Acanthophis
| Acanthophis | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Acanthophis antarcticus | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Acanthophis Daudin, 1803 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Acanthophis op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Acanthophis is een geslacht van zeven soorten slangen uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae).[1] De bekendste soort wordt wel doodsadder genoemd, maar ondanks deze naam behoren ze dus niet tot de familie adders (Viperidae). Wel hebben ze uiterlijk enige gelijkenis vanwege het korte, dikke lichaam, de driehoekige kop en verticale pupil. Ook de schubbenpatronen lijken wat op die van adders.
Leefwijze
Deze slangen loeren op hun prooi vanuit een hinderlaag, waarbij ze zich vrijwel volledig bedekken met de ondergrond, zoals zand of bladeren. Alleen de kop steekt nog deels uit, maar is vanwege de goede camouflage moeilijk te zien. Met de staartpunt, die bij de kop wordt gehouden, worden kronkelige bewegingen gemaakt waardoor deze lijkt op een levende worm. Een vogel of insectenetend knaagdier dat de staartpunt aanziet voor een maaltje wordt als deze te dichtbij komt razendsnel door de slang gebeten. Het gif is neurotoxisch en werkt in op het zenuwstelsel, waardoor de ademhaling en uiteindelijk de pompfunctie van het hart worden stilgelegd.
Verspreiding en leefgebied
Alle soorten komen voor in delen van Azië en Australië.
Soorten
- Soort Doodsadder (Acanthophis antarcticus)
- Soort Acanthophis hawkei
- Soort Acanthophis laevis
- Soort Acanthophis praelongus
- Soort Acanthophis pyrrhus
- Soort Acanthophis rugosus
- Soort Acanthophis wellsi
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
