Procaimanoidea
| Procaimanoidea Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Eoceen | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Procaimanoidea Gilmore, 1946 | |||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||
| Procaimanoidea utahensis | |||||||||||||
| |||||||||||||
Procaimanoidea[1] is een geslacht van uitgestorven alligatoriden uit het Eoceen van Noord-Amerika.
Het geslacht werd in 1946 postuum benoemd door Charles W. Gilmore; de typesoort is Procaimanoidea utahensis. De geslachtsnaam betekent 'op Procaiman lijkend'. De soortaanduiding verwijst naar de herkomst uit het Uintian (Midden-Eoceen) van Utah. Het is gebaseerd op holotype USNM 15996, een bijna volledige schedel, rechteronderkaak en gedeeltelijk linkeronderbeen.
De tweede soort Procaimanoidea kayi werd in 1941 benoemd door Charles Craig Mook als een soort van Hassiacosuchus, voor overblijfselen uit het Bridgerian (Vroeg-Eoceen) van Wyoming. De soortaanduiding eert de geoloog Marshall Kay. Het holotype is CM 9600, een skelet met schedel. Het werd in 1967 toegewezen aan Procaimanoidea door Wassersug en Hecht.
Procaimanoidea was een kleine alligatoride en enigszins heterodont, waarbij de laatste vier tanden aan elke kant van de kaken stompe punten hebben.
Recente studies hebben Procaimanoidea steeds gevonden als lid van Alligatorinae, hoewel de relatieve plaatsing ervan wordt betwist, zoals blijkt uit de onderstaande cladogrammen.
Cladogram uit de 2018 Bona et alii studie:
| Alligatorinae |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cladogram uit de studie in 2019 door Massonne et alii:
| Alligatorinae |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cladogram uit een studie in 2020 door Cossette & Brochu:
| Alligatorinae |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bronnen, noten en/of referenties
|