Johan Derksen
| Johan Derksen | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Johan Derksen | ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Johannes Gerrit Derksen | |||||||
| Geboortedatum | 31 januari 1949 | |||||||
| Geboorteplaats |  Heteren, Nederland
| |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Gestopt in 1977 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Johannes Gerrit (Johan) Derksen (Heteren, 31 januari 1949) is een voormalig Nederlands voetballer, die na zijn actieve sportcarrière naam maakte als sportjournalist, met als specialisme voetbal. Hij is hoofdredacteur van het weekblad Voetbal International.
Voetballoopbaan
In verband met het werk van zijn vader, die als adjudant in dienst was van de rijkspolitie, verhuisde Derksen in zijn jeugd van Gelderland naar Drenthe. In zijn geboorteplaats kwam hij uit voor SDOO Heteren en in Drenthe voor de amateurclubs VV Nieuw Buinen en VV Rolder Boys. Met de laatste club werd Derksen in 1965 kampioen van de Vierde klasse, door in de laatste wedstrijd vv Bakkeveen met spits Riemer van der Velde te verslaan. In 1965 kwam hij terecht bij de jeugdopleiding van Go Ahead, die destijds hoog aangeschreven stond. Samen met onder meer Oeki Hoekema en André van der Leij woonde Derksen op het internaat van de ploeg. Hij zag het als de mogelijkheid om te ontsnappen aan het streng-christelijke en autoritaire milieu thuis.[1][2]
Derksen haalde het eerste elftal van Go Ahead niet en tekende in juni 1968 een eenjarig contract bij Cambuur in de Eerste divisie. Zijn leermeester bij die club was Wim van der Heide. Hij speelde op de linksbackpositie en stond bekend als een harde en mondige verdediger die overtredingen niet schuwde. Hij werd door sommigen de Nobby Stiles van het Noorden genoemd. Zo trapte hij in zijn eerste seizoen in een wedstrijd tegen D.F.C. één van zijn tegenstanders tegen het achterwerk.[3] Het kwam hem op een reprimande van trainer Jan Bens te staan. Derksen was in Leeuwarden een gewaardeerde voetballer. Hij verlengde zijn contract enkele keren en werd in seizoen 1971/72 aanvoerder van het team. In de zomer van 1972 werd hij verkocht aan Veendam.
In de twee wedstrijden die Derksen het jaar erop tegen Cambuur speelde, trapte hij beide keren zijn directe tegenstander Johan Vlietstra, bij wiens ouders hij in Leeuwarden in de kost was geweest, uit de wedstrijd. Een seizoen later liep de wedstrijd Cambuur-Veendam in de slotfase flink uit de hand toen Derksen met een grove en bewuste charge Cambuurspeler Sietze Visser blesseerde. Richting Derksen werd door de toeschouwers massaal "viezerik, viezerik" gescandeerd, waarop hij reageerde met een obsceen handgebaar. Omdat het woedende publiek weigerde te vertrekken, moesten de spelers van Veendam uiteindelijk onder politiebegeleiding naar de bus worden gebracht.[4] Derksen kreeg door de KNVB vier wedstrijden schorsing opgelegd en werd door Veendam op de transferlijst geplaatst. Tot genoegen van trainer Cor van der Gijp, die Derksen een geweldige teamspeler noemde, ging een verkoop aan FC VVV niet door en bleef Derksen uitkomen voor Veendam.
Ruim een jaar later gingen Veendam en Derksen alsnog uiteen, nadat de speler zich in het Nieuwsblad van het Noorden en de Voetbal International negatief uitliet over medespelers, het bestuur en het niveau van Veendam. Ook zijn teksten over zijn vrijetijdsbesteding vielen niet in goede aarde.[5] Hij werd op non-actief gezet en in januari 1975 voor 6.000 gulden overgenomen door FC Haarlem. Het resterende seizoen was de enige periode in zijn voetballoopbaan dat Derksen uitkwam in de Eredivisie. Op 31 maart 1975 scoorde hij zijn eerste en laatste doelpunt op het hoogste nationale niveau; de winnende 3-2 in een thuiswedstrijd tegen FC Wageningen. Haarlem degradeerde echter via de zeventiende plaats. Het seizoen erop werd de ploeg kampioen van de Eerste divisie. Derksen maakte de promotie niet mee. Hij was vanwege zijn journalistieke aspiraties inmiddels verhuisd naar Emmen en tekende een contract dat hem met ingang van seizoen 1976/77 verbond aan SV Meppen in Duitsland, net over de grens bij zijn woonplaats. Derksen speelde maar enkele wedstrijden voor Meppen. Hij vertrok er na korte tijd met ruzie. Vervolgens was hij actief in de Mini-voetbalshow, een zaalvoetbalcompetitie die werd uitgezonden op de Nederlandse televisie, waarbij hij speelde voor het team Noord-Nederland. Aan het einde van het seizoen kwam hij nog enkele maanden als libero uit voor MVV. In 1977 beëindigde hij zijn loopbaan.
Journalistieke loopbaan
Terwijl hij nog voetballer was, timmerde Derksen tevens aan de weg als journalist. Hij was werkzaam bij de Noord-Ooster, de Winschoter Courant, het Haarlems Dagblad en bij het Nieuwsblad van het Noorden. Onder de pseudoniemen Gerrit Westers en Freek Zoontjes schreef hij inmiddels voor Voetbal International. Op 1 februari 1977 trad hij in vaste dienst van het sportweekblad. In de jaren tachtig onthulde Derksen een zwart-geld affaire rond FC Groningen en voorzitter Renze de Vries. Vanaf 2000 is hij hoofdredacteur van VI.
In september 2000 werd Derksen door Frits Barend voor antisemiet uitgemaakt, nadat hij in een interview Barend had verweten te koketteren met zijn joods-zijn.
Derksen werkte op televisie mee aan de voetbalprogramma's Sunday United en Voetbal Insite. Sinds 2008 maakt hij samen met presentator Wilfred Genee op RTL 7 het televisieprogramma Voetbal International. Op de website van het weekblad Voetbal International wordt wekelijks een filmpje geplaatst waarin hij antwoorden en meningen geeft op vragen die kijkers per e-mail sturen.
Derksen maakt sinds oktober 2005 voor de regionale zender RTV Rijnmond iedere zaterdagochtend het radioprogramma Muziek voor Volwassenen. Hier draait hij voornamelijk veel blues en americana.
Privéleven
Derksen woont in Oudewater. Zijn eerste vrouw is begin 1992 overleden aan de gevolgen van een ongeval in huis. Later is hij hertrouwd, gescheiden en voor een derde keer getrouwd met Isabelle Pikaar. Hij heeft twee dochters en een stiefzoon.[6]
Trivia
- Derksen was in de jaren negentig manager van Cuby and the Blizzards. Derksen en Cuby-voorman Harry Muskee kennen elkaar sinds de jaren zestig.
- In 2005 werd Derksen door het blad Esquire verkozen tot slechtst geklede man.
- In 2002 stond hij op de nominatie om algemeen directeur te worden van BV Veendam. Op het laatste moment trok hij zijn kandidatuur in.
- Derksen mag graag zijn voetbalprestaties afkraken. In werkelijkheid was hij een goede verdediger met een passeerbeweging en een goede voorzet.
- In oktober 2008 werd Derksen met de dood bedreigd door een voetbalsupporter. Een man had gedreigd Derksen neer te schieten als hij de wedstrijd Willem II-Feyenoord drie dagen later zou bezoeken. In overleg met de politie besloot hij de wedstrijd niet te bezoeken.[7] De man werd enkele dagen later opgepakt.
Voetbalstatistieken
| Seizoen | Club | Competitie | Duels | Goals |
|---|---|---|---|---|
| 1968/69 | SC Cambuur | Eerste divisie
|
||
| 1969/70 | SC Cambuur | Eerste divisie
|
||
| 1970/71 | SC Cambuur | Eerste divisie
|
||
| 1971/72 | SC Cambuur | Eerste divisie
|
||
| 1972/73 | BV Veendam | Eerste divisie
|
||
| 1973/74 | BV Veendam | Eerste divisie
|
30 | 1 |
| 1974/75 | BV Veendam | Eerste divisie
|
||
| HFC Haarlem | Eredivisie
|
15 | 1 | |
| 1975/76 | HFC Haarlem | Eerste divisie
|
32 | 1 |
| 1976/77 | SV Meppen |  Amateur-Oberliga
|
||
| MVV | Eerste divisie
|
Zie ook
- Lijst van spelers van SC Cambuur-Leeuwarden
- Lijst van spelers van BV Veendam
- Lijst van spelers van HFC Haarlem
- Lijst van spelers van MVV
Bronnen en referenties
|