Europese Vrije Alliantie
| Europese Vrije Alliantie EFA | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Personen | ||||
| Voorzitter |  Lorena Lopez de Lacalle (EA)
| |||
| Secretaris - Generaal | Jordi Solé Ferrando (ERC)
| |||
| Zetels | ||||
| Europees parlement | 8 / 720 | |||
| Europese Commissie | 0 / 27 | |||
| Europese Raad | 1 / 27 | |||
| Europese lagere huizen | 41 / 6.229 | |||
| Europese hogere huizen | 16 / 1.458 | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 9 juli 1981 | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in |  Europees Parlement
| |||
| Hoofdkantoor | Boomkwekerijstraat 1 1000, Brussel, België | |||
| Aantal leden | 2 (2025) | |||
| Ideologie | Regionalistisch, Autonomistisch, Progressief Nationalistisch | |||
| Kleuren | Paars | |||
| Jongerenorganisatie | European Free Alliance Youth | |||
| Wetenschappelijk bureau | Coppieters Foundation | |||
| Europese fractie | Groenen/VEA (4/7) ECH (3/7) | |||
| efaparty.eu | ||||
| ||||
De Europese Vrije Alliantie (EVA) is een Europese politieke partij, die streeft naar maximale autonomie voor de volkeren en regio's in Europa. In de Europese Vrije Alliantie zijn zo'n 40 regionalistische dan wel autonomistische democratische partijen verenigd uit meer dan tien lidstaten van de Europese Unie.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Voordat de Europese Vrije Alliantie in 1981 werd opgericht zaten de verschillende regionalistische partijen verspreid over andere fracties in het Europees Parlement. Bij de eerste Europese verkiezingen in 1979 behaalde vier regionalistische partijen vijf verkozen. Maar zowel de Volksunie (Onafhankelijken), FDF/RW (Niet-ingeschrevenen), Südtiroler Volkspartei (EVP) als de Scottish National Party (EPD) kwam in verschillende fracties terecht. In 1981 besloten de Volksunie, FNP, Onafhankelijke Fianna Fáil, PDG, POBL en de A-LAN samen met drie observerde leden (UPC, POC en CDC) om de EVA op te richten. Echter bleven de leden in het parlement in verschillende fracties zetelen. Ook na de verkiezingen van 1984 bleef de partij verdeeld onder verschillende fracties. Pas na de verkiezingen van 1989 verenigden de EVA zich in de zogenaamde Regenboogfractie. Deze fractie telde 13 leden. Echter, parlementsleden van de regionalistische partijen Batasuna, CiU en de Südtiroler Volkspartei weigerden om toe te treden tot de fractie. Na de verkiezingen van 1994 verloor de Regenboogfractie 10 zetels. De overige drie leden sloten zich vervolgens aan bij de Europese Radicale Alliantie. Na de verkiezingen van 1999 maakte de EVA deel uit van de fractie van De Groenen/Vrije Europese Alliantie, om in groter verband meer toegang te hebben tot parlementaire commissies. Op 26 maart 2004 werd EVA opgericht als politieke partij, overeenkomstig de nieuwe EU-richtlijn en op 13 oktober werd EVA door de Europese Unie als Europese politieke partij erkend.
Doel en programma
[bewerken | brontekst bewerken]De EVA staat voor "een Europa van vrije volkeren, gebaseerd op het principe van subsidiariteit, die geloven in solidariteit met elkaar en met de volken van de wereld."
Zij streeft de volgende doelen na:
- de bescherming van mensenrechten en rechten van volkeren;
- milieubescherming en een duurzame ontwikkeling;
- de bouw van een rechtvaardige samenleving met politieke solidariteit die vooruitgang, sociale cohesie en gelijke kansen stimuleert;
- de heroriëntatie van de Europese Unie, die te veel is beïnvloed door haar economische oorsprong en die te veel nadruk legt op liberalisatie, concurrentie en centralisatie;
- het uitoefenen van democratische politieke activiteiten op een geweldloze wijze;
- de afschaffing van kernenergie en de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen;
- het zeker stellen van de deelname van regio's met constitutionele bevoegdheden in de besprekingen van de Raad van de Europese Unie die betrekking hebben op zaken die onder de wettige competentie van die regio's vallen, teneinde de erkenning van historische naties en regio's te bevorderen;
- een directe toegang voor historische naties en regio's tot het Hof van Justitie;
- democratische hervormingen van de Europese instellingen en de versterking van de rol van het Comité van de Regio's;
- het verdedigen en handhaven van de taalkundige en culturele verscheidenheid van de EU.
Structuur
[bewerken | brontekst bewerken](Voormalig) voorzitters
[bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
De EVA kent een algemene vergadering, een bureau en een secretariaat.
De hoogste bevoegdheid ligt bij de algemene vergadering, waar elk volledig lid één stem heeft.
Uitsluitend politieke partijen kunnen volledig lid worden de EVA. Alleen zij hebben stemrecht in de algemene vergadering.
Een partij die zich bij de EVA wil aansluiten, moet eerst worden toegelaten als waarnemend lid. Na minimaal een jaar kan de partij worden toegelaten als volledig lid.
In principe wordt een natie/regio vertegenwoordigd door niet meer dan één politieke partij. Een andere partij uit dezelfde regio kan slechts lid worden met instemming van de partij uit die regio die reeds eerder lid was. In dat geval vormen deze partijen samen één delegatie, dus met een stem in de algemene vergadering, tenzij de algemene vergadering met een tweederdemeerderheid van de volledige leden anders besluit. (Huishoudelijk reglement, artikel 5).
Bij uitzondering worden individuele politici toegelaten als lid, maar deze hebben geen stemrecht.
Het bureau kan partijen en personen de status van "vrienden van de EVA" geven. Zij zijn dan geen lid van de EVA, maar wel met de EVA geassocieerd. Deze status kan bijvoorbeeld worden toegekend aan regionalistische partijen van buiten de Europese Unie, of aan vreedzame regionalistische activisten.
Geen lid
[bewerken | brontekst bewerken]Het Fédéralistes Démocrates Francophones is niet als lid toegelaten, omdat deze partij zich cultuurimperialistisch opstelt, hetgeen niet in overeenstemming is met het programma van de EVA.
De Lega Nord is enige tijd lid geweest, totdat ze zich xenofoob ging opstellen. De Union für Südtirol moest de EVA in 2006 verlaten toen een verklaring tegen islamofobie niet ondertekend werd.
Fractie in het Europees Parlement
[bewerken | brontekst bewerken]Op 26 maart 2010 koos de algemene vergadering van de EVA Eric Defoort tot nieuwe voorzitter[1]. Defoort volgt Nelly Maes van de verdwenen Sociaal-Liberale Partij[2] op.
Financiering
[bewerken | brontekst bewerken]Als geregistreerde Europese politieke partij heeft de partij recht op Europese publieke financiering, die de partij onafgebroken sinds 2004 heeft ontvangen.[3]
Hieronder staat de ontwikkeling van de Europese publieke financiering die de partij heeft ontvangen.
In overeenstemming met de Verordening inzake Europese politieke partijen en Europese politieke stichtingen, werft de partij ook private fondsen om haar activiteiten mede te financieren. Vanaf 2025 moeten Europese partijen ten minste 10% van hun vergoedbare uitgaven uit particuliere bronnen halen, terwijl de rest kan worden gedekt met Europese overheidsfinanciering.[a]
Hieronder staat de ontwikkeling van de bijdragen en donaties die de partij heeft ontvangen.
Leden
[bewerken | brontekst bewerken]Politieke partijen
[bewerken | brontekst bewerken]Huidige leden
[bewerken | brontekst bewerken]Tussen haakjes het Europese land of de landen waar de regio in ligt of de bevolkingsgroep in woont die de partij vertegenwoordigen wil:
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Waarnemende leden
[bewerken | brontekst bewerken]| Natie/regio | Land | Partij | Europees Parlement | ||
|---|---|---|---|---|---|
.svg){kind=small} Valencia |
Spanje |
Bloc Nacionalista Valencia (BLOC) | geen verkozenen | ||
 etnische Russen in Letland |
 Letland |
Latvijas Krievu savienība (LKS) | geen verkozenen | ||
| Zuid-Italië |  Italië |
L'Altro Sud-UDS | geen verkozenen | ||
 Canarische Eilanden |
Spanje |
Nueva Canarias (NC) | geen verkozenen | ||
 Yorkshire |
.svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk |
Yorkshire First (YF) | geen verkozenen | ||
Individuele leden
[bewerken | brontekst bewerken]De partij heeft ook een aantal individuele leden, hoewel zij, net als de meeste andere Europese partijen, niet heeft geprobeerd een massaal individueel lidmaatschap te ontwikkelen.[4]
Hieronder staat de ontwikkeling van het individuele lidmaatschap van de partij sinds 2019.[5]
Vertegenwoordiging in Europese instellingen
[bewerken | brontekst bewerken]| Organisatie | Instelling | Zetelaantal |
|---|---|---|
| Europese Unie |
Europees parlement | 8 / 720(1%) |
| Europese Commissie | 0 / 27(0%) | |
| Europese Raad (Regeringsleiders) |
1 / 27(4%) | |
| Raad van de Europese Unie (Deelname aan de regering) |
||
| Europees Comité van de Regio's | 17 / 329(5%) | |
| Raad van Europa | Parlementaire Vergadering |
Noten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Voor de financiering van Europese partijen verwijzen "bijdragen" naar financiële steun of steun in natura die door partijleden wordt verstrekt, terwijl "donaties" verwijzen naar hetzelfde, maar dan verstrekt door niet-leden.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ https://www.standaard.be/cnt/DMF20100326_126
- ↑ https://www.standaard.be/cnt/GA2O4MTT
- ↑ Europees Parlement, Financiering van het Europees Parlement aan Europese politieke partijen per partij en per jaar. Geraadpleegd op 11 juli 2025.
- ↑ Hertner, Isabelle (9 september 2018). United in diversity? Europarties and their individual members' rights. Journal of European Integration 41 (4): 487-505 (Routledge). DOI: 10.1080/07036337.2018.1513500.
- ↑ Europees Parlement, Audit reports and donations. Geraadpleegd op 11 juli 2025.
- ↑ Parliament Members. Geraadpleegd op 7 februari 2025.
- ↑ European Free Alliance. Autoriteit voor Europese politieke partijen en Europese politieke stichtingen. Geraadpleegd op 4 november 2024.
- ↑ College of Commissioners. Geraadpleegd op 7 februari 2025.
- ↑ Belgium's next Prime Minister: Who is Bart De Wever?. Geraadpleegd op 7 februari 2025.
- ↑ European Committee of the Regions Members Page. Geraadpleegd op 6 februari 2025.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 