoreel wordt beschouwd. Terwijl het anti-vicecomité in het hele koninkrijk actief is, is het met name actief in Riyad, Buraidah en Tabuk .

De Iraanse revolutie van 1979 en de daaropvolgende Grand Mosque Seizure in Saoedi-Arabië zorgden ervoor dat de regering een striktere handhaving van de sharia toepaste. Saoedische vrouwen die vóór 1979 volwassen waren, herinneren zich aan autorijden en nodigen niet-mahram (niet-gerelateerde) mannen uit in hun huizen (met de deur open), en in het openbaar zijn zonder een abaya (full-body bekleding) of niqab (sluier). [2] [18] De daaropvolgende aanvallen van 11 september tegen het World Trade Center in 2001 worden daarentegen vaak gezien als een versnellende culturele verandering, weg van strikt fundamentalisme. [8] [13] [19]

De regering onder koning Abdullah werd als hervormd beschouwd. Het opende de eerste co-educatieve universiteit van het land, benoemde het eerste vrouwelijke kabinetslid en keurde wetten tegen huiselijk geweld goed. Vrouwen kregen in 2005 geen stemrecht, maar de koning steunde het recht van een vrouw om te rijden en te stemmen. Volgens critici was de hervorming veel te traag en vaak meer symbolisch dan inhoudelijk. [19] [20] [21] Activisten, zoals Wajeha Al-Huwaider, vergelijken de toestand van Saoedische vrouwen met de slavernij. [22]

Beperkingen op steun voor hervorming

Volgens The Economist ontdekte een zeldzame Saudische peiling uit 2006 dat 89% van de Saoedische vrouwen niet vond dat vrouwen moesten autorijden, en 86% vond dat vrouwen niet met mannen moesten werken. [23] Dit werd echter rechtstreeks tegengesproken door een Gallup-peiling in 2007, waaruit bleek dat 66% van de Saoedische vrouwen en 55% van de Saoedische mannen het ermee eens waren dat vrouwen zouden mogen autorijden. [24] Bovendien bleek uit diezelfde enquête dat meer dan 8 op 10 Saoedische vrouwen (82%) en driekwart Saoedi-mannen (75%) het ermee eens waren dat vrouwen werk mochten houden waarvoor zij buiten hun huis gekwalificeerd zijn. [24]

Vijfhonderd Saoedische vrouwen woonden een lezing in 2006 bij in Riyadh die geen ondersteuning bood voor het versoepelen van traditionele genderrollen en -beperkingen. Mashael al-Eissa, een internetschrijver, verzette zich tegen hervormingen op grond van het feit dat Saoedi-Arabië het dichtst in de buurt komt van een 'ideale en zuivere islamitische natie' en bedreigd wordt door 'geïmporteerde westerse waarden'. [25]

Uit een peiling van een voormalig docent Ahmed Abdel-Raheem in 2013 naar vrouwelijke studenten aan het Al-Lith College for Girls van Um al-Qura University, Mecca, bleek dat 79% van de deelnemers aan de peiling de opheffing van het rijgedrag niet ondersteunde verbod voor vrouwen. Een van de studenten die deelnam aan de peiling merkte op: "Vrouwen rijden is volgens mij geen noodzaak, omdat in het land van de twee heilige moskeeën elke vrouw als een koningin is. Er is (iemand) die om haar geeft; en een vrouw heeft niets nodig zolang er een man is die van haar houdt en in haar behoeften voorziet; Wat de huidige campagnes betreft die aandringen op rijden onder vrouwen, zijn ze niet redelijk. Vrouwen rijden is een kwestie van plezier en amusement, laten we redelijk zijn en God zozeer danken voor de welvaart waarin we leven. " [26]

Abdel-Raheem voerde een nieuwe peiling uit onder 8.402 Saoedische vrouwen, waaruit bleek dat 90% van de vrouwen het manlijke voogdijstelsel ondersteunde. [27] Een andere peiling onder Saoedische studenten wees uit dat 86% van de Saoedische vrouwen niet willen dat het rijverbod wordt opgeheven. [26] Uit een Gallup-enquête in 2006 in acht overwegend islamitische landen bleek dat alleen in Saoedi-Arabië de meerderheid van de vrouwen het er niet mee eens was dat vrouwen een politiek ambt mochten bekleden. [28]

Saoedische vrouwen die traditionele rolpatronen ondersteunen (veel van hen goed opgeleid, "soms ronduit agressief" en inclusief "prijswinnende wetenschappers, schrijvers en universiteitsprofessoren" [25] ) hebben in het verleden aangedrongen op de positie dat het verbod op vrouwen versoepelt rijden en werken met mannen maakt deel uit van een aanval van verwesterde ideeën om de islam te verzwakken en dat Saoedi-Arabië op unieke wijze conservatieve waarden nodig heeft omdat het het centrum van de islam is. [25] Sommige Saoedische vrouwelijke voorstanders van overheidshervorming verwerpen buitenlandse kritiek op Saoedische beperkingen van rechten, omdat ze 'het unieke karakter van de Saoedische samenleving niet begrijpen'. [25] [4] [19]

Journalist Maha Akeel, een veel gehoorde criticus van de restricties van haar regering ten aanzien van vrouwen, stelt dat westerlingen geen Saoedische taal begrijpen. "Kijk, we vragen niet om   ... vrouwenrechten volgens westerse waarden of levensstijlen   . . . We willen dingen volgens wat de islam zegt. Kijk naar onze geschiedenis, onze voorbeeldmodellen. " [13] Volgens voormalig hoofdredacteur van het Arabische nieuws, John R. Bradley, is de westerse druk om de rechten uit te breiden contraproductief, met name de druk vanuit de Verenigde Staten, gezien het "intense anti-Amerikaanse sentiment in Saoedi-Arabië na 11 september." [29]

Mannelijke voogden

Laatst bekende foto van Dina Ali Lasloom (links), 10 april 2017, een 24-jarige Saoedische vrouw die probeerde te ontsnappen aan Saoedische voogdijwetten. [30]

Onder de Saoedische wet moeten alle vrouwen een mannelijke voogd ( wali ) hebben, meestal een vader, een broer, een echtgenoot of een oom ( mahram ). Het is vrouwen en vrouwen verboden om te reizen, officiële zaken te doen of bepaalde medische procedures te ondergaan zonder toestemming van hun mannelijke voogden. [31]

De voogd heeft plichten jegens en rechten op de vrouw in vele aspecten van het maatschappelijk leven. In een rapport van de speciale rapporteur van de Verenigde Naties wordt vermeld:

wettelijke voogdij over vrouwen door een man, wordt in verschillende mate beoefend en omvat belangrijke aspecten van het leven van vrouwen. Het systeem zou afkomstig zijn van sociale conventies, waaronder het belang van de bescherming van vrouwen, en van religieuze voorschriften over reizen en huwelijk, hoewel deze eisen zich aantoonbaar beperken tot bepaalde situaties. [1]

Vrouwen hebben de toestemming van hun voogd nodig voor:

  • Huwelijk en echtscheiding
  • Reizen
  • Opleiding
  • werk
  • Een bankrekening openen
  • Keuzechirurgie, vooral wanneer deze seksueel van aard is

De officiële wet, zo niet de gewoonte, die de toestemming van een voogd vereiste voor een vrouw om werk te zoeken, werd in 2008 ingetrokken. [4] [10] [32] [33] [34] [35]

In 2012 heeft de Saoedi-Arabische regering een nieuw beleid ingevoerd om te helpen bij de handhaving van de reisbeperkingen voor vrouwen. Volgens dit nieuwe beleid ontvangen Saoedi-Arabische mannen een sms-bericht op hun mobiele telefoon wanneer een vrouw onder hun hoede het land verlaat, zelfs als ze met haar voogd reist. Saoedi-Arabische feministische activiste Manal al-Sharif merkte op dat "de technologie wordt gebruikt om achterstand te dienen om vrouwen gevangen te houden." [36]

Enkele voorbeelden van het belang van toestemming zijn:

  • In augustus 2005 beval een rechtbank in het noorden van Saoedi-Arabië de scheiding van een 34-jarige moeder van twee (genaamd Fatima Mansour) van haar man Mansur, ook al waren ze gelukkig getrouwd en haar vader (nu overleden) had het huwelijk goedgekeurd. De scheiding werd geïnitieerd door haar halfbroer die zijn krachten gebruikte als haar mannelijke voogd, die beweerde dat de man van zijn halfzusje van een stam was met een lage status in vergelijking met de status van haar stam en dat de echtgenoot dit niet had onthuld toen hij vroeg eerst om Fatima's hand. Teruggestuurd naar het huis van haar broer, vreesde Fatima huiselijk geweld. [37] [38] Ze bracht vier jaar in de gevangenis door met haar dochter voordat de Supreme Judicial Council de beslissing vernietigde. [39]
  • In juli 2013 stelde het King Fahd-ziekenhuis in Al Bahah de hand van een kritisch gewonde vrouw voor amputatie uit omdat ze geen mannelijke wettelijke voogd had om de procedure goed te keuren. Haar man was gestorven in dezelfde auto-ongeluk waardoor haar en haar dochter ernstig gewond raakten. [31]

Een situatie waarin een mannelijke voogd (wali) wordt verondersteld misbruik te hebben gemaakt van zijn bevoegdheid om het huwelijk van zijn dochter goed te keuren voor persoonlijk gewin, is een zaak uit 2008 waarbij een vader zijn achtjarige dochter huwde aan een 47-jarige man om te hebben zijn schulden vergeven. [40] De vrouw van de man vroeg een nietigverklaring van het huwelijk, maar de Saudische rechter weigerde het toe te staan. [41]

Voogdijvereisten zijn geen geschreven wetgeving. Ze worden toegepast volgens de gebruiken en het begrip van bepaalde functionarissen en instellingen (ziekenhuizen, politiebureaus, banken, enz.). ). Officiële transacties en grieven die door vrouwen zijn geïnitieerd, worden vaak verlaten omdat officieren, of de vrouwen zelf, geloven dat ze toestemming nodig hebben van de voogd van de vrouw. Ambtenaren kunnen de aanwezigheid van een voogd eisen als een vrouw geen identiteitskaart kan tonen of volledig gedekt is. Deze voorwaarden maken klachten tegen de voogden zelf uiterst moeilijk. [1]

In 2008 lanceerden Rowdha Yousef en andere Saoedische vrouwen een petitie: "Mijn bewaker weet wat het beste voor me is", die meer dan 5000 verzamelde   handtekeningen. De petitie verdedigde de status-quo en vorderde een straf voor activisten die "gelijkheid tussen mannen en vrouwen, [en] vermenging tussen mannen en vrouwen in gemengde omgevingen eisten". [4]

In 2015 lanceerde de Saoedische regering de Absher- app die wordt gehost in de Google Play- en Apple App Store . Het stelt mannen in staat vrouwen te volgen die vrouwen toestaan of verbieden om door luchthavens te reizen. [42]

In 2016 diende Saudis de eerste petitie in om mannelijke voogdij te beëindigen, ondertekend door meer dan 14.500 mensen; verdediger van de rechten van de vrouw Aziza Al-Yousef heeft het persoonlijk aan de Saoedische koninklijke rechtbank overhandigd. [43]

Liberale activisten wijzen voogdij af, liefdevol of niet, als vernederend voor vrouwen. Ze hebben bezwaar tegen behandeld te worden als 'ondergeschikten' en 'kinderen'. [8] [13] Ze wijzen op vrouwen van wie de loopbaan werd beëindigd door de voogden, of die hun kinderen verloren vanwege een gebrek aan bewaringsrechten. In 2009 daagde een vader een aantal van de pogingen van zijn dochter uit om buiten hun stam te trouwen en stuurde haar als straf naar een psychiatrische inrichting. [44] De rechtbanken erkennen gehoorzaamheid aan de vader als wet, zelfs in zaken waarbij volwassen dochters betrokken zijn. [45] De Saudische activiste Wajeha Al-Huwaider is het ermee eens dat de meeste Saoedische mannen zorgzaam zijn, maar "het is hetzelfde gevoel dat ze hebben voor gehandicapte mensen of voor dieren. De vriendelijkheid komt voort uit medelijden, uit gebrek aan respect. " [4] Ze vergelijkt mannelijke voogdij met slavernij: [22]

Het eigendom van een vrouw wordt doorgegeven van de ene man naar de andere. Het eigendom van de vrouw wordt doorgegeven van de vader of de broer aan een andere man, de echtgenoot. De vrouw is slechts een stuk koopwaar, dat wordt overgedragen aan iemand anders - haar voogd   . . . Uiteindelijk denk ik dat vrouwen enorm worden gevreesd. Wanneer ik de Saoedische man vergelijk met andere Arabische mannen, kan ik zeggen dat de Saoediër de enige man is die niet met de vrouw kon concurreren. Hij kon niet concurreren, dus wat deed hij met haar?   . . . De vrouw heeft mogelijkheden. Wanneer vrouwen studeren, concurreren ze met de mannen om een baan te vinden. Alle banen staan open voor mannen. 90% van hen staat open voor mannen. Je voelt geen concurrentie   . . . Als je geen concurrentie ondervindt van de Saoedische vrouw   ... je hebt de hele scène voor jezelf. Alle functies en banen zijn voor u gereserveerd. Daarom ben je een verwende en genotzuchtige man.

De absurditeit van het voogdijstelsel wordt volgens Huwaider aangetoond door wat er zou gebeuren als ze zou proberen te hertrouwen: "Ik zou de toestemming van mijn zoon moeten krijgen." [13]

De Saoedische regering heeft internationale en binnenlandse verklaringen met betrekking tot vrouwenrechten goedgekeurd en benadrukt dat er geen wet van mannelijke voogdij bestaat. Officieel houdt het staande dat internationale overeenkomsten worden toegepast voor de rechtbank. Internationale organisaties en NGO's zijn sceptisch. "De Saoedische regering zegt één ding tegen de VN-mensenrechtenraad in Genève, maar doet iets anders binnen het koninkrijk", zegt Sarah Leah Whitson, directeur van het Human Rights Watch in het Midden-Oosten. [46] Saoedische gesprekspartners vertelden een VN-onderzoeker dat internationale overeenkomsten weinig tot geen gewicht hebben in Saoedische rechtbanken. [1] Volgens Riyadh, zakenvrouw Hoda al-Geresi, is de regering traag geweest met het implementeren van een resolutie van 2004 om de werkgelegenheid te vergroten en te beschermen tegen misbruikende voogden. [10]

In 2017, toen het koninkrijk werd gekozen voor de VN-commissie voor vrouwenrechten, kwalijk genomen en verzetten verscheidene mensenrechtenorganisaties zich tegen het besluit. UN Watch Director Hillel Neuer noemde de beslissing "absurd" en vergeleek de situatie met "het maken van een brandstichter in de chef van de dorpsbrand". [47] De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken Margot Wallström zei dat Saoedi-Arabië "daar" zou moeten zijn om iets over vrouwen te leren ". [48]

In mei 2017 werd aangekondigd dat King Salman een bevel had aangenomen waarmee vrouwen overheidsdiensten zoals onderwijs en gezondheidszorg konden verkrijgen zonder toestemming van een voogd. [49]

In 2019 ontving de webapplicatie Absher van de Saoedische overheid een ernstige terugslag en eiste de verwijdering van de app-winkels van Apple en Google door de internationale gemeenschappen en mensenrechtenorganisaties, waaronder US Rep. Katherine Clark en Rep. Carolyn Maloney, die de app een 'patriarchaal wapen' noemde. [50] De app waarmee mannen kunnen bepalen of een vrouw buiten het koninkrijk kan reizen en sms-meldingen kan verzenden als een vrouw haar paspoort aan de grens gebruikt, werd bekritiseerd door de Amerikaanse senator Ron Wyden, die eiste dat de app onmiddellijk werd verwijderd. Hij noemde de controle van het koninkrijk over vrouwen "weerzinwekkend". [51] Apple en Google zijn overeengekomen om de app te onderzoeken. [52] [53] Na een grondig onderzoek weigerde Google de app uit de Play Store te verwijderen, daarbij verwijzend naar het feit dat de app de algemene voorwaarden van het bedrijf niet schendt. [54]

Elk jaar proberen meer dan 1.000 vrouwen Saudi-Arabië te ontvluchten, met uitzondering van zaken die niet worden geregistreerd als gevolg van familie-schande. Tekstwaarschuwingen, verzonden door de Saoedische autoriteiten, stellen veel voogden in staat om vrouwen te vangen voordat ze daadwerkelijk ontsnappen. [55] Bethany Vierra, een 31-jarige Amerikaanse vrouw, werd het laatste slachtoffer van het systeem "Mannelijke voogdij", omdat ze vastzit in Saudi-Arabië met haar 4-jarige dochter, Zaina, ondanks de scheiding van haar Saoedische echtgenoot. [56]

Namus

Mannelijke voogdij is nauw verwant aan namus (of ' sharaf ' in een bedoeïenencontext ), ruwweg vertaald als 'eer'. Het draagt ook connotaties van bescheidenheid en respectabiliteit. De naam van een man omvat de bescherming van de vrouwtjes in zijn gezin. Hij zorgt voor hen, en op zijn beurt reflecteert de eer van de vrouw (soms " ird " genoemd) over hem. Namus is een gemeenschappelijk kenmerk van veel verschillende patriarchale samenlevingen.

Omdat de naam van een mannelijke voogd wordt beïnvloed door die van de vrouwen onder zijn hoede, wordt van hem verwacht dat hij zijn gedrag beheerst. Als hun eer verloren gaat, heeft hij in de ogen van de gemeenschap de controle over hen verloren. Met name bedreigingen voor kuisheid bedreigen de naam van de mannelijke voogd. [57]

Namus wordt geassocieerd met eerwraak . Als een man zijn naam verliest vanwege een vrouw in zijn gezin, kan hij proberen zijn eer te zuiveren door haar te straffen. In extreme gevallen kan de straf de dood zijn. Het vermoeden alleen van het onrecht van een vrouw kan genoeg zijn om haar te onderwerpen aan geweld in naam van eer. [58]

In 2007 werd een jonge vrouw door haar vader vermoord voor een gesprek met een man op Facebook . De zaak trok veel media-aandacht. Conservatieven riepen de regering op om Facebook te verbieden, omdat het lust opwekt en sociale conflicten veroorzaakt door gender-vermenging aan te moedigen. [59] [60]

  1. ↑ a b c d Ertürk, Yakin (14 april 2009). Report of the Special Rapporteur on violence against women, its causes and consequences: Mission to Saudi Arabia (United Nations).
  2. ↑ a b c Wagner, Rob L. (23 april 2010) "Saudis Debate Gender Segregation" "NewsTilt"
  3. ↑ "Hai’a chief's 'ikhtilat' interview welcomed", Saudi Gazette. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  4. ↑ a b c d e Zoepf, Katherine, "Talk of Women's Rights Divides Saudi Arabia", The New York Times, 31 May 2010. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  5. ↑ Encyclopedia of Human Rights, Volume 2. Oxford University Press (2009).
  6. ↑ Agarwal, Nitin (2012). Web 2.0 Technologies and Democratic Governance: Political, Policy and Management Implecations. Springer, "7.4.1 Women's Right-to-Drive Campaigns in Saudi Arabia: A Case Study". ISBN 9781461414483.
  7. ↑ Saudi Arabia: Cultural Homogeneity and Values. US Library of Congress (1992).
  8. ↑ a b c Wagner, Rob L. (13 april 2010) "Saoedische vrouwelijke journalist pakt moslimstereotypen aan" Sabria Jawhar | NewsTilt .
  9. ↑ Aboulola, Maha, "STORY OF SUCCESS", Saudi Gazette. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  10. ↑ a b c al-Mohamed, Asmaa, Saudi Women's Rights: Stuck at a Red Light. Geraadpleegd op 24 June 2010.
  11. ↑ Global Gender Gap Index 2015. World Economic Forum (2015).
  12. ↑ Reclaiming Tradition: Islamic Law in a Modern World | International Affairs Review. Iar-gwu.org (21 February 2010). Geraadpleegd op 30 August 2013.
  13. ↑ a b c d e Hiel, Betsy, "Dhahran women push the veil aside", Pittsburgh Tribune-Review, 13 May 2007. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  14. ↑ Dankowitz, Saudi Writer and Journalist Wajeha Al-Huwaider Fights for Women's Rights. The Middle East Media Research Institute (28 december 2006). Geraadpleegd op 19 september 2010.
  15. ↑ Muhammad and women. Public Broadcasting Service.
  16. ↑ 2009 Human Rights Report: Saudi Arabia. U.S. State Department (11 March 2010). Geraadpleegd op 21 september 2010.
  17. ↑ English: Wajeha Al-Huwaider.... (2 september 2008). Geraadpleegd op 19 september 2010.
  18. ↑ Wright (2001). Sacred Rage. ISBN 0-7432-3342-5.
  19. ↑ a b c "New Rights, and Challenges, for Saudi Women", Time, 19 October 2009.
  20. ↑ "King Abdullah Interview Redux", Saudi-US Relations Information Service, 6 August 2008. Gearchiveerd op 22 October 2008.
  21. ↑ Ambah, Faiza Saleh, "Saudi king tiptoes toward more openness", The Christian Science Monitor, 6 October 2005. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  22. ↑ a b For Saudi Women, Every Day Is a Battle. UJA Federation of Greater Toronto (1 June 2007). Gearchiveerd op 24 July 2011. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  23. ↑ "Women in Saudi Arabia – Unshackling themselves", The Economist. Geraadpleegd op 16 december 2014.
  24. ↑ a b Rheault, Magali, Saudi Arabia: Majorities Support Women's Rights. Geraadpleegd op 14 december 2014.
  25. ↑ a b c d Saleh Ambah, Faiza, "Saudi Women Rise in Defense of the Veil", Washington Post. Geraadpleegd op 23 June 2010.
  26. ↑ a b Ahmed Abdel-Raheem, Word to the west: many Saudi women oppose lifting the driving ban. the Guardian. Geraadpleegd op 1 november 2015.
  27. ↑ Perhaps some Arab women want male guardianship?. The Jerusalem Post - JPost.com. Geraadpleegd op 1 november 2015.
  28. ↑ Saudi Women Rise in Defense of the Veil. washingtonpost.com. Geraadpleegd op 1 november 2015.
  29. ↑ Lacey, Robert (2009). Inside the Kingdom : Kings, Clerics, Modernists, Terrorists, and the Struggle for Saudi Arabia. Viking "In the climate of intense anti-American sentiment in Saudi Arabia after September 11, it is certainly true that any association with U.S.-inspired `reform` – whether it is related to feminism or anything else – is fast becoming a hindrance rather than a help."
  30. ↑ (en) "Forcibly reptriated Saudi woman: 'My family will kill me'", Deutsche Welle, 16 april 2017.
  31. ↑ a b World Report 2013 – Saudi Arabia. 2013. Human Rights Watch. Gearchiveerd op 9 January 2014. Geraadpleegd op 22 February 2014.
  32. ↑ Perpetual Minors. Human Rights Watch (19 april 2008). Geraadpleegd op 19 september 2010.
  33. ↑ Fataawa al-Mar'ah al-Muslimah, Muhammad ibn Saalih al-'Uthaymeen, (Makkah Al Mukarramah), 1998, 2/981
  34. ↑ Handrahan, L. M., "Gender Apartheid and Cultural Absolution" (PDF), Human Rights Tribune des Droits Humain, Spring 2001. Gearchiveerd op 2 October 2008. Geraadpleegd op 21 August 2007.
  35. ↑ Arab News. Women's Rights Gain Focus in the Kingdom. Gearchiveerd op 23 June 2010. Geraadpleegd op 19 January 2011.
  36. ↑ Saudi husbands 'alerted by text' if their wives leave the country. Telegraph.co.uk (23 november 2012). Geraadpleegd op 1 november 2015.
  37. ↑ PDF SAUDI ARABIA : Fatima A. Fear for Safety. 06 February 2007. Amnesty International. Gearchiveerd op 13 May 2015. Geraadpleegd op 23 February 2014.
  38. ↑ AL NAFJAN, EMAN, "Saudi Arabia, My Changing Home", New York Times, 8 June 2012. Geraadpleegd op 23 February 2014.
  39. ↑ House, Karen Elliott (2012). On Saudi Arabia : Its People, past, Religion, Fault Lines and Future. Knopf.
  40. ↑ Zuhur, Sherifa (31 October 2011). Saudi Arabia. ABC-CLIO. ISBN 9781598845716.
  41. ↑ Jamjoom, Mohammed, "Saudi judge refuses to annul 8-year-old's marriage", 12 april 2009. Geraadpleegd op 21 October 2014.
  42. ↑ (en) Hubbard, Ben, "Apple and Google Urged to Dump Saudi App That Lets Men Track Women", The New York Times, 13 februari 2019. Geraadpleegd op 17 februari 2019.
  43. ↑ Josie Ensor, Middle East Correspondent, Saudis file first-ever petition to end male guardianship. Telegraph.co.uk (26 september 2016). Geraadpleegd op 13 October 2016.
  44. ↑ Jawhar, Sabria, "Saudi Tribal Customs, Not Islam, Responsible for Male Guardianship Abuses", The Huffington Post, 27 August 2009. Geraadpleegd op 19 september 2010.
  45. ↑ Saudi Arabia: Where Fathers Rule and Courts Oblige. Human Rights Watch.
  46. ↑ Saudi Arabia: Women's Rights Promises Broken. Human Rights Watch (8 July 2009). Geraadpleegd op 19 september 2010.
  47. ↑ Saudi Arabia elected to UN women's rights commission. The Independent. Geraadpleegd op 24 april 2017.
  48. ↑ Swedish FM: “Saudi Arabia can learn about women” on U.N. commission – Margot Wallström defends misogynists’ election. UN Watch. Geraadpleegd op 6 May 2017.
  49. ↑ Women in Saudi Arabia will be able to travel and study without needing a man's permission (7 May 2017).
  50. ↑ Saudi Arabia tried to justify its app that lets men control where women travel amid a firestorm of criticism. The Insider. Geraadpleegd op 12 February 2019.
  51. ↑ A US Senator has demanded that Apple and Google remove a Saudi Arabian government app that allows men 'abhorrent' control over women's lives. The Insider. Geraadpleegd op 12 February 2019.
  52. ↑ Apple CEO Tim Cook promises to investigate the Saudi app branded 'abhorrent' for allowing men to track women. Business Insider. Geraadpleegd op 13 February 2019.
  53. ↑ Google joins Apple in probing Saudi app that lets men control where women travel, as pressure piles on the tech giants to kill the service. Business Insider. Geraadpleegd op 13 February 2019.
  54. ↑ Google, siding with Saudi Arabia, refuses to remove widely-criticized government app which lets men track women and control their travel. The Insider. Geraadpleegd op 2 March 2019.
  55. ↑ (en) Desk, Mirror News, Saudi Arabia launches mobile app to track women’s movements. The Mirror Herald (4 februari 2019). Geraadpleegd op 14 maart 2019.
  56. ↑ (en) American Woman, Divorced From Saudi Husband, Is Trapped in Saudi Arabia. The New York Times (6 maart 2019). Geraadpleegd op 14 maart 2019.
  57. ↑ Mackey, Sandra (2002). The Saudis: Inside the Desert Kingdom. ISBN 978-0-393-32417-4.
  58. ↑ United Kingdom: 'Honour' crimes and namus. Women Living Under Muslim Laws (18 december 2009). Geraadpleegd op 19 september 2010.
  59. ↑ "Facebook girl beaten and shot dead by her father for talking online", Daily Mail, 31 March 2008.
  60. ↑ McElroy, Damien, "Saudi woman killed for chatting on Facebook", The Daily Telegraph, 31 March 2008.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:AntonHogervorst/Kladblok3&oldid=53666831"