Basiliek van Aquileia: verschil tussen versies
Versie 56670585 van Chescargot (overleg) ongedaan gemaakt. Label: Ongedaan maken |
|||
| Regel 60: | Regel 60: | ||
==== 9e eeuw: Kerk van Maxentius ==== |
==== 9e eeuw: Kerk van Maxentius ==== |
||
In de negende eeuw werd de kerk van Maxentius gebouwd, welke op het stramien van de oude Theodorische zuidhal werd ontwikkeld (zie groene plan in bovenstaande plan).<ref>Zie ook figuur 2 (rechts) in Visintini ''et al |
In de negende eeuw werd de kerk van Maxentius gebouwd, welke op het stramien van de oude Theodorische zuidhal werd ontwikkeld (zie groene plan in bovenstaande plan).<ref>Zie ook figuur 2 (rechts) in Visintini ''et al''</ref> |
||
Het zou de zogenaamde Crypte van de Fresco's bevatten welke heden te bezichtigen is (oostzijde van groene plattegrond). De [[Fresco (schilderterm)|fresco's]], zowel die van de crypte als die in de [[Apsis (architectuur)|apsis]], werden overig pas aan het einde van de 12e eeuw geschilderd. |
Het zou de zogenaamde Crypte van de Fresco's bevatten welke heden te bezichtigen is (oostzijde van groene plattegrond). De [[Fresco (schilderterm)|fresco's]], zowel die van de crypte als die in de [[Apsis (architectuur)|apsis]], werden overig pas aan het einde van de 12e eeuw geschilderd. |
||
In deze periode werd ook de twee ruimtes aan weerszijden van het doopkapel gebouwd.<ref>Niet zichtbaar in bovenstaande plan, maar wel in figuur 2 (rechts) van Visintini ''et al''.</ref> Deze zouden echter in de tijdperk van Poppo weer verdwenen zijn, mogelijk als gevolg van de eerste aardbeving die het complex zou treffen in 958. Hun funderingen werden eind negentiende eeuw herontdekt.<ref name=":3" /> |
In deze periode werd ook de twee ruimtes aan weerszijden van het doopkapel gebouwd.<ref>Niet zichtbaar in bovenstaande plan, maar wel in figuur 2 (rechts) van Visintini ''et al'' .</ref> Deze zouden echter in de tijdperk van Poppo weer verdwenen zijn, mogelijk als gevolg van de eerste aardbeving die het complex zou treffen in 958. Hun funderingen werden eind negentiende eeuw herontdekt.<ref name=":3" /> |
||
==== 11e-13e eeuw: Tijdperk van Poppo ==== |
==== 11e-13e eeuw: Tijdperk van Poppo ==== |
||
Vermoedelijk vanwege de schade die het complex opgelopen had tijdens de aardbeving liet Poppo, die de kerk leidde in de periode van 1019-1042, de facades in Romaanse stijl herbouwen.<ref name=":8" /> Hij maakte ook andere aanpassingen en de kerk met de karakteristieke klokkentoren en apsis werd in 1031 ingewijd. Hoewel er later nog reparaties en verbeteringen zouden worden doorgevoerd, zou het functioneel plan van toen niet meer veranderen.<ref>Zie ook figuur 3 (links) in Visintini ''et al |
Vermoedelijk vanwege de schade die het complex opgelopen had tijdens de aardbeving liet Poppo, die de kerk leidde in de periode van 1019-1042, de facades in Romaanse stijl herbouwen.<ref name=":8" /> Hij maakte ook andere aanpassingen en de kerk met de karakteristieke klokkentoren en apsis werd in 1031 ingewijd. Hoewel er later nog reparaties en verbeteringen zouden worden doorgevoerd, zou het functioneel plan van toen niet meer veranderen.<ref>Zie ook figuur 3 (links) in Visintini ''et al''</ref> |
||
Het voorgaande vroegchristelijke mozaïekvloer werd toen bedekt door een rood en wit gekleurde tegelwerk.<ref name=":8" /> In deze periode werd bovendien het Heilige Graf, een kopie van de [[Heilig Grafkerk|Heilige Grafkerk]] in Jeruzalem, in de noordwesthoek van de kerk gebouwd. |
Het voorgaande vroegchristelijke mozaïekvloer werd toen bedekt door een rood en wit gekleurde tegelwerk.<ref name=":8" /> In deze periode werd bovendien het Heilige Graf, een kopie van de [[Heilig Grafkerk|Heilige Grafkerk]] in Jeruzalem, in de noordwesthoek van de kerk gebouwd. |
||
| Regel 94: | Regel 94: | ||
==== Noordzaal ==== |
==== Noordzaal ==== |
||
[[Bestand:A_detail_from_part_of_an_early_4th_century_AD_mosaic_depicting_a_basket_of_snails_belonging_to_the_floor_of_the_Theodorian_transversal_hall,_Basilica_di_Santa_Maria_Assunta,_Aquileia,_Italy_(21410819623).jpg|miniatuur|149x149px|thumb|150px|Slakken in een schaal]]Met name in de Noordzaal komen beelden voor waarvan de wetenschap de betekenis nog niet heeft kunnen ontsleutelen, zoals "kreeften in boomtoppen", schalen met paddestoelen en slakken.<ref>Allegro (2013)</ref><ref>Fabbro (1996)</ref> Bijzondere figuren zijn onder meer de hypogrief, de geit, en symbolen die naar Christelijke deugden en het paradijs verwijzen. Benoemenswaardig zijn voorts de ram, het konijn en de Davidsster.<ref>Deze elementen zijn overigens allemaal in het huidige Crypte van Ontgravingen te bezichtigen.</ref><ref name=":6" /><ref name=":8" /> |
[[Bestand:A_detail_from_part_of_an_early_4th_century_AD_mosaic_depicting_a_basket_of_snails_belonging_to_the_floor_of_the_Theodorian_transversal_hall,_Basilica_di_Santa_Maria_Assunta,_Aquileia,_Italy_(21410819623).jpg|miniatuur|149x149px|thumb|150px|Slakken in een schaal]]Met name in de Noordzaal komen beelden voor waarvan de wetenschap de betekenis nog niet heeft kunnen ontsleutelen, zoals "kreeften in boomtoppen", schalen met paddestoelen en slakken.<ref>John M Allegro (2013), "Why baskets of Mushrooms and Snails?" en The Baskets as Decorative Motifs" in ''[https://books.google.com.tr/books?id=tw--BAAAQBAJ&lpg=PT173&ots=lKt4DIHITL&dq=Basilica%20Aquileia%20basket%20snails&pg=PT3#v=onepage&q=Basilica%20Aquileia%20basket%20snails&f=false The End of a Road].''</ref><ref>Fabbro (1996)</ref> Bijzondere figuren zijn onder meer de hypogrief, de geit, en symbolen die naar Christelijke deugden en het paradijs verwijzen. Benoemenswaardig zijn voorts de ram, het konijn en de Davidsster.<ref>Deze elementen zijn overigens allemaal in het huidige Crypte van Ontgravingen te bezichtigen.</ref><ref name=":6" /><ref name=":8" /> |
||
==== Zuidzaal ==== |
==== Zuidzaal ==== |
||
| Regel 161: | Regel 161: | ||
'''Bronnen''' |
'''Bronnen''' |
||
* Allegro, John M. (2013), "Why baskets of Mushrooms and Snails?" en "The Baskets as Decorative Motifs" in [https://books.google.com.tr/books?id=tw--BAAAQBAJ&lpg=PT173&dq=Basilica%20Aquileia%20basket%20snails&pg=PT3#v=onepage&q=Basilica%20Aquileia%20basket%20snails&f=false The End of a Road]. |
|||
* Fabbro, Franco (maart 1996), [http://distelrath.tripod.com/fabbro.htm ''Did early Christians use hallucinogenic mushrooms? Archaelogical evidence'']. Met mozaikplattegrond van oude noordhal. |
* Fabbro, Franco (maart 1996), [http://distelrath.tripod.com/fabbro.htm ''Did early Christians use hallucinogenic mushrooms? Archaelogical evidence'']. Met mozaikplattegrond van oude noordhal. |
||
* Fondazione Aquileia, {{pdf}} {{en}} ''[http://archest.eu/wp-content/uploads/2016/06/Aquileia_a_border_city.pdf Aquileia, a border city]'', brochure van Archeologia VIVA, GUUNTI en Fondazione Aquileia |
* Fondazione Aquileia, {{pdf}} {{en}} ''[http://archest.eu/wp-content/uploads/2016/06/Aquileia_a_border_city.pdf Aquileia, a border city]'', brochure van Archeologia VIVA, GUUNTI en Fondazione Aquileia |
||
Versie van 5 jul 2020 00:33
| Basiliek van Aquileia | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Plaats | Aquileia | |||
| Gewijd aan | Maria-Tenhemelopneming | |||
| Coördinaten | 45° 46′ NB, 13° 22′ OL | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
De Basilica di Santa Maria Assunta ofwel Basiliek van Aquileia is de kerk van Aquileia, Italië. De kerk dateert uit de 11e eeuw. De basiliek is vooral bekend om de vierde-eeuwse vroegchristelijke mozaïekvloer waarop ze is gebouwd.
Sinds 1998 staat de kerk onder de noemer 'Archaeological Area and the Patriarchal Basilica of Aquileia' op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.[1][2]
Geschiedenis
Algemeen
| Archeologische opgravingen en Patriarchale Basiliek van Aquileia | ||
|---|---|---|
| Werelderfgoed cultuur | ||
| ||
| Land |  Italië
| |
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
| Criteria | iii, iv, vi | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 825 | |
| Inschrijving | 1998 (22e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Aquileia was een Romeinse stad dat in 181 voor Christus gecreëerd werd aan de Natissa rivier als een uitpost tegen de Barbaren, en toen uitgroeide tot een belangrijk handelscentrum.[3] De Christenen werden in die tijd voor hun geloof achtervolgd. Om hun geloof toch te kunnen praktiseren gebruikten ze clandestien een domus aan de rand van de stad. Dit huis zou de basis worden van de latere basiliek van Aquileia.[4][5]
Met de uitvaardiging van het Edict van Milaan in 313 door Constantijn de Grote, werden christenen niet langer vervolgd en konden de eerste kerken worden gebouwd.[6] Zodoende werd onder bisschop Theodore op de fundamenten van het voormalige geloofshuis een religieus complex gebouwd. Deze zou spoedig, maar na Theodoor, uitgebreid worden om de rap groeiende schare gelovigen te voorzien. In 452 vielAtilla de Hun binnen en werd een groot deel van het compex verwoest.
In de 9e eeuw werd wederom op de fundamenten van het voormalige complex, ditmaal onder Maxentius, een derde kerk gebouwd. [7]
In 1031 bouwde de patriarch Poppone de huidige kathedraal op de fundamenten van deze kerken, door onder meer verhoging van de ommuring, aanmaak van de fresco's in de apsis en bouw van een 73 meter hoge klokkentoren.
In de twaalfde eeuw werd onder de patriarch Voldorico Treffen fresco's aangebracht in de crypte van Massenzian met scènes uit het leven van St. Ermacora, de passie van Christus en andere allegorische taferelen.
Na de aardbeving van 1348 werden onder de patriarch Marquard van Randek gotische bogen ter versterking tussen de kolommen en ter overkapping van de basiliek gebouwd.[8]
Ontwikkeling van het complex
De huidige te bezichtigen romaans-gothische kathedraal is feitelijk een mix van verschillende gebouwen en bouwstijlen, als gevolg van een eeuwenlang proces dat startte met de bouw van een religieus complex kort na 313, en waarna het gebouwencomplex tot drie keer toe op de restanten van de voorgaande versie is herbouwd.
4e-5e eeuw: Vroegchristelijke tijd
Theodorische periode
Het hoefijzervormige plan met zwarte contouren is de plattegrond van het oorspronkelijke Theodorische complex, welke gebouwd is rondom een kern van drie zalen: de Theodorische transversale zaal (4) was het eerste gebouwd. Het werd uitgebreid met respectievelijk de Theodorische noordzaal (5) en de Theodorische zuidzaal (6), welke uiterlijk rond 450 afgerond werd.[9]
Verspreid over deze zalen lag een mozaïekvloer, waarvan in het heden te bezichtigen kerk slechts de 760 m2 van de zuidzaal te zien is. Wanneer de huidige kerk (groene plattegrond) betreden wordt ziet men het blootgelegde mozaïekvloer van de voormalige zuidzaal. Een kleine stuk van de mozaïekvloer van de voormalige noordzaal is blootgelegd en zichtbaar in de zogenaamde Crypte van Ontgravingen onder de huidige klokkentoren, die later gebouwd is. De mozaïekvloer van het gangpad (3) dat de drie zalen met elkander verbond ligt ook grotendeels onder de grond. Alleen het zuidelijkste stuk van deze vloer dat met de zuidzaal verbindt, is zichtbaar in de huidige kerk.
Post-Theodorische periode
Halverwege de vierde eeuw was het aantal christelijke gelovigen zo sterk gestegen dat er een enorme uitbreiding van de noordzaal nodig was. In feite was het niet slechts een uitbreiding, het oorspronkelijke complex ging grondig op de schop om het groeiende aantal gelovigen in de zogenaamde post-Theodorische noordzaal onderdak te kunnen geven.[10] Heden zijn de contourlijnen van deze noordzaal nog te zien op het grasveld in het noordoosterlijk hoek van het huidige complex (zie situatiekaartje onder).[11]
Rond het begin van de vijfde eeuw werd ook de zuidzaal uitgebreid tot wat de zogenaamde post-Theodorische zuidzaal zou worden. De bouw van de zuiderlijkste kolommenrij heeft toen de eerste serieuze schade aan het mozaïek toegebracht. In die periode werd door Bisschop Chromatius de eerste aanzet voor de doopkapel (zie groene octagon). Het was van oorsprong vierkant, maar zou in de loop van de eeuwen menig keer aangepast worden.[12] Ook werden de vloeren verhoogt en met nieuw mozaiek bedekt, hetgeen (onbewust) de oorspronkelijke mozaiekvloeren zou helpen te conserveren. Uit deze periode dateert ook de bisschoppelijke residentie, waarvan heden slechts de contouren zichtbaar zijn middels witte lijnen op het geplaveide Capitoline plein (zie situatiekaartje onder)[13][14].
In 452 werd de Theodorische noordhal vernield door Atilla de Hun, en werd het nooit herbouwd. Wat bewaard is gebleven, is heden tentoongesteld in de Crypte van Ontgravingen, waar ook een deel van de overlevende mozaïekvloer van de oorspronkelijke noordhal nog te bezichtigen is.
Sinds de plundering van Atilla zou er eeuwenlang niets noemenswaardigs veranderen aan wat er over was van wat ooit tot een enorm religieus complex uitgegroeid was. Het bleef functioneel echter en werd door de gelovigen gebruikt gedurende de Byzantijnse overheersing dat volgde.[14]
9e eeuw: Kerk van Maxentius
In de negende eeuw werd de kerk van Maxentius gebouwd, welke op het stramien van de oude Theodorische zuidhal werd ontwikkeld (zie groene plan in bovenstaande plan).[15]
Het zou de zogenaamde Crypte van de Fresco's bevatten welke heden te bezichtigen is (oostzijde van groene plattegrond). De fresco's, zowel die van de crypte als die in de apsis, werden overig pas aan het einde van de 12e eeuw geschilderd.
In deze periode werd ook de twee ruimtes aan weerszijden van het doopkapel gebouwd.[16] Deze zouden echter in de tijdperk van Poppo weer verdwenen zijn, mogelijk als gevolg van de eerste aardbeving die het complex zou treffen in 958. Hun funderingen werden eind negentiende eeuw herontdekt.[13]
11e-13e eeuw: Tijdperk van Poppo
Vermoedelijk vanwege de schade die het complex opgelopen had tijdens de aardbeving liet Poppo, die de kerk leidde in de periode van 1019-1042, de facades in Romaanse stijl herbouwen.[14] Hij maakte ook andere aanpassingen en de kerk met de karakteristieke klokkentoren en apsis werd in 1031 ingewijd. Hoewel er later nog reparaties en verbeteringen zouden worden doorgevoerd, zou het functioneel plan van toen niet meer veranderen.[17]
Het voorgaande vroegchristelijke mozaïekvloer werd toen bedekt door een rood en wit gekleurde tegelwerk.[14] In deze periode werd bovendien het Heilige Graf, een kopie van de Heilige Grafkerk in Jeruzalem, in de noordwesthoek van de kerk gebouwd.
14e-15e eeuw
Een tweede aardbeving, nu in 1348, verwoestte de kerk grotendeels. Bij de herbouw werden extra kolommen bovenop de oude mozaïekvloer gebouwd, welke klaarblijkelijk als fundering geschikt bevonden werd, en wat onvermijdelijk tot enige beschadiging van deze vloer heeft geleid. De kerk werd hoger dan voorheen, en de overkapping van de kerk werd met gotische bogen afgemaakt. De werkzaamheden zouden in de 15e onder Markward von Randeck afgerond worden.[14]
20e eeuw
De locatie is sinds vroeg in de 20e eeuw een archeologische goudmijn geworden. In 1909 werd de oorspronkelijke mozaïekvloer weer blootgelegd. Door deze opgraving zijn ook de funderingen van de kolommen die op deze vloer gebouwd waren weer in zicht gekomen. Werkzaamheden werden onderbroken door tussenkomst van de Eerste Wereldoorlog, gedurende welke de locatie door bombardementen getroffen werd. De schade zou meevallen en archelogische activiteiten zijn sindsdien hervat.[14]
De glazen gangpaden die nu ter bescherming over het blootgelegde mozaïek zijn gebouwd reflecteren tevens de vloerhoogte van de kathedraal vanaf de vijftiende eeuw.
21e eeuw
Vroeg in de 21e eeuw is ter plaatse van de zuidelijke bijruimte van de doopkapel zoals die in de 9e eeuw bestond, de zogenaamde Südhalle gebouwd, welke als museumzaal dienst doet.
De bouwdelen van de kerk
Mozaïekvloer
De mozaïekvloer in de huidige kerk vormt het hoogtepunt van dit monument. Hij dateert nog uit de 4e eeuw en werd in de periode 1909-1912 blootgelegd door de verwijdering van de rode tegels, aangebracht onder Poppone. Hij meet ongeveer 760 m² en is daarmee de grootste oudchristelijke mozaïekvloer.[18] Dit is overigens exclusief de mozaiekvloeroppervlakken die in andere ruimtes, zoals de voormalige noordzaal, zijn aangetroffen.
Mozaiekvloeren uit de Romaanse tijd was meer dan aesthetica: in huizen waren mozaieken het symbool van macht en rijkdom. In kerken echter werden de mozaiekbeeltenissen gebruikt om het geloofsverhaal over te brengen, vergelijkbaar met het rijke beeldhouwwerk van de latere kerken.[3] De mozaïeken tonen hoe onder Constantijn's heerschappij de tolerantie jegens het christelijk geloof toenam: de oudste beelden (van rond jaar 300) zijn nog volgens laat-antieke, dat wil zeggen Romeinse tradities, waarbij voorstellingen met dieren en voorwerpen de overhand hebben. Latere mozaïeken (vanaf ca. 350) laten zien dat langzaamaan naar vroegchristelijke mozaïekkunst overgeschakeld wordt: Bijbelse taferelen en allegorieën, zoals Jonas en de Goede Herder, alsook het hert en het lam, en een voorstelling van het brood en de wijn.[19] Het bijbelse en tevens decoratief nuttige 'knoop van Salomon', de twee lussen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, komt veel voor.
Transversale zaal
De transversale zaal is het oudste zaal en de vloer hiervan was vooral opgebouwd uit cocciopesto[20][5].
Noordzaal
.jpg){kind=spacer}
Met name in de Noordzaal komen beelden voor waarvan de wetenschap de betekenis nog niet heeft kunnen ontsleutelen, zoals "kreeften in boomtoppen", schalen met paddestoelen en slakken.[21][22] Bijzondere figuren zijn onder meer de hypogrief, de geit, en symbolen die naar Christelijke deugden en het paradijs verwijzen. Benoemenswaardig zijn voorts de ram, het konijn en de Davidsster.[23][5][14]
Zuidzaal
Het laatst gebouwde zuidzaal toont ook de meest recente mozaiekvoorstellingen uit de vroegchristelijke tijd.Bij binnenkomst van het basiliek, vindt men rechts in de narthex, tegen de voet van een kolom de veelbesproken voorstelling van een haan die oog in oog met een schildpad staat. Er is geen consensus over wat de betekenis van deze voorstelling is. Symboliseert het de strijd tussen God en de duivel, ofwel de tegenstelling van licht en duisternis? [24][18] Of is het een verwijzing naar de controverse die het Arianisme in die tijd veroorzaakte?[14] Wat het ook zij, het belang van deze voorstelling wordt benadrukt door zijn herhaling, albeit met een andere achtergrond, in de Noordzaal.
Andere in het oog springende beelden zijn portretten van sponsoren, een uitgebreide dankbetuigingstekst aan Theodorus voor de bouw van het religieuze complex, en de eerdergenoemde uitgebreide bijbelse taferelen rond Jonas.[14]
Basiliek
Crypte
De crypte, ookwel fresco-crypte genoemd, en de kapel van St. Petra stammen uit de 9e eeuw. De crypte heeft byzantijnse fresco's, die later in de 12e eeuw zijn aangebracht, toen Ermanno bisschop werd.[8] De fresco's verhalen de legende van het bezoek van Sint Mark aan Aquilea.[25]
Klokkentoren
De kerk zoals die heden bezocht kan worden is officieel ingewijd met de completering van de 73 meter hoge klokkentoren ("Campanile") in 1031.[6] Paradoxaal genoeg is er van dit beeldbepalende element weinig meer te zeggen, dan dat het beklommen kan worden voor een goed uitzicht over de stad.
Heilig Graf
Hoewel geen deel van het bouwwerk maar 'slechts een invulling', moet dit element genoemd worden vanwege het religieuze waarde: het is een reproductie uit de 11e eeuw van het Heilige Graf in de Heilig Grafkerk in Jeruzalem. Het werd gebruikt gedurende ceremonies in de Goede Week.[5]
Kerk van de heidenen
Het westerlijke deel van het complex waar zich de doopkapel en de zijruimtes bevonden en welke middels een gang aan de feitelijke kerk verbonden zijn, wordt ook wel de "kerk van de heidenen" genoemd, omdat aanstaande gelovigen voor de doop het gebouw ten westen betraden, gedoopt werden en zich dan via de gang naar het oosten ('het licht') begaven om de feitelijke kerk te betreden.
Doopkapel
De doopkapel is uit de 5e eeuw en staat tegenover de entree van de basiliek. Ze zijn door een porticus met elkaar verbonden.[26] Het gebouw is vierkant van buiten en achthoekig van binnen; daar staat een groot zeshoekig doopvont omringd door zes pilaren, die vroeger bovenaan in een boog verbonden waren met de buitenmuur.[5][27]
Het doopvont is gerestaureerd door Carolus VI.
Chromatiuszaal
De Chromatiuszaal, ookwel Südhalle genoemd, is een museumruimte dat in 2011 gebouwd is op het oppervlak van wat voorheen een van de twee appendices van de doopkapel was.[12] Deze ruimtes waren in de negende eeuw gebouwd, maar zijn waarschijnlijk in de aardbeving van 1348 verdwenen om nooit meer opgebouwd te worden. De funderingen van deze ruimtes waren herontdekt in 1893. In de Chromatiuszaal is heden onder meer een een mozaïekrestant van een pauw tentoongesteld, welke ooit in de porticus te bewonderen was.[13]
Crypte van Opgravingen
De crypte van opgravingen heeft niks van doen met de religieuze praktijken in het verleden. Het is een ondergrondse ruimte dat is ontstaan door de archeologische opgravingen van het complex, en wordt nu als museumruimte gebruikt. Het laat goed zien hoe het complex in de loop van de jaren letterlijk laag voor laag is getransformeerd van het oorspronkelijke domus dat clandestien als geloofshuis gebruikt werd, tot de basiliek dat het complex vandaag is.[5]
Religieuze praktijken
4e eeuw
De zuid- of noordzaal (de wetenschap is hier niet over uit) werd gebruikt door dopelingen die zich voorbereidden op de doop, terwijl de andere zaal werd gebruikt voor de heilige mis. De transversale zaal zou gebruikt worden als kleedkamer en voor de viering van het vormsel.[5]
9e-11e eeuw
De doopceremonie werd maximaal tweemaal per jaar gehouden, op de dag voor Kerstmis en soms nog op een andere dag. Dopelingen, in die tijd enkel volwassenen, betraden "de kerk van de heidenen" aan de westkant, werden ondergedompeld, en verlieten het gebouw via de oostelijke deur, naar het licht en de basiliek.
Directe omgeving van de basiliek
Patriarchaat plein
Ten zuiden van het basiliekcomplex ligt het "Piazza Patriarcato". Deze tuin bevat de resten van een groot Romeins openbaar gebouw: het was een gebouw dat in dezelfde periode gebouwd werd als toen het religieuze complex gestart werd. Het was een opslagplaats van ca 66 x 90 meter waarin oorlogsbuit en reserves bewaard werd voor het leger dat aan de grenzen van het rijk patrouilleerde. Het gebouw heeft er tot de achtiende eeuw gestaan. Nu is slechts middels witte lijnen het profiel van het voormalige gebouw te zien.[13][11]
Kerkhof
Achter de basiliek ligt een kerkhof met slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Er zijn enkele monumenten op het kerkhof, onder andere ter herdenking van Maria Bergamas, die samen met tien onbekende soldaten is begraven. Zij staat bekend als "Moeder van de onbekende soldaat".
Galerij
-
Mozaïekvloer -
Oude lagen onder de basiliek -
Kerkhof
- Basilica di Santa Maria Assunta di Aquileia op Gotik-Romanik.de
- Bellini, Serena, Aquileia, een presentatie met veel beeldmateriaal van het gebouw.
- Foto's van het Basiliek van Aquilea op Wikimedia Commons
Bronnen
- Fabbro, Franco (maart 1996), Did early Christians use hallucinogenic mushrooms? Archaelogical evidence. Met mozaikplattegrond van oude noordhal.
- Fondazione Aquileia,
(en) Aquileia, a border city, brochure van Archeologia VIVA, GUUNTI en Fondazione Aquileia - Fondazione “Societa per la Conservazione della Basilica di Aquileia” (SCBA), Basilica di Aquileia, op basilicadiaquileia.it
- Gemeentelijke website (it) , Aquileia, La Basilica di Aquileia
- Jackson, F. Hamilton (1908), The shores of the Adriatic, pp23-41, op Hellenicaworld. Documentatie en plattegronden uit vroege twintigste eeuw.
- Lonardo, Andrea (10 sept 2017), (it) Aquileia, de basiliek en de Südhalle: het misverstand van het oude catechumenaat in de studies over het oudste nog bestaande basiliekcomplex, op gliscritti.it
- Messalla (24 aug 2017), Aquileia: Santa Maria Assunta, op Corvinus. Inclusief plattegronden van oude en huidige complex.
- Moore, R. (2017), Early Christian Aquileia, op Romeartlover.it. Met geillustreerde uitleg over de mozaieken.
- Uberti, Marisa, De patriarchale basiliek van Aquileia - Tussen gnostische sekten en archeologische herontdekkingen, op fuocosacro.com
- Visintini, Domenico (?) Surveying, Modeling and Navigating the Theodorian Mosaic Floor of the Aquileia Basilica, research paper op ceur-ws.org. Bevat volledige plattegrond van vloermozaiek in hoofdruimte.
- Visintini, Domenico, Crosilla, Fabio, en Sepic, Francesco (?), Laser scanning survey of the Aquileia basilica (Italy) and automatic modeling of the volumetric primitives, Department of Georesources & Territory, University of Udine, Italy
Voetnoten en referenties
- ↑ (en) Archaeological Area and the Patriarchal Basilica of Aquileia, op whc.unesco.org
- ↑ Aquileia, op Siti Archeologici d'Italia
- ↑ a b Aquileia, the Ruins and the Basilica, op Italia Agenzia Nazionale Turismo.
- ↑ Archaeological Area and the Patriarchal Basilica of Aquileia, Italy, op visitworldheritage.com
- ↑ a b c d e f g Fondazione SCBA
- ↑ a b (7 okt 2014), BEAUTY UPON BEAUTY, IN THE BASILICA OF SANTA MARIA ASSUNTA IN AQUILEIA , op Italian ways.
- ↑ (14 april 2015) Paleochristian mosaics of the Basilica complex, op European Heritage Awards.
- ↑ a b Gemeentelijke website (it) AQUILEAIA, De basiliek
- ↑ Zie ook figuur 1 (links) in Visinti et al
- ↑ Zie ook figuur 1 (rechts) in Visintini et al
- ↑ a b Zie ook plattegrond van de lokatie op DIVISARE.com (10e figuur in het artikel), waar tevens de witte contouren van alle gebouwen die ooit in het complex hebben gezeten.
- ↑ a b Zie figuur 2 (links) in Visintini et al
- ↑ a b c d Aquileia, A Roman and Medieval Frontier City, artikel op EX.PO AUS.
- ↑ a b c d e f g h i Fondazione Aquileia
- ↑ Zie ook figuur 2 (rechts) in Visintini et al
- ↑ Niet zichtbaar in bovenstaande plan, maar wel in figuur 2 (rechts) van Visintini et al .
- ↑ Zie ook figuur 3 (links) in Visintini et al
- ↑ a b Anna Pia Giansanti (23 sept 2012), Il gallo e la tartaruga, op EVUS
- ↑ Early Christian mosaics, in Encyclopaedia Britannica
- ↑ Cocciopesto (lat: Opus signinum) is een Romeinse bouwtechniek waarbij stenen en keramiek verpletterd werden en met cement tot zeer harde en gladde vloeroppervlaktes verwerkt werden.
- ↑ John M Allegro (2013), "Why baskets of Mushrooms and Snails?" en The Baskets as Decorative Motifs" in The End of a Road.
- ↑ Fabbro (1996)
- ↑ Deze elementen zijn overigens allemaal in het huidige Crypte van Ontgravingen te bezichtigen.
- ↑ (25 sept 2018), The mosaics in Aquileia's basilica of Santa Maria Assunta , op Italian ways.
- ↑ Basilica, Baptistery and Südhalle, op visitworldheritage.com
- ↑ Dit doopkapel was overigens niet de eerste dat gebruikt werd. In de post-Theodorische periode was reeds een ander doopkuip gebruikt, waarvan de resten heden te bezichtigen zijn in de Crypte van Opgravingen.
- ↑ Zie ook Aquileia Baptismal Font Basin Detail en Aquileia Baptistery and Font op het AOMNIA/Georgetown University Library