La Course by Le Tour de France 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk La Course by Le Tour de France 2017
4e editie
Datum 20 en 22 juli 2017
Startplaats Briançon
Finishplaats Col d'Izoard en Marseille
Totale afstand 67,5 en 22,5 km
Gem. snelheid 31,8 en 41,0 km/u
Deelnemers 119 en 19
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan
Derde Vlag van Italië Elisa Longo Borghini
Navigatie
← La Course by Le Tour de France 2016     La Course by Le Tour de France 2018 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Annemiek van Vleuten op de Col d'Izoard
Elizabeth Deignan bepaalt het tempo van het peloton in de eerste etappe.

De vierde editie van de Franse wielerwedstrijd La Course by Le Tour de France werd gehouden op 20 en 22 juli 2017. De wedstrijd bestond voor het eerst uit twee etappes: de eerste rit van 67,5 km finishte bergop en maakte deel uit van de UCI Women's World Tour 2017 en was ingedeeld in de wedstrijdcategorie 1.WWT. De tweede dag was een achtervolgingsrit.

Op 18 oktober 2016 maakte de ASO, tegelijk met de presentatie van de Ronde van Frankrijk 2017, ook de vernieuwing van La Course bekend. Deze werd niet meer betwist, zoals de eerste drie jaren, op de Champs Élysées, maar in de Alpen, met aankomst op de Col d'Izoard, voorafgaand aan de 18e etappe van de mannen.[1] De top 20 (mits gefinishd binnen 5 minuten) reed twee dagen later in Marseille een achtervolgingsrit, over hetzelfde parcours van 22,5 km waar later die dag de mannen hun tijdrit reden. De rensters startten met het tijdsverschil van de eerste dag.[2] Deze slotrit was geen UCI-wedstrijd en maakte derhalve ook geen deel uit van de World Tour; de punten hiervan werden enkel verdeeld op de eerste dag. De slotrit werd verreden op normale koersfietsen (geen tijdritfietsen) en ook mocht er samengewerkt worden.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

UCI Teams Nationale selectie
Vlag van Italië Alé Cipollini Vlag van België Lares-Waowdeals Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Kazachstan Astana Women's Team Vlag van België Lensworld-Kuota
Vlag van Italië BePink Vlag van België Lotto Soudal Ladies
Vlag van Nederland Boels Dolmans Cycling Team Vlag van Australië Orica-Scott
Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana Vlag van Italië Servetto Giusta
Vlag van Duitsland Canyon-SRAM Vlag van Nederland Team Sunweb
Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla Vlag van Verenigde Staten Team Tibco
Vlag van Verenigde Staten Cylance Pro Cycling Vlag van Denemarken Team VéloCONCEPT
Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5
Vlag van Noorwegen Hitec Products Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal gingen 119 rensters van start in 21 ploegen: 20 UCI-ploegen plus de Franse nationale selectie. De rensters waren afkomstig uit 36 landen: onder hen elf Nederlandse en zeven Belgische rensters. Bijna de gehele wereldtop was aanwezig; enkel Giro-winnares en World Tourleidster Anna van der Breggen ontbrak. Vanaf het begin over het glooiende terrein lag het tempo vrij hoog. Hierdoor moesten enkele rensters vroeg lossen en kregen ontsnappingen bijna geen ruimte. De laatste 30 km gingen alleen nog maar bergop en op dat moment demarreerde Linda Villumsen. Haar voorsprong bleef binnen de minuut en met nog tien kilometer te gaan werd ook zij gegrepen. In het peloton bleef Boels Dolmans het tempo hoog houden, waardoor de ene na de andere favoriet moest lossen. Acht kilometer voor de top moesten Pauline Ferrand-Prévot, Sabrina Stultiens, Ashleigh Moolman-Pasio en Janneke Ensing de overige tien rensters laten gaan. Lizzie Deignan hield het tempo zo hoog dat haar kopvrouw Megan Guarnier moest lossen. Op ruim vier en een halve kilometer voor de top demarreerde Annemiek van Vleuten tweemaal achter elkaar en bouwde al snel een voorsprong op van ruim een halve minuut. Ondanks een schakelprobleem in het korte stuk afdaling, kwam ze solo over de streep, met 43 seconden voorsprong op Deignan en 1:23 op Elisa Longo Borghini. Door de korte afstand en het hoge gemiddelde kwamen slechts 46 rensters over de streep binnen de tijdslimiet van ruim tien minuten.[3][4][5]

Twee dagen later mochten de beste 19 starten in de achtervolgingsrit in Marseille. Rossella Ratto finishte weliswaar als 20e, maar net buiten de vereiste vijf minuten. Van Vleuten ging als eerste van start in het Stade Vélodrome en 43 seconden later startte Deignan, maar zij wachtte op haar ploegmate Guarnier. Samen met Longo Borghini zetten zij de achtervolging in, maar konden geen tijd goedmaken op Van Vleuten. Op de enige klim (Notre-Dame-de-la-Garde) moest Guarnier lossen en Van Vleuten kon haar voorsprong zelfs uitbouwen. Op de finish in het Stade Vélodrome had ze 1:52 voor Deignan die de sprint van Longo Borghini won. De twee andere Nederlandse rensters Stultiens en Ensing finishten als twaalfde en zestiende.[6][7][8]

Etappes[bewerken | brontekst bewerken]

1e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

profiel 1e etappe
1e etappe
donderdag 20 juli: Briançon - Izoard (67,5 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Australië Orica-Scott 2u07'18"
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan Vlag van Nederland Boels Dolmans + 43"
3 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5 + 1'23"
4 Vlag van Verenigde Staten Megan Guarnier Vlag van Nederland Boels Dolmans + 1'28"
5 Vlag van Australië Shara Gillow Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope + 1'33"
6 Vlag van Australië Amanda Spratt Vlag van Australië Orica-Scott + 1'41"
7 Vlag van Verenigde Staten Lauren Stephens Vlag van Verenigde Staten Team Tibco + 1'51"
8 Vlag van Colombia Ana Sanabria Vlag van Italië Servetto Giusta + 2'24"
9 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling + 2'52"
10 Vlag van Zweden Hanna Nilsson Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana + 3'04"
11 Vlag van Japan Eri Yonamine Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope + 3'12"
12 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla + 3'16"
13 Vlag van Nederland Janneke Ensing Vlag van Italië Alé Cipollini + 3'38"
14 Vlag van Nederland Sabrina Stultiens Vlag van Nederland Team Sunweb + 4'25"
15 Vlag van Canada Leah Kirchmann Vlag van Nederland Team Sunweb + 4'34"
16 Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prévot Vlag van Duitsland Canyon-SRAM z.t.
17 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla z.t.
18 Vlag van Slovenië Ursa Pintar Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana z.t.
19 Vlag van Canada Karol-Ann Canuel Vlag van Nederland Boels Dolmans + 4'50"
20 Vlag van Italië Rossella Ratto Vlag van Verenigde Staten Cylance + 5'08"
66 Vlag van België Nathalie Verschelden Vlag van België Lensworld-Kuota OTL

2e etappe (achtervolgingsrit)[bewerken | brontekst bewerken]

2e etappe
zaterdag 22 juli: Marseille - Marseille (22,5 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Australië Orica-Scott 32'52"
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan Vlag van Nederland Boels Dolmans + 1'52"
3 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5 z.t.
4 Vlag van Verenigde Staten Megan Guarnier Vlag van Nederland Boels Dolmans + 3'00"
5 Vlag van Australië Amanda Spratt Vlag van Australië Orica-Scott + 3'26"
6 Vlag van Australië Shara Gillow Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope + 3'48"
7 Vlag van Verenigde Staten Lauren Stephens Vlag van Verenigde Staten Team Tibco + 3'53"
8 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling + 4'35"
9 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla z.t.
10 Vlag van Colombia Ana Cristina Sanabria Vlag van Italië Servetto Giusta + 4'46"
11 Vlag van Zweden Hanna Nilsson Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana z.t.
12 Vlag van Nederland Sabrina Stultiens Vlag van Nederland Team Sunweb + 5'09"
13 Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prévot Vlag van Duitsland Canyon-SRAM z.t.
14 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla z.t.
15 Vlag van Japan Eri Yonamine Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope + 5'11"
16 Vlag van Nederland Janneke Ensing Vlag van Italië Alé Cipollini + 5'13"
17 Vlag van Canada Leah Kirchmann Vlag van Nederland Team Sunweb + 5'44"
18 Vlag van Canada Karol-Ann Canuel Vlag van Nederland Boels Dolmans z.t.
19 Vlag van Slovenië Ursa Pintar Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana z.t.
Zie de categorie La Course 2017 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikinieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Annemiek van Vleuten wint La Course 2017.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=La_Course_by_Le_Tour_de_France_2017&oldid=66891001"