Naar inhoud springen

Palaeohatteria

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Palaeohatteria
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Vroeg-Perm
Palaeohatteria
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia
Stam:Chordata
Klasse:Synapsida
Familie:Palaeohatteriidae
Geslacht
Palaeohatteria
Credner, 1888
Typesoort
Palaeohatteria longicaudata
Palaeohatteria
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Palaeohatteria[1][2] is een geslacht van uitgestorven basale synapside sphenacodonten bekend uit het Vroeg-Perm (Sakmarien) van Saksen, Duitsland. Het bevat als enige soort Palaeohatteria longicaudata.

Palaeohatteria is gebaseerd op zeer jonge individuen, waaronder schedels en gedeeltelijke postcraniale skeletten. Het holotype is RS 14754, 14755. Alle exemplaren werden verzameld in de plaats Niederhäslich in Dresden, van de Niederhäslich-kalksteen-afzetting van de Niederhäslich-formatie, Rotliegend-groep (Döhlen-bekken), daterend uit het Sakmarien van het Cisurien, ongeveer 295,0 -290,1 miljoen jaar oud.

Palaeohatteria was een vrij kleine synapside, tot zestig centimeter lang en met een massa van ongeveer drie kilogram.

De affiniteiten van Palaeohatteria met de pelycosauriërs werden voor het eerst in detail beschreven door Alfred Sherwood Romer & Llewellyn Price (1940). Ze herzagen de taxonomie van pelycosauriërs en maakten Palaeohatteria (samen met Pantelosaurus en anderen) synoniem met Haptodus, waardoor de nieuwe combinatie Haptodus longicaudata ontstond. Na het beschrijven van een nieuwe soort van Haptodus in 1977, synoniemiseerde Currie (1979) alle Europese haptodontines, evenals Cutleria wilmarthi, met het type van het geslacht, Haptodus baylei. Later beschouwde Laurin (1993 en 1994) Haptodontinae als een polyfyletische graad van basale sphenacodonten, en herbevestigde hij Palaeohatteria onder andere geslachten en soorten. Zijn herziening is sindsdien geaccepteerd. Vanwege de vroege ontologische staat van zijn overblijfselen, wordt het zelden opgenomen in fylogenetische analyses. Het staat echter vast dat Palaeohatteria nauw verwant is aan haptodontines (= basale sphenacodonten) zoals Pantelosaurus. Het onderstaande cladogram toont de fylogenetische positie van Palaeohatteria onder andere sphenacodonten volgens Fröbisch et al. (2011).



Edaphosauridae


Sphenacodontia

Haptodus garnettensis




Palaeohatteria longicaudata



Pantelosaurus saxonicus



Ianthodon schultzei




Cutleria wilmarthi


Sphenacodontoidea

Therapsida


Sphenacodontidae

Secodontosaurus obtusidens




Cryptovenator hirschbergeri




Sphenacodon



Ctenospondylus



Dimetrodon










Spindler (2016) gebruikte het gebruik van de naam Palaeohatteriidae voor de clade bestaande uit Palaeohatteria en Pantelosaurus.

Palaeohatteria werd voor het eerst beschreven en benoemd door Carl Friedrich Heinrich Credner in 1888 en de typesoort is Palaeohatteria longicaudata. De geslachtsnaam is afgeleid van het Griekse παλαιός (palaios) 'oud', en van Hatteria, een voorgestelde algemene naam en generieke naam (zoals Rhynchocephalus) voor de Tuatara (Sphenodon punctatus). Credner beschouwde het als een oud familielid van Hatteria. Baur (1889), die van mening was dat de naam Sphenodon geldig was voor Tuatara (terwijl Hatteria een jonger synoniem is, zoals het tegenwoordig wordt geaccepteerd), beweerde dat de naam Palaeohatteria ook ongeldig zou moeten zijn. Hij stelde de naam Palaeosphenodon (wat 'oude Sphenodon' betekent) voor om het te vervangen, maar zijn voorstel werd afgewezen. Daarom is Palaeosphenodon een jonger synoniem van Palaeohatteria. De specifieke naam is afgeleid van het Grieks en betekent 'langstaartig', verwijzend naar zijn relatief lange staart.