Naar inhoud springen

Resolutie 972 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Egs (overleg | bijdragen) op 3 jun 2016 om 07:45. (cats)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Resolutie 972
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 13 januari 1995
Nr. vergadering 3489
Code S/RES/972
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Burgeroorlog in Liberia
Beslissing Verlengde de UNOMIL-Waarnemingsmacht tot 13 april 1995.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van Botswana Botswana · Vlag van Tsjechië Tsjechië · Vlag van Duitsland Duitsland · Vlag van Honduras Honduras · Vlag van Indonesië Indonesië · Vlag van Italië Italië · Vlag van Nigeria Nigeria · Vlag van Oman Oman · Vlag van Rwanda (1962-2001) Rwanda
Een markt in Liberia.

Resolutie 972 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem aangenomen door de VN-Veiligheidsraad op 13 januari 1995.

Achtergrond

Zie Eerste Liberiaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de hoogdagen onder het decennialange bestuur van William Tubman, die in 1971 overleed, greep Samuel Doe de macht. Zijn dictatoriale regime ontwrichtte de economie en er ontstonden rebellengroepen tegen zijn bewind, waaronder die van de latere president Charles Taylor. In 1989 leidde de situatie tot een burgeroorlog waarin de president vermoord werd. De oorlog bleef nog doorgaan tot 1996.

Inhoud

Waarnemingen

Er waren diplomatieke inspanningen van ECOWAS aan de gang om tot een nieuw akkoord tussen de Liberiaanse fracties te komen in Accra. Intussen werd de situatie in Liberia verergerd door de instroom van wapens, ondanks het wapenembargo. Ook de humanitaire situatie ging daarbij achteruit. De Liberiaanse leiders werden opgeroepen het staakt-het-vuren na te komen en te ontwapenen.

Handelingen

Het mandaat van de UNOMIL-Waarnemingsmacht werd verlengd tot 13 april 1995. De partijen moesten samenwerken aan het staakt-het-vuren, ontwapening, demobilisatie en de installatie van een nieuwe staatsraad. De secretaris-generaal werd gevraagd tegen 1 maart te rapporteren over de situatie. De lidstaten waren verplicht het wapenembargo tegen Liberia na te leven. De partijen in Liberia moesten dan weer de veiligheid van het VN- en hulppersoneel in hun land verzekeren en het internationaal humanitaire recht respecteren.

Verwante resoluties

Sjabloon:Wikisource-en-klein