Keylor Navas

Keylor Navas
	Keylor Navas na de gewonnen Champions League van 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Keylor Antonio Navas Gamboa
Geboortedatum	15 december 1986
Geboorteplaats	San Isidro de El General, Costa Rica
Lengte	185 cm
Been	Rechts
Positie	Doelman
Clubinformatie
Huidige club	Paris Saint-Germain
Rugnummer	1
Contract tot	30 juni 2024
Jeugd
1999–2005	Deportivo Saprissa
Senioren *
Interlands **
	* Bijgewerkt op 5 mei 2023
	** Bijgewerkt op 4 mei 2021
Portaal	Voetbal

Keylor Antonio Navas Gamboa (San Isidro de El General, 15 december 1986) is een Costa Ricaans profvoetballer die als doelman speelt. Navas debuteerde in 2008 in het Costa Ricaans voetbalelftal. Navas wist met twee verschillende clubs de belangrijkste continentale clubcompetitie te winnen; namelijk de CONCACAF Champions Cup (nu bekend als CONCACAF Champions League) met Deportivo Saprissa en driemaal de UEFA Champions League met Real Madrid. Sinds 23 januari komt Navas op huurbasis uit voor Nottingham Forest, nadat hij werd uitgeleend door Paris Saint-Germain.^[2]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Navas debuteerde op achttienjarige leeftijd voor Deportivo Saprissa in de Primera División. In vijf seizoenen speelde hij in totaal 91 competitiewedstrijden voor Deportivo. Hij won met Saprissa 6 landstitels en in 2005 de CONCACAF Champions Cup. In 2010 maakte hij de overstap naar het Spaanse Albacete Balompié. Tijdens het seizoen 2011/12 werd hij uitgeleend aan UD Levante. Op 7 juli 2012 legde de club Navas definitief vast. Na het vertrek van eerste doelman Gustavo Munúa naar ACF Fiorentina in 2013 werd Navas eerste doelman. Navas' optreden op het wereldkampioenschap voetbal 2014 zorgde voor interesse bij meerdere Europese topclubs, waaronder Real Madrid^[3] en Bayern München.^[4] Madrid maakte op 3 augustus de transfer bekend. Navas tekende een contract voor zes seizoenen; het transferbedrag zou rond de tien miljoen euro liggen.^[5] Op de laatste dag van de transfermarkt leek het er even op dat Navas naar Manchester United zou verhuizen. Hij werd betrokken bij een ruildeal waarbij David de Gea naar Real Madrid zou verhuizen. De transfer ging echter niet door omdat de deal pas om 00:02 uur zou zijn afgerond. Hierdoor bleef de Gea bij Manchester United en Navas bij Real Madrid. Met Real Madrid won hij driemaal de UEFA Champions League, tweemaal de UEFA Super Cup en viermaal de FIFA Club World Cup. Op 2 september 2019 vertrok Navas naar Paris Saint-Germain, waar hij een vierjarig contract tekende. Op 23 januari 2023 vertrok Navas voor het resterende seizoen 2022/23 op huurbasis naar Nottingham Forest.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal¹		Overig²		Totaal
Seizoen	Club	Competitie	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2008/09	Deportivo Saprissa	Primera División	20	0	0	0	5	0	—		25	0
2009/10	Deportivo Saprissa	Primera División	23	0	0	0	4	0	4	0	31	0
2010/11	Albacete Balompié	Segunda División	36	0	0	0	0	0	—		36	0
2011/12	→ Levante	Primera División	1	0	5	0	0	0	—		6	0
2012/13	Levante		9	0	4	0	12	0	0	0	25	0
2013/14	Levante		37	0	2	0	0	0	—		39	0
2014/15	Real Madrid		6	0	3	0	2	0	0	0	11	0
2015/16			34	0	0	0	11	0	0	0	45	0
2016/17			27	0	0	0	12	0	2	0	41	0
2017/18			27	0	1	0	11	0	5	0	44	0
2018/19			10	0	7	0	3	0	1	0	21	0
2019/20	Paris Saint-Germain	Ligue 1	21	0	3	0	9	0	2	0	35	0
2020/21			26	0	1	0	12	0	1	0	40	0
2021/22			6	0	1	0	1	0	0	0	8	0
Carrière totaal			283	0	27	0	82	0	15	0	407	0

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Navas debuteerde in 2008 voor Costa Rica. Sindsdien speelde hij meer dan vijftig interlands. Hij is de onbetwiste nummer één van Costa Rica. In mei 2014 werd hij opgenomen in de selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië. Op dat toernooi viel hij op, onder meer door zijn bepalende rol in de achtste finale tegen Griekenland; in de strafschoppenreeks keerde hij de inzet van Theofanis Gekas, waardoor Costa Rica zich voor het eerst in zijn historie kwartfinalist kon noemen. Het daaropvolgende duel tegen Nederland (0–0, na strafschoppen 4–3 verlies) leverde hem na afloop de titel man van de wedstrijd op; in 120 minuten tijd bleek hij in staat vijftien doelpogingen van het Nederlands elftal te keren.