Galactose

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 18 nov 2019 om 20:54. (1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Galactose
Structuurformule en molecuulmodel
Galactose
Algemeen
Molecuulformule C6H12O6
Molmassa 180,156 g/mol
CAS-nummer 26566-61-0
PubChem 6036
Wikidata Q66589593
Fysische eigenschappen
Smeltpunt 168 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Galactose is een rechtsdraaiende monosacharide (een soort suiker) die behoort tot de aldohexosen. Het kan worden gevormd door hydrolyse van melksuiker met verdunde zuren. Het lijkt qua eigenschappen sterk op glucose. Galactose wordt in vrijwel alle bekende organismen snel omgezet in glucose, de primaire verbrandingsstof.[1]

Galactose komt van nature voor in vetachtige stoffen van hersenweefsel en in zuivelproducten als onderdeel van lactose.

Galactose wordt ook gebruikt in een contrastmiddel voor Doppler-echografisch onderzoek (merknaam: Levovist®), een stof die in het bloed geïnjecteerd wordt om sterkere ultrasone echo's te verkrijgen van hart en bloedvaten. Levovist bestaat uit granules die voor 99,9% uit galactose bestaan en voor 0,1% uit palmitinezuur.

Chronische blootstelling aan galactose leidt bij muizen, ratten en fruitvliegjes mogelijk tot versnelde veroudering en wordt in wetenschappelijk onderzoek gebruikt als model voor de studie van senescentie.[2][3] Volgens ander onderzoek is na langdurige toediening van galactose geen versnelde veroudering waar te nemen.[4]

Zie ook