Aeonium glandulosum

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wimpus (overleg | bijdragen) op 19 mei 2017 om 14:04. (Correcte van Oudgriekse vorm.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Aeonium glandulosum
Aeonium glandulosum
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Angiospermae (Bedektzadigen)
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Orde:Saxifragales
Familie:Crassulaceae (Vetplantenfamilie)
Geslacht:Aeonium
Soort
Aeonium glandulosum
(Aiton) Webb & Berthel.
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Aeonium glandulosum op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Aeonium glandulosum is een overblijvende plant uit de vetplantenfamilie (Crassulaceae). De plant is endemisch voor het eiland Madeira.

Naamgeving en etymologie

De botanische naam Aeonium is afgeleid uit het Oudgriekse αἰώνιος, aiōnios (eeuwig), naar de overblijvende bladeren. De soortaanduiding glandulosum is afgeleid van het Latijnse 'glans' (klier), naar de beklierde kelkblaadjes.

Kenmerken

Aeonium glandulosum is een twee- tot meerjarige, kruidachtige plant met een korte, gladde stengel en een schotelvormig, tot 40 cm breed bladrozet. De bladeren zijn tot 11 cm lang, licht behaard, omgekeerd eirond tot spatelvormig, met een wigvormige basis en een brede top voorzien van een klein spitsje. De bladrand is gewimperd.

De bloeiwijze is een tot 25 cm hoge en 40 cm brede, rechtopstaande bloemtros op een tot 10 cm lange, groene bloemstengel. De bloemen zijn 8- tot 13-voudig en draagt met klierharen bezette kelkblaadjes en lancetvormige, tot 11 mm lange, bleekgele kroonblaadjes. De meeldraden zijn kaal.

De plant bloeit in het voorjaar.

Aeonium glandulosum, detail bladrozet

Habitat en verspreiding

Aeonium glandulosum groeit op zonnige, droge plaatsen op verweerde vulkanische bodem tot op een hoogte van 1.500 m.

De plant is endemisch voor het Portugese eiland Madeira, waar hij vooral op het noordelijke deel te vinden is, onder andere in het natuurreservaat Rocha do Navio.