Overleg:Mononatriumglutamaat

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 4 jaar geleden door InternetArchiveBot in het onderwerp Externe links aangepast

Keuringsdienst van Waarde[brontekst bewerken]

Onderstaande tekst die door een anonieme gebruiker is toegevoegd is door mij verwijderd. Misschien is het waar, maar een recent TV programma is n.m.m. geen bron, al ken ik het TV programma zelf niet.

Een recente aflevering van de tv-serie Keuringsdienst van Waarde (sic??) stelt dat MSG in voedingsmiddelen ervoor zorgt, dat men er steeds méér trek van krijgt, en dus blijft dooreten. "Once you pop, you can't stop", is het logo van het bekende zoutje Pringles, waarin ook MSG is verwerkt.

Als er andere bronnen voor zijn, kan de tekst wat mij betreft - maar wel gewijzigd - teruggeplaatst. Elly 30 nov 2004 20:04 (CET)Reageren

Het programma Keuringsdienst van Waarde (KvW) wordt gemaakt door Dahl TV[www.dahl.tv] en uitgezonden door de RVU. De betreffende uitzending heette E621 en is terug te vinden op de volgende URL: http://www.rvu.nl/kvw/index.php?i=8&r=30&n=397 . Armand 1 dec 2004 09:40 (CET)

Bedankt voor de link, zodra ik eens tijd heb, zal ik er dieper naar kijken. Ik interesseer me wel voor dit spul. Elly 1 dec 2004 09:44 (CET)Reageren

Keuringsdienst van Waarde is een op zich lemmawaardig artikel lijkt me. De verslaggeving aldaar lijkt me niet neutraal genoeg (overigens wel intrigerend) om zonder meer aan te refereren (maar ook dat is maar een opinie...) - Bemoeial 1 dec 2004 11:11 (CET)Reageren

1. De (lobbywebsite voor de) industrie haalt dat zelfs aan als een voordeel: http://www.msgfacts.com/facts/msgfact12.html (mensen gaan er (meer) door eten).


Herwerking en samenvoeging[brontekst bewerken]

(van overleg:Glutamaat) Het lijkt me dat glutamine en glutamaat tesamen behandeld moeten worden in een artikel, met een woordje voor zout en zuur/zwitterion apart. Annabel(overleg) 15 mei 2006 08:49 (CEST)Reageren

Glutamaat is nou net een speciaal (en vaak omstreden, als voedseltoevoeging) geval dat wat mij betreft wel een apart artikel waard is. Toegegeven, het structuurschema op glutamine en glutamaat is wel gelijk, daar kan nog wel wat verbeterd worden. Caseman 15 mei 2006 09:27 (CEST)Reageren
Daar valt inderdaad wat voor te zeggen. Indien de tekst dezelfde lengte zou behouden, dan zou ie misschien best wel herwerkt worden en ingebracht in glutamine. Als er wat meer omvang (voorbeelden, ev. norm en wetgeving, ...) zou gegeven worden aan het aspect voedseladditief dat kan het zeker zo blijven. Annabel(overleg) 15 mei 2006 09:55 (CEST)Reageren
Hmm, valt me net pas op dat mononatriumglutamaat een apart (en zeer uitgebreid) artikel is, daarmee valt mijn reden om ze gescheiden te houden een beetje in het water. Toch zie ik ook dat glutamine en glutamaat aparte coderingen (Glu en Gln) hebben, ik ben geen biochemicus maar misschien is dat ook een reden om de artikelen gescheiden te houden, er zijn tenslotte wel meer artikelen over afgeleidden van aminozuren (zie bijvoorbeeld aspartaat en NMDA). Caseman 15 mei 2006 10:26 (CEST)Reageren
Dit moeten we alleszins gescheiden houden. Laten we er dan een doorverwijzingspagina van maken... Annabel(overleg) 15 mei 2006 13:29 (CEST)Reageren
Glutamine en glutamaat zijn in de verste verte niet hetzelfde. Er wordt waarschijnlijk glutaminezuur en glutamaat bedoeld. Hier komt bij dat glutamaat, de zuurrest van glutaminezuur, een belangrijke neurotransmitter is, en glutaminezuur is een belangrijke voorloper voor meerdere neurotransmitters. Op de Engelse wikipedia worden het zuur en de zuurrest beiden behandeld in hetzelfde artikel, maar dit lijkt mij niet correct, en dit geldt tevens voor asparaginezuur en aspartaat. Graag een deskundige mening hierover. MethoxyRoxy 3 jul 2006 10:21 (CEST)Reageren

Categorie aminozuur[brontekst bewerken]

Ik vroeg met af of dit onder de categorie aminozuur valt of niet...en ben zo vrij geweest er toch maar van uit te gaan... m.v.g., dryke 21 nov 2006 00:43 (CET)Reageren

Nee, mononatriumglutamaat is een zout van een aminozuur. Het is zelf geen aminozuur. Klaas1978 10 okt 2007 21:48 (CEST)Reageren
Dat geldt alleen zolang het in een poedervorm is. Op het moment dat het oplost is het wel een aminozuur (ion).Knorrepoes (overleg) 11 okt 2011 16:13 (CEST)Reageren

Ruimte voor omstredenheid?[brontekst bewerken]

Ervan uitgaande dat een encyclopedie deugdelijke en verantwoorde informatie moet bieden, en zo min mogelijk twijfelachtige informatie en stemmingmakerij, vind ik dat in ieder geval in de kop van een Wiki-artikel geen ruimte moet zijn voor tendentieuze informatie zonder rechtvaardigingsgrond. Zo vind ik het onjuist dat er in de kop van dit artikel twijfel wordt gezaaid aan de veiligheid van MSG. Feit: er is geen enkele serieuze studie waaruit onveiligheid blijkt. Dat er lieden zijn die lichtvaardig - dat wil zeggen zonder enig bewijs - geloven dat MSG onveilig is, maakt nog niet dat voor hun onbewezen ideeën ruimte moet zijn in de kop van een encyclopedisch artikel. Er zijn ook mensen die geloven dat kraanwater ongezond is, of dat je van masturbatie doof wordt. Geen reden om in de kop van de betreffende lemmata aandacht te besteden aan de omstredenheid van kraanwater of masturbatie, dunkt me.

Drie jaar nadat iemand aan het MSG-lemma meende te moeten toevoegen dat de veiligheid van MSG omstreden is, is er ondanks een duidelijke vraag naar een bron voor deze twijfel, nog altijd geen enkele bron genoemd. Laat staan een overtuigende bron. Daarom meen ik dat ik deze dubieuze toevoeging mag verwijderen. In de tekst van het artikel wordt wél ingegaan op twijfels aan de veiligheid van MSG. Dat lijkt me niet onjuist, omdat de veiligheid feitelijk is onderzocht, en mensen die geïnteresseerd zijn in het MSG-lemma mogelijk ook geïnteresseerd zijn in dat veiligheidsaspect. Terecht wordt vermeld dat van enige onveiligheid ook in serieuze studies nooit iets is gebleken. Zo zijn de feiten. Mcouzijn 27 jun 2009 19:06 (CEST)Reageren

Ik kan wel een bron aanhalen. In het boekje 'Wat zit er in uw eten?' van Corinne Gouget, dat nogal schijnt te verkopen, staan alle E-nummers opgesomd en wordt er nogal rigoureus voor gewaarschuwd. Alle middelen waar geen onderzoek over bekend is, zijn meteen 'potentieel onveilig', en twee aparte hoofdstukken zijn gewijd aan aspartaam (E951) en mononatriumglutamaat (E621). Over beide stoffen haalt Gouget (als enige bron) het het boek 'Excito-Toxins; the taste that kills' van ene dr. Russell Blaylock aan, die beweert dat beide stoffen het zenuwstelsel aantasten en kankerverwekkend zijn. Blaylock refereert op zijn beurt aan 490 'wetenschappelijke onderzoeken uit de periode 1950-1993', maar dat kan ik niet verifiëren. Volgens de Engelse Wikipedia is zijn onderzoek echter zelf omstreden. In augustus 2011 was er op de site van nrc.next [1] ook nog een discussie over, die later in de krant is samengevat: hoewel sommige mensen allergisch voor E621 zijn, is de stof voor de meeste mensen in normale hoeveelheden onschuldig. Stonehead (overleg) 10 okt 2011 22:36 (CEST)Reageren
Het genoemde boekje is ook sterk omstreden, omdat zij zich niet op wetenschappelijke feiten heeft gebaseerd. Ook de vertaler heeft op radio 1 ooit aangegeven geen specialist te zijn en het alleen vertaald heeft. Allergie is overigens absoluut onmogelijk, een intolerantie is wel beschreven.Knorrepoes (overleg) 11 okt 2011 16:12 (CEST)Reageren
Klopt, verkeerde woordkeuze mijnerzijds, mijn excuus. Ik ken persoonlijk iemand die kleine hoeveelheden (chips) wel kan verdragen, maar teveel (in bijv. sojasaus) niet. Het gevolg is enige tijd hoofdpijn. Stonehead (overleg) 27 okt 2011 19:13 (CEST)Reageren

De veiligheid van MSG is wel degelijk omstreden, vanwege het feit dat er discussie over wordt gevoerd. Hier wordt geschreven dat er geen bewijs is voor de onveiligheid. Er is echter ook geen onafhankelijk bewijs voor de veiligheid van MSG in de mate waarin het tegenwoordig in voedsel verwerkt wordt. Als voorbeeld de aardappelchips. Ambachtelijk bereid bevat deze in aflopende volgorde van hoeveelheid: aardappelen, zonnebloemolie, zout, enz. De aardappelchips van Lays bevat meer MSG en MSG-rijke ingrediënten dan zout. Dit doet men om de claims als 'bevat minder zout' te kunnen gebruiken. Dat verkoopt beter, omdat zout over het algemeen als ongezond wordt beschouwd door de gemiddelde consument. Als deze consument bewust op zoek is naar producten met 'minder zout' die niet flauw smaken, dan krijgt hij meer MSG binnen dan de wetgever ooit bedoeld heeft.

Vergeet niet je bijdrage te ondertekenen s.v.p.
Dat onderwerp X 'omstreden' is louter en alleen omdat er mensen over discussiëren, hoeft lang niet in de kop van elk lemma vermeld te worden. Ik ben er niet voor dat we bij het lemma over de maanlanding pontificaal vermelden dat de realiteit daarvan 'omstreden' is omdat er lieden zijn die weigeren te geloven dat er echt een maanlanding heeft plaatsgevonden. Dat er ook lieden bestaan die weigeren zich neer te leggen bij de wetenschappelijke consensus over MSG of aspirientjes, hoeft ook niet direct tot wijzigingen in de kop van die lemmata te leiden.
Ook kom je met een nieuw argument: als je *teveel* MSG consumeert, is dat slecht voor je. Dat argument is feitelijk juist, maar geldt ook voor water, appels, en bruine boterhammen. Het is de verantwoordelijkheid van de consument om niet te veel water, appels, bruine boterhammen en MSG te consumeren. Er is geen enkele aanwijzing voor dat chipseters geregeld aan een overdosis MSG ten onder gaan. En wat 'de wetgever' volgens jou 'ooit bedoeld heeft' ten aanzien van de hoeveelheid MSG die jij en ik binnenkrijgen, dat zou ik wel eens willen weten. Mcouzijn (overleg) 10 feb 2013 13:38 (CET)Reageren

Ik maak bezwaar tegen de inclusie van een sterk verouderde en voor zijn doel niet relevante bron. Het gaat om de bron waarnaar met noot 19 wordt verwezen (Nikoletsas 1977). Het betreffende artikel is al een halve eeuw oud (!), hetgeen in de medische wetenschap extreem is. Daardoor, en door zijn willekeurige keuze uit de ruime onderzoeksliteratuur over MSG, kan het onmogelijk de huidige stand van zaken in het wetenschappelijk onderzoek representeren. Ik daag de inzender uit een actuele replicatie o.i.d. van dit onderzoek aan te halen. Daarbij is de inhoud van dit onderzoek niet relevant voor zijn doel: onderbouwen van de (on)veiligheid van MSG als voedingsmiddel voor mensen. In het laboratoriumonderzoek van Nikoletsas werd aan groepen ratten over een periode van acht dagen 27,5 mg per gram lichaamsgewicht toegediend. Dat komt overeen met anderhalve kilo MSG voor een mens van 60 kg, oftewel 75 potjes Conimex ve-tsin à 20 gram. Niet alleen komt de fysiologie van ratten en van mensen niet zomaar overeen, ook is de extreem hoge dosering absoluut onvergelijkbaar met wat bij menselijke voedingsbereiding gangbaar is. Bij geen redelijk bezwaar binnen 14 dagen stel ik voor de inclusie van dit verouderde, irrelevante artikel uit het lemma te schrappen. Mcouzijn (overleg) 17 jul 2016 16:48 (CEST)Reageren

Verschil synthetisch[brontekst bewerken]

Itsme, weet jij of er tussen natuurlijke en synthetische (altijd) sprake is van een verschil is qua chirale atomen? Nu suggereren we dat namelijk, maar ik betwijfel dit eigenlijk. Overigens, we zijn wel aan het invullen waarom er eventueel een verschil tussen synthetische en natuurlijke MNG kan zijn, maar ik vraag mij af of dat nog wel is wat de "sommigen" zeggen/bedoelen. Mvg, Timelezz (overleg) 29 mei 2014 14:11 (CEST)Reageren

Wat gesuggereerd werd (althans, zo heb ik het geïnterpreteerd) is dat er een verschil kán zijn, en dat daarom de oorspronkelijke bewering (waar ik trouwens zelf mede schuldig aan was) niet correct was. Vaak is het zo dat de 'biologische' vorm van een stof (bij benadering) slechts één enantiomeer bevat (in dit geval L-glutamaat) terwijl een gesynthetiseerde vorm een racemisch mengsel is van twee enantiomeren (gelijke delen L-glutamaat en D-glutamaat). De biologische activiteit van de L- en D-vorm kan sterk verschillen, en bij veel stoffen is dat inderdaad het geval. Ook hier geldt dat L-glutamaat het smaakversterkende effect heeft, en D-glutamaat niet. Het is alleen niet helemaal duidelijk of dit relevant is voor 'kunstmatig' geproduceerd glutamaat. Als het synthetische racemaat na productie opgezuiverd is tot een vrijwel zuiver L-glutamaat (en dat lijkt de gebruikelijke procedure te zijn geweest) dan lijkt me dat geen relevant verschil. Het blijkt dat ook natuurlijk glutamaat tot enkele procenten D-glutamaat bevat. Tegenwoordig wordt dit spul kennelijk bijna alleen door fermentatie geproduceerd, waarbij naar ik aanneem vooral de L-vorm ontstaat, de 'natuurlijke' vorm. De synthese op basis van acrylonitril lijkt geen gebruikelijke productiemethode meer, maar dat was het tot in de jaren 70 kennelijk wel(zie en:Monosodium glutamate). Het is wel interessant om te zien wat voor 'rotzooi' er allemaal werd gebruikt bij dat proces. Acrylonitril is geen fijn spul en het zwavelzuur dat er ook bij te pas kwam, ook niet... Maar goed, je wilt ook niet weten hoe de schil van die ingeblikte mandarijnenpartjes wordt verwijderd... Hoe dan ook, een interessant artikel op het niveau van de geïnteresseerde leek is dit: [2].
Wat de bewering zelf betreft: het wordt zo wel steeds zinlozer, inderdaad. Zolang we niet weten wie dat verschil suggereert en waarom, blijft het allemaal wat in de lucht hangen. Paul B (overleg) 29 mei 2014 14:57 (CEST)Reageren
Als we niet weten wie het zegt, dan lijkt het mij het verstandigdste om de gehele regel "Sommigen menen..." weg te halen. Mogelijk is er geen werkelijke basis, anders dan het inspelen op angstgevoelens bij synthetische stoffen (wat eerder opgepend was als 'chemisch'). Ik heb weinig actieve kennis van de moleculaire samenstelling van MNG. Maar het lijkt mij wel relevant om het verschil tussen glutamaat, L-glutamaat en D-glumaat, evenals het verschil tussen de racematen en de productiemethoden te beschrijven. Paul B, zou jij kunnen schrijven hetgeen dat jij hierover weet? Mvg, Timelezz (overleg) 29 mei 2014 15:56 (CEST)Reageren
Paul B geeft inderdaad goed aan wat ik met mijn bewerking bedoeld heb en het is nu correct aangepast.
Timelezz vroeg of dit altijd speelt bij een verschil tussen natuurlijk en synthetisch. Stereo-isomerie kan natuurlijk alleen een verschil maken tussen natuurlijke en synthetische oorsprong als er sprake is van één of meerdere chirale koolstofatomen, maar bij complexere molecuulstructuren is dat al snel het geval. Vitamine E heeft bijvoorbeeld drie chirale koolstofatomen en dus (23=) acht stereo-isomeren, waarvan er maar één werkzaam is. In goede voedingssupplementen wordt dus geen synthetische vitamine E gebruikt. Toch werden tot vrij recent (en mogelijk worden nog steeds) sommige grote wetenschappelijke studies nog met synthetische vitamine E uitgevoerd. Of het opzuiveren van syntetische racematen naar alleen het werkzame enantiomeer tegenwoordig altijd common practice is, vraag ik me af. Het is een kostprijsverhogende stap. Met enzymatische productiemethoden zoals fermentatie. die dichter bij een natuurlijk product liggen, is het mogelijk om meteen uitsluitend de gewenste enantiomeer te produceren.
Paul B, overigens nog bedankt voor de link naar het artikel over de productie van mononatriumglutamaat. Itsme (overleg) 30 mei 2014 01:43 (CEST)Reageren

Injectie van MNG in ratten[brontekst bewerken]

In het artikel staat nu: "Grote hoeveelheden MNG in testen bij dieren blijken wel serieuze negatieve gezondheidseffecten te veroorzaken. Mannelijke en vrouwelijke ratten die injecties kregen met MNG, groeiden slechter en vertoonden overgewicht, zelfs bij voldoende lichaamsbeweging."

Om even en volkseuphemisme te gebruiken: no sh*t. Als je een grote hoeveelheid natriumchloride ("zout") injecteert in ratten krijgen ze ook gezondsheidsproblemen. Als mensen te veel zout gebruiken, kan dat ook problemen geven. Toch is "zout" niet onveilig en is er geen paniek nodig als "zout" in eten zit. Dat er in dit artikel een kop staat genaamd "onveiligheid gesuggereerd" met informatie over wat het doet met ratten als je grote doses injecteert, terwijl het een stof betreft die in gematigde hoeveelheden via de spijsvertering ingenomen dient te worden, is volstrekt belachelijk. Ik haal het daarom weg, en wil vragen dat áls iemand dat ongedaan wil maken, of diegene dan wil beredeneren wat de relevantie is voor een dergelijk onderzoek, voor een stof die in kleine hoeveelheden oraal ingenomen dient te worden. 94.209.178.176 10 sep 2016 12:13 (CEST)Reageren

Dank u voor de toelichting van de verwijdering, dat lijkt mij wel terecht. Op de Engelstalige Wikipedia staat zelfs het volgende over toediening aan ratten en muizen in vergelijking tot keukenzout: " The median lethal dose (LD50) is between 15 and 18 g/kg body weight in rats and mice, respectively, five times greater than the LD50 of salt (3 g/kg in rats)." Elly (overleg) 10 sep 2016 19:22 (CEST)Reageren
Dank voor verwijdering. Zie mijn toevoeging van 17 juli hierboven.Mcouzijn (overleg) 18 sep 2016 16:27 (CEST)Reageren

Externe links aangepast[brontekst bewerken]

Hallo medebewerkers,

Ik heb zojuist 3 externe link(s) gewijzigd op Mononatriumglutamaat. Neem even een moment om mijn bewerking te beoordelen. Als u nog vragen heeft of u de bot bepaalde links of pagina's wilt laten negeren, raadpleeg dan deze eenvoudige FaQ voor meer informatie. Ik heb de volgende wijzigingen aangebracht:

Zie de FAQ voor problemen met de bot of met het oplossen van URLs.

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 8 sep 2017 04:01 (CEST)Reageren

Externe links aangepast[brontekst bewerken]

Hallo medebewerkers,

Ik heb zojuist 1 externe link(s) gewijzigd op Mononatriumglutamaat. Neem even een moment om mijn bewerking te beoordelen. Als u nog vragen heeft of u de bot bepaalde links of pagina's wilt laten negeren, raadpleeg dan deze eenvoudige FaQ voor meer informatie. Ik heb de volgende wijzigingen aangebracht:

Zie de FAQ voor problemen met de bot of met het oplossen van URLs.

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 28 mei 2019 09:07 (CEST)Reageren