Resolutie 985 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 985
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	13 april 1995
Nr. vergadering	3517
Code	S/RES/985
Stemming	voor; 15 onth.; 0 tegen; 0
Onderwerp	Burgeroorlog in Liberia
Beslissing	Verlengde de UNOMIL-Waarnemingsmacht tot 30 juni.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995
	Permanente leden
	China · Frankrijk · Rusland · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
	Niet-permanente leden
	Argentinië · Botswana · Tsjechië · Duitsland · Honduras · Indonesië · Italië · Nigeria · Oman · Rwanda
	Een Nigeriaanse ECOMOG-soldaat die een van de zes checkpoints op de weg naar de luchthaven van Monrovia bemand (foto: 1997).

Resolutie 985 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 13 april 1995.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Eerste Liberiaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de hoogdagen onder het decennialange bestuur van William Tubman, die in 1971 overleed, greep Samuel Doe de macht. Zijn dictatoriale regime ontwrichtte de economie en er ontstonden rebellengroepen tegen zijn bewind, waaronder die van de latere president Charles Taylor. In 1989 leidde de situatie tot een burgeroorlog waarin de president vermoord werd. De oorlog bleef nog doorgaan tot 1996.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad wees op zijn beslissing om een algemeen wapenembargo op te leggen tegen Liberia. Het staakt-het-vuren in dat land was verbroken en daardoor kon de UNOMIL-waarnemingsmissie haar mandaat niet naar behoren uitvoeren. Ook bleven wapens het land binnenkomen, wat een schending van het wapenembargo was.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het mandaat van de UNOMIL-missie werd verlengd tot 30 juni. Alle partijen in Liberia moesten de gesloten akkoorden uitvoeren door een staakt-het-vuren in te stellen en een staatsraad te installeren. Alle landen moesten het wapenembargo tegen Liberia in acht nemen. Daarvoor werd een comité opgericht dat volgende taken kreeg:

a. Informatie bekomen van de landen over hun maatregelen om het embargo uit te voeren,

b. Informatie over schendingen van het embargo overwegen en aanbevelingen doen om het embargo te versterken,

c. Maatregelen aanbevelen als antwoord op die schendingen.

De ECOWAS had in mei 1995 een regionale top gepland. De Veiligheidsraad riep alle partijen op hieraan deel te nemen. Alle fracties in Liberia moesten de status van het personeel de ECOMOG-waarnemingsgroep, -UNOMIL en de hulpverleners respecteren en hulpverdeling mogelijk maken. Aan secretaris-generaal Boutros Boutros-Ghali werd gevraagd om tegen 15 juni te rapporteren over de situatie in Liberia, waaronder of er een staakt-het-vuren was, of UNOMIL haar mandaat kon uitvoeren en de internationale steun aan ECOMOG.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]