Naar inhoud springen

Elysia chlorotica

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Kvdrgeus (overleg | bijdragen) op 6 mrt 2019 om 14:10.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Elysia chlorotica
Elysia chlorotica
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Gastropoda (Slakken of buikpotigen)
Onderklasse:Heterobranchia (Ongelijkkieuwigen)
Superorde:Sacoglossa
Familie:Plakobranchidae (Wierslakken)
Geslacht:Elysia (Fluweelslakken)
Soort
Elysia chlorotica
Gould, 1870
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Elysia chlorotica op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Elysia chlorotica is een kleine tot middelgrote groene zeeslak uit de familie van de Plakobranchidae.

Kenmerken

E. chloratica is doorgaans groen van kleur, soms bruin of grijs. Deze groene kleur wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van endosymbiotische chloroplasten. De randen van de parapodia zijn wat krullend tot golvend, en lijken op een blaadje van een plant. De slakjes worden tot 45 mm lang. Ze komen verspreid langs de oostkust van Noord-Amerika voor.

Leefwijze

De bladgroenkorrels die zorgen voor de groene kleur, haalt het dier in zijn eerste levensfase uit het groenwier Vaucheria litorea, door deze te eten. Het door de gastheer verkrijgen van chloroplasten door andere organismen op te eten wordt kleptoplastie (stelen van plastiden) genoemd. De chloroplasten (deze heten dan: kleptoplastiden) blijven in leven in de slak, en worden ook aan de jongen doorgegeven. Bijzonder is dat de slak de bladgroenkorrels gebruikt voor fotosynthese, uniek voor een dier. Om de opgenomen chloroplasten in leven te houden, heeft de slak zelf ook fotosynthese-ondersteunende genen die het via endosymbiotische genoverdracht verkreeg van de alg Vaucheria litorea[1][2].