Resolutie 1869 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 1869
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	25 maart 2009
Nr. vergadering	6099
Code	S/RES/1869
Stemming	voor; 15 onth.; 0 tegen; 0
Onderwerp	Bosnische Burgeroorlog
Beslissing	Stemde in met de nieuw aangestelde hoge vertegenwoordiger voor Bosnië en Herzegovina.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2009
	Permanente leden
	China · Frankrijk · Rusland · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
	Niet-permanente leden
	Oostenrijk · Burkina Faso · Costa Rica · Kroatië · Japan · Libië · Mexico · Turkije · Oeganda · Vietnam
	Valentin Inzko in 2014.

Resolutie 1869 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties aangenomen op 25 maart 2009, en stemde in met Valentin Inzko als de nieuw aangestelde hoge vertegenwoordiger voor Bosnië en Herzegovina.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Bosnische Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 1980 overleed de Joegoslavische leider Tito, die decennialang de bindende kracht was geweest tussen de zes deelstaten van het land. Na zijn dood kende het nationalisme een sterke opmars, en in 1991 verklaarden verschillende deelstaten zich onafhankelijk. Zo ook Bosnië en Herzegovina, waar in 1992 een burgeroorlog ontstond tussen de Bosniakken, Kroaten en Serviërs. Deze oorlog, waarbij etnische zuiveringen plaatsvonden, ging door tot in 1995 vrede werd gesloten. Hierop werd de NAVO-operatie IFOR gestuurd die de uitvoering ervan moest afdwingen. Die werd in 1996 vervangen door SFOR, die op zijn beurt in 2004 werd vervangen door de Europese operatie EUFOR Althea.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1995 was het vredesakkoord voor Bosnië en Herzegovina ondertekend. Dat akkoord werd vervolgens uitgevoerd door de Vredesuitvoeringsraad, onder leiding van een stuurraad.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 13 maart had die stuurraad de Oostenrijker Valentin Inzko aangesteld als hoge vertegenwoordiger voor Bosnië en Herzegovina, als opvolger van de Slowaak Miroslav Lajčák. De hoge vertegenwoordiger leidde de uitvoering van het vredesakkoord en coördineerde de activiteiten van de burgerorganisaties en agentschappen die daarbij betrokken waren. Hij was ook de laatste autoriteit wat betrof de interpretatie van annex 10 bij de civiele uitvoering van het vredesakkoord.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]