Overblijvende hardbloem

Overblijvende hardbloem
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Geavanceerde Tweezaadlobbigen
Orde:	Caryophyllales
Familie:	Caryophyllaceae (Anjerfamilie)
Geslacht:	Scleranthus (Hardbloem)
	Soort
	Scleranthus perennis; L. (1753)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Overblijvende hardbloem op Wikispecies
Portaal	Biologie

De overblijvende hardbloem (Scleranthus perennis, synoniem: Scleranthus perennis subsp. perennis) is een vaste plant die behoort tot de anjerfamilie (Caryophyllaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk in aantal afgenomen. De plant komt van nature voor in Eurazië. Het aantal chromosomen is 2n = 22.

De grijsgroene plant met roodachtige stengels wordt 5-20 cm hoog, vormt een kruipende wortelstok en is aan de voet verhout. De stengelleden zijn vaak korter dan de priem tot lijnvormige bladeren.

De overblijvende hardbloem bloeit van mei tot oktober met groen met wit gekleurde bloemen. De perigyne bloem heeft geen kroonbladen, maar wel kelkbladen. De groene kelk is 2,4-3 mm lang met tijdens de bloei rechtafstaande kelkslippen, die een 0,2-0,3 mm brede, vliezige, witte rand hebben. De bloem is perigyn. Dat wil zeggen dat het vruchtbeginsel bovenstandig is en de bloembodem een soort bloembeker (hypanthium) vormt, die half zo hoog is als het vruchtbeginsel.

De 3,5-4,5 lange vrucht is een nootje.