Stekelrog
| Stekelrog IUCN-status: Gevoelig[1] (2009) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Gewone rog of stekelrog (onvolwassen) | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Raja clavata Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Oog van een stekelrog | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Stekelrog op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De stekelrog of gewone rog (Raja clavata) is een rog uit de familie Rajidae.
Kenmerken
Deze rog is bruingrijs met donkere vlekken en stipjes, de buikzijde is lichter. Hij heeft stekels op de rug en de staart, en ook de buik is stekelig. Een stekelrog wordt ongeveer 85 cm lang.
Leefwijze
Deze dieren liggen meestal op de zeebodem te wachten op een passerende prooi. Ze zijn nagenoeg onzichtbaar dankzij hun camouflage.
Verspreiding en leefgebied
Deze kraakbeenvis komt voor in ondiep water met modder- en zandbodem, onder andere in de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en Zwarte Zee.
Relatie met de mens
Stekelroggen zijn in veel openbare aquaria te bezichtigen. Soms worden ze zoals in Nausicaä in Boulogne-sur-Mer in open "aaibakken" gehouden, omdat het dier totaal ongevaarlijk is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de giftige pijlstaartrog.
Status aan de Nederlandse en Belgische kusten
Stekelroggen komen voor op een diepte tussen de 2 en 60 m in de Noordzee. Zij zetten hun eieren af in ondiep water. De zwarte eikapsels van de stekelrog kan men langs de Belgische en Nederlandse kust aantreffen. Omdat ze betrekkelijk weinig eieren produceren, zijn ze erg gevoelig voor overbevissing.[2] De soort staat als gevoelig op de internationale Rode Lijst van de IUCN[1] en als kwetsbaar op de Nederlandse Rode Lijst.
Externe links
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
- FishBase – Raja clavata
- ↑ a b (en) Stekelrog op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Nijssen, H. & S.J. de Groot, 1987. De vissen van Nederland, KNNV, Utrecht.
- David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).