Jeļena Ostapenko

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Jelena Ostapenko)
Jeļena Ostapenko
Roland Garros 2023
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Letland Letland
Geboorteplaats Riga, Letland
Geboortedatum 8 juni 1997
Woonplaats Riga, Letland
Lengte 1,77 m
Gewicht 68 kg
Profdebuut 2012
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 14.583.054 US dollar
Coach Jelena Jakovleva
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 355–211
Titels 8 WTA, 7 ITF
Hoogste positie 5e (19 maart 2018)
WTA Finals groepsfase (2017)
Olympische Spelen 1e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2017)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 214–143
Titels 7 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 7e (12 september 2022)
WTA Finals halve finale (2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2019)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 17–11
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2017, 2018, 2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2022)
Laatst bijgewerkt op: 5 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Roland Garros 2022

Jeļena Ostapenko (Riga, 8 juni 1997) is een tennisspeelster uit Letland. Zij begon op vijfjarige leeftijd met tennis.[1] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2012.

Ostapenko komt sinds 2013 jaarlijks uit voor Letland op de Fed Cup – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 34–18.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 kreeg zij een wildcard voor Wimbledon, wat voor haar een grandslamdebuut inhield. Later dat jaar stond zij voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Quebec. In 2016 volgde daarop een finaleplaats op een "Premier Five"-toernooi, in Doha, en in 2017 op het toernooi van Charleston.

In 2017 behaalde Ostapenko haar eerste WTA-titel, op het dubbelspeltoernooi van Sint-Petersburg, samen met de Poolse Alicja Rosolska. Ostapenko won in 2017 het enkelspel op Roland Garros, haar eerste eindzege in een grandslam­toernooi en tevens de eerste voor een speler uit Letland. Na overwinningen op Louisa Chirico, Mónica Puig, Lesja Tsoerenko en Samantha Stosur, versloeg zij in de kwartfinale Caroline Wozniacki, in de halve finale Timea Bacsinszky en in de finale de als derde geplaatste Simona Halep. Haar overwinning als ongeplaatst speelster op Roland Garros was de eerste sinds die van Margaret Scriven in 1933. Op Wimbledon van datzelfde jaar bereikte zij de kwartfinales, waarin de vijfvoudig winnares Venus Williams haar een halt toe riep. Haar sterke seizoen werd aan het einde van het jaar bekroond, toen Ostapenko in eigen land (Letland) voor het eerst in haar carrière werd uitgeroepen tot Sportvrouw van het jaar.

In maart 2018 bereikte Ostapenko haar hoogste positie op de wereldranglijst van het enkelspel: de vijfde plaats. Twee maanden later verloor zij als titelverdedigster op Roland Garros in de eerste ronde, waarmee zij weer uit de top tien wegviel. Op Wimbledon 2018 kwam zij tot de halve finale, waarin de latere winnares Angelique Kerber in twee sets te sterk was.

In 2019 bereikte zij de finale in het gemengd dubbelspel op Wimbledon, met de Zweed Robert Lindstedt aan haar zijde – zij verloren hier van Latisha Chan en Ivan Dodig.

In 2022 bereikte Ostapenko, samen met de Oekraïense Ljoedmyla Kitsjenok, de halve finale op Roland Garros. Met dezelfde partner won zij het grastoernooi van Birmingham. Op Wimbledon bereikten zij weer de halve finale. Met dezelfde partner won zij het WTA-toernooi van Cincinnati – daarmee maakte zij haar entrée tot de top tien van de wereldranglijst in het dubbelspel. In september steeg zij naar de 7e plek.

Op het Australian Open 2024 bereikte Ostapenko voor het eerst een grandslamfinale in het dubbelspel, met de Oekraïense Ljoedmyla Kitsjenok aan haar zijde – zij verloren de eindstrijd van Hsieh Su-wei en Elise Mertens.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2012 892 934
2013 672 409
2014 79 152
2015 79 152
2016 44 101
2017 7 42
2018 22 38
2019 44 22
2020 44 19
2021 28 23
2022 18 14
2023 13 36

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open – 1R 3R 3R 1R 2R 1R 3R KF 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R W 1R 1R 3R 1R 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R KF HF 1R g.t. 3R 4R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 3R 3R 3R – – 1R KF

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 2R KF 3R 2R 1R F
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R KF 3R 3R HF 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 3R 1R g.t. 2R HF 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R KF – – 3R 2R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open – – – – 2R 1R – KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R 1R – g.t. – – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon HF – – F g.t. – KF –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R – – g.t. – KF –

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Ostapenko heeft tot op heden tweemaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 4 september 2023):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2017-09-28 WTA Wuhan kwartfinale Vlag van Spanje Garbiñe Muguruza 1-6, 6-3, 6-2 details
2. 2023-09-03 US Open vierde ronde Vlag van Polen Iga Świątek 3-6, 6-3, 6-1 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2017-06-10 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Roemenië Simona Halep 4-6, 6-4, 6-3 details
2. 2017-09-24 Vlag van Zuid-Korea WTA Seoel hardcourt Vlag van Brazilië Beatriz Haddad Maia 6-7, 6-1, 6-4 details
3. 2019-10-20 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Duitsland Julia Görges 6-4, 6-1 details
4. 2021-06-26 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Estland Anett Kontaveit 6-3, 6-3 details
5. 2022-02-19 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai hardcourt Vlag van Rusland Veronika Koedermetova 6-0, 6-4 details
6. 2023-06-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková 7-6, 6-4 details
7. 2024-01-13 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Witte vlag Darja Kasatkina 6-3, 6-2 details
8. 2024-02-04 Vlag van Oostenrijk WTA Linz hardcourt (i) Witte vlag Jekaterina Aleksandrova 6-2, 6-3 details
verloren finales
1. 2015-09-20 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Duitsland Annika Beck 2-6, 2-6 details
2. 2016-02-27 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Spanje Carla Suárez Navarro 6-1, 4-6, 4-6 details
3. 2017-04-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Rusland Darja Kasatkina 3-6, 1-6 details
4. 2018-03-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sloane Stephens 6-7, 1-6 details
5. 2019-10-13 Vlag van Oostenrijk WTA Linz hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff 3-6, 6-1, 2-6 details
6. 2021-09-19 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Denemarken Clara Tauson 3-6, 6-4, 4-6 details
7. 2022-06-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 3-6, 2-6 details
8. 2022-09-25 Vlag van Zuid-Korea WTA Seoel hardcourt Witte vlag Jekaterina Aleksandrova 6-7, 0-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2017-02-05 Vlag van Rusland WTA Sint-Petersburg hardcourt (i) Vlag van Polen Alicja Rosolska Vlag van Kroatië Darija Jurak
Vlag van Zwitserland Xenia Knoll 		3-6, 6-2, [10-5] details
2. 2017-04-30 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Verenigde Staten Raquel Atawo Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik 		6-4, 6-4 details
3. 2018-02-18 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Canada Gabriela Dabrowski Vlag van Slovenië Andreja Klepač
Vlag van Spanje María José Martínez Sánchez 		6-3, 6-3 details
4. 2021-10-23 Vlag van Rusland WTA Moskou hardcourt Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok
Vlag van Roemenië Raluca Olaru 		6-2, 4-6, [10-8] details
5. 2022-06-19 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van België Elise Mertens
Vlag van China Zhang Shuai 		walk-over details
6. 2022-08-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez 		7-6, 6-3 details
7. 2024-01-06 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van België Greet Minnen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson 		7-5, 6-2 details
verloren finales
1. 2019-07-28 Vlag van Letland WTA Jūrmala gravel Vlag van Kazachstan Galina Voskobojeva Vlag van Canada Sharon Fichman
Vlag van Servië Nina Stojanović 		6-2, 6-7, [6-10] details
2. 2019-10-06 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Oekraïne Dajana Jastremska Vlag van Verenigde Staten Sofia Kenin
Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands 		3-6, 7-6, [7-10] details
3. 2020-02-28 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Canada Gabriela Dabrowski Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová 		2-6, 7-5, [2-10] details
4. 2021-03-05 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Roemenië Monica Niculescu Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar
Vlag van Nederland Demi Schuurs 		2-6, 6-2, [8-10] details
5. 2022-02-19 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai hardcourt Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van Rusland Veronika Koedermetova
Vlag van België Elise Mertens 		1-6, 3-6 details
6. 2022-06-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van Servië Aleksandra Krunić
Vlag van Polen Magda Linette 		forfait details
7. 2023-02-17 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula 		4-6, 6-2, [7-10] details
8. 2024-01-28 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van België Elise Mertens 		1-6, 5-7 details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
verloren finales
1. 2019-07-14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Zweden Robert Lindstedt Vlag van Chinees Taipei Latisha Chan
Vlag van Kroatië Ivan Dodig 		2-6, 3-6 details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jeļena Ostapenko.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jeļena_Ostapenko&oldid=67068263"