Luik-Bastenaken-Luik 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De 103e editie van de wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik werd gehouden op 23 april 2017. De wedstrijd maakt deel uit van de UCI World Tour en de UCI Women's World Tour. Titelverdediger bij de mannen was de Nederlander Wout Poels. Hij verscheen echter in verband met een blessure niet aan de start. Bij de vrouwen was deze wedstrijd de eerste editie.[1]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2017
103e editie
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2017
Datum 23 april 2017
Startplaats Luik
Finishplaats Ans
Totale afstand 258 km
Gem. snelheid 40,265 km/h
Eindklassementen
Eerste Vlag van Spanje Alejandro Valverde
Tweede Vlag van Ierland Daniel Martin
Derde Vlag van Polen Michał Kwiatkowski
Navigatie
← Luik-Bastenaken-Luik 2016     Luik-Bastenaken-Luik 2018 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

De 103e editie gaat niet, zoals gebruikelijk, over de Côte de Wanne, de Stockeu en de Haute Levée, vanwege wegwerkzaamheden in Stavelot. In plaats daarvan gaat men oostwaarts via Malmedy over de Côte de Pont, de Bellevaux en de la Ferme Libert. Ook de kasseienheuvel Rue de Naniot, vlak voor de finish in Ans, verdwijnt na één jaar weer uit het parcours.

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de start was er 1 minuut stilte voor de Astana-coureur Michele Scarponi die een dag eerder was overleden, verscheidene teams reden daarom ook met rouwbanden. Nadat de start was gegeven ontstond er een kopgroep van acht renners: Tiago Machado (Katusha-Alpecin), Anthony Perez en Stéphane Rossetto (beiden Cofidis), Mekseb Debesay (Dimension Data), Bart De Clercq (Lotto Soudal), Fabien Grellier (Direct Energie), Aaron Gate (Aqua Blue Sport) en de Nederlander Nick van der Lijke (Roompot-Nederlandse Loterij). De maximale voorsprong van de kopgroep zou ruim 13 minuten worden. Op de Roche-aux-Faucons, 20 kilometer voor het einde, werden koplopers ingerekend, op ploegmaten Rossetto en Perez na. Perez moest in de uitlopers lossen.

In de afdaling van de Roche-aux-Faucons kwam Tim Wellens (Lotto Soudal) nog bij Rossetto, maar zij werden op de een na laatste heuvel (Côte de Saint-Nicolas) ingerekend door een klein peloton. De Italiaan Davide Formolo (Cannondale-Drapac) deed op die heuvel nog een aanval. Daniel Martin (Quick-Step Floors) deed op de slotklim nog een poging bij de favorietengroep te vertrekken. Hij haalde Formolo in, die terugviel, maar het was uiteindelijk Alejandro Valverde van Movistar die uit de groep wegsprong en de sprint van Martin kon winnen. Hij stak zijn handen richting de hemel en droeg daarmee de zege op aan Scarponi; hij beloofde al voor de start zijn winstpremie te schenken aan de nabestaanden.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Zuid-Afrika Dimension Data Vlag van Australië Orica-Scott Vlag van Ierland Aqua Blue Sport
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Frankrijk FDJ Vlag van België Quick-Step Floors Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Bahrein Bahrein-Merida PCT Vlag van Zwitserland Katjoesja Alpecin Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky Vlag van Frankrijk Direct Énergie
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Nederland LottoNL-Jumbo Vlag van Duitsland Sunweb Vlag van Nederland Roompot-Nederlandse Loterij
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van België Sport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Verenigde Staten Cannondale-Drapac Vlag van Spanje Movistar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van België Wanty-Groupe Gobert
Vlag van België WB Veranclassic-Aqua Protect

Rituitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Luik-Bastenaken-Luik 2017 (258 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar Team 6u24'27"
2 Vlag van Ierland Daniel Martin Vlag van België Quick-Step Floors z.t.
3 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky + 3"
4 Vlag van Australië Michael Matthews Vlag van Duitsland Team Sunweb z.t.
5 Vlag van Spanje Jon Izagirre Vlag van Bahrein Bahrein-Merida z.t.
6 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale z.t.
7 Vlag van Zwitserland Michael Albasini Vlag van Australië Orica-Scott z.t.
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Yates Vlag van Australië Orica-Scott + 7"
9 Vlag van Canada Michael Woods Vlag van Verenigde Staten Cannondale-Drapac z.t.
10 Vlag van Polen Rafał Majka Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe z.t.
11 Vlag van België Greg Van Avermaet Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
12 Vlag van Italië Domenico Pozzovivo Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale z.t.
13 Vlag van Colombia Sergio Henao Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky z.t.
14 Vlag van Portugal Rui Costa Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 10"
15 Vlag van Denemarken Jakob Fuglsang Vlag van Kazachstan Astana Pro Team z.t.
16 Vlag van Italië Fabio Felline Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo + 14"
17 Vlag van Frankrijk Rudy Molard Vlag van Frankrijk FDJ z.t.
18 Vlag van Frankrijk Julien Simon Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
19 Vlag van België Jelle Vanendert Vlag van België Lotto Soudal z.t.
20 Vlag van Oostenrijk Patrick Konrad Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe z.t.
22 Vlag van Nederland Tom Dumoulin Vlag van Duitsland Team Sunweb + 14"

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2017
1e editie
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2017
Datum 23 april 2017
Startplaats Bastenaken
Finishplaats Ans
Totale afstand 135,5 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Anna van der Breggen
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan
Derde Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma
Navigatie
    Luik-Bastenaken-Luik 2018 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Met de eerste editie van Luik-Bastenaken-Luik, de herinvoering van de Amstel Gold Race en de reeds bestaande Waalse Pijl, is er vanaf 2017 voor het eerst een volledige Ardense week voor vrouwen. Zowel de Amstel Gold Race als de Waalse Pijl werden dit jaar gewonnen door Anna van der Breggen, beide keren voor haar ploeggenote Lizzie Deignan.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Het 135,5 km lange parcours start in Bastenaken en eindigt in Ans. Onderweg worden vier hellingen beklommen. De finale met de laatste drie hellingen is identiek aan die van de mannen.

1 Côte de la Vecquée
2 Côte de La Redoute
3 Côte de La Roche-aux-Faucons
4 Côte de Saint-Nicolas

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Na vergeefse pogingen van Valentina Scandolara en Moniek Tenniglo, slaagde de derde WM3-renster Jeanne Korevaar er wel in om weg te raken van het peloton samen met Aude Biannic van FDJ. Ook zij werden weer gegrepen, halverwege de eerste beklimming, de Côte de Vecquée. In de afdaling demarreerde Tiffany Cromwell, maar zij werd teruggehaald op de Côte de la Redoute. In de volgende afdaling viel Roxane Knetemann aan, maar ook zij werd gegrepen, op de Roche-aux-Faucons, door het peloton dat geleid werd door Boels-Dolmans. Op deze klim demarreerde Katarzyna Niewiadoma en alleen Elisa Longo Borghini, Ashleigh Moolman, Lizzie Deignan en Anna van der Breggen konden haar volgen. Op de Saint-Nicolas viel Niewiadoma opnieuw aan, maar alleen Longo Borghini moest passen. Op de top versnelde Van der Breggen; zij bleef weg en kwam solo over de finish. Ze is hierdoor niet alleen de eerste winnares van Luik-Bastenaken-Luik, maar scoorde ook meteen een hattrick in de eerste volledige Ardense week voor vrouwen. Net als in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl, maakte Deignan het ploegenspel af met de tweede plaats, opnieuw gevolgd door Niewiadoma. In de achtervolgende groep sprintte Ellen van Dijk en Annemiek van Vleuten naar plaats vier en vijf en door mechanische pech in de laatste bocht op 200 meter kwam Janneke Ensing te voet over de finish, net buiten de top tien. Van Vleuten nam door haar vele ereplaatsen in het voorjaar de leiderstrui in de World Tour over van Coryn Rivera, die deze wedstrijd niet aan de start stond.[2]

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

De beste 20 ploegen kregen automatisch een uitnodiging, hiervan was enkel Team Tibco afwezig vanwege de gelijktijdige Ronde van de Gila. De overige vijf aanwezige ploegen waren Bizkaia-Durango, Drops Cycling Team, SAS–Macogep, S.C. Michela Fanini en Sport Vlaanderen-Guill D'or.

UCI-teams
Vlag van Italië Alé Cipollini Vlag van België Lares-Waowdeals
Vlag van Kazachstan Astana Women's Team Vlag van België Lensworld-Kuota
Vlag van Italië BePink Vlag van België Lotto Soudal Ladies
Vlag van Spanje Bizkaia-Durango Vlag van Australië Orica-Scott
Vlag van Nederland Boels Dolmans Vlag van Canada SAS–Macogep
Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana Vlag van Italië S.C. Michela Fanini
Vlag van Duitsland Canyon-SRAM Vlag van Italië Servetto Giusta
Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla Vlag van België Sport Vlaanderen-Guill D'or
Vlag van Verenigde Staten Cylance Pro Cycling Vlag van Nederland Team Sunweb
Vlag van Verenigd Koninkrijk Drops Cycling Team Vlag van Denemarken Team VéloCONCEPT
Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5
Vlag van Noorwegen Hitec Products Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling

Rituitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Luik-Bastenaken-Luik 2017 (135,5 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van Nederland Boels Dolmans 3u42'17"
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan Vlag van Nederland Boels Dolmans + 17"
3 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling + 19"
4 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Nederland Sunweb + 31"
5 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Australië Orica-Scott z.t.
6 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla z.t.
7 Vlag van Australië Shara Gillow Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope z.t.
8 Vlag van Rusland Olga Zabelinskaya Vlag van Italië BePink z.t.
9 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5 + 34"
10 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Duitsland Cervélo-Bigla + 41"
11 Vlag van Nederland Janneke Ensing Vlag van Italië Alé Cipollini + 48"
12 Vlag van Verenigde Staten Megan Guarnier Vlag van Nederland Boels Dolmans + 1'33"
13 Vlag van Canada Leah Kirchmann Vlag van Nederland Sunweb z.t.
14 Vlag van Duitsland Claudia Lichtenberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5 z.t.
15 Vlag van Nederland Sabrina Stultiens Vlag van Nederland Sunweb z.t.
16 Vlag van Frankrijk Audrey Cordon Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5 z.t.
17 Vlag van Nederland Anouska Koster Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling z.t.
18 Vlag van Oostenrijk Martina Ritter Vlag van Verenigd Koninkrijk Drops Cycling Team z.t.
19 Vlag van Oekraïne Tetjana Rjabtsjenko Vlag van België Lensworld-Kuota z.t.
20 Vlag van Noorwegen Katrine Aalerud Vlag van Noorwegen Hitec Products + 1'37"
33 Vlag van België Ann-Sophie Duyck Vlag van Verenigd Koninkrijk Drops Cycling Team + 2'50"

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luik-Bastenaken-Luik_2017&oldid=62342716"