Europese Conservatieven en Hervormers

	Europese Conservatieven en Hervormers; ECH
	Afbeelding gewenst
	Personen
Fractievoorzitter	Syed Kamall
	Mandaten
Zetels
	(Verkiezingen 2014)
	Geschiedenis
Opgericht	22 juni 2009
	Algemene gegevens
Actief in	Europees Parlement
Ideologie	Conservatisme, antifederalisme, Conservatief-liberalisme
Portaal	Politiek ; Europese Unie

Commons heeft mediabestanden in de categorie Europese Conservatieven en Hervormers.

De fractie van Europese Conservatieven en Hervormers (ECH) is een antifederalistische en conservatieve fractie in het Europees Parlement. De meeste partijen zijn ook lid van de Europese Partij: Alliantie van Europese Conservatieven en Hervormers. De fractie telt echter ook leden van de ECPM en zelfs één van de EVA.

Geschiedenis[bewerken]

Ontstaan[bewerken]

Ideeën over de oprichting van deze fractie dateren al uit 2005. In die tijd hield de Britse Conservatieve Partij, die op dat moment deel uitmaakte van de EVP-ED fractie, voorzittersverkiezingen. David Cameron, hun voornaamste kandidaat, was het niet eens met de koers die de EVP-fractie voerde. Hij wilde deze fractie verlaten en zelf een nieuwe fractie vormen.

Cameron won uiteindelijk de voorzittersverkiezingen en begon onmiddellijk zijn plan uit te voeren. In juni 2006 maakte William Hague bekend dat de nieuwe fractie na de Europese Parlementsverkiezingen van 2009 in werking zou treden.^[1]

Verkiezingen 2009[bewerken]

Zie Europese Parlementsverkiezingen 2009 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Voor aanvang van de verkiezingen moest Cameron op zoek naar partners. Al snel vond hij in de Tsjech Mirek Topolánek een goede partner. De geruchtenmolen over mogelijke andere partners deed al snel haar ronde.^[2]

Uiteindelijk waren voornamelijk ex-leden van de UEN-fractie aangevuld met verschillende onafhankelijke leden, en partijen met maar 1 vertegenwoordiger. Uiteindelijk zou de fractie 56 zetels tellen, waarvan de Britse Conservatieven (25) en het Poolse Recht en Rechtvaardigheid (11) veruit de grootste waren.

Timothy Kirkhope werd op 24 juni 2009 aangesteld als interim-voorzitter. Een maand later volgde Michał Kamiński uit Polen hem op, deze moest echter opstappen omdat hij uit zijn partij Recht en Rechtvaardigheid stapte. De Tsjech Jan Zahradil volgde hem in maart 2011 op. Hij richtte zich vooral op nieuwe partijen om zich aan te sluiten hij de ECH.^[3] In december werd hij echter alweer opgevolgd door de Brit Martin Callanan.

Verkiezingen 2014[bewerken]

Zie Europese Parlementsverkiezingen 2014 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Met de verkiezingen van 2014 in zicht rommelde het binnen de ECH. Het Poolse Recht en Rechtvaardigheid dacht eraan uit de partij te stappen. De meeste experts voorspelden echter dat de fractie zowel in leden als in zetels zou toenemen. Onder andere het Hongaarse Fidesz en het Italiaanse Forza Italia werden genoemd.^[4]

Uiteindelijk traden 12 nieuwe leden toe, onder meer de Dansk Folkeparti, Alternative für Deutschland, Ware Finnen en de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Over de toetreding van die laatste was veel te doen. Oorspronkelijk zou zij gaan zetelen in de fractie van ALDE, maar zij koos toch voor de ECH.^[5]

In de nieuwe legislatuur is ECH in grootte de derde fractie met 74 leden. Syed Kamall werd de nieuwe voorzitter.

Beginselen[bewerken]

Bij de oprichting van de werden er 10 beginselen vastgelegd.^[6]

1: Vrij ondernemen, en vrije handel, minimale regulering, lagere belastingen en een kleine overheid als de ultieme katalysatoren voor de individuele vrijheid en persoonlijke en nationale welvaart.
2: Vrijheid van het individu, meer eigen verantwoordelijkheid en een grotere democratische verantwoordingsplicht.
3: Hernieuwbare, schone energievoorziening met een nadruk op de continuïteit van de energievoorziening.
4: Het belang van het gezin als het fundament van de samenleving.
5: Het soevereine integriteit van de natiestaat, oppositie tegen EU-federalisme en een hernieuwd respect voor echte subsidiariteit.
6: Het dwingende waarde van de trans-Atlantische veiligheid relatie een nieuw leven ingeblazen de NAVO, en de steun aan jonge democratieën in Europa.
7: Gecontroleerde immigratie en een einde maken aan het misbruik van asielprocedures
8: Efficiënt en moderne openbare diensten en de gevoeligheid voor de behoeften van zowel de landelijke en stedelijke gemeenschappen.
9: Een einde aan en overmatige bureaucratie en een streven naar meer transparantie en eerlijkheid in de EU-instellingen en het gebruik van EU-middelen te verspillen.
10: Respect en billijke behandeling van alle EU-landen, nieuw en oud, groot en klein.

Fractievoorzitter[bewerken]

Periode	Naam	Nationale partij
24/06/2009-13/07/2009	Timothy Kirkhope	Conservative Party
14/07/2009-07/03/2011	Michał Kamiński	Recht en Rechtvaardigheid
08/03/2011-13/12/2011	Jan Zahradil	Democratische Burgerpartij
14/12/2011-11/06/2014	Martin Callanan	Conservative Party
12/06/2014-heden	Syed Kamall	Conservative Party

Leden[bewerken]

De ECR heeft leden van het Europees Parlement uit achttien lidstaten, waaronder elf met meer dan één Europarlementariër (in donkerblauw) en zeven met één Europarlementariër (lichtblauw).

Land	Nationale partij	Europese partij	Zetels
Land	Nationale partij	Europese partij	2009	2014
België	Libertair, Direct, Democratisch	AECH	1	-
België	Nieuw-Vlaamse Alliantie^[7]	EVA	-	4
Bulgarije	Bulgarije zonder censuur	- ^[8]	-	1
Bulgarije	VMRO - Bulgaarse Nationale Beweging	-	-	1
Denemarken	Dansk Folkeparti^[9]	-	-	4
Duitsland	Alternative für Deutschland	- ^[10]	-	7
Duitsland	Familiepartij Duitsland	- ^[11]	-	1
Finland	Ware Finnen^[9]	AECH	-	2
Griekenland	Onafhankelijke Grieken	-	-	1
Hongarije	Hongaars Democratisch Forum^[12]	AECH	1	-
Ierland	onafhankelijk^[13]	-	-	1
Kroatië	Hrvatska stranka prava - dr. Ante Starčević	AECH	1^[14]	1
Letland	Voor Vaderland en Vrijheid/LNNK^[15]^[16]	AECH	1	-
Letland	Nationale Alliantie	AECH	-	1
Litouwen	Electorale Actie van Polen in Litouwen	AECH	1	1
Nederland	ChristenUnie^[17]	ECPM	1	1
Nederland	Staatkundig Gereformeerde Partij^[9]	ECPM	-	1
Polen	Prawo i Sprawiedliwość^[15]	AECH	15	17
	Prawica Rzeczypospolitej	- ^[11]	-	1
	Bezpartyjny	-	-	1
Slowakije	Konzervatívni demokrati Slovenska, Občianska konzervatívna strana	AECH	-	1
Slowakije	Obyčajní ľudia a nezávislé osobnosti	ECPM	-	1
Tsjechië	Democratische Burgerpartij^[12]	AECH	9	2
Verenigd Koninkrijk	Conservative Party^[12]	AECH	24^[18]	19
	Ulster Conservatives and Unionists^[19]	AECH	1	-
	Ulster Unionist Party^[12]	AECH	-	1
totaal			54	70
mutaties na 1 juli 2014
Slowakije	Sloboda a Solidarita^[20]			+1
Polen	Prawo i Sprawiedliwość/onafhankelijk^[21]			0
Kroatië	Hrvatska stranka prava - dr. Ante Starčević/onafhankelijk^[22]			0
Griekenland	Onafhankelijke Grieken/onafhankelijk^[23]			0
Verenigd Koninkrijk	UKIP/Conservative Party^[24]			+1
Italië	Forza Italia/onafhankelijk^[25]			+1
Italië	Forza Italia/onafhankelijk^[26]			+1
Duitsland	Alternative für Deutschland/onafhankelijk^[27]			0
Denemarken	Dansk Folkeparti/onafhankelijk^[28]			0/-1
Roemenië	onafhankelijk^[29]			+1
Cyprus	onafhankelijk^[30]			+1
Duitsland	Alternative für Deutschland^[31]			-1
Duitsland	Alternative für Deutschland^[32]			-1
Polen	Prawo i Sprawiedliwość/onafhankelijk^[33]			0
Polen	Prawo i Sprawiedliwość/onafhankelijk^[34]			0
Verenigd Koninkrijk	Conservative Party^[35]			-1
Verenigd Koninkrijk	Conservative Party^[36]			-1
actueel totaal^[37]				71^[38]

Bronnen

(en) Website ECH

Noten

↑ Plans to form new MEP group kicked into 2009. Geraadpleegd op 2009-03-26
↑ Tories look for new partners. Geraadpleegd op 2009-03-24
↑ ECR has moved from squabbling to stability. Geraadpleegd op 23 May 2011
↑ German analyst: Merkel 'did not win the elections. Geraadpleegd op 27 May 2014
↑ N-VA kiest dan toch voor conservatieve fractie in Europees Parlement. Geraadpleegd op 28 juni 2014
↑ The Prague Declaration : European Conservatives and Reformists Group. Geraadpleegd op 28 juni 2014
↑ Was tot 2014 aangesloten bij de fractie van De Groenen/Vrije Europese Alliantie.
↑ De afgevaardigde in de zittingsperiode 2014/2019 is op persoonlijke titel lid van de AECH.
↑ ^a ^b ^c Was tot 2014 aangesloten bij de fractie van Europa van Vrijheid en Democratie.
↑ Eén afgevaardigde in de zittingsperiode 2014/2019 is op persoonlijke titel lid van de ECPM.
↑ ^a ^b De afgevaardigde in de zittingsperiode 2014/2019 is op persoonlijke titel lid van de ECPM.
↑ ^a ^b ^c ^d Was tot 2009 aangesloten bij de fractie van Europese Volkspartij en Europese Democraten.
↑ Brian Crowley, in 2014 afgescheiden van Fianna Fáil.
↑ Vanaf 1 juli 2013, toen Kroatië toetrad tot de Europese Unie.
↑ ^a ^b Was tot 2009 aangesloten bij de fractie van Unie voor een Europa van Nationale Staten.
↑ Ging in 2012 op in de Nationale Alliantie.
↑ Was tot 2009 aangesloten bij de fractie van Onafhankelijkheid en Democratie Groep.
↑ Edward McMillan-Scott werd in juni 2009 geschorst als lid van de Conservative Party en van de ECH. In juli 2009 verbrak ECH alle banden met hem.
↑ Lijstverbinding van Ulster Unionist Party en de Noord-Ierse tak van de Britse Conservative Party.
↑ Partij verliet ALDE en voegde zich op 8 oktober 2014 bij ECH.
↑ Mirosław Piotrowski verliet op 9 oktober 2014 zijn partij. Hij bleef als onafhankelijke lid van ECH.
↑ Ruža Tomašić verliet op 21 november 2014 haar partij. Zij bleef als onafhankelijke lid van ECH.
↑ Notis Marias verliet op 7 januari 2015 zijn partij. Hij bleef als onafhankelijke lid van ECH.
↑ Amjad Bashir verliet EVDD en voegde zich op 23 januari 2015 bij ECH. Op 29 januari 2015 wisselde hij ook van partij.
↑ Raffaele Fitto verliet EVP en voegde zich op 19 mei 2015 bij ECH. Op 6 december 2015 verliet hij ook zijn partij.
↑ Remo Sernagiotto verliet EVP en voegde zich op 7 juli 2015 bij ECH. Op 14 februari 2016 verliet hij ook zijn partij.
↑ Hans-Olaf Henkel, Joachim Starbatty, Bernd Lucke, Ulrike Trebesius en Bernd Kölmel verlieten op resp. 17 juli 2015, 17 juli 2015, 19 juli 2015, 20 juli 2015 en 22 juli 2015 hun partij. Zij bleven als onafhankelijke lid van ECH.
↑ Rikke Karlsson verliet op 16 oktober 2015 haar partij. Zij bleef als onafhankelijke lid van ECH. Op 21 februari 2018 verliet zij de fractie van ECH en trad toe tot de groep niet-fractiegebonden leden
↑ Monica-Luisa Macovei verliet EVP en voegde zich op 27 oktober 2015 bij ECH.
↑ Eleni Theocharous verliet EVP en voegde zich op 8 maart 2016 bij ECH.
↑ Beatrix von Storch verliet op 8 april 2016 de fractie van ECH en voegde zich bij de fractie van EVDD.
↑ Marcus Pretzell verliet op 12 april 2016 de fractie van ECH en trad toe tot de groep niet-fractiegebonden leden. Op 1 mei 2016 voegde hij zich bij de fractie van ENV.
↑ Urszula Krupa verliet op 4 juli 2016 haar partij. Zij bleef als onafhankelijke lid van ECH.
↑ Kazimierz Michał Ujazdowski verliet op 31 mei 2017 zijn partij. Hij bleef als onafhankelijke lid van ECH.
↑ Richard Ashworth verliet op 28 februari 2018 de fractie van ECH en voegde zich bij de fractie van EVP.
↑ Julie Girling verliet op 28 februari 2018 de fractie van ECH en voegde zich bij de fractie van EVP.
↑ Peildatum 28 februari 2018
↑ Zie voor een actuele lijst van parlementsleden van de ECH-fractie de website van het Europees Parlement.

	Fracties in het Europees Parlement
Europese Volkspartij · Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten · Europese Conservatieven en Hervormers · Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa · Europees Unitair Links/Noords Groen Links · De Groenen/Vrije Europese Alliantie · Europa van Vrijheid en Directe Democratie · Europa van Naties en Vrijheid niet-fractiegebonden leden

[1] Plans to form new MEP group kicked into 2009. Geraadpleegd op 2009-03-26

[2] Tories look for new partners. Geraadpleegd op 2009-03-24

[3] ECR has moved from squabbling to stability. Geraadpleegd op 23 May 2011

[4] German analyst: Merkel 'did not win the elections. Geraadpleegd op 27 May 2014

[5] N-VA kiest dan toch voor conservatieve fractie in Europees Parlement. Geraadpleegd op 28 juni 2014

[6] The Prague Declaration : European Conservatives and Reformists Group. Geraadpleegd op 28 juni 2014

[7] Was tot 2014 aangesloten bij de fractie van De Groenen/Vrije Europese Alliantie.

[8] De afgevaardigde in de zittingsperiode 2014/2019 is op persoonlijke titel lid van de AECH.

[2014EVD-9] Was tot 2014 aangesloten bij de fractie van Europa van Vrijheid en Democratie.

[10] Eén afgevaardigde in de zittingsperiode 2014/2019 is op persoonlijke titel lid van de ECPM.

[ECPM-pers-11] De afgevaardigde in de zittingsperiode 2014/2019 is op persoonlijke titel lid van de ECPM.

[2009EVP-ED-12] Was tot 2009 aangesloten bij de fractie van Europese Volkspartij en Europese Democraten.

[13] Brian Crowley, in 2014 afgescheiden van Fianna Fáil.

[14] Vanaf 1 juli 2013, toen Kroatië toetrad tot de Europese Unie.

[2009UEN-15] Was tot 2009 aangesloten bij de fractie van Unie voor een Europa van Nationale Staten.

[16] Ging in 2012 op in de Nationale Alliantie.

[17] Was tot 2009 aangesloten bij de fractie van Onafhankelijkheid en Democratie Groep.

[18] Edward McMillan-Scott werd in juni 2009 geschorst als lid van de Conservative Party en van de ECH. In juli 2009 verbrak ECH alle banden met hem.

[19] Lijstverbinding van Ulster Unionist Party en de Noord-Ierse tak van de Britse Conservative Party.

[20] Partij verliet ALDE en voegde zich op 8 oktober 2014 bij ECH.

[21] Mirosław Piotrowski verliet op 9 oktober 2014 zijn partij. Hij bleef als onafhankelijke lid van ECH.

[22] Ruža Tomašić verliet op 21 november 2014 haar partij. Zij bleef als onafhankelijke lid van ECH.

[23] Notis Marias verliet op 7 januari 2015 zijn partij. Hij bleef als onafhankelijke lid van ECH.

[24] Amjad Bashir verliet EVDD en voegde zich op 23 januari 2015 bij ECH. Op 29 januari 2015 wisselde hij ook van partij.

[25] Raffaele Fitto verliet EVP en voegde zich op 19 mei 2015 bij ECH. Op 6 december 2015 verliet hij ook zijn partij.

[26] Remo Sernagiotto verliet EVP en voegde zich op 7 juli 2015 bij ECH. Op 14 februari 2016 verliet hij ook zijn partij.

[27] Hans-Olaf Henkel, Joachim Starbatty, Bernd Lucke, Ulrike Trebesius en Bernd Kölmel verlieten op resp. 17 juli 2015, 17 juli 2015, 19 juli 2015, 20 juli 2015 en 22 juli 2015 hun partij. Zij bleven als onafhankelijke lid van ECH.

[28] Rikke Karlsson verliet op 16 oktober 2015 haar partij. Zij bleef als onafhankelijke lid van ECH. Op 21 februari 2018 verliet zij de fractie van ECH en trad toe tot de groep niet-fractiegebonden leden

[29] Monica-Luisa Macovei verliet EVP en voegde zich op 27 oktober 2015 bij ECH.

[30] Eleni Theocharous verliet EVP en voegde zich op 8 maart 2016 bij ECH.

[31] Beatrix von Storch verliet op 8 april 2016 de fractie van ECH en voegde zich bij de fractie van EVDD.

[32] Marcus Pretzell verliet op 12 april 2016 de fractie van ECH en trad toe tot de groep niet-fractiegebonden leden. Op 1 mei 2016 voegde hij zich bij de fractie van ENV.

[33] Urszula Krupa verliet op 4 juli 2016 haar partij. Zij bleef als onafhankelijke lid van ECH.

[34] Kazimierz Michał Ujazdowski verliet op 31 mei 2017 zijn partij. Hij bleef als onafhankelijke lid van ECH.

[35] Richard Ashworth verliet op 28 februari 2018 de fractie van ECH en voegde zich bij de fractie van EVP.

[36] Julie Girling verliet op 28 februari 2018 de fractie van ECH en voegde zich bij de fractie van EVP.

[Peildatum-37] Peildatum 28 februari 2018

[38] Zie voor een actuele lijst van parlementsleden van de ECH-fractie de website van het Europees Parlement.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

Europese Conservatieven en Hervormers

Inhoud

Geschiedenis[bewerken]

Ontstaan[bewerken]

Verkiezingen 2009[bewerken]

Verkiezingen 2014[bewerken]

Beginselen[bewerken]

Fractievoorzitter[bewerken]

Leden[bewerken]

Bronnen

Noten

Navigatiemenu

Persoonlijke instellingen

Naamruimten

Varianten

Weergaven

Meer

Zoeken

Navigatie

Informatie

Hulpmiddelen

Afdrukken/exporteren

In andere projecten

In andere talen