Grijze drongo
| Grijze drongo IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Grijze drongo (Dicrurus leucophaeus) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Dicrurus leucophaeus Vieillot, 1817 | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de diverse ondersoorten. | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Grijze drongo op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De grijze drongo (Dicrurus leucophaeus) is een zangvogelsoort uit het geslacht Dicrurus in de familie van drongo's.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De grijze drongo is 29 cm lang. Deze drongo is niet zwart maar grijs met een groengele vlek op de vleugel en een witte keel. De vogels in Maleisië hebben volledig grijze vleugels. De vogel heeft een grijze, gevorkte staart.
Er zijn 14 ondersoorten waarvan de kleur varieert tussen lichtgrijs en donkergrijs. De nominaatvorm komt voor op Java, Bali, Lombok en het zuidwesten van de Filipijnen.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
De grijze drongo komt voor als alleen broedvogel in de Himalayagebied en het zuiden en westen van China. Populaties daar zijn trekvogels die overwinteren op het Indisch subcontinent en Zuidoost-Azië. De vogel is standvogel in Indochina, het schiereiland Malakka, Sumatra, Borneo, Palawan (Filipijnen) en de eilanden Java, Bali en Lombok. Er worden 15 ondersoorten onderscheiden.[2]
Het is een algemeen voorkomende vogel van bosranden van verschillende typen hellingbos in heuvelland en gebergten tussen de 600 en 1800 m boven de zeespiegel.[3][4]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De grijze drongo heeft een groot verspreidingsgebied en de grootte van de totale populatie is niet gekwantificeerd. Er is zijn geen harde cijfers over trends, maar er is geen aanleiding om te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om die reden staat deze drongo als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]
- D. leucophaeus leucogenis (Walden, 1870) Midden- en Noord-China
- D. leucophaeus salangensis Reichenow, 1890 Zuidoost-China
- D. leucophaeus longicaudatus Jerdon, 1862 Oost-Afghanistan, Himalayagebergte
- D. leucophaeus hopwoodi Baker, ECS, 1918 Himalayagebergte door Zuid-China tot Noordoost-Indochina
- D. leucophaeus innexus (Swinhoe, 1870) Hainan
- D. leucophaeus mouhoti (Walden, 1870) Myanmar tot in Midden-Indochina
- D. leucophaeus bondi Meyer de Schauensee, 1937 Thailand, Zuid-Indochina
- D. leucophaeus nigrescens Oates, 1889 Mynanmar en Malakka
- D. leucophaeus batakensis (Robinson & Kloss, 1919) Noord-Sumatra
- D. leucophaeus phaedrus (Reichenow, 1904) Zuid-Sumatra
- D. leucophaeus periophthalmicus (Salvadori, 1894) Sipura- and Pagai-eilanden (ten westen van Sumatra)
- D. leucophaeus celaenus Oberholser, 1912 Simeulue-eilanden (ten westen van Sumatra)
- D. leucophaeus siberu Chasen & Kloss, 1926 Siberut-eilanden. (ten westen van Sumatra)
- D. leucophaeus stigmatops (Sharpe, 1879) Noord-Borneo
Bronnen, noten en/of referenties
|