Jean Ragnotti

Jean Ragnotti
	Ragnotti in 2011
Persoonlijke informatie
Geboorteplaats	Pernes-les-Fontaines
Geboortedatum	29 augustus 1945
Nationaliteit	Frankrijk
Sport	Autosport
Discipline	Rally
Statistieken in het wereldkampioenschap rally
Jaren actief	1973 - 1987, 1990 - 1995
Teams	Renault
Deelnames	41
Kampioenschappen	0
Overwinningen	3
Aantal podia	9
Totaal punten	190
KP winst	90
Eerste rally	Monte Carlo 1973
Eerste winst	Monte Carlo 1981
Laatste winst	Corsica 1985
Laatste rally	Corsica 1995
Portaal	Autosport

Jean Ragnotti (Pernes-les-Fontaines, 29 augustus 1945) is een Frans voormalig rallyrijder. Hij was vanaf de jaren zeventig tot aan de midden jaren negentig een van de voornaamste rijders in het Frans rallykampioenschap, maar was in deze periode ook met regelmaat actief in het Wereldkampioenschap rally. Als boegbeeld van Renault stond hij voornamelijk bekend als een specialist op het asfalt.

Ragnotti, ook wel bekend onder zijn bijnaam "Jeannot", vergaarde een groot deel van zijn populariteit achter het stuur van de Renault 5 Turbo tussen 1980 en 1985, waar zijn snelheid op asfalt en zijn spectaculaire rijstijl hierin uitsprongen. Met deze auto werd hij twee keer Frans rallykampioen, in 1980 en 1984, en won hij ook drie WK-rally's; Monte Carlo 1981, en Corsica 1982 en 1985.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jean Ragnotti debuteerde in 1967 in de rallysport. Zijn vroege carrière bracht hij door achter het stuur van een Opel Kadett Rallye, voordat hij vanaf 1973 actief werd in verschillende Renault-modellen. Datzelfde jaar maakte hij ook zijn eerste optreden in het Wereldkampioenschap rally, in Monte Carlo, waar hij in een Renault 12 respectievelijk als 15e eindigde. Later met Alpine-modellen werd hij een van de voornaamste rijders op de Franse rallypaden, maar grotere resultaten kwamen er pas toen hij voor het eerst plaatsnam in een Renault 5; eerst in de R5 Alpine en vanaf 1980 met de turboaangedreven versie. Met de R5 Alpine schreef hij in 1980 voor het eerst de Franse rallytitel op zijn naam. Met de R5 Turbo volgde er aansluitend groot succes, toen hij de seizoensopener van het WK in 1981 in Monte Carlo wist te winnen, nadat hij daar drie jaar eerder al eens een podium resultaat wist te bemachtigen. Renault, die in die tijd een groot deel van hun aandacht schonken aan hun activiteiten in de Formule 1, gaven nooit prioriteit aan een volledig programma in het WK, waardoor Ragnotti enkel in geselecteerde evenementen aan de start kon verschijnen. Zijn specialisme op asfalt bracht hem desondanks nog twee WK-rally overwinningen tijdens de Rally van Corsica edities van 1982 en 1985; de eerste nog met de originele R5 Turbo en de laatste inmiddels met de Groep B R5 Maxi Turbo, die tijdens die rally tevens debuteerde in het kampioenschap.

In het seizoen 1987 besloot Renault een groter programma af te werken in het WK, toen het kampioenschap dat jaar overging naar Groep A reglementen, een route die het Franse merk op dat moment al had genomen met de voorwielaangedreven Renault 11 Turbo. Ragnotti deed het dat jaar verrassend goed in het kampioenschap, waarbij vooral zijn resultaten in Portugal en San Remo er uit sprongen, waar hij op het gravel (normaliter een nadeel voor tweewielaangedreven auto's) respectievelijk een tweede en een derde plaats behaalde. Alhoewel de overmacht van Lancia te groot was, wist Ragnotti toch als vijfde te eindigen in het kampioenschap voor de rijders. Een wijziging in de reglementen voor het volgende jaar, die ten nadelen was van de prestaties van de R11 Turbo, deed Renault besluiten zich vervolgens uit het kampioenschap terug te trekken. Ragnotti maakte daarom in 1988 een kortstondige overstap naar het circuit. Hij boekte daarin gelijk succes, toen hij achter het stuur van een Renault 21 Turbo het Frans Tourwagen kampioenschap op zijn naam schreef. Begin jaren negentig keerde hij weer volledig terug op de rallypaden. Inmiddels met het Clio-model werd hij weer een vast aanzicht in het Frans rallykampioenschap, terwijl hij ook sporadisch weer deelnam aan WK-rally's, voornamelijk in die van Corsica. Hij beëindigde zijn actieve rally-carrière uiteindelijk in 1996.

Ragnotti is vervolgens betrokken gebleven bij het merk Renault en heeft sindsdien vooral veel pr-werk voor hen geleverd. Met regelmaat geeft hij nog in verschillende Renault-modellen demonstraties, en is ook nog af en toe actief in historische rallyevenementen. Een sportieve versie van de Renault Clio is als eerbetoon vernoemd naar hem, genaamd 'Clio Ragnotti'.

Ragnotti heeft ook meerdere keren deelgenomen aan de 24 uur van Le Mans. In 1981 was hij teamgenoot van Jean-Louis Lafosse, die dodelijk verongelukte tijdens de race.

Complete resultaten in het Wereldkampioenschap rally[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Seizoen	Rally	Navigator	Auto
1	1981	49ème Rallye Automobile de Monte-Carlo	Jean-Marc Andrié	Renault 5 Turbo
2	1982	26ème Tour de Corse - Rallye de France	Jean-Marc Andrié	Renault 5 Turbo
3	1985	29ème Tour de Corse - Rallye de France	Pierre Thimonier	Renault 5 Maxi Turbo

Overzicht van deelnames[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Inschrijving	Auto	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	Pos.	Punten
1973	Jean Ragnotti	Renault 12 Gordini	MON 15	ZWE	POR	KEN	MAR	GRI	POL	FIN	OOS	ITA	VST	FRA	GBR		-	-
1975	Jean Ragnotti	Alpine-Renault A110 1800	MON NF	ZWE	KEN	GRI	MAR	POR	FIN	ITA	FRA	GBR					-	-
1976	Alpine Renault	Alpine-Renault A310	MON NF	ZWE													-	-
1976	Alpine Renault	Alpine-Renault A310 V6			POR NF	KEN	GRI NF	MAR	FIN	ITA	FRA 4	GBR NF					-	-
1977	Jean Ragnotti	Volkswagen Golf GTI	MON 18	ZWE	POR	KEN	NZL	GRI	FIN	CAN							-	-
1977	Renault Elf Calberson	Renault 5 Alpine									ITA 7	FRA	GBR NF				-	-
1978	Renault Elf Calberson	Renault 5 Alpine	MON 2	ZWE	POR	KEN	GRI	FIN	CAN	ITA	IVK 3	FRA	GBR				-	-
1979	Renault Elf Calberson	Renault 5 Alpine	MON 11	ZWE	POR	KEN	GRI 4	NZL	FIN	ITA	CAN	FRA 2	GBR	IVK			7	25
1980	Renault Elf Calberson	Renault 5 Turbo	MON	ZWE	POR	KEN	GRI	ARG	FIN	NZL	ITA	FRA NF	GBR	IVK			-	0
1981	Renault Elf	Renault 5 Turbo	MON 1	ZWE	POR	KEN	FRA NF	GRI	ARG	BRA	FIN	ITA	IVK	GBR 5			11	28
1982	Renault Elf	Renault 5 Turbo	MON	ZWE	POR	KEN	FRA 1	GRI	NZL	BRA	FIN	ITA	IVK NF	GBR			10	20
1983	Renault Elf	Renault 5 Turbo	MON 7	ZWE	POR	KEN	FRA NF	GRI NF	NZL	ARG	FIN	ITA	IVK	GBR			35	4
1984	Renault Portuguese	Renault 5 Turbo	MON	ZWE	POR 5	KEN											13	20
1984	Équipe Renault Elf	Renault 5 Turbo					FRA 3	GRI	NZL	ARG	FIN	ITA	IVK	GBR			13	20
1985	Renault Elf Philips	Renault 5 Maxi Turbo	MON	ZWE	POR	KEN	FRA 1	GRI	NZL	ARG	FIN	ITA	IVK	GBR			13	20
1986	Renault Elf Philips	Renault 11 Turbo	MON	ZWE	POR	KEN	FRA 4	GRI	NZL	ARG	FIN	ITA NF	IVK	GBR	VST		24	10
1987	Philips Renault Elf	Renault 11 Turbo	MON 8	ZWE			FRA 4										5	51
1987	Renault Sport Elf	Renault 11 Turbo			POR 2	KEN		GRI 5	VST	NZL	ARG	FIN	ITA 3	IVK	GBR		5	51
1990	Société Diac	Renault 5 GT Turbo	MON	POR	KEN	FRA NF	GRI	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	IVK	GBR			-	0
1991	Société Diac	Renault Clio 16S	MON	ZWE	POR	KEN	FRA NF	GRI	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	IVK	SPA	GBR	-	0
1992	Société Diac	Renault Clio 16S	MON	ZWE	POR	KEN	FRA 9	GRI	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	SPA	IVK	GBR	59	2
1993	Société Diac	Renault Clio Williams	MON	ZWE	POR	KEN	FRA 8	GRI	ARG	NZL	FIN	AUS	ITA	SPA	GBR		47	3
1994	Société Diac	Renault Clio Williams	MON 13	ZWE	POR	KEN	FRA 8	GRI	ARG	NZL	FIN	AUS	ITA	SPA	GBR		38	3
1995	Société Diac	Renault Clio Maxi	MON 7	ZWE	POR	KEN	FRA 11	GRI	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	SPA	GBR		14	4
1996*	Société Diac	Renault Mégane Maxi	MON	ZWE	POR	KEN	IDN	FRA 10	GRI	ARG	NZL	FIN	AUS	ITA	SPA	GBR	-	-

* Nam enkel deel aan rondes die buiten het rijders- en constructeurskampioenschap vielen.

Noot[bewerken | brontekst bewerken]

Het concept van het Wereldkampioenschap Rally tussen 1973 en 1976, hield in dat er enkel een kampioenschap open stond voor constructeurs.
In de seizoenen 1977 en 1978 werd de FIA Cup for Drivers georganiseerd. Hierin meegerekend alle WK-evenementen, plus tien evenementen buiten het WK om.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Jean Ragnotti van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Voorganger: 1983 Guy Fréquelin	Frans kampioenschap rally 1984 Winnaar	Opvolger: 1985 Guy Fréquelin
Voorganger: 1979 Bernard Béguin	1980 Winnaar	Opvolger: 1981 Bruno Saby