Danny Vuković
Danny Vuković | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Vuković in 2017 tijdens de FIFA Confederations Cup
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Daniel Vuković | |||||||
Geboortedatum | 27 maart 1985 | |||||||
Geboorteplaats | Sydney, ![]() | |||||||
Nationaliteit | ![]() | |||||||
Lengte | 187 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Doelman | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ![]() | |||||||
Rugnummer | 27 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
|
Danny Vuković (Servisch: Даниел Вуковић) (Melbourne, 27 maart 1985) is een Australisch-Servische doelman die uitkomt voor N.E.C. [1]
Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Central Coast Mariners[bewerken | brontekst bewerken]
Vuković maakte zijn debuut in de A-League, de hoogste competitie in Australië en Nieuw-Zeeland, bij Central Coast Mariners in september 2005. In zijn eerste 3 seizoenen bij de club was hij invallersdoelman, in zijn vierde seizoen wist hij wel een vaste basisplaats te veroveren. Op 24 februari 2008 stond hij in doel in de finale van de FFA Cup tegen Perth Glory, hij kreeg in deze wedstrijd een rode kaart omdat hij in de blessuretijd scheidsrechter Mark Shield sloeg, nadat deze een strafschop gaf aan Perth Glory. Vuković zou voor deze actie uiteindelijk een schorsing krijgen van maar liefst 15 maanden. Na afloop van het seizoen 2009-2010 kreeg Vuković een aanbieding van de Turkse eersteklasser Konyaspor waar hij een contract voor drie jaar ondertekende. Hij speelde de voorbereidingswedstrijden maar nog voor het begin van de competitie werd de samenwerking al beëindigd, de trainer van de club wou geen doelman gebruiken bij het maximum aantal toegelaten buitenlanders. Het contract dat hij had getekend was ook nooit opgestuurd naar de voetbalbond.
Wellington Phoenix en Perth Glory[bewerken | brontekst bewerken]
Twee maanden later keerde hij al terug naar de A-League waar hij een contract ondertekende bij Wellington Phoenix FC uit Nieuw-Zeeland. Van 2011 tot 2015 stond hij onder contract bij Perth Glory, in 2014 werd Vuković ook kort uitgeleend aan het Japanse Vegalta Sendai. Hij kwam hier terecht doordat zijn voormalige bondscoach Graham Arnold hier trainer werd en hem er graag bij wou. Arnold werd echter al snel aan de deur gezet en de nieuwe coach van het team had weinig interesse in Vuković, voor hem kwam het uiteindelijk niet verder dan 2 basisplaatsen in de beker en een aantal keer op de bank plaatsnemen in de competitie.
Sydney FC[bewerken | brontekst bewerken]
Na een passage van 1 seizoen bij Melbourne Victory FC tekende Vuković in juli 2016 een contract bij Sydney FC. Met deze club won hij dat seizoen de competitie en werd bovendien persoonlijk ook uitgeroepen tot A-League keeper van het seizoen.
RC Genk[bewerken | brontekst bewerken]
In juni 2017 tekende Vuković een contract voor twee seizoenen met een optie op nog eens twee bijkomende seizoenen bij de Belgische club KRC Genk. Hij maakte transfervrij de overstap.[2] Hij koos voor Genk door landgenoot Mathew Ryan die hem de club aanraadde nadat hij zelf het voorbije seizoen bij Genk speelde. Bij Genk was de Australisch international in zijn eerste seizoen eerste doelman waarin hij meteen de finale van de Belgische Beker mocht spelen tegen Standard Luik, deze finale werd verloren met 0-1 na verleningen door een goal van Renaud Emond. In mei 2018 werd hij door de supporters ook uitgeroepen tot KRC Genk speler van het seizoen 2017-2018. In februari 2019 werd de optie in zijn contract gelicht waardoor Vuković nu tot juni 2021 onder contract staat bij de club. In dat seizoen werd Vuković met Genk landskampioen na een spannende ontknoping van de Jupiler Pro League. Genk speelde gelijk op het veld van RSC Anderlecht maar omdat Club Brugge verloor werd Genk kampioen in Eerste klasse A. In juli 2019 won Vuković met KRC Genk de Belgische Supercup na een 3-0 overwinning tegen KV Mechelen. Vuković geraakte aan het einde van die maand geblesseerd, hij had een gescheurde achillespees waardoor hij het hele seizoen moest revalideren.[3] Hierdoor speelde hij niet in de UEFA Champions League, maar was het Gaëtan Coucke die hem verving. Op 8 augustus 2020, meer dan een jaar nadat hij zijn blessure opliep, stond Vuković terug tussen de palen in de eerste wedstrijd van het seizoen 2020/21 tegen Zulte Waregem. Genk won deze wedstrijd met 1-2, mede dankzij Vuković die zijn team met enkele reddingen op voorsprong hield. Vanaf het seizoen 2020/21 kreeg hij ook de aanvoerdersband toegewezen van trainer Hannes Wolf. Enkele maanden later, in februari 2021, verloor Vuković zijn plek onder de lat aan zijn 18-jarige concurrent Maarten Vandevoordt.[4]
Op 20 maart 2021 maakte Genk en Vuković bekend dat hij de club met onmiddellijke ingang zal verlaten om terug te keren naar zijn zwangere vrouw in zijn thuisland Australië. Het contract van Vuković, dat normaal enkele maanden later in juni zou aflopen, werd hiermee in onderling overleg verbroken.[5]
N.E.C.[bewerken | brontekst bewerken]
Op 17 juni tekende Vuković een twee-jarig contract bij N.E.C. Dat hem transfervrij vastlegde met een optie voor nog een seizoen.[1] Hij was tweede doelman achter Mattijs Branderhorst en maakte op 27 oktober zijn debuut voor de club in de bekerwedstrijd tegen VV Capelle, waarin hij de nul hield.
Statistieken[6][bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Europees | Overig | Totaal | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
2005/06 | Central Coast Mariners | ![]() |
7 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 8 | 0 |
2006/07 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | ||
2007/08 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | ||
2008/09 | 4 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | 2 | 0 | 10 | 0 | ||
2009/10 | 26 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 27 | 0 | ||
2010/11 | Wellington Phoenix | 16 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 17 | 1 | |
2011/12 | Perth Glory | 27 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | 31 | 0 | |
2012/13 | 27 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 28 | 0 | ||
2013/14 | 21 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 21 | 0 | ||
→ Vegalta Sendai | ![]() |
0 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | |
2014/15 | Perth Glory | ![]() |
26 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 26 | 0 |
2015/16 | Melbourne Victory | 23 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 26 | 0 | |
2016/17 | Sydney FC | 26 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | 28 | 0 | |
2017/18 | KRC Genk | ![]() |
28 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 11 | 0 | 45 | 0 |
2018/19 | 28 | 0 | 2 | 0 | 12 | 0 | 9 | 0 | 51 | 0 | ||
2019/20 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | ||
2020/21 | 24 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 24 | 0 | ||
2021/22 | N.E.C. | ![]() |
0 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 |
Carrière totaal | 288 | 1 | 14 | 0 | 19 | 0 | 33 | 0 | 354 | 1 |
Bijgewerkt tot 14 februari 2021.
Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Vuković speelde in 2005 vier wedstrijden voor het elftal onder 20 van Australië. Als reservedoelman werd hij meerdere malen opgenomen in de selectie van het Australisch voetbalelftal, in 2006 werd hij voor de eerste keer opgeroepen voor de kwalificatiewedstrijd om het Aziatisch kampioenschap voetbal tegen Kuweit. Vuković nam in juni 2017 met Australië als derde doelman deel aan de FIFA Confederations Cup in Rusland, waar in de groepsfase eenmaal werd verloren en tweemaal werd gelijkgespeeld. Op 27 maart 2018 kreeg hij voor de eerste keer minuten in het nationale elftal, Vuković mocht na 45 minuten invallen in de oefeninterland tegen Colombia. Hij werd ook opgenomen in de selectie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2018, zijn land geraakte echter niet voorbij de groepsfase.
Lijst van interlands[bewerken | brontekst bewerken]
Interlands van Danny Vuković voor ![]() | |||||
---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Competitie | Goals |
Als speler van ![]() | |||||
1. | 27 maart 2018 | Colombia – ![]() |
0 – 0 | Vriendschappelijk | 0 |
2. | 15 oktober 2018 | Kuweit – ![]() |
0 – 4 | Vriendschappelijk | 0 |
3. | 20 november 2018 | ![]() |
3 – 0 | Vriendschappelijk | 0 |
4. | 7 juni 2021 | Taiwan - ![]() |
1 – 5 | WK-kwalificatie | 0 |
Palmares[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
![]() | ||||
Australisch kampioen | 1x | 2007/08 | ||
![]() | ||||
Australisch kampioen | 1x | 2016/17 | ||
A-League keeper van het seizoen | 1x | 2017 | ||
![]() | ||||
Belgisch kampioen | 1x | 2018/19 | ||
Belgische Supercup | 1x | 2019 |
Individueel | |||||
Clean Sheet | 1x | 2018/19 |
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
In de FFA Cup finale van 2016 tussen het Sydney FC van Vuković en Melbourne City FC werd een zeemeeuw op het veld door een bal geraakt. Vuković vroeg aan de scheidsrechter om het spel even stil te leggen waarna hij de zeemeeuw opnam en hem van het veld af droeg. Enkele minuten later was het beestje weer kerngezond. De goede daad leverde hem echter geen overwinning op met zijn club, Melbourne City won de finale met 1-0 dankzij een doelpunt van Tim Cahill. Deze actie leverde hem wel wereldwijde bekendheid op.
Privé[bewerken | brontekst bewerken]
Zijn ouders zijn van Servische afkomst. Zijn zoon Harley heeft een levertransplantatie ondergaan. Harley Vuković is zeer geliefd bij de supporters van KRC Genk, zo mocht hij al enkele keren na de match de fans vermaken. Op 21 maart 2021 besloot Vuković zijn contract te verbreken na 4 jaar KRC Genk om zijn zwangere vrouw bij te staan in Australië die door de coronapandemie niet meer in België verbleef.
Bronnen, noten en/of referenties
|
![]() | N.E.C. – selectie 2022/23 | ![]() |
---|---|---|
1 Branderhorst · 2 Bronkhorst · 4 Márquez · 6 Bruijn · 7 Tavşan · 11 Mattsson · 16 El Karouani · 18 De Wolf · 19 Ruiz · 20 Schöne · 22 Van der Sluijs · 27 Vuković · 28 Van Rooij · 31 Roefs · 32 Rossen · 71 Proper · Bukusu · Marques · Tannane · Coach: Meijer · Assistent-coach: Bicentini · Assistent-coach: De Groot · Assistent-coach: Maletić · Keeperstrainer: Van Duin |
![]() | Australië – WK 2018 | ![]() |
---|---|---|
1 Ryan ·
2 Degenek ·
3 Meredith ·
4 Cahill ·
5 Milligan ·
6 Jurman ·
7 Leckie ·
8 Luongo ·
9 Jurić ·
10 Kruse ·
11 Nabbout ·
12 Jones ·
13 Mooy ·
14 Maclaren ·
15 Jedinak |
Middenvelders: 4 Wouters · 15 Seck · 18 Malinovski · 19 Piotrowski · 20 Fiolić · 25 Berge · 28 Heynen · 54 Screciu | |
Coach: Clement |