Markt (Brugge)

De Grote Markt, officieel "Markt", is een marktplein in Brugge. De Markt bevindt zich in het hartje van de binnenstad en heeft een oppervlakte van ongeveer 1 ha. Aan de zuidkant van het plein staat een van de bekendste monumenten van de stad, het 12de-eeuwse belfort (Halletoren).

Het plein werd in 1995-'96 heraangelegd en sindsdien mogen er geen auto's meer parkeren. Iedere woensdagvoormiddag wordt er markt gehouden en het plein wordt ook regelmatig gebruikt voor evenementen, zoals jaarlijks de start van de Ronde van Vlaanderen. Rond de kerstperiode staat er een kerstmarkt met ijspiste. Rond het plein bevinden zich onder andere verschillende cafés, restaurants en winkels.

Geschiedenis

De Brugse markt trok al van in de 10e eeuw veel volk en rond 1200 werd de eerste internationale jaarmarkt gehouden.

De eerste halle ontstond rond 1220 als verkoopplaats van goederen van kooplui. Het waren kleine houten gebouwen aan de zuidkant van de markt. Rond 1240 kwam er een groter gebouw met een houten toren. In 1280 werd dit vernield door een brand en rond 1291-1296 terug opgebouwd in steen.

Er werd ook beslist om vlakbij, aan de oostkant van de markt, een Waterhalle te bouwen over de Reie. De Waterhalle was een overdekte los- en opslagplaats voor de boten vanuit Damme. Vóór de Waterhalle er stond, werden de goederen aan de Reiekaai op de markt in open lucht geladen en gelost.

Van vishandel op de markt is al sprake sinds 1396. Het ambachtshuis van de visverkopers stond aan de noordkant van het plein, vlakbij de Sint-Christoffelkerk. In 1709 werd er een soort ijzeren vismijn gebouwd, die in 1745 samen met de vismarkt naar de Braamberg verhuisde, waar de vismarkt nu nog steeds is. De korenmarkt werd dan verplaatst van de Braamberg naar de markt.

Er werden op de markt ook grote evenementen, steekspelen en tornooien gehouden, maar ook terechtstellingen gedaan, die een groot publiek trokken.

Op de kaart van Marcus Gerards uit 1562 staan namen waarvan in 1562 nog geen sprake was. De korenmarkt staat op de kaart al aangegeven op de markt en de vismarkt op de Braamberg. Ook de naam "Spinolarei", naar Ambrogio Spinola (geboren in 1569), bestond nog niet. De reden hiervoor is dat de afbeeldingen niet afkomstig zijn van de oorspronkelijke koperplaten, maar wel van een lithografische kopie uit 1900. De stenen, die in het Brugse stadhuis bezichtigd kunnen worden, zijn gegraveerd door Gustaaf Roels.

In de periode tussen 1807 en 1810 heette het plein "Place Napoléon", daarna "Grote Markt". De hernoeming naar "Markt" vond plaats in 1936.

De Halletoren

Zie Belfort van Brugge voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De halle is een burgerlijk gebouw in baksteen in vroeggotische stijl die gedomineerd wordt door het 83 meter hoge belfort (klokkentoren). Aan de voet van het gebouw, naast de twee groene frietkoten, staat een maquette van het belfort voor blinden, met een brailletekst in vier talen.

Een belfort was typisch voor Vlaamse steden in de middeleeuwen. Het was een symbool van vrijheid, rijkdom en stedelijke macht. De privileges en de stadskas werden erin bewaard.

Er waren verschillende bouwperiodes van de toren:

13e eeuw: het onderste gedeelte, tot aan de platte hoektorentjes
14e eeuw: het middelste gedeelte, tot aan de spitse hoektorentjes
15e eeuw: het bovenste, achthoekige gedeelte met de beiaard. Vroeger stond hier nog een houten spits bovenop, maar nadat deze in 1741 voor de tweede maal was afgebrand, werd ze niet meer herbouwd. In 1822 kwam er uiteindelijk een laatgotische kroon op de toren.

Het Mariabeeld boven de poort is gemaakt door Lanceloot Blondeel.

Vanop het binnenplein, waarrond de halle gebouwd werd, kan men de toren met 366 treden beklimmen tot aan de klokken. In de hallezalen worden tegenwoordig regelmatig beurzen en bijeenkomsten georganiseerd.

Noordkant

De noordkant van de Markt wordt gekenmerkt door de typische huizen met trapgevels. Op de plaats van het neoclassicistische huizenblok links van de Geernaartstraat stond vroeger de Sint-Christoffelkerk, die in 1786 afgebroken werd. Het is duidelijk te zien waar de kerk stond, want de gevels van de betreffende huizenblok staan meer naar voor dan die van de huizen rechts van de Geernaartstraat. In deze laatste huizenrij bevinden zich o.a. Le Panier d'Or, het ambachtshuis van de tegeldekkers, en La Civiere d'Or, het ambachtshuis van de vissers en visverkopers.

Trapgevels van de huizenrij rechts van de Geernaartstraat, aan de noordkant van de Grote Markt. Het derde huis van links is Le Panier d'Or, het derde van rechts, zonder puntdak, La Civiere d'Or.

Oostkant

De oostkant van de Markt wordt nu gedomineerd door het Provinciaal Hof. Omdat de Waterhalle haar oorspronkelijke functie had verloren en in slechte staat was, besliste de centrale overheid in Brussel in 1787 het gebouw af te breken. De Reie werd overwelfd en er kwam een blok classicistische huizen, waarvan vanaf 1850 het middelste deel als Provinciaal Hof gebruikt werd. In 1878 werd het middengedeelte vernield door een brand en in 1887 begon men met de bouw van een nieuw Provinciaal Hof en een postgebouw in neogotische stijl.

Het Provinciaal Hof, in witte steen en afgewerkt in 1892, is de zetel van de West-Vlaamse provincieraad, met vooral een officiële en representatieve functie. Het wordt soms ook gebruikt voor exposities. Rechts ervan staat het postgebouw, in rode baksteen en afgewerkt in 1891.

Het grijze gebouw links van het Provinciaal Hof werd later gebouwd, met een voorgevel in arduin en een traptoren die doet denken aan die van de Poortersloge. Rechts onder de toren is er een galerij met banken, die op de eerste verdieping overgaat in een loggia. Het gebouw was bedoeld als residentie voor de gouverneur, maar is nooit in die functie gebruikt geweest. Nu zijn er verschillende openbare besturen in ondergebracht. Bij graafwerken in 1910 voor de bouw van dit gebouw op de hoek van de Philipstockstraat en de Markt werden pilaren van de Waterhalle gevonden, waarvan er nu twee in het Arentshof staan.

Het Provinciaal Hof
Het postgebouw

Westkant

Kenmerkend zijn verschillende gevelversieringen (een slak, bloem, kat, haring, klok, ...) die verwijzen naar de naam van het huis of de vroegere functie.

Belangrijk zijn de twee huizen aan beide kanten van de Sint-Amandsstraat: het huis Bouchoute, links ervan, met een schermgevel uit de 15e eeuw, is het oudste huis op de Markt. De achthoekige windwijzer werd in 1682 door het stadsbestuur aan de gevel geplaatst voor de handels- en zeelui. Bovenop het huis staat een gouden bol, daar geplaatst in 1837 om te helpen de exacte tijd in Brugge te bepalen. In de eerste helft van de 19e eeuw hadden niet alle steden hetzelfde uur. Na de aanleg van de eerste spoorlijn in België en de snelle uitbreiding van het spoorwegennet, was het wenselijk dat alle stations hetzelfde uur zouden hanteren. Hiervoor werd van 41 plaatsen in België de exacte meridiaan bepaald. Dit gebeurde aan de hand van een zogenaamde bol van Quételet. Brugge is de enige plaats waar zo'n bol nog op een gebouw te zien is. De exacte meridiaan is vanaf huis Bouchoute met koperen spijkers in het wegdek aangebracht.

In het huis Craenenburg, rechts van de Sint-Amandsstraat, zat Maximiliaan van Oostenrijk in 1488 gevangen door de Bruggelingen. Het huis had vroeger een houten gevel, maar kreeg in 1955 een nieuwe, neogotische gevel.

Het gedeelte links van de Sint-Amandsstraat
Het huis Bouchoute
Het gedeelte rechts van de Sint-Amandsstraat

Jan Breydel en Pieter de Coninck

In het midden van het plein staat het standbeeld van Jan Breydel en Pieter de Coninck, de twee lokale volkshelden die in 1302 een grote rol speelden in het Vlaamse verzet tegen de Franse koning, met de Guldensporenslag tot gevolg.

De vier hoekbeeldjes stellen Brugge, Ieper, Gent en Kortrijk voor.

Het standbeeld werd opgericht in 1887, de periode van het historisch romantisme. Bovendien stonden de helden sinds de publicatie van De leeuw van Vlaanderen van Hendrik Conscience weer volop in de belangstelling. Door de wrijvingen tussen het Vlaamsgezinde Breydelcomité en het Franstalige stadsbestuur is het standbeeld twee keer ingehuldigd geweest: op 11 juli 1887 en tussen 14 en 22 augustus 1887.

Panorama's

De Grote Markt, 360°

De Grote Markt

Literatuur

Adolphe DUCLOS, Bruges, histoire et souvenirs, Brugge, 1910.
Guill. MICHIELS, De Brugse Markt 1200/1918, Catalogus, (2 delen), Brugge, 1973
Albert SCHOUTEET De straatnamen van Brugge. Oorsprong en betekenis, Brugge, 1977, ISBN 9789062675036
Luc DEVLIEGHER, Van Waterhalle tot Provinciaal Hof, Tielt, 1994
Brigitte BEERNAERT, Markt 3, Provinciaal Hof, in: 10 jaar monumenten en feest, Open monumentendagen Brugge 1998, Brugge, 1998.
Brigitte BEERNAERT e. a., Markt 3, Provinciaal Hof en residentie gouverneur, in: Via Europa, reisverhalen in steen, Open monumentendagen Brugge 1999, Brugge, 1999.
Brigitte BEERNAERT e. a., Markt 3, Provinciaal Hof, in: Monument en Tijd, Open monumentendagen Brugge 2000, Brugge, 2000.
Brigitte BEERNAERT e. a., Markt 7, Provinciaal Hof, in: Monument en metaal, Open monumentendagen Brugge 2001, Brugge, 2001.
Brigitte BEERNAERT e. a., Markt 31-34, Tempeliers en Visverkopers, in: Wandelgids met 33 verhalen uit de oude stad, Brugge, 2002.
Brigitte BEERNAERT e. a., Markt 3, Provinciaal Hof, in: Monument en steen, Open monumentendagen Brugge 2003, Brugge, 2003.
Brigitte BEERNAERT, Markt 3, Provinciaal Hof, in: Monument en hout, Open monumentendagen Brugge 2005, Brugge, 2005.

Externe links

Zie de categorie Grote Markt (Brugge) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.