Sahrawi Arabische Democratische Republiek
الجمهورية العربية الصحراوية الديمقراطية Al-Jumhūrīyâ al-Arabīyâ as-Sahrāwīyâ ad-Dīmuqrātīyâ | ||||
---|---|---|---|---|
De Westelijke Sahara is een gebied dat geclaimd wordt door de ADRS en Marokko. Het gebied is geannexeerd door Marokko. De annexatie wordt internationaal niet erkend.
| ||||
Basisgegevens | ||||
Talen | Arabisch, Spaans | |||
Hoofdstad | al-Ajoen, de facto Tifariti | |||
Regeringsvorm | Republiek | |||
Oppervlakte | 266.000 (totale claim) km² | |||
Overige | ||||
Munteenheid | Marokkaanse dirham Saharaanse peseta ( EHP )
| |||
UTC | +0 | |||
Nationale feestdag | onder meer 27 februari | |||
Web | Code | Tel. | .eh | ESH | 212 | |||
Topografie | ||||
|
De Arabische Democratische Republiek Sahara (Sahrawi Arabische Democratische Republiek[1], hier ADRS, maar internationaal SADR en RASD, Arabisch: الجمهورية العربية الصحراوية الديمقراطية Al-Jumhūrīyâ al-Arabīyâ as-Sahrāwīyâ ad-Dīmuqrātīyâ; Spaans: República Árabe Saharaui Democrática) is een door 45 staten[2] erkende republiek die de macht heeft over een klein deel van de Westelijke Sahara. De ADRS eist het hele gebied op, maar het grootste gedeelte wordt bezet[3] door Marokko.
De Westelijke Sahara is een woestijngebied met rotsachtig en zandig oppervlak van ongeveer 266.000 vierkante kilometer. De ADRS heeft hiervan een smal, hoekig gedeelte in het oosten in handen (de zogeheten "Vrije Zone"), dat van de rest gescheiden wordt door de Marokkaanse barrière. De ADRS claimt al-Ajoen (Laâyoune, El Aaiún) als hoofdstad, maar die stad is in handen van Marokko. De zetel van de ADRS bevindt zich nabij Tindouf, Algerije. Hier bevinden zich een aantal grote vluchtelingenkampen voor mensen uit de Westelijke Sahara. Het bestuur van het 'bevrijde' gebied vond aanvankelijk plaats vanuit Bir Lehlou, een stadje in het noordoosten van de Westelijke Sahara dat de facto als hoofdstad van de republiek diende. Sinds 2011 is Tifariti, eveneens op Saharaans grondgebied, de de facto hoofdstad.
Geschiedenis
Van 1884 tot 1975 was het gebied, bestaand uit de regio's Saguia el Hamra en Rio de Oro, een kolonie van Spanje onder de naam Spaanse Sahara. Sindsdien is de status van de Westelijke Sahara omstreden. In 1975 sloten Marokko en Mauritanië een verdrag waarbij zij overeenkwamen dit gebied te delen, en gedeeltelijk bij elk van beide landen in te lijven, hetgeen internationaal niet erkend wordt. Mauritanië trok zich in 1979 terug, waarna Marokko het bestuur over de voorheen door Mauritanië bezette gebieden overnam. Op 27 februari 1976 riep het Polisario, in naam van het Sahrawi-volk en alleen gesteund door Algerije, in Bir Lehlou de onafhankelijkheid uit. De gewelddadigheden tussen het Polisario en Marokko stopten grotendeels in 1991, hoewel in 2005 in de door Marokko bezette delen de Intifada voor de onafhankelijkheid uitbrak.
Politiek
Het gehele bestuur van de ADRS bestaat uit leden van het (Front) Polisario dat militair en diplomatiek gesteund wordt door onder andere Algerije. Het Front Polisario is het guerrillaleger dat in 1973 is opgericht door Polisario om een gewapende strijd te voeren tegen de Spaanse kolonisator voor de bevrijding van de Westelijke Sahara. Sinds 1976 strijdt hij tegen de Marokkaanse bezetting in het gebied.
Het parlement van de republiek bestaat uit 101 leden, allemaal van Polisario.
Leiders van de ADRS
Omdat Marokko het Polisario en de leiders van de ADRS niet erkent, beschouwt het zijn eigen vorst Mohammed VI als de legitieme leider van de Westelijke Sahara.
Diplomatieke relaties van de ADRS
Bestuurlijke indeling
De ARDS gaat uit van de indeling:
- provincies (ولاية, wilāya)
- cirkels (دائرة, daïra).
- gemeenten (بلدية, baladiya)
- cirkels (دائرة, daïra).
Deze indeling is feitelijk alleen in de vluchtelingenkampen geëffectueerd.
Zie ook
- Lijst van steden in de Westelijke Sahara
- Marokkaanse barrière
- Voetbalelftal van de Arabische Democratische Republiek Sahara
- ↑ Gebruikte naam in Volkskrant 8 juli 1998
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/International_recognition_of_the_Sahrawi_Arab_Democratic_Republic
- ↑ Volgens het internationaal recht gaat het om een bezetting. Zie Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): Grondlijnen van internationaal recht, Intersentia, Antwerpen enz., blz. 195.