TINKEBELL
| TINKEBELL | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
TINKEBELL bij TEDxAmsterdam 2012
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Katinka Simonse | |||
| Pseudoniem | TINKEBELL | |||
| Geboren | 10 juni 1979 | |||
| Geboorteland |  Nederland
| |||
| Nationaliteit | Nederlandse | |||
| Beroep(en) | Kunstenaar | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Periode | circa 2004 | |||
| RKD-profiel | ||||
| officiële website | ||||
| ||||
TINKEBELL, pseudoniem van Katinka Simonse (Goes, 10 juni 1979), is een Nederlandse kunstenares, die vooral bekend is om het verwerken van dieren in haar werken. In de loop van haar carrière werden haar kunstprojecten steeds sterker politiek en maatschappelijk geëngageerd. Zo beoogt de TINKEBELL Foundation de wereld te redden.[1]
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
TINKEBELL groeide op in Goes. Haar middelbare schoolopleiding volgde ze van 1990 tot 1995 aan Het Goese Lyceum. Tijdens haar jeugd had ze te maken met huiselijk geweld.[2] In 1997/1998 volgde ze een studie reclame aan de MBO in Boxtel, aansluitend een studie aan de Fontys Academie voor Beeldende Vorming (MFA Design) in Tilburg (1998-2000). In 2003 startte ze haar opleiding aan het Sandberg Instituut in Amsterdam, waar ze in 2005 afstudeerde aan de afdeling Design.[3]
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
My dearest cat Pinkeltje[bewerken | brontekst bewerken]
In 2004 verkreeg TINKEBELL landelijke bekendheid met een handtas die zij gefabriceerd had van het bont van haar eigen kat. Zij gaf daarbij aan het dier zelf gedood te hebben door het de nek te breken, waarna zij het vilde.[4] Doel van dit werk was de vraag op te roepen waarom het wel maatschappelijk geaccepteerd is productiedieren als koeien en varkens te doden voor consumptie, maar een huisdier niet. De twee jaar oude kat was volgens TINKEBELL gedeprimeerd.[5][6]
Save the males[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens een eco-designmarkt in Platform 21 in Amsterdam kondigde TINKEBELL aan zestig kuikentjes door een versnipperaar te halen, als die onverkocht bleven, om te laten zien hoe in de veehoudende sector bijna altijd wordt omgegaan met mánnelijke kuikens.[7]
Save the pets[bewerken | brontekst bewerken]
Begin 2008 maakte TINKEBELL de tentoonstelling Save the pets, waarbij ze, in galerie Masters in Amsterdam, 95 hamsters tegelijk liet rondlopen in zogenaamde hamsterballen. Zij wilde hiermee laten zien hoe mensen omgaan met hun huisdieren. Ook hierbij was haar uitgangspunt de dubbele moraal die mensen ten aanzien van dieren erop nahouden, omdat niemand protesteert over één hamster in een bal. Op 24 januari nam de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming alle hamsters in beslag. De Partij voor de Dieren stelde Kamervragen en noemde het project "geen kunst, maar dierenmishandeling".[8][9]
Op 8 september 2009 en 6 mei 2010 stond zij als verdachte van dierenmishandeling voor de politierechter in Amsterdam. Deze verwees de zaak uiteindelijk door naar de meervoudige strafkamer in Amsterdam. Op 7 januari 2011 vond de zitting plaats.[10] Op 21 januari verklaarde de rechtbank het ten laste gelegde niet bewezen en sprak Simonse daarvan vrij.[11]
Dearest TINKEBELL[bewerken | brontekst bewerken]
TINKEBELLs werk leverde meermaals een storm aan publiciteit en kritiek op, inclusief haatmail en doodsbedreigingen. TINKEBELL bundelde in 2009 een deel hiervan, in samenwerking met kunstenaar/ontwerper Coralie Vogelaar, in het boek Dearest TINKEBELL. Naast zo'n duizend hatelijke teksten (uit 'meer dan honderdduizend', aldus de auteurs[5]) staan daarin ook persoonlijke gegevens van de afzenders vermeld. Vogelaar deed daarbij het speurwerk naar de persoonsgegevens in wat zij noemt 'de oksel van het internet', doelend op persoonlijke weblogs en Hyvespagina's.[12]
Home Sweet Home[bewerken | brontekst bewerken]
Voor het bevrijdingsfestival in Vlissingen in 2013 ontwierp TINKEBELL het kunstproject Home Sweet Home. In het tijdelijk Kunsthuis Tinkebell vertoefden twee illegale, uitgeprocedeerde asielzoekers. Ze wilde, samen met beide mannen, haar statement hieromtrent gedurende de hele maand mei exposeren, maar de burgemeester van Vlissingen maakte daar vroegtijdig een einde aan.[13]
Save Our Children[bewerken | brontekst bewerken]
In 2013 maakte TINKEBELL de film Save Our Children, als onderdeel van een kunstproject over een mogelijke voedselcrisis. Ze liet zich toen steriliseren, om de uiterste consequentie van oprakend fosfaat te tonen.
Reis naar Bangladesh[bewerken | brontekst bewerken]
In april 2014 reisde TINKEBELL namens Humanity House naar Bangladesh. Ze bezocht de rampplek Rana Plaza en betuigde respect aan de slachtoffers.[14][15]
Reis naar Afghanistan[bewerken | brontekst bewerken]
TINKEBELL reisde in maart 2015 naar Afghanistan, uit bezorgdheid over het lot van de uitgezette Afghaan Feda Amiri en zijn dochter Tamana, die hem was gaan zoeken. Er ontstond ophef toen ze de situatie volgens Omroep Brabant "een toneelstukje" noemt.[16] Met deze reis wilde TINKEBELL de wijze waarop Afghanen worden beoordeeld in hun asielprocedure (1F beleid) opnieuw op de politieke agenda zetten.
De Kamerplant Tour[bewerken | brontekst bewerken]
Samen met financieel journalist Arno Wellens organiseerde ze in 2017 De Kamerplant Tour, een zesenhalf uur durende excursie per bus langs brievenbusfima's, over belastingontduiking en de rol die de kamerplant daarin speelt.[17][18]
Kinderpardon[bewerken | brontekst bewerken]
In 2018 leidde haar politieke belangstelling tot betrokkenheid bij de voorgenomen uitzetting van twee Armeense kinderen: Lili en Howick. Samen met Myrthe Hilkens en Esther van Dijke zette TINKEBELL een campagne en uiteindelijk kregen deze kinderen een verblijfstatus.[19] Hierna zette TINKEBELL, met diverse betrokkenen, een strategie op voor een breder kinderpardon, waarbij onder andere de marathondienst binnen het kerkasiel werd bedacht.[20] Bij de kinderpardoncampagne was ook Tim Hofman betrokken, die met zijn documentaire 'Terug Naar Je Eige Land' veel aandacht kreeg voor het probleem van een grote groep in Nederland gewortelde kinderen.[21] Uiteindelijk mochten 700 kinderen met hun families in Nederland blijven.[22]
Daniël Buter[bewerken | brontekst bewerken]
In december 2019 was TINKEBELL betrokken bij het opzetten van een campagne om de 19-jarige in Nederland geboren Daniël Buter vrij te krijgen, die al vier weken in detentie zat om uitgezet te worden naar de Dominicaanse Republiek.[23][24][25] Daniël mocht na zijn vrijlating opnieuw een verblijfsvergunning aanvragen die drie maanden later, in maart 2020, werd toegekend.
Media[bewerken | brontekst bewerken]
TINKEBELL was columnist van OneWorld Magazine (2014-2018) en Het Parool (2016-2017 en opnieuw vanaf zomer 2020). Sinds 2022 maakt ze met Chris Aalberts de podcast Hoe het allemaal mis ging. In 2023 was ze een van de verraders in het RTL 4-programma De Verraders.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 2009 - Dearest TINKEBELL, (WBOOKS, EAN 9789089101297)
- 2013 - De Duitsers zijn uitgeschakeld (Atlas Contact, EAN 9789045022260)
- 2016 - Waarschuwing: de schrijver van dit boek is kunstenaar (Atlas Contact, EAN 9789045033198)
- 2018 - Het gevaar van angst: hypochonderen in Fukushima (Atlas Contact, EAN 9789045034751)
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Officiële website TINKEBELL.
- Ontmaskering van haatmailers (interview), NRC, 15 mei 2009, gearchiveerd in het Internet Archive
- Slap, stil en met een tong van stof (interview), Reformatorisch Dagblad, 17 november 2008, via Digibron
