Grijskruinbabbelaar
| Grijskruinbabbelaar IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Grijskruinbabbelaar (Pomatostomus temporalis) | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Pomatostomus temporalis (Vigors & Horsfield, 1827) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Grijskruinbabbelaar op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De grijskruinbabbelaar (Pomatostomus temporalis) is een vogel uit de familie Pomatostomidae. Deze soort komt voor in Australië en Nieuw-Guinea.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De grijskruinbabbelaar is met een lengte van 29 cm de grootste soort babbelaar in Australië. Hij lijkt op de witbrauwbabbelaar, maar is gemiddeld 9 cm langer. Verder heeft een grijskruinbabbelaar een duidelijkere, bredere witte wenkbrauwstreep en daarboven een grijze kruin (bij de witbrauwbabbelaar smaller wit en een zwarte kruin). De staart is donkerbruin bijna zwart, met een lichte eindband.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn drie ondersoorten:[2]
- P. t. strepitans (het zuiden van Papoea (Indonesië) en Papoea-Nieuw-Guinea)
- P. t. temporalis (het oosten en zuidoosten van Australië)
- P. t. rubeculus (het noorden, westen en midden van Australië)
De vogel komt voor in vrij droge gebieden met open bos en struiken (scrublands).
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De grijskruinbabbelaar heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Het leefgebied van de vogel wordt plaatselijk bedreigd door versnippering (verstedelijking, infrastructuur en intensivering van de landbouw). In de staat Nieuw-Zuid-Wales bijvoorbeeld heeft de nominaat P. t. temporalis (op de rode lijst van de deelstaat) de status kwetsbaar.[3] Echter, het tempo van achteruitgang van de wereldpopulatie ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar) en elders is de vogel nog redelijk algemeen. Om deze redenen staat deze babbelaar als niet bedreigd op de (internationale) Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|