Naar inhoud springen

Iridium(IV)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Capaccio (overleg | bijdragen) op 22 aug 2013 om 20:31. (extra spatie in reactievergelijking voor equidistantie met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Iridium(IV)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van iridium(IV)oxide
Kristalstructuur van iridium(IV)oxide
Algemeen
Molecuulformule IrO2
IUPAC-naam iridium(IV)oxide
Andere namen iridiumdioxide
Molmassa 224,2158 g/mol
SMILES
O=[Ir]=O
InChI
1S/Ir.2O
CAS-nummer 12030-49-8
EG-nummer 234-743-9
PubChem 82821
Wikidata Q418812
Beschrijving Zwart poeder
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur zwart
Dichtheid 11,66 g/cm³
Smeltpunt 1100 °C
Onoplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur tetragonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Iridium(IV)oxide is een oxide van iridium en heeft als brutoformule IrO2. De stof komt voor als een zwart poeder, dat onoplosbaar is in water.

Synthese

Iridium(IV)oxide kan worden bereid door iridiumpoeder te verbranden:

Eigenschappen

Onder invloed van hoge temperaturen vindt de ontledingsreactie plaats tot de samenstellende elementen. Wanneer het samen met zuurstofgas verhit wordt tot 1200°C, dan wordt iridium(VI)oxide gevormd, dat enkel maar in de gasfase en bij zeer hoge temperatuur stabiel is:

Kristalstructuur

Iridium(IV)oxide heeft dezelfde kristalstructuur als titanium(IV)oxide (zogenaamde rutielstructuur). Het kristalliseert uit in een tetragonaal kristalstelsel en behoort tot ruimtegroep P42/mnm.[1] De parameters van de eenheidscel bedragen:

  • a = 449,83 pm
  • c = 354,4 pm

Toepassingen

Het wordt enkel gebruikt om anode-elektroden te coaten voor industriële elektrolyse.

  • (en) MSDS van iridium(IV)oxide