Innuendo (nummer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Innuendo
Single van:
Queen
Van het album:
Innuendo
B-kant(en) Bijou
Uitgebracht 14 januari 1991
Soort drager cd-single, 7" 12" vinylsingle
Opname 1989/1990, Mountain Studios
Genre Progressieve rock
Duur 6:30 (albumversie)
6:46 (12" versie)
Label Parlophone
Schrijver(s) Queen
Producent(en) Queen en David Richards
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Queen
The Miracle
(1990)
  Innuendo
(1991)
  I'm Going Slightly Mad
(1991)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Innuendo is een rapsodisch muziekstuk van de rockgroep Queen en bevat Spaanse invloeden. Innuendo is het eerste nummer van het gelijknamige album uit 1991, het laatste Queen album dat werd uitgebracht tijdens het leven van zanger Freddie Mercury. Het nummer staat ook op het verzamelalbum Greatest Hits II. Op 14 januari 1991 werd het nummer op single uitgebracht.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Het nummer is ontstaan tijdens een jamsessie in de live room van Mountain Studios in Montreux (Zwitserland) van Brian May, Roger Taylor en John Deacon. Toen Freddie Mercury dit hoorde vanuit een andere kamer is hij naar de live room gelopen om wat zanglijnen te improviseren. Vanuit deze muzikale basis die Roger Taylor heeft gelegd, is Mercury het nummer gaan voorzien van tekst, hierbij geholpen door Taylor. Het nummer is sterk beïnvloed door Led Zeppelins Kashmir en The Zoo van de Scorpions.

Het stuk begint in E-frygisch, de prototypische Spaanse toonsoort, waarbij de typisch Spaanse kleine secunde prominent aanwezig is.

In het middenstuk is er een soort flamencogitaarachtig fragment, met klassieke akoestische instrumenten. Later wordt dit motief herhaald, maar dan met flink overstuurde elektrische gitaren. De flamencogitaar wordt gespeeld door Steve Howe, de gitarist van Yes.

De videoclip maakt gebruik van klei-animatie en archiefbeelden van de band. Freddie Mercury was op dat moment zeer ziek, hij had aids. Hij was later nog wel in de videoclips van I'm Going Slightly Mad en These Are the Days of Our Lives te zien.

Op het Freddie Mercury Tribute Concert werd het nummer gezongen door Robert Plant, die hierbij ook flarden van Kashmir in het nummer verweefde. Omdat Plant problemen had met het onthouden van de tekst, werd het nummer niet uitgebracht op de dvd die later van dit concert uitkwam.

In Nederland was de plaat op vrijdag 18 januari 1991 Veronica Alarmschijf op de volle vrijdag op Radio 3 en werd een grote hit in de destijds twee hitlijsten op de nationale publieke popzender. De plaat bereikte in zowel de Nederlandse Top 40 als de Nationale Top 100 de 4e positie.

In België bereikte de plaat de 6e positie in de Vlaamse Radio 2 Top 30 en de 8e positie in de voorloper van de Vlaamse Ultratop 50.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

"Innuendo" in de Nederlandse Top 40 - binnen 26-01-1991
Week 01 02 03 04 05 06 07 08 09
Nummer 17 11 5 4 4 7 11 15 29 uit

Nationale Top 100[bewerken | brontekst bewerken]

"Innuendo" in de Nationale Top 100 - binnen: 19-01-1991
Week 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11
Nummer 53 19 9 5 4 4 12 22 39 59 76 uit

NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Innuendo -------39311747096101635444443835383039464239 48
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Evergreen Top 1000[bewerken | brontekst bewerken]

Evergreen Top 1000
Jaar 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Positie - - - - - - - - - - - - - - - 141